فواید تزریق تریامسینولون در سر برای درمان ریزش مو (2 نکته مهم)

“`html
تزریق تریامسینولون
تزریق تریامسینولون در سر برای درمان ریزش مو سکهای، یکی از راههای اصلی درمان این مشکل است. در این وضعیت، موها به صورت دایرهای یا بیضی، بدون مو میشوند و این نواحی کاملاً مشخص هستند. استرس به عنوان یکی از دلایل این بیماری مطرح شده، اما وراثت و دیگر مشکلاتی از قبیل: اختلالات تیروئید، کمخونی شدید، ویتلیگو، دیابت و غیره نیز میتوانند در ایجاد این مشکل نقش داشته باشند. این بیماری معمولاً موها و گاهی ناخنها را تحت تاثیر قرار میدهد. علامت اصلی این بیماری عموماً ریزش سریع مو در یک ناحیه مشخص و معمولاً به شکل گرد است. ریزش موی سکهای در مردان و زنان به طور یکسان دیده میشود.
ریزش موی سکهای یا آلوپسی آره آتا میتواند در هر سنی و در هر قسمتی از پوست سر ظاهر شود، اما بیشتر پوست سر درگیر است. گاهی بیماران احساس سوزش خفیف یا خارش در ناحیه affected دارند. پوست ناحیه درگیر معمولاً صاف یا کمی قرمز است و ممکن است مقدار کمی مو نیز در آن دیده شود. ساقه مو در آلوپسی آره آتا معمولاً به درستی شکل نگرفته و وقتی به سطح میرسد، شکننده است.
در تمامی انواع آلوپسی آره آتا، فولیکولهای مو زمانی که سیگنال مناسبی دریافت کنند، زنده میمانند و برای رشد مجدد مو آماده میشوند. در بسیاری از موارد، موها ممکن است بدون درمان یا بعد از سالها دوباره رشد کنند.
مکانیسم اثر تزریق تریامسینولون
این دارو به داخل سلولها نفوذ کرده و به گیرندههای خاصی در سیتوپلاسم متصل میشود. سپس این ترکیب به هسته سلول میرود و با اتصال به نواحی خاصی از DNA، باعث تحریک تولید mRNA میشود. این فرآیند منجر به ساخت آنزیمهایی میشود که مسئول اثرات ضدالتهابی کورتیزول هستند. کورتیزول با ممانعت از تجمع سلولهای التهابی در ناحیه آسیبدیده، از فعالیتهای التهابی جلوگیری میکند.
تزریق تریامسینولون برای درمان ریزش موی سکهای
درمان ریزش مو سکهای شامل اطمینان دادن به بیمار درباره امکان بهبود با درمانهای ساده میشود و نیاز به حوصله و صبر دارد. روشها از استفاده از مواد محرک مانند سیر و پیاز تا تابش اشعه ماوراء بنفش و ایجاد آلرژی با مادهای به نام DNCB, DPC و اسید اسکواریک متفاوت است. همچنین میتوان از پمادهای کورتون و تزریق کورتون داخل نواحی بیمو و تجویز داروهای سیستمیک مانند کورتون خوراکی استفاده کرد. اما در برخی موارد، حتی بهترین درمانها هم نتایج مثبتی نداشته و مشکل پابرجا میماند. نحوه واکنش بیمار به این مشکل عاطفی و روانی تأثیر زیادی بر زندگی او دارد که باید با آموزش اجتماعی و تقویت روحی به او کمک شود.
برای درمان از محلولهای حاوی کورتون یا تزریق کورتون در پوست استفاده میشود. این تزریقات معمولاً هر ۴-۶ هفته در نواحی بیمو تکرار میشوند. همچنین پمادهای حاوی آنترالین نیز میتوانند مؤثر باشند. در سالهای اخیر، استفاده از لیزر اگزایمر برای تحریک رشد موها نیز رایج شده است. علاوه بر این درمانها، میتوان از محلول ماینوکسیدیل استفاده کرد. موهای جدید معمولاً در ابتدا نازک و سفید هستند اما به تدریج به رنگ و کیفیت اولیه خود برمیگردند.
پیشرفت بیماری غیرقابل پیشبینی است. ممکن است ریزش مو تنها به یک ناحیه ختم شود یا پس از بهبود، نواحی دیگری دچار ریزش شوند و این وضعیت ممکن است سالها ادامه داشته باشد. اگر در مواردی که ریزش مو در نواحی کوچک پس از ۱-۲ سال بهبود نیابد، میتوان از روشهای کاشت مو استفاده کرد.
چه افرادی بیشتر دچار این بیماری میشوند؟
این بیماری بیشتر در دهههای دوم و چهارم زندگی رخ میدهد. البته باید توجه داشت که روند بیماری در افراد مختلف متفاوت است. ممکن است در برخی افراد موها پس از چند ماه رشد کنند…
“““html
جدید رشد کنند یا در برخی افراد، ضایعات جدیدی در نقاط دیگر دیده شوند.
این بیماری تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
گرچه کچلی سکهای در برخی شرایط میتواند برای موها مشکلساز باشد، اما به طور کلی بیماری جدیای نیست و اکثر اوقات بهطور خودبهخود بعد از مدتی بهبود پیدا میکند. معمولاً ابتدا موها میریزد و پس از چند ماه دوباره رشد میکند و همه موها معمولاً بعد از 3 تا 6 ماه به حالت قبلی برمیگردند.
در برخی موارد، مشکل به همین سادگی حل نمیشود و نیاز به صبر بیشتری هست. ممکن است موهای یک قسمت به ریزش ادامه دهند و بخشهای بیشتری را درگیر کند.
همچنین گاهی بعد از اینکه موها در یک ناحیه دوباره رشد کردند، در یک ناحیه دیگر کچلی به وجود میآید. برای درمان، پزشک با توجه به شدت بیماری، روش درمان مناسبی را انتخاب میکند و برای برطرف کردن مشکل، ممکن است از داروهای خوراکی یا تزریقی استفاده کند.
اگر ریزش مو محدود باشد، معمولاً از دورههای تزریق دارو برای درمان استفاده میشود. در صورتی که این روشها مؤثر نباشند، از نوردرمانی یا فوتوتراپی برای از سرگیری رشد موها استفاده میشود.
در نوردرمانی، لامپهای فرابنفش به مدت 3 تا 6 ماه به طور روز در میان به سطح سر تابیده میشود. البته این درمان تضمینی نیست و ممکن است پس از مدتی دوباره مشکل به وجود آید.
عوارض جانبی تزریق تریامسینولون
هر دارویی ممکن است علاوه بر اثرات درمانی، عوارض جانبی نیز داشته باشد. اگرچه همه این عوارض در هر فردی بروز نمیکند، اما در صورت بروز هر یک از عوارض زیر بهتر است با پزشک مشورت کنید.
از عوارض جانبی معروف تریامسینولون میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- CNS: سردرد، بیخوابی، تحریک پذیری، سرخوشی، بیقراری، ضعف؛ تغییرات روانی، رفتار غیرطبیعی
- CV: ورم، فشار خون بالا، نارسایی قلبی
- GI: تهوع، پرخوری، افزایش وزن، زخم معده
- متابولیک: احتباس آب و سدیم، کمبود پتاسیم، افزایش قند خون، پوکی استخوان، کاهش رشد در کودکان
- پوستی: آکنه، rash، کشیدگی پوست، تاخیر در بهبودی زخمها
- دیگر: پرمویی، افزایش عفونتها، تحلیل عضلات، و عفونتهای قارچی
تداخلات دارویی تزریق تریامسینولون
- کمبود پتاسیم ناشی از تریامسینولون میتواند خطر مسمومیت با داروهای قلبی را افزایش دهد.
- مصرف تریامسینولون کنار داروهای ضد التهاب ممکن است عوارض گوارشی را افزایش دهد.
- تریامسینولون اثر داروهای ضد دیابت و انسولین را کاهش میدهد.
- ترکیب تریامسینولون با داروهای مدر و دیگر داروها ممکن است کمبود پتاسیم را تشدید کند.
۶ نکته اصلی در مورد ریزش سکهای مو
1. ریزش سکهای مو باعث آسیب دائمی به فولیکولهای مو نمیشود و ممکن است در طول زندگی چندین بار این حالت بروز کند.
2. این وضعیت ممکن است به دلیل عفونت یا استرسهای روحی ایجاد شود. هرچند اثبات دقیق این موضوع دشوار است، اما عوامل محیطی میتوانند نقشی داشته باشند.
3. محل شروع بیماری ممکن است از پوست سر باشد یا در برخی افراد از ابرو و مژهها شروع شود. در این حالت، میتواند به ناخنها نیز آسیب بزند و ایجاد مشکل کند.
“`
یک واکنش خودایمنی در افرادی که از نظر ژنتیکی به این نوع بیماری مستعد هستند، اتفاق میافتد. البته، عوامل ژنتیکی که در این نوع ریزش مو تأثیر دارند، به مسائلی بستگی دارد. بنابراین، ممکن است این بیماری با سایر بیماریهای خودایمنی همراه باشد. در حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد افرادی که به این بیماری مبتلا میشوند، ناخنهایشان نیز تحت تأثیر قرار میگیرد.
4. این بیماری معمولاً در دهه دوم و چهارم زندگی بیشتر دیده میشود. البته، روند بیماری در هر فردی ممکن است متفاوت باشد.
5. ممکن است در طی چند ماه موهای جدید شروع به رشد کنند، یا در بعضی افراد، ضایعات جدیدی در نواحی دیگر بروز پیدا کنند.
6. در ۳۴ تا ۵۰ درصد موارد و حتی گاهی تا ۸۰ درصد موارد، موها ممکن است تا یک سال بعد از شروع بیماری، دوباره رشد کنند.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم