بیماری ها و درمان آنها

علت پایین بودن منیزیم در بدن چیست؟ (2 نکته مهم)

بهترین آپلیکیشن آشپزی

“`html

علائم کمبود منیزیم چیست؟ آیا شما نیز در معرض خطر کمبود آن قرار دارید؟

امروزه کمبود منیزیم یک مشکل بسیار شایع شده است. برخی از کارشناسان بر این باورند که ۹۰٪ از مردم با کمبود منیزیم مواجه هستند. منیزیم در بیش از ۳۰۰ فرایند بیوشیمیایی در بدن نقش دارد و بر فشار خون، سوخت‌وساز، عملکرد سیستم ایمنی و بسیاری از جنبه‌های سلامتی تأثیر می‌گذارد. برخی از متخصصان می‌گویند که در حال حاضر کمبود منیزیم یکی از بزرگترین مشکلات سلامتی در دنیاست.

علت شیوع کمبود منیزیم در بدن چیست؟

  • کمبود منیزیم دلایل مختلفی دارد. کاهش مواد مغذی در خاک و در نتیجه، کمبود آنها در گیاهانی که از این خاک‌ها می‌رویند و حیواناتی که از این گیاهان تغذیه می‌کنند، به کاهش منیزیم در غذای ما منجر می‌شود.
  • امروزه برای تهیه‌ی آب شهرها از موادی مانند فلوراید و کلر استفاده می‌شود که باعث کاهش منیزیم در آب می‌شود چون منیزیم با فلوراید و کلر ترکیب می‌شود.
  • کافئین و شکر که در رژیم غذایی ما خیلی رایج هستند، منیزیم بدن را کاهش می‌دهند.
  • استرس یکی دیگر از عواملی است که می‌تواند باعث کمبود منیزیم در بدن شود.

با این توضیحات، تنها درصد کمی از مردم در جهان که در نزدیکی اقیانوس‌ها (محل خوبی برای منیزیم) زندگی می‌کنند و غذاهایی با خاک‌های غنی از منیزیم مصرف می‌کنند، همچنین آب‌هایی که منیزیم زیادی دارند می‌نوشند و کم استرس هستند و مصرف شکر و کافئین کمی دارند، مشکل کمبود منیزیم ندارند. اما دیگران در خطر کمبود منیزیم هستند.

مصرف کلسیم چه تأثیری بر کمبود منیزیم دارد؟

مطالعات نشان می‌دهد که مصرف زیاد کلسیم می‌تواند به کمبود منیزیم کمک کند. در حالی که بسیاری از ما به اندازه کافی منیزیم نمی‌خوریم، اما مقدار کلسیم ما بیش از حد است. کلسیم به بسیاری از غذاهای فرآوری‌شده مانند لبنیات و آب پرتقال اضافه می‌شود.

با افزایش کلسیم در بدن، فرایندی به نام کلسیفیکاسیون اتفاق می‌افتد. کلسیفیکاسیون یعنی تجمع کلسیم در بافت‌های بدن. این کار به‌طور طبیعی در استخوان‌ها رخ می‌دهد و کمک به تشکیل استخوان می‌کند. ولی اگر در بافت‌های نرم مانند قلب یا رگ‌ها اتفاق بیفتد، می‌تواند مشکلاتی برای سلامتی ایجاد کند.

هر سلول در بدن ما پمپی به نام پمپ سدیم-پتاسیم دارد که مسئول کنترل غلظت مواد معدنی داخل و خارج سلول است. کمبود منیزیم باعث اختلال در عملکرد این پمپ می‌شود.

با ایجاد اختلال در این پمپ و افزایش کلسیم در بدن، این پمپ اجازه می‌دهد که مقدار زیادی کلسیم به داخل سلول وارد شود. کمبود منیزیم این مشکل را بدتر می‌کند و نتیجه‌اش افزایش غلظت کلسیم در داخل سلول است.

بسیاری از مواد مغذی مثل ویتامین D و ویتامین K در فرایند کلسیفیکاسیون مؤثرند، اما کمبود منیزیم مهم‌ترین عامل در این زمینه است.

مطالعات دانشگاه فرامینگهام نشان می‌دهد که مصرف مقدار کافی منیزیم خطر بیماری‌های قلبی-عروقی را کاهش می‌دهد. با توجه به اهمیت نسبت صحیح کلسیم به منیزیم در بدن و عملکرد درست پمپ سدیم-پتاسیم، کمبود منیزیم در بدن ممکن است علائمی را بروز دهد.


علائم کمبود منیزیم

1. کلسیفیکاسیون سرخرگ‌ها

کلسیفیکاسیون (جمع شدن کلسیم در یکی از بافت‌های بدن) در سرخرگ‌ها اولین علامت کمبود منیزیم نیست، اما یکی از خطرناک‌ترین علائم محسوب می‌شود. این وضعیت می‌تواند باعث بروز مشکلات قلبی-عروقی مانند حمله قلبی شود. در بسیاری از موارد وقتی حملات قلبی رخ می‌دهد، برای جلوگیری از کلسیفیکاسیون و لخته‌های خون، به فرد کلرید منیزیم تزریق می‌شود.

