علت سندرم واژن بی قرار چیست و چگونه درمان میشود ؟ (2 نکته مهم)
واژن بی قرار چیست ؟
واژن بی قرار یک نوع مشکل پزشکی نادر است که فقط در خانم‌هایی که همیشه میل به نزدیکی جنسی دارند، دیده میشود. این زنان احساسات عجیب و غیرعادی در نواحی مانند کلیتوریس، واژن و اطراف آن دارند و گاهی احساسات مشابهی در ناحیه مقعد نیز در آن‌ها حس میشود.
این احساسات عجیب شامل حس خارش، احساسات شبیه به خارش یا موجی، و گاهی تلاطم کم یا گرفتگی عضلات در نواحی کلیتوریس و واژن است. این زنان معمولا احساسی نزدیک به ارگاسم را تجربه می‌کنند، در حالی که این احساسات هیچ‌گاه متوقف نمی‌شوند.
این احساسات شبیه به ارگاسم واقعی هستند، اما باعث یک ضرورت ناگزیر برای ارضا شدن یا انجام رابطه جنسی به منظور خلاص شدن از این احساسات می‌شوند.
متاسفانه، خودارضایی یا نزدیکی جنسی این احساسات را کاهش نمی‌دهد و معمولا آن‌ها را بیشتر و بدتر می‌کند. این سندرم ممکن است با مصرف الکل، قهوه، استرس و مشکلات عصب‌شناختی بدتر شود.
دلایل زیادی ممکن است در سندروم برانگیختگی مداوم تناسلی زنان نقش داشته باشند. مشکلات مادرزادی در ناحیه کلیتوریس یا اختلالات هورمونی می‌توانند به وجود آورنده این سندرم باشند. همچنین، برخی داروها مانند ترازادون و موادی که روی هورمون‌های مغزی مثل سروتونین تأثیر می‌گذارند، ممکن است باعث ایجاد این مشکل شوند.
علت سندروم واژن بی قرار
عملکرد نامناسب اندام‌های جنسی می‌تواند به بروز انواع مختلف اختلالات منجر شود. یکی از این اختلالات، تحریک غیرقابل کنترل و مداوم ناحیه تناسلی در زنان است که ممکن است همراه با ارگاسم یا بدون آن باشد. در این وضعیت، ناحیه تناسلی بدون میل جنسی متورم شده و به صورت خودکار تحریک میشود.
احتمالا بتوان تحریک جنسی مداوم در زنان را با سندروم نعوظ دائم در مردان مقایسه کرد. تحریک فیزیکی ناشی از واژن بی قرار ممکن است شدید و طولانی‌مدت باشد و تا چندین روز ادامه یابد.
رسیدن به ارگاسم ممکن است موقتا علائم را تسکین دهد، اما پس از مدت کوتاهی دوباره برمی‌گردند. همچنین، عود این علائم به طور غیرمنتظره و ناگهانی رخ می‌دهد. برای کسانی که به سندروم واژن بی قرار مبتلا هستند، برخی از فعالیت‌های روزمره مانند سوار شدن در قطار یا خودرو و استفاده از توالت ممکن است باعث بروز علائم تحریک، درد یا ارگاسم شود.
باید به این نکته توجه کرد که بیماران مبتلا به برانگیختگی تناسلی مداوم احساس لذت نمی‌کنند و حتی در روابط زناشویی خود هم با درد مواجه می‌شوند و ممکن است به همین خاطر از این روابط اجتناب کنند. زیرا تحریک مداوم ناشی از این بیماری می‌تواند منجر به تورم و درد ناحیه تناسلی شود. اگر این بیماری درمان نشود، ممکن است در برخی زنان منجر به افسردگی و در موارد شدیدتر، خودکشی شود.
دلایل ایجاد سندروم واژن بی قرار
اختلال برانگیختگی جنسی زنان می‌تواند دلایل متفاوتی داشته باشد. در برخی موارد، بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا فشار خون بالا ممکن است باعث ایجاد واژن بیقرار شوند. همچنین، استرس، عصبی بودن، عفونت در ناحیه تناسلی و حساسیت به وسایل جلوگیری از بارداری نیز می‌توانند سبب بروز این سندرم شوند.
در برخی موارد، عوارض جانبی داروهایی که برای درمان بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا، استرس و اضطراب، مشکلات گوارشی یا حتی سرطان تجویز میشود، می‌تواند باعث بروز این مشکل گردد.
باید توجه داشت که عوامل فیزیولوژیکی نیز می‌توانند در ایجاد این اختلال نقش داشته باشند. برخی از این عوامل شامل عدم ارتباط موثر و احساسی از سمت مرد قبل از رابطه زناشویی، افسردگی، عدم اعتماد به نفس، سو استفاده‌های جنسی، استرس و خستگی، و همچنین ترس از بارداری هستند.
باید توجه کرد که سندروم واژن بی قرار ممکن است به بروز علائمی مانند: عدم تمایل به رابطه جنسی، نداشتن لذت از روابط زناشویی، نرسیدن به ارگاسم، حملات پانیک، بی‌خوابی و عدم ترشح طبیعی واژن برای کمک به برقراری رابطه زناشویی منجر شود. در نتیجه، افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، علی‌رغم تحریک مداوم، معمولاً از ایجاد رابطه زناشویی لذت زیادی نمی‌برند و این تحریکات معمولا با درد همراه هستند.
درمان واژن بی قرار
در حال حاضر، تحقیقات زیادی در حال انجام است تا بتوانند به پیشگیری و درمان سندروم واژن بی قرار کمک کنند. اما یکی از بهترین راه‌ها برای مدیریت این مشکل، کنترل علائم آن است، زیرا در بیشتر موارد، دلیل بروز این اختلال مشخص نیست.
روش‌های درمانی روانشناسی، مثل درمان شناختی رفتاری (CBT)، می‌توانند به زنان کمک کنند تا دلایل بروز علائم را شناسایی کنند و تکنیک‌هایی برای حواس‌پرتی و مدیریت علائم یاد بگیرند.
در مواردی که علائم شدید هستند، الکتروشوک درمانی می‌تواند موثر باشد. در این روش، با استفاده از مقدار کمی برق، به آرام کردن بیمار کمک میشود. همچنین تجویز داروهایی از قبیل داروهای هورمونی یا داروهای ضد افسردگی نیز می‌تواند در کاهش علائم اختلال افزایش برانگیختگی جنسی کمک کند.
باید توجه داشت که هنوز به دلیل عدم شناخت کافی از بیماری واژن بی قرار، درمان قطعی برای آن پیدا نشده و تمام درمان‌هایی که گفته شد فقط به منظور کاهش علائم بیمار است.
نتیجه :
سندروم واژن بی قرار می‌تواند مشکلات زیادی برای زنان در فعالیت‌های روزمره ایجاد کند. بنابراین، لازم است که برای درمان آن اقدام شود. هرچند که دلایل این بیماری هنوز به طور کامل مشخص نیست. اما روش‌های زیادی برای کاهش علائم آن وجود دارد. نداشتن میل به رابطه زناشویی در زنان ممکن است نتیجه برخی اختلالات جنسی باشد. به همین دلیل، هر نوع علامت غیرطبیعی باید حتماً مورد بررسی قرار گیرد.
