علت لخته شدن خون در پا چیست؟ (2 نکته مهم)
“`html
علل و عوارض لخته شدن خون در پا
تغییر رنگ کم رنگ پوست در جایی که لخته خون تشکیل شده، معمولاً یکی از اولین علامت‌های ایجاد ترومبوز (یا لخته) در سیاهرگ است. تغییر رنگ پوست به دلیل وجود تجمع خون در زیر پوست است که با بزرگ‌تر شدن، بیشتر نمایان می‌شود.
لخته‌های خون که در سیاهرگ‌های پا شکل می‌گیرند، اگر درمان نشوند یا از بین نروند، ممکن است از سیاهرگ‌های پا جدا شده و با جریان خون به ریه‌ها بروند و در این صورت می‌توانند باعث آمبولی ریوی (PE) شوند.
۱۰ نشانه وجود لخته خون در پا
بیشتر اوقات، لخته‌های خون در پا به دلیل سفرهای طولانی و عدم تحرک بدن – مثلاً نشستن طولانی در مکان‌های تنگ مثل هواپیما یا اتوبوس و نبود امکان کشش پاها – ایجاد می‌شوند.
قرمزی
تغییر رنگ کوچک در پوست در ناحیه لخته خون معمولاً یکی از اولین نشانه‌های ترومبوز (یا لخته) در سیاهرگ است. این تغییر رنگ به سادگی به دلیل وجود خون متراکم زیر پوست است که با گذشت زمان بیشتر نمایان می‌شود. اگر دائماً با نقاط قرمز روی پاهایتان روبرو می‌شوید، به ویژه بعد از آسیب یا عمل جراحی، حتماً این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. نشانه شناخته شده قرمزی پوست ناشی از لخته خون در پا این است که این قرمزی با گذشت زمان از بین نمی‌رود و ممکن است به شکل غیرمنتظره‌ای تشدید شود.
تورم
تورم دردناک ممکن است در محل لخته خون ایجاد شود، به ویژه اگر لخته در ناحیه پا، قوزک یا ساق پا باشد. این مناطق دارای بافت و استخوان بیشتری هستند و شرایط طبیعی بدن برای از بین بردن لخته را دشوار می‌کند.
یکی از نشانه‌های واضح تورم مرتبط با لخته خون این است که به درمان‌های رایج مانند کمپرس گرم یا سرد جواب نمی‌دهد. همچنین، بدون دلیل مشخصی ممکن است ناگهان قیمت آن افزایش یابد و ممکن است بدون هیچ گونه آسیب خارجی در ناحیه آسیب دیده رخ دهد.
گرمای پوست
لخته شدن خون معمولاً باعث تغییر در دما می‌شود. در مورد لخته‌های خون در پا، دمای پوست در جایی که لخته وجود دارد، ممکن است افزایش یابد و هنگام لمس این تفاوت دما احساس می‌شود. پوست گرم اغلب با علامت‌های دیگر مانند خارش و حالتی ضرباندار همراه است. این شرایط نیز مانند دیگر نشانه‌ها به درمان‌های خانگی پاسخ نمی‌دهد و بدون درمان ممکن است در طول زمان بدتر شود.
غش کردن
غش و احساس سرگیجه ممکن است در صورت عدم توانایی بدن برای از بین بردن لخته به طور طبیعی، یا در صورت جدا شدن و حرکت لخته به سمت ریه‌ها اتفاق بیفتد. سرگیجه ممکن است بیشتر زمانی که از حالت نشسته یا خوابیده بلند می‌شوید، اتفاق بیفتد و به دلیل ماهیت غیر اختصاصی این نشانه، بسیاری از مردم آن را با وجود لخته خون ارتباط نمی‌دهند. از دست دادن هوشیاری نشانه جدی است که باید علت دقیق آن توسط پزشک مشخص شود. این وضعیت خطر آسیب‌های جدی را به همراه دارد چون ممکن است سر یا سایر بخش‌های حساس بدن هنگام سقوط به چیزی برخورد کنند.
افزایش ضربان قلب
با بزرگ شدن لخته خون، بدن تلاش می‌کند آن را از بین ببرد و کارکردن اندام‌های مهم مانند قلب سخت‌تر می‌شود که باعث افزایش ضربان قلب می‌گردد. این اختلال در عملکرد قلب می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که لخته خون از پا جدا شده و به سایر بخش‌های بدن رفته است. اگر اینطور باشد، شما ممکن است علائم دیگری مانند درد تیز و شدید در قفسه سینه که هنگام نفس عمیق بدتر می‌شود را نیز تجربه کنید.
