آیا شما لاماها را میشناسید؟

با رضیم همراه باشید تا با این حیوان خاص به نام لاما بیشتر آشنا شوید.

لاما یک نوع شتر است که در آمریکای جنوبی زندگی می‌کند. این حیوان‌ها از دیرباز توسط مردم این منطقه، خصوصاً اینکاها، برای حمل بار و تامین گوشت استفاده شده‌اند. ارتفاع این جانور از شانه‌هایش بین ۱۱۰ تا ۱۳۰ سانتی‌متر است و وزنش حدود ۱۲۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم می‌رسد.

لاماها برعکس شترها، کوهان ندارند و پوستشان می‌تواند رنگ‌های مختلفی داشته باشد مثل سفید، قهوه‌ای و سیاه. پاها و لب‌های لاماها شبیه شترهاست. این حیوانات در علوم پزشکی نیز مانند دلفین‌ها برای درمان بیماران به کار می‌روند و می‌توانند تا ۳۰ کیلوگرم بار را حمل کنند. امروزه لاماها نه تنها در آمریکای جنوبی، بلکه در آمریکا و اروپا نیز برای جلب پشم و گوشتشان پرورش داده می‌شوند. نوع وحشی لاما، به نام گواناکو شناخته می‌شود.

لاماها از پرندگان و گیاهانی مانند علف‌ها، گل‌ها و قارچ‌ها تغذیه می‌کنند.

تاریخچه لاما به سه هزار سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد. افسانه ها نشان می‌دهد که لاماها نتیجه ترکیب نژادی گواناکوها و آلاپاکاها هستند. در گذشته، مردم آمریکای جنوبی از لاماها نه تنها برای باربری، بلکه برای شیر، پشم و گوشتشان استفاده می‌کردند. چربی‌های لاما نیز برای ساخت شمع به کار می‌رود.

حالا حدود ۱۰ میلیون لاما در آمریکای جنوبی نگهداری می‌شوند و بدون این حیوان، تمدن اینکاها قابل تصور نیست.

مهاجمان اسپانیایی پس از ورود به این قاره، بدون توجه به اهمیت لاماها، شروع به شکار آنها کردند و به جایشان اسب و گوسفند آوردند که از نظر کیفیت پشم و گوشت به مراتب پایین‌تر بودند.

امروزه با پیشرفت حمل و نقل، این حیوانات کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند.

باز هم، لاماها در برخی نقاط جهان به دلیل پشم و گوشتشان پرورش داده می‌شوند. آنها همچنین در علم پزشکی برای درمان بیماران استفاده می‌شوند و می‌توانند وزن‌های نسبتا سنگینی را حمل کنند.

لاماها در زمان نشان دادن قدرتشان با پرتاب آب دهان به سمت هدف عمل می‌کنند که این تفاوت رفتاری آنهاست. آب دهان لاماها بی‌خطر و قابل شستشو است.

با توجه به مقاومت لاماها در شرایط سخت آب و هوایی و سهولت تغذیه آنها، به نظر می‌رسد که پرورش لاماها در ایران نسبت به گوسفند هزینه کمتری داشته باشد.

امیدواریم که در آینده، علاقمندان به پرورش لاماها در ایران اقدام به واردات و نگهداری این حیوانات کنند.

تنظیم شده توسط مجله ی اینترنتی رضیم

مرجان امینی