فرق بین بیماری کهیر حاد و مزمن چیست؟ (2 نکته مهم)
درباره کهیر حاد
به گزارش رضیم: اول از همه باید بررسی کنیم که کهیر حاد چیست و چه ویژگی‌هایی دارد. این نوع کهیر معمولاً کمتر از ۶ هفته طول می‌کشد. شایع‌ترین دلایل بروز آن مصرف مواد غذایی، داروها و عفونت‌ها است. نیش حشرات نیز می‌تواند باعث ایجاد کهیر شود. غذاهایی مانند آجیل، شکلات، ماهی، گوجه‌فرنگی، تخم‌مرغ، میوه‌های تازه و شیر معمولاً بیشتر از سایر غذاها باعث کهیر می‌شوند. به طور خاص، غذاهای تازه و خام احتمال بروز کهیر را بیشتر از غذاهای پخته افزایش می‌دهند. همچنین، برخی افزودنی‌ها و نگهدارنده‌های غذایی هم ممکن است مقصر بروز این مشکل باشند. داروهایی مثل آسپرین و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن، و همچنین برخی داروهای فشار خون و مسکن‌ها نیز ممکن است کهیر ایجاد کنند.
کهیر حاد چه ویژگی‌هایی دارد؟
کهیر حاد معمولاً با خارش‌هایی همراه است که ممکن است قطر آنها به چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر برسد و رنگشان سفید یا قرمز باشد. این برآمدگی‌ها ممکن است چند دقیقه یا چند ساعت ادامه داشته باشند و ممکن است تغییر شکل دهند. التهاب پوستی ممکن است به صورت دایره‌ای یا به شکل حلقه‌های نامنظم ظاهر شود، یا حتی مثل نقشه‌های نامنظم باشد. کهیر حاد می‌تواند در هر نقطه از بدن بروز کند و معمولاً به طور گسترده‌ای منتشر می‌شود. آنژیوادم که یک نوع ورم است، معمولاً در نواحی خاصی مانند صورت (به ویژه پلک‌ها و اطراف دهان)، دست‌ها، پاها و دستگاه تناسلی دیده می‌شود. این مشکل ممکن است زبان و حنجره را نیز تحت تاثیر قرار دهد. بیماری سرمی که ناشی از انتقال خون و واکنش به برخی داروها است، می‌تواند باعث کهیر حاد به همراه کبودی، تب، تورم غدد لنفاوی و درد joints شود.
کهیر حاد چگونه تشخیص داده می‌شود؟
تشخیص کهیر حاد معمولاً در افرادی با سابقه سرماخوردگی کوتاه (کمتر از ۲۴ ساعت) که ممکن است با یا بدون آنژیوادم باشند، انجام می‌شود. برای تشخیص دقیق‌تر، نیاز به یک معاینه فیزیکی کامل وجود دارد تا علل زمینه‌ای این مشکل بررسی شود. اگر به حساسیت به دارو مشکوک باشیم، ممکن است پزشک آزمایش‌های خاصی را درخواست کند. بیوپسی کهیر هم می‌تواند غیراختصاصی باشد و تفسیر آن دشوار است، اما نشان‌دهنده وجود التهاب در پوست و رگ‌هاست که ممکن است به علت واسکولیت باشد.
درمان کهیر حاد چیست؟
درمان اصلی کهیر حاد در بزرگسالان و کودکان معمولاً با استفاده از داروی نئوتادین و آنتی‌هیستامین‌های خوراکی نسل دوم انجام می‌شود که از لیست مشخصی انتخاب می‌شوند. در صورتی که دوز استاندارد (مثل ۱۰ میلی‌گرم برای ستیریزین) مؤثر نباشد، می‌توان دوز را تا چهار برابر افزایش داد (مثلاً ۴۰ میلی‌گرم ستیریزین در روز). بهتر است این داروها به طور مرتب مصرف شوند و نه تنها در مواقع نیاز. زمانی که کهیر حاد بهبود یافت، مصرف این داروها باید متوقف شود؛ به نظر نمی‌رسد که افزودن یک آنتی‌هیستامین دیگر اثر بیشتری داشته باشد.
لیست آنتی‌هیستامین‌های مفید
- استیریزین
- لوراتادین
- فکسوفنادین
- دسلوراتادین
- لووستیریزین
- روپاتادین
- بلستین
- داروهایی مثل ترفنادین و آستمیزول نباید استفاده شوند زیرا ممکن است با کتوکونازول یا اریترومایسین عوارض قلبی به همراه داشته باشند.
اگرچه بهتر است در دوران بارداری و شیردهی از درمان سیستمیک پرهیز شود، اما گزارشی مبنی بر اینکه آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم باعث نقایص مادرزادی می‌شوند، وجود ندارد. در صورت نیاز به درمان، لوراتادین و ستیریزین به عنوان گزینه‌های اولویت‌دار در نظر گرفته می‌شوند. آنتی‌هیستامین‌های نسل اول (مثل پرومتازین یا کلرفنیرامین) نیز دیگر برای درمان کهیر توصیه نمی‌شوند. همچنین روان‌درمانی برای برخی بیماران مبتلا به کهیر حاد می‌تواند مفید باشد.
اجتناب از عوامل محرک در کهیر
اگر علت کهیر حاد شناسایی شود (مثل حساسیت به دارو یا غذا)، باید به همراه مصرف آنتی‌هیستامین‌ها از عوامل محرک هم دوری کنید و سعی کنید از گسترش مشکل جلوگیری کنید. به عنوان مثال، از مصرف آسپرین، مواد افیونی و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی خودداری کنید (پاراستامول معمولاً بی‌خطر است). در صورت وجود رابطه بالینی، اقدامات لازم را انجام دهید.
“`html
با کهیر، که نوعی حساسیت شناخته‌شده است و با آزمایش مثبت خارش پوست تأیید می‌شود، باید از عواملی که باعث ایجاد آن می‌شود دوری کنید. برای آرام کردن ناحیه آسیب‌دیده می‌توانید از فن، پارچه سرد، کیسه یخ یا لوسیون مرطوب‌کننده استفاده کنید.
درباره کهیر مزمن
کهیرهای مزمن، برجستگی‌های صورتی رنگی‌اند که بر روی هر قسمت از پوست ظاهر می‌شوند. این کهیرها همیشه با خارش برای بیمار همراه‌اند و هر کدام از این جوش‌های کهیر قبل از اینکه ناپدید شوند، چند ساعت وجود دارند و با محو شدن آنها، هیچ اثری باقی نمی‌ماند. با از بین رفتن نواحی قدیمی کهیر، کهیرهای جدیدی ظاهر می‌شوند. اندازه این کهیرها می‌تواند به اندازه یک نخود باشد و یا بزرگ‌تر شده و به هم وصل شوند تا نواحی وسیعی از بدن را بپوشانند. به‌حالتی که خارش این کهیرها می‌تواند شدید باشد، معمولاً پوست دچار ترک یا شکستگی نمی‌شود. البته در بعضی افراد، کهیرها می‌توانند سوزش شدیدی ایجاد کنند.
شایع بودن کهیر مزمن
کهیر در بین مردم بسیار رایج است و حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از افراد حداقل یک بار در طول زندگی خود این مشکل را تجربه می‌کنند. بعضی اوقات کهیر می‌تواند در بافت‌های عمیق‌تر مانند چشم‌ها، دهان، دست‌ها یا ناحیه تناسلی ظاهر شود. این نواحی ممکن است ایجاد تورم کنند که از لحاظ ظاهری ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما معمولاً در کمتر از ۲۴ ساعت برطرف می‌شود. به این تورم‌ها «آنژیوادم» می‌گویند. در بسیاری از موارد، حمله کهیر به دلیل عفونت یا ویروسی هستند که طی چند روز تا چند هفته ناپدید می‌شوند. برخی افراد ممکن است به طور مکرر این مشکلات را تجربه کنند که معمولاً به دلیل واکنش آلرژیک به انواع خاصی از مواد غذایی (مثلاً آجیل، شکلات، ماهی، گوجه‌فرنگی، تخم‌مرغ، توت‌های مختلف، شیر تازه، نیش حشرات و داروها) رخ می‌دهد. در این حالت، معمولاً بعد از قرارگرفتن در معرض این مواد، علائم پس از چند ساعت بروز می‌کند. بیشتر بیماران قادر به شناسایی دلیل این مشکل هستند و اغلب به پزشک مراجعه نمی‌کنند.
دلایل عمومی کهیر مزمن و تفاوت بین کهیر مزمن و حاد
برخی افراد ممکن است در اثر نور خورشید، سرما، فشار، لرزش یا ورزش دچار کهیرهای مکرر شوند که به این نوع، کهیرهای فیزیکی گفته می‌شود. اگر کهیر به دلیل خاراندن یا مالش پوست بوجود آید، به نام درماتوگرافی شناخته می‌شود. این نوع کهیر یکی از رایج‌ترین کهیرهای فیزیکی است که حدود ۵ درصد از افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همیشه این نوع کهیرها با خارش همراه نیستند. این عارضه گاهی با سایر انواع کهیر نیز رخ می‌دهد. برخی افراد به هر چیزی که باعث داغ شدن یا عرق کردن می‌شود واکنش نشان می‌دهند، از جمله نور خورشید، ورزش، حمام گرم، قرمز شدن یا عصبانیت. این کهیرهای کوچک که با خارش شدید همراه‌اند، با لکه‌های قرمز بزرگ در اطراف خود همراه‌اند و به کهیر کولینرژیک معروف‌اند.
مدت‌زمان کهیر
کهیر تحت فشار به صورت جوش‌های عمیق در برخی نواحی پوست ظاهر می‌شود. بعضی افراد به طور گاه‌به‌گاه به سرما واکنش نشان می‌دهند و این موضوع نادرتر از واکنش به نور خورشید است. گاهی اوقات، فرد ممکن است برای سال‌های زیادی دچار کهیر شود. این کهیرها به عنوان کهیر مزمن شناخته می‌شوند و می‌توانند یکی از مشکلات آزاردهنده‌ای باشند که متخصصان پوست در بیماران خود مشاهده می‌کنند. این نوع، به کهیرهایی اطلاق می‌شود که بیش از ۶ هفته ادامه دارند. بیمارانی که با این وضعیت مواجه‌اند، معمولاً نگران این مشکل می‌شوند و به چندین متخصص مراجعه می‌کنند. نه بیمار و نه پزشک نمی‌توانند علت دقیق کهیر را شناسایی کنند. بیماران اغلب فکر می‌کنند که می‌دانند چه چیزی باعث این کهیرها می‌شود. پذیرش واقعیت برای برخی افراد دشوار است.
سایت رضیم
“`