افزایش ضربان قلب همچنین می‌تواند منجر به نشانه‌های روانی شود.
“`
اضطراب می‌تواند به وجود آید و در موارد شدید، ممکن است به حملات ترس تبدیل شود. اگر این شرایط بدون کنترل بماند، ضربان قلب سریع و مداومی ممکن است به مشکلات دیگر پزشکی نیز منجر شود. بنابراین، مراجعه به پزشک و بررسی دقیق وضعیت شما بسیار مهم است.
خستگی
هر نوع بیماری، مانند لخته خون، می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تحت فشار قرار دهد که این موضوع می‌تواند باعث احساس خستگی و ناتوانی شود. مانند بسیاری از دیگر نشانه‌های لخته خون در وریدهای عمیق، خستگی معمولاً یک علامت خاص نیست و تشخیص آن می‌تواند سخت باشد. به همین دلیل، اگر مداوم احساس خستگی دارید، بسیاری از علائم دیگر که ممکن است نشان‌دهنده وجود لخته خون باشند را باید در نظر بگیرید.
احساس خستگی مرتبط با لخته خون به طور ناگهانی و بدون دلیل خاصی ایجاد می‌شود. به این معنی که حتی اگر فعالیت شدید بدنی نداشته‌اید، ممکن است ناگهان احساس ناتوانی کنید و حتی بعد از خواب کافی هم خسته باشید.
تب
لخته خون، به‌ویژه اگر جدا شده و وارد جریان خون شود، می‌تواند باعث تب ملایمی شود. علائم تب شامل افزایش دمای بدن، تعریق یا لرز، سردرد، ضعف، کم آبی و کاهش اشتها هستند. در موارد شدید، تب ممکن است باعث ایجاد علائمی مانند تحریک‌پذیری، اختلال در خلق و خو، گیجی، تشنج یا حتی توهم شود. این علائم معمولاً زمانی رخ می‌دهند که دمای بدن به شدت بالا، بین 39.4 تا 41.1 درجه سانتی‌گراد برسد.
حساسیت به لمس
گاهی ممکن است پوست اطراف لخته خون، حتی اگر در عمق پا باشد، به لمس حساس شود و هیچ نشانه‌ای از کبودی روی سطح پوست نباشد. همچنین، وریدهای زیر پوست در ناحیه آسیب‌دیده ممکن است قابل مشاهده شوند، هرچند این وضعیت معمولاً زمانی رخ می‌دهد که لخته خون بزرگ‌تر شده باشد.
به یاد داشته باشید که حساسیت به لمس می‌تواند در هر دو پا ایجاد شود، حتی اگر فقط یکی از آنها دچار لخته خون باشد. این ممکن است به دلیل فشار بیشتر بر پای سالم به‌طور ناخودآگاه باشد، و این فشار می‌تواند درد و حساسیت را به همراه داشته باشد.
بدون نشانه
تقریباً نیمی از افرادی که یک لخته خون در پا (یا ترومبوز ورید عمیق) را تجربه می‌کنند، هیچ نشانه‌ای ندارند یا فقط علائم کمی دارند. هرچند که وجود لخته خون بدون نشانه معمولاً به این معناست که ترومبوز به مرحله خطرناک نرسیده است، اما همیشه هم اینطور نیست. حتی لخته خون‌های بزرگ که به مراقبت فوری نیاز دارند، ممکن است بدون علامت باشند و در جریان خون حرکت کنند.
اگر در معرض خطر هستید، این یکی از دلایل اصلی اهمیت انجام اقداماتی برای پیشگیری از شکل‌گیری لخته خون است. پوشیدن لباس‌های راحت، خودداری از ایستادن یا نشستن به مدت بیش از یک ساعت، کاهش مصرف نمک و فعال بودن به‌صورت جسمی از جمله اقداماتی است که می‌توانید انجام دهید.
سیاهرگ‌های متورم
گاهی اوقات، یک لخته خون خود را از طریق تورم در وریدهای سطحی نشان می‌دهد، یا ممکن است در اطراف ناحیه‌ای از پا که متورم شده، بروز کند. اگر این وضعیت را در قسمت‌های دیگر بدن احساس نمی‌کنید، باید به این علامت دقت ویژه‌ای داشته باشید. معمولاً وریدهای متورم عوارض خاصی ایجاد نمی‌کنند، اما اگر لخته خون فشار زیادی به رگ‌های خونی اطراف وارد کند، امکان پارگی داخلی وجود دارد که می‌تواند منجر به قرمزی یا کبودی شدید شود.
