فرق تست PCR با تست آنتی بادی کرونا چیست ؟ (2 نکته مهم)

انواع جواب تست کرونا

دو نوع تست متفاوت وجود دارد: تست تشخیص عفونی و تست آنتی بادی

1. تست تشخیص عفونی (پی سی آر)

این تست وجود ویروس فعال در بدن را مشخص می کند و شما باید در این حال از دیگران دور بمانید. تست تشخیص عفونی به دو روش انجام می‌شود: تست PCR یا پی سی آر که به بررسی مواد ژنتیکی ویروس می‌پردازد و تست آنتی ژن که پروتئین های مشخصی در سطح ویروس را شناسایی می کند.

تکنسین با یک سوآب پنبه‌ای که طولش 15 سانتیمتر است، به آرامی درون هر دو طرف بینی شما می‌برد و آن را برای حدود 15 ثانیه حرکت می‌دهد. این کار درد ایجاد نمی‌کند ولی ممکن است کمی ناراحت کننده باشد. سپس سوآب را به یک آزمایشگاه می‌فرستند تا مواد داخل بینی شما را بررسی کنند.

تست‌های کووید-19 دیگری که شامل سوآب بخش‌های زیر می‌شوند:

• دهان و حلق شما (اوروفارنژیال)
• وسط حفره بینی (Nasal mid-turbinate)
• جلوی حفره بینی (حفره قدامی بینی)

اگر همراه با سرفه‌تان خلط هم دارید، ممکن است پزشک بخواهد تا محتویات سرفه شما را تست کند.

2. تست آنتی بادی

این تست که به نام سرولوژی نیز شناخته می‌شود، به دنبال پادتن‌هایی می‌گردد که سیستم ایمنی بدن شما علیه ویروس‌ها تولید می‌کند. این پادتن‌ها به بدن در مبارزه با عفونت کمک می‌کنند و چند روز یا چند هفته بعد از شروع بیماری ایجاد می‌شوند و تا چند هفته بعد از بهبودی هنوز در بدن باقی می‌مانند.

به همین دلیل، بهتر است از تست آنتی بادی برای مشخص کردن عفونت فعال ویروس کرونا استفاده نکنید. همچنین محققان هنوز نمی‌دانند که آیا وجود آنتی بادی به معنای مصونیت در برابر ویروس کرونا در آینده است یا خیر.

تست‌های خون یا آنتی بادی به دنبال شناسایی این پادتن‌ها هستند. بدن شما این پادتن‌ها را وقتی که به عفونت مبتلا می‌شود، تولید می‌کند.

تست‌های کووید-19 دو نوع آنتی بادی را شناسایی می‌کنند:

1. IgM، که بدن آن را ظرف دو هفته تولید می‌کند و سپس سطح آن کاهش می‌یابد.
2. IgG، که بدن آن را به آرامی تر تولید می‌کند (حدود 4 هفته) اما معمولاً مدت زمان بیشتری باقی می‌ماند.

سوآب یا نمونه تف فقط می‌تواند وجود ویروس در بدن شما در حال حاضر را نشان دهد، در حالی که آزمایش خون نشان می‌دهد که آیا شما قبلاً به ویروس آلوده شده‌اید یا خیر، حتی اگر علائمی نداشته باشید. این اطلاعات برای محققان در یافتن میزان شیوع کووید-19 بسیار مهم است.

علاوه بر تست‌های آنتی بادی، محققان همچنین در حال مطالعه درمان‌های آنتی بادی برای کووید-19 هستند. این داروها به نحوه اتصال ویروس به سلول‌ها و ورود به آن‌ها هدف می‌زنند.

مقایسه انواع تست‌های کرونا

تست یا آزمایش PCR (پی سی آر) چگونه انجام می‌شود؟

بسیاری از شرکت‌ها و آزمایشگاه‌ها براساس تعیین مواد ژنتیک ویروس در نمونه حلق یا بینی بیمار، آزمایش‌هایی برای تشخیص کووید-19 طراحی کرده‌اند.

مراحل معمول در این نوع تست تشخصی عفونی ویروس کرونا شامل مراحل زیر است:

• پزشک تست کووید-19 را تجویز می‌کند.
• پزشک از یک گوش پاک کن استریل شده برای گرفتن
  “““html
• نمونه مذکور از حلق یا بینی گرفته می‌شود.
• پزشک گوش پاک‌کن را در یک ظرف استریل قرار می‌دهد و در آن را به‌طور محکم می‌بندد تا برای ارسال به آزمایشگاه آماده شود.
• در این مرحله، باید در دمای مشخصی نگه‌داری شود تا ویروس زنده بماند و تست به‌درستی انجام شود. نمونه باید حداکثر طی 72 ساعت به آزمایشگاه برسد.
• تکنسین آزمایشگاه مواد شیمیایی را با گوش پاک‌کن ترکیب می‌کند تا مواد ژنتیکی هر نوع ویروسی که ممکن است روی گوش پاک‌کن باشد، استخراج شود.
• تکنسین همچنین با استفاده از مواد شیمیایی ویژه‌ای به نام پرایمر و پروب‌ها، چرخه‌های کنترل شده‌ای از دما را انجام می‌دهد تا RNA ویروس را به DNA تبدیل کند و سپس میلیون‌ها کپی از DNA تولید کند.
• بعد از ترکیب DNA با پروب‌های خاص، نوعی نور تولید می‌شود که توسط دستگاه آزمایش مشاهده می‌شود و نتیجه مثبت ابتلا به ویروس SARS-CoV-2، که عامل بیماری کووید-19 است، را نشان می‌دهد.

دقت تست PCR (پی سی آر) به چه چیزهایی وابسته است؟

به طور معمول، از تست‌هایی که مواد ژنتیکی خود ویروس را شناسایی می‌کنند برای تشخیص کووید-19 یا عفونت فعال ویروس کرونا استفاده می‌شود. اما هیچ‌کدام از تست‌ها همیشه دقیق نیستند. موارد زیر می‌توانند بر دقت تست تأثیر بگذارند:

1. شاید شما به ویروس مبتلا باشید اما گوش پاک‌کن نتواند ویروس را از حلق یا بینی جمع‌آوری کند.
2. ممکن است گوش پاک‌کن یا نمونه مورد استفاده در حین جمع‌آوری یا آنالیز به طور تصادفی آلوده شود.
3. ممکن است که گوش پاک‌کن قبل از بررسی در دمای مناسب نگهداری نشود.
4. ممکن است مواد شیمیایی استفاده‌شده برای استخراج و کپی DNA ویروس به درستی عمل نکند.

چه کسانی باید آزمایش کروناویروس را انجام دهند؟

پاسخ به این سوال بستگی به عوامل مختلفی از جمله علائم فرد، سابقه مواجهه با ویروس و فاکتورهای خطر برای بروز بیماری جدی دارد.

• افرادی که علائم کووید-19 دارند:

همه افرادی که علامت دارند به تست نیاز ندارند. بسیاری از افراد ممکن است علائم خفیفی داشته باشند و بتوانند در خانه قرنطینه شوند، که در این صورت ممکن است نیازی به تست نباشد.

اما تست‌ها می‌توانند برای مشخص کردن اینکه علائم مربوط به کووید-19 هستند، مفید باشند. با شناخت این موضوع، می‌توانید اقدامات لازم برای جلوگیری از انتشار ویروس به دیگران را در نظر بگیرید.

با پزشک خود صحبت کنید تا از توصیه‌های او مطلع شوید. به‌خاطر داشته باشید که باید در خانه بمانید و قبل از مراجعه به مطب یا آزمایشگاه با پزشک خود تماس بگیرید و در مورد علائمتان صحبت کنید. این کار می‌تواند از انتقال ویروس جلوگیری کند.

• افرادی که علائم کووید-19 را ندارند:

بسیاری از کارشناسان بهداشت بر این باورند که افراد بدون علامت نیز باید برای پیشگیری از انتشار ویروس تست شوند.

• افرادی که از کووید-19 بهبود یافته‌اند:

پس از بهبود، پزشک ممکن است یک تست تشخیصی عفونتی از شما بخواهد تا پیشرفت شما در مبارزه با ویروس را بررسی کند. اما این کار الزامی نیست و به طور کلی، افراد می‌توانند پس از گذشت زمان مناسب و احساس بهبودی، قرنطینه خود را پایان دهند. لطفاً در مورد مدت زمان قرنطینه پس از ابتلا به کووید-19 با پزشک خود صحبت کنید.

اگر شما به کووید-19 مبتلا شده و بهبود یافته‌اید، پزشک شما ممکن است تست آنتی بادی را توصیه کند. اگر تمایل دارید در یک مطالعه تحقیقاتی مشارکت کنید، انجام تست آنتی بادی می‌تواند به دانشمندان در فهم چگونگی تاثیر ویروس بر افراد کمک کند.

دانشمندان هنوز در حال پژوهش در مورد اینکه آیا آنتی بادی‌های ایجادشده در برابر ویروس کووید-19 می‌توانند از ابتلای مجدد جلوگیری کنند، و اگر جواب مثبت است، تا چه مدت این ایمنی حفظ می‌شود، هستند. برای اطلاعات بیشتر در مورد اینکه در صورت ایجاد دوباره علائم بعد از بهبود از کووید-19 چه زمانی باید دوباره تست شوید، نیاز به اطلاعات بیشتری است.