علل و راههای درمان عفونت اوتیت گوش خارجی (2 نکته مهم)
عفونت گوش خارجی
عفونت گوش نوعی عفونت است که معمولاً بعد از اینکه مدت زیادی در آب یا هوای مرطوب مثل باران هستید، به وجود می‌آید. این عفونت روی پوستی که کانال خارجی گوش را می‌پوشاند، تأثیر می‌گذارد و به پرده گوش می‌رسد.
بر اساس گفته‌های دانشگاه لوا، به رغم اسمش، عفونت گوش شناگر بیشتر در افرادی که شنا نمی‌کنند، اتفاق می‌افتد. مثلاً کشاورزانی که زمان زیادی را در هوای آزاد سپری می‌کنند، بیشتر به این عفونت مبتلا می‌شوند.
نام پزشکی عفونت گوش شناگر، «عفونت حاد باکتریایی گوش خارجی» است. باکتری‌ها در آب‌ها جمع می‌شوند. مثلاً در زمان شنا کردن در جاهای آب شیرین، بعضی از این باکتری‌ها می‌توانند وارد گوش شوند و مدت زیادی در آنجا بمانند، به‌خصوص اگر آب به موم گوش بچسبد.
گوش بعضی راه‌ها برای محافظت از خود در برابر عفونت دارد، اما بهترین عملکردش وقتی است که این ناحیه خشک باشد. اگر گوش مرطوب باشد، باکتری‌ها می‌توانند رشد کنند و باعث عفونت شوند.
عفونت قارچی هم ممکن است در گوش پیش بیاید. اما در 98 درصد موارد در آمریکای شمالی، عفونت گوش شناگر ناشی از باکتری‌هاست.
طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، عفونت گوش شناگر موجب 2.4 میلیون مراجعه به پزشک در هر سال در ایالات متحده می‌شود. در بیشتر موارد، پزشک می‌تواند به راحتی این عفونت را درمان کند و این درمان فقط اجازه نمی‌دهد عوارض خطرناک‌تری به وجود آید.
علائم عفونت گوش خارجی
انواع عفونت گوش خارجی
سه نوع عفونت گوش خارجی وجود دارد.
عفونت گوش شناگر (عفونت حاد خارجی)
گوش شناگر یک عفونت است که زمانی رخ می‌دهد که آب در داخل گوش گیر کند. این نوع، شایع‌ترین نوع عفونت گوش خارجی است.
این عفونت ممکن است تا 3 هفته ادامه یابد و می‌تواند بر کل کانال گوش تأثیر بگذارد. عفونت ممکن است تا ناحیه خارجی گوش و پرده گوش نیز گسترش یابد.
علائم آن عبارتند از:
- قرمزی و تورم در ناحیه خارجی گوش و کانال گوش
- درد در این ناحیه
- پوست پوسته‌شده که ممکن است در داخل یا اطراف کانال گوش مشاهده شود.
- ترشحات آبکی یا چرکی که ممکن است بوی ناخوشایندی داشته باشد.
- خارش و تحریک در کانال گوش و اطراف آن
- حساسیت در هنگام حرکت گوش یا فک
- اگر تورم در گوش زیاد باشد، درد یا تورم غدد لنفاوی یا «غده‌ها» در گلو ممکن است باعث کاهش شنوایی شود.
- عفونت حاد موضعی زمانی رخ می‌دهد که یک فولیکول مو در گوش دچار عفونت شود. یک برآمدگی دردناک پر از چرک که به آن کورک گفته می‌شود، ممکن است در کانال گوش به وجود آید.
- عفونت مزمن خارجی ممکن است ناشی از عفونت، آلرژی یا بیماری‌های پوستی مانند اگزما باشد. برای تأیید تشخیص، علائم باید حداقل سه ماه ادامه داشته باشند و می‌توانند تا سال‌ها باقی بمانند.
راههای تشخیص عفونت گوش خارجی
علل عفونت گوش خارجی
گوش دارای چندین روش برای محافظت از پوست در برابر عفونت است. موم گوش (سیرومن) توسط غدد موجود در مجرای گوش تولید می‌شود و چندین کار انجام می‌دهد. برای مثال، موم گوش:
- یک لایه نازک و ضد آب روی کانال گوش ایجاد میکند.
- حاوی اسیدها و خواص ضد باکتریایی است که با باکتری‌ها مبارزه میکند
- مواد زائد، پوست مرده و آلودگی‌ها را جمع‌آوری کرده و از گوش خارج میکند، که در هنگام باز شدن کانال گوش به صورت توده مومی دیده می‌شود.
شکل کانال گوش نیز خیلی مهم است. کانال گوش از قسمت میانی گوش تا ناحیه بیرونی دارای شیب است تا مایع بتواند به راحتی تخلیه شود. عفونت گوش خارجی می‌تواند زمانی رخ دهد که دفاع کانال گوش نتواند عفونت یا واکنش آلرژی را برطرف کند.
عوامل خطر عفونت گوش شناگر
“`html
تنها شناگران نیستند که به این نوع عفونت مبتلا می‌شوند. کار کردن در فضای آزاد نیز می‌تواند باعث ایجاد خطر شود. عوامل زیر می‌توانند احتمال ابتلا به عفونت گوش شناگر را افزایش دهند:
- شنا کردن، به ویژه در آب‌هایی که باکتری زیادی دارند
- تمیز کردن گوش، قرار دادن اشیاء تیز در گوش، یا خراش دادن کانال گوش با سواپ پنبه‌ای
- استفاده از کلاه شنا، سمعک، یا وجود مقدار زیادی موم گوش که می‌تواند آب را در گوش به دام بیاندازد
- داشتن بیماری پوستی مانند اگزما، آکنه یا پسوریازیس
- داشتن یک کانال گوش کوچک
- کودکان به طور خاص بیشتر در معرض عفونت گوش شناگر هستند
با این حال، فقط شناگران نیستند که به عفونت گوش شناگر دچار می‌شوند. این بیماری می‌تواند بر روی افرادی که زمان زیادی را در فضای باز می‌گذرانند نیز تأثیر بگذارد.
روش تشخیص عفونت اوتیت گوش خارجی
تشخیص بیماری گوش شناگر
پزشک برای معاینه کانال گوش از یک ابزار به نام اتوسکوپ استفاده میکند. او به دنبال نشانه‌های زیر می‌گردد:
- قرمزی
- التهاب
- پوسته‌پوسته یا فلس‌مانند بودن پوست
- آسیب به پرده گوش
پزشکان همچنین ممکن است این سوالات را از بیمار بپرسند:
- سوابق پزشکی
- علائم
- تجربیات اخیر مانند شنا کردن یا وارد کردن اشیاء به گوش مثل سواپ پنبه‌ای
اگر کانال گوش مسدود شده باشد، پزشک ممکن است از ابزاری به نام کورت گوش برای خارج کردن هر گونه ضایعه یا با استفاده از دستگاه مکش برای تمیز کردن کانال گوش استفاده کند.
اگر پرده گوش آسیب دیده باشد، پزشک شما را به یک متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع می‌دهد تا بررسی کند که آیا این عفونت از گوش میانی نشأت می‌گیرد یا خیر.
اگر علائم بهبود پیدا نکردند، پزشک ممکن است نمونه‌ای از مواد زائد گوش یا ترشحات را برای بررسی انجام دهد تا اطلاعات بیشتری کسب کند.
اگر بیمار بالای 50 سال داشته باشد و با درد گوش به پزشک مراجعه کند، پزشک ممکن است بخواهد احتمال وقوع مشکلات جدی‌تر مانند بدخیمی یا شریان موقتی را رد کند، که در آن شریان‌ها آسیب دیده یا ملتهب می‌شوند.
درمان گوش شناگر
پزشک ممکن است قطره‌های گوش را برای درمان عفونت تجویز کند. درمان عفونت گوش شناگر معمولاً ساده است و گزینه‌های درمان شامل موارد زیر هستند:
- مسکن‌ها: داروهایی مثل استامینوفن (Tylenol) می‌توانند به کاهش ناراحتی کمک کنند.
- قطره گوش: قطره‌های تجویزی معمولاً شامل داروهای قابض، اسیدهای خاص، داروهای کورتیکواستروئید، داروهای آنتی‌بیوتیک، داروهای ضدقارچی یا ترکیبی از این‌ها هستند.
- میکروساکشن: یک پزشک ممکن است از دستگاه مکش برای پاک کردن گوش استفاده کند تا اثر بخشی قطره‌ها بیشتر شود.
- فتیله گوش: یک تکه گاز نرم و استریل که با دارو پوشانده شده و پزشک آن را به درون کانال گوش قرار می‌دهد. هدف از این درمان کمک به نفوذ دارو به بافت گوش است. بیمار باید فتیله گوش را هر دو یا سه روز یک بار تعویض کند.
درمان برای انواع اوتیت خارجی
درمان اوتیت خارجی مزمن
اگر علت اصلی آلرژی یا مشکل پوستی باشد، پزشک ابتدا آن بیماری را درمان میکند. او ممکن است برای بهبود وضعیت کم کم به مدت 7 روز قطره گوش و اسپری تجویز کند. اسپری حاوی اسید سیتریک است. اگر این درمان جواب ندهد، قطره‌های ضدقارچی ممکن است مفید واقع شوند.
درمان اوتیت خارجی حاد موضعی
درباره‌ی برآمدگی‌های پر از چرک که معمولاً ترکیده و بدون درمان بهبود پیدا می‌کنند. اگر علائم بیشتر از یک هفته طول بکشد، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند. اگر درد شدید وجود داشته باشد، پزشک ممکن است برآمدگی را برای تخلیه چرک خالی کند. داروهای مسکن نیز می‌توانند کمک کنند.
“`
اوتیت (عفونت گوش خارجی)
درمان برای دیگر انواع اوتیت خارجی
نکات برای درمان هر نوع اوتیت خارجی (عفونت گوش شناگر)
راهکارهای زیر می تواند به درمان هر نوع اوتیت خارجی کمک کند.
- گوش خود را خشک نگه دارید: در هنگام استحمام، از کلاه حمام استفاده کرده و تا زمانی که عفونت خوب نشود، از شنا کردن خودداری کنید.
- به آرامی ترشحات و مواد زائد را خارج کنید: با نظارت پزشک، فقط ناحیه خارجی گوش را با پنبه پشمی تمیز کنید و آن را عمیقاً وارد گوش نکنید.
- از کمپرس گرم استفاده کنید: یک حوله گرم را روی گوش‌تان بگذارید تا درد کاهش یابد.
- از قرار دادن هر گونه وسیله‌ای در گوش خودداری کنید: مانند گوش‌گیر، گوشواره یا سمعک، که می‌توانند علائم را بدتر کنند یا واکنش آلرژیک ایجاد کنند.
- عوارض جانبی را چک کنید: قطره‌های گوش حاوی نئومایسین یا پروپیلن گلیکول ممکن است باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک شوند.
پیشگیری از عفونت گوش
برای جلوگیری از عفونت گوش، از شنا کردن در آب آلوده پرهیز کرده و گوش‌ها را تا حد امکان خشک نگه دارید.
برای خشک کردن گوش‌ها پس از شنا، کتابچه راهنما Merck پیشنهاد میکند مقداری الکل مالشی و سرکه سفید را به نسبت مساوی مخلوط کرده و بعد از شنا دو قطره در هر دو گوش بریزید.
الکل آب گیر کرده در گوش را تبخیر میکند و سرکه با تغییر pH گوش از رشد باکتری‌ها جلوگیری میکند.
عفونت گوش خارجی
راههای دیگری برای جلوگیری از عفونت به شرح زیر است:
- با پنبه پشمی یا حوله، قسمت بیرونی گوش خود را خشک کنید.
- سر خود را به سمتی خم کنید که گوش به سمت پایین باشد و نرمه گوش را به جهات مختلف بکشید یا سر را تکان دهید تا آب خارج شود.
- با سشوار در شدت باد کم و حداقل در فاصله یک فوت از گوش، گوش‌ها را خشک کنید.
- از گوش‌گیری که مناسب است یا کلاه حمام برای پوشاندن گوش‌ها استفاده کنید.
- بعد از شنا در استخر کلر، گوش‌ها را با آب تمیز بشویید.
هرگز از سواپ پنبه‌ای یا اشیای خارجی مانند سنجاق سر در گوش استفاده نکنید. این کار ممکن است به گوش آسیب بزند یا اشیاء را به صورت ناخواسته به عمق گوش هل بدهد.
موم گوش به طور طبیعی به سمت بیرون حرکت میکند، بنابراین تنها نیاز است از سواپ پنبه‌ای برای پاک کردن موم در قسمت بیرونی گوش استفاده شود. یک متخصص بهداشتی قادر است تا هر گونه تجمع موم در داخل گوش را تمیز کند.
محصولاتی مثل اسپری مو یا رنگ مو می‌توانند باعث تحریک گوش گردند و خطر ابتلا به اوتیت خارجی را افزایش دهند. برای جلوگیری از این امر، قبل از استفاده از این محصولات، توپ سواپ پنبه‌ای را به آرامی در گوش خود قرار دهید.
مراقب باشید که توپ‌های پنبه‌ای به داخل کانال گوش نروند. پس از بهبود عفونت گوش، پزشک به شما می‌گوید که چه زمانی می‌توانید دوباره با خیال راحت شنا کنید.
