عمل زیبایی کانتوپلاستی (درشت کردن چشم) چیست؟ (2 نکته مهم)

همه چیز در مورد عمل کانتوپلاستی یا درشت کردن چشم

کانتوپلاستی (درشت کردن چشم) به هر نوع عمل جراحی زیبایی گفته می‌شود که در آن جراح قسمت خارجی پلک را کمی بالا می‌برد یا مشکل افتادگی این ناحیه از چشم را اصلاح می‌کند. هدف از این عمل، ایجاد ظاهری مشابه چشم‌های گربه‌ای کشیده و با شیب رو به بالا است.

این جراحی برای افرادی که قبلاً عمل جراحی پلاستیک پیچیده‌ای مثل بلفاروپلاستی پلک پایین را انجام داده‌اند و به دلیل آن، پلکشان دچار افتادگی یا گردی در گوشه چشم شده، می‌تواند مفید باشد.

کانتوپلاستی یک عمل زیبایی یا کاربردی است که برای اصلاح یا تغییر شکل گوشه خارجی چشم انجام می‌شود. این عمل می‌تواند به تنهایی یا در کنار اکولوپلاستی انجام شود و ظاهری زیبا به چشم‌ها بدهد.

متقاضیان کانتوپلاستی

در این جراحی، عضلاتی که پلک بالا را به پایین متصل می‌کنند، کشیده می‌شود. این عمل زیبایی برای افرادی که از افتادگی گوشه خارجی پلک ناراحت هستند و می‌خواهند چشم‌هایی درشت‌تر داشته باشند، مناسب است:

این عمل باعث می‌شود چشم‌ها درشت‌تر نشان داده شده و حالت خواب آلودگی و خمودگی از چهره حذف شود. برخی از بیماران تمایل دارند برای گربه‌ای‌تر کردن چشم‌هایشان، گوشه آن‌ها را کمی بالا ببرند.

در این عمل مشکلاتی مثل افتادگی پلک (پتوز) یا بدشکلی‌های ناشی از آسیب، پیری یا بیماری برطرف می‌شود. همچنین نتایج نامطلوب جراحی‌های قبلی چشم اصلاح می‌شود، به طور مثال، عیوب ناشی از جراحی ناموفق پلک پایین در بلفاروپلاستی ترمیم می‌شود.

انواع جراحی چشم‌گربه‌ای

جراحی بزرگ کردن چشم انواع مختلفی دارد که از جمله می‌توان به کانتوپلاستی میانی (روش افقی/ بالا بردن) و کانتوپلاستی خارجی (روش افقی/ پایین آوردن) اشاره کرد. این جراحی‌ها می‌توانند به صورت ترکیبی از این روش‌ها انجام شوند یا بهترین روش انتخاب شود تا چشم‌هایی درشت و زیبا حاصل گردد.

تفاوت کانتوپلاستی و کانتو پکسی پلک

بسیاری از کلینیک‌های کانتوپلاستی در لندن و بریتانیا قرار دارند. اصطلاحات کانتوپلاستی و کانتو پکسی معمولاً به اشتباه با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند و برخی فکر می‌کنند که هر دوی این‌ها روش‌های جراحی یکسانی هستند.

این یک تصور نادرست است زیرا این دو روش کاملاً متفاوت هستند و هر یک در زمان انجام جراحی بر روی پلک پایینی تاثیرات متفاوتی خواهند داشت.

کانتوپلاستی میانی (روش افقی)

در جلسه مشاوره، جراح متخصص چشم وضعیت چشم بیمار را به دقت بررسی کرده، دلایل بروز مشکل را تجزیه و تحلیل کرده و شکل دلخواه چشم را طراحی می‌کند. برش در نزدیکی غده ملتحمه و به موازات آن در چین‌های مغولی ایجاد می‌شود.

پس از ایجاد کوچک‌ترین برش ممکن، آن را در سمت داخلی چشم بخیه می‌زند تا جای زخم نمایان نشود. در پایان، چشمی طبیعی و درشت نمایان خواهد شد.

کانتوپلاستی میانی (روش بالا بردن)

در این روش، جراح پوست گوشه چشم را به زاویه 45 درجه در محل چین مغولی بالا می‌برد تا خط دوگانه پلک از گوشه داخلی چشم مشخص شود. به این ترتیب، عنبیه بیشتر نمایان می‌شود و چشم بزرگ‌تر به نظر می‌رسد.

در جلسه مشاوره، جراح وضعیت چشم را به دقت بررسی کرده و علل مشکل را تحلیل می‌کند و شکل دلخواه چشم را طراحی می‌کند. برش در نزدیکی غدد ملتحمه و به موازات آن در چین‌های مغولی ایجاد می‌شود و چین به سمت 45 درجه بالا برده می‌شود. پس از ایجاد کوچک‌ترین برش ممکن، بخیه در سمت داخلی چشم زده می‌شود تا جای زخم نمایان نشود و در پایان، چشمی طبیعی و درشت نمایان خواهد شد.

کانتوپلاستی خارجی (روش افقی)

کانتوپلاستی خارجی (روش افقی) نسخه اصلاح شده‌ای از روش قدیمی است که با هدف بزرگ‌تر کردن چشم‌ها انجام می‌شود. این عمل همچنین مشکل چسبندگی را به حداقل می‌رساند. پزشک پس از تشخیص و آنالیز وضعیت چشم، میزان برش را تعیین می‌کند…

“`

عمل جراحی کانتوپلاستی، چگونگی شکل و موقعیت چشم‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بافت‌های چسبنده‌ای که باعث کوچکی چشم و ناراحتی بیمار می‌شوند را حذف می‌کند.

در جلسه مشاوره، جراح چشم به دقت وضعیت چشم را بررسی می‌کند و دلایل مشکل را می‌شناسد و سپس شکل دلخواه چشم را طراحی می‌کند. جراح با ایجاد کمترین برش ممکن، بافت‌ها را جدا کرده و کناره عضله خارجی مورب چشم را به استخوان ثابت می‌کند.

پس از برش، پوست اضافی که باقی مانده، بریده می‌شود. برش داخل چشم‌ها بخیه می‌شود به طوری که جای زخم واضح نباشد. نتیجه عمل، چشم‌هایی زیبا و فریبنده به سبک مصری خواهد بود.

کانتوپلاستی خارجی (روش پایین آوردن)

در این روش، جراح فقط لبه پلک پایین را کمی (حدود یک سوم) پایین می‌آورد تا چشم‌ها جذاب‌تر شوند. چشم‌های مورب معمولاً حالت خشن‌تری به چهره می‌دهند یا بخش خارجی پلک پایین، قسمت پایینی عنبیه را می‌پوشاند و این باعث می‌شود که چشم‌ها باریک‌تر به نظر برسند.

در جلسه مشاوره، وضعیت چشم‌ها به دقت بررسی می‌شود و جراح دلایل مشکل و طراحی شکل دلخواه چشم را انجام می‌دهد.

برش در سمت داخلی ملتحمه ایجاد می‌شود و یک سوم بخش خارجی پایین آورده می‌شود و گوشه چشم روی استخوان ثابت می‌شود. جراح سپس برش را در سمت داخلی چشم بخیه می‌زند تا جای زخم دیده نشود. در پایان، چشمی طبیعی و بزرگ، زیبایی صورت را دوچندان می‌کند.

روش کلی انجام عمل کانتوپلاستی

روش انجام جراحی برای بزرگ‌تر کردن چشم به نیازهای خاص هر بیمار بستگی دارد، زیرا موقعیت چشم و میزان افتادگی آن در هر بیمار فرق می‌کند. این عمل با ایجاد برش در عضله حلقوی و سپس جدا کردن و کشیدن تاندون کانتال پایینی انجام می‌شود.

برش در گوشه خارجی پلک ایجاد می‌شود. پوست اضافی برداشته شده و سپس پلک دوباره به گوشه حفره چشم متصل می‌شود. برش کوچک سپس بسته شده و با نخ بخیه قابل جذب یا دائمی دوخته می‌شود که بخیه بعد از یک هفته کشیده می‌شود. کانتوپکسی نیز عملی مشابه کانتوپلاستی است که در آن تاندون کانتال با زدن بخیه دائمی زیر پلک کشیده می‌شود.

جراحی بزرگ کردن چشم‌ها می‌تواند تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی انجام شود. این عمل زیبایی پرطرفدار نتایج بسیار خوبی را به دنبال دارد و پلک پایین کشیده و بالا می‌رود تا چشم‌هایی زیبا و جوان به وجود بیاورد.

مراقبت پس از عمل کانتوپلاستی

کبودی و ورم جزئی پس از عمل طبیعی است و معمولاً ظرف یک هفته از بین می‌رود. جراح معمولاً مسکن و آنتی بیوتیک برای تسریع روند بهبود و کاهش خطر عفونت تجویز می‌کند. بیماران همچنین ممکن است با مشکل خشکی چشم مواجه شوند و لازم است برای مدتی از قطره چشم استفاده کنند.

به بیماران توصیه می‌شود از فعالیت‌هایی که به چشم‌ها فشار می‌آورد مانند مطالعه، تماشای تلویزیون، استفاده از رایانه و گذاشتن لنز خودداری کنند. همچنین جراح توصیه‌هایی برای محافظت از چشم‌ها پس از عمل به بیماران ارائه می‌دهد، از جمله استفاده از عینک آفتابی و انجام ندادن فعالیت‌هایی مانند ورزش یا خم شدن که می‌تواند باعث افزایش جریان خون در چشم شود. به‌خاطر این که جراحی بر روی ناحیه کوچکی از بدن انجام می‌شود، معمولاً بیماران می‌توانند پس از چند روز به محل کار برگردند.

عوارض کانتوپلاستی

پس از تمام عمل‌های جراحی، خصوصاً عمل زیبایی چشم، امکان بروز عوارض وجود دارد. در موارد نادر، ممکن است بیمار واکنش شدیدی به داروی بی‌حسی نشان دهد و احتمال بروز عفونت هم وجود دارد. اگر بیماران به توصیه‌های مربوط به مراقبت پس از عمل توجه کنند، احتمال بروز عوارض به حداقل می‌رسد.

از بیماران خواسته می‌شود که چند هفته قبل از جراحی از مصرف داروهای ضدالتهابی خودداری کنند زیرا این داروها می‌توانند بر روی لخته شدن خون تأثیر بگذارند. همچنین، سیگار کشیدن می‌تواند به عروق خونی آسیب بزند و خون‌رسانی به بافت‌های بدن را کاهش دهد، از این رو بیماران باید حداقل دو هفته قبل از عمل، سیگار را ترک کنند.

اگر جراحی به درستی انجام نشود، ممکن است اتصال بین پلک بالا و پایین شکل نازیبایی به خود بگیرد یا کشیدگی نامطلوبی در چشم‌های فرورفته ایجاد شود. اگر بیمار از نتیجه عمل راضی نباشد یا جراحی اولیه آسیب‌هایی به همراه داشته باشد، ممکن است نیاز به انجام عمل جراحی دیگری برای اصلاح نواقص باشد.