2. اسپاسم و گرفتگی عضلات

یکی از اصلی‌ترین علائم کمبود منیزیم، اسپاسم و گرفتگی عضلات است. کمبود منیزیم باعث سخت شدن بافت‌های عضلانی می‌شود و ممکن است منجر به گرفتگی و اسپاسم عضلانی شود.

3. اضطراب و افسردگی

تحقیقات…
“`

تحقیقات نشان می‌دهند که کمبود منیزیم می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت روانی فرد داشته باشد. مجله‌ی روان‌شناسی امروز (Psychology Today) بیان می‌کند:

منیزیم به همراه کلسیم و گلوتامات در نقاط ارتباطی بین نورون‌ها (سلول‌های عصبی) قرار دارد. مقدار مناسب کلسیم و گلوتامات به فعالیت‌های عصبی کمک می‌کند، اما اگر این مواد بیش از حد باشند، می‌توانند مضر شوند. کلسیم و گلوتامات می‌توانند گیرنده‌ی NMDA را فعال کنند، اما منیزیم می‌تواند بدون اینکه این گیرنده را تحریک کند، روی آن قرار بگیرد و مانند یک محافظ از زیاد شدن کلسیم و گلوتامات جلوگیری کند. بنابراین، وقتی که منیزیم کم داریم، این محافظ از بین می‌رود.

در نتیجه، کلسیم و گلوتامات به‌سرعت گیرنده‌ی NMDA را فعال‌تر می‌کنند و این شرایط در طولانی‌مدت به نورون‌ها آسیب می‌زند و ممکن است در نهایت به مرگ سلول منجر شود. درمان مشکلاتی که برای مغز ایجاد می‌شود، کار ساده‌ای نیست.

علت پایین بودن منیزیم در بدن چیست؟ (2 نکته مهم)

4. فشار خون بالا

در مورد رابطه‌ی فشار خون بالا و کمبود منیزیم تحقیقات زیادی انجام شده‌است. طبق مطالعه‌ای در دانشگاه هاروارد بر روی ۷۰ هزار نفر، مشخص شد افرادی که مقدار بیشتری منیزیم مصرف می‌کنند، فشار خون بهتری دارند.

یک تجزیه و تحلیل که بر اساس داده‌های متعدد انجام شد، نشان داد مصرف مکمل‌های منیزیم می‌تواند به کاهش فشار خون کمک کند.

یک مطالعه‌ی دیگر در دانشگاه مینه‌سوتا نشان داد که خطر ابتلا به فشار خون بالا در زنانی که به‌میزان کافی منیزیم مصرف می‌کنند، ۷۰ درصد کمتر است.

5. مشکلات هورمونی

کاهش منیزیم می‌تواند باعث افزایش هورمون‌های استروژن و پروژسترون شود. زنان باردار ممکن است از گرفتگی پاها رنج ببرند. این مشکلات و آنچه که به عنوان «سندروم پیش از قاعدگی» شناخته می‌شود، زمانی بروز می‌کند که سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون بالا و مقدار منیزیم کم باشد.

شکلات یکی از منابع خوب منیزیم است و احساس تمایل به خوردن شکلات ممکن است نشانه‌ای از کمبود منیزیم باشد.

گرفتگی عضلات ناشی از دوره‌های قاعدگی ممکن است با سطح منیزیم در بدن ارتباط داشته‌باشد. کارولاین دین در کتابش با عنوان “معجزه‌ی منیزیم” به زنانی که از سندروم پیش از قاعدگی یا گرفتگی رنج می‌برند، توصیه می‌کند قبل از بروز症ش، منیزیم مصرف کنند.

6. مشکلاتی در دوران بارداری

همانطور که در بالا اشاره شد، سطح منیزیم می‌تواند بر سلامت و حالت روحی زنان باردار تأثیر زیادی بگذارد. گاهی اوقات از منیزیم برای کاهش فشار خون و گرفتگی عضلات ناشی از بارداری و همچنین جلوگیری از زایمان زودرس و سردردهای مرتبط استفاده می‌شود.

7. مشکلات خواب

مشکلات خواب می‌تواند یکی از نشانه‌های کمبود منیزیم باشد.

به‌طور کلی، مشکلات خواب به‌سرعت بعد از مصرف منیزیم برطرف می‌شود. منیزیم به آرامش جسم و ذهن کمک می‌کند و برای داشتن خواب مناسب بسیار مؤثر است.

منیزیم همچنین به عملکرد درست گیرنده‌های گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در مغز کمک می‌کند. این گیرنده‌ها مواد شیمیایی هستند که به آرامش مغز کمک می‌کنند.

8. کاهش انرژی

منیزیم در فرایندهایی که منجر به تولید انرژی (ATP) در سلول‌ها می‌شود، نقش مهمی دارد. ATP یا آدنوزین تری‌فسفات منبع اصلی انرژی در سلول‌هاست و برای فعال شدن به یون منیزیم نیاز دارد. بنابراین بدون منیزیم، سلول‌ها انرژی لازم را نخواهند داشت. این ممکن است باعث خستگی و کمبود انرژی شود.

9. سلامت استخوان‌ها

از دیرباز کلسیم به‌عنوان ماده‌ی معدنی اصلی برای سلامت استخوان‌ها شناخته شده، اما اهمیت منیزیم نیز نباید نادیده گرفته شود.

کمبود منیزیم می‌تواند مشکلات زیر را برای استخوان‌ها ایجاد کند:

  • جذب ویتامین D: ویتامین D برای جذب کلسیم به منیزیم نیاز دارد. به این ترتیب، اگر فرد ویتامین D مصرف کند، باید به مقدار کافی منیزیم نیز داشته‌باشد.
  • استفاده‌ی مؤثر از کلسیم: منیزیم موجب تحریک هورمون کلسی‌تونین می‌شود که کلسیم را از عضلات به استخوان‌ها منتقل می‌کند.

منیزیم تأثیر مهمی بر روی سلامتی دارد و به کاهش خطر بیماری‌هایی مانند حمله قلبی، پوکی استخوان، التهاب مفاصل و سنگ کلیه کمک می‌کند. این ماده معدنی به بدن کمک می‌کند که مواد ضروری را به استخوان‌ها منتقل کند و از رسوب غیرمعمول کلسیم جلوگیری کند. به همین دلیل، منیزیم نقش کلیدی در سلامت استخوان‌ها و مفاصل ایفا می‌کند.

10. کمبود سایر مواد معدنی

بسیاری از ویتامین‌ها و مواد معدنی به یکدیگر کمک می‌کنند و منیزیم یکی از مهم ترین این مواد است. برای اینکه بدن بتواند به خوبی از کلسیم، پتاسیم، ویتامین K و ویتامین D بهره‌برداری کند، به منیزیم نیاز دارد. استفاده از منیزیم به صورت موضعی بر روی پوست هم باعث جذب آن در بدن می‌شود.


درمان کمبود منیزیم

برخی مشکلات ناشی از کمبود منیزیم ممکن است رخ دهد، اما برطرف کردن این مشکل کار سختی نیست. بسیاری از مکمل‌ها و قرص‌های منیزیم می‌توانند به جبران این کمبود کمک کنند. هرچند این محصولات مفیدند، اما ممکن است باعث برخی مسائل گوارشی یا فشار بر کلیه‌ها شوند. می‌گویند که میزان جذب منیزیم از ۲۰ تا ۵۵ درصد بستگی به منبع آن در دستگاه گوارش متفاوت است و مقدار اضافی آن از بدن خارج می‌شود.

مصرف موضعی منیزیم

یکی از بهترین راه‌ها برای تأمین منیزیم، استفاده موضعی از آن است. با اسپری کردن منیزیم بر روی پوست، بدن می‌تواند آن را سریع‌تر جذب کند. این کار منیزیم را به صورت مستقیم به خون و بافت‌ها می‌رساند و به این ترتیب، بدن به راحتی و بدون فشار به کلیه‌ها نیازش به منیزیم را تأمین می‌کند.


10 غذای سرشار از منیزیم

  1. اسفناج: هر فنجان اسفناج ۱۵۷ میلی‌گرم منیزیم دارد که معادل ۴۰٪ نیاز روزانه است.
  2. برگ چغندر: هر فنجان برگ چغندر ۱۵۴ میلی‌گرم منیزیم دارد که ۳۸٪ نیاز روزانه را تأمین می‌کند.
  3. تخمه‌ی کدو: یک‌هشتم فنجان تخمه‌ی کدو ۹۲ میلی‌گرم منیزیم دارد که ۲۳٪ نیاز روزانه را پوشش می‌دهد.
  4. ماست: هر فنجان ماست ۵۰ میلی‌گرم منیزیم دارد که ۱۳٪ نیاز روزانه را تأمین می‌کند.
  5. بادام: هر فنجان بادام ۸۰ میلی‌گرم منیزیم دارد که به مقدار ۲۰٪ نیاز روزانه کمک می‌کند.
  6. لوبیا سیاه: نصف فنجان لوبیا سیاه ۶۰ میلی‌گرم منیزیم دارد که ۱۵٪ نیاز روزانه را فراهم می‌کند.
  7. آووکادو: یک عدد آووکادو متوسط ۵۸ میلی‌گرم منیزیم دارد که ۱۵٪ نیاز روزانه را تأمین می‌کند.
  8. انجیر: نصف فنجان انجیر ۵۰ میلی‌گرم منیزیم دارد که ۱۳٪ نیاز روزانه را می‌سازد.
  9. شکلات تلخ: ۶۵ گرم شکلات تلخ ۹۵ میلی‌گرم منیزیم دارد که ۲۴٪ نیاز روزانه را تأمین می‌کند.
  10. موز: یک عدد موز متوسط ۳۲ میلی‌گرم منیزیم دارد که ۸٪ نیاز روزانه را برآورده می‌کند.

همچنین بخوانید:

سایت رضیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا