ماساژ درمانی برای چه کسانی مجاز است؟ (2 نکته مهم)

ماساژ میتواند در بهبود مشکلاتی همچون سندرم تونل کارپال، کمردرد، مشکلات گردش خون، افسردگی، بیخوابی، و ناراحتیهای گوارشی مانند اسپاسم روده بزرگ، یبوست و اسهال مؤثر باشد. همچنین در کاهش سردردهایی که ناشی از تنش و اسپاسم هستند، اختلالات سیستم ایمنی، دردهای ناشی از سرطان، کاهش دامنه حرکات مفصلی، سینوزیت، استرس، مشکلات مفصل آروارهای و آسیبهای ورزشی نیز کارایی دارد.
استرسهای روحی و روانی نیز میتوانند باعث ایجاد «اسپاسم» شوند و ماساژدرمانی میتواند به بهبود این وضعیت کمک کند.
آسیبهای جزئی مانند کبودی یا ضربدیدگی که به شکستگی منجر نمیشوند، در هر دو گروه افراد عادی و ورزشکاران دیده میشود. شناسایی نقاط حساس توسط ماساژورها و استفاده از روشهای مناسب برای کاهش یا درمان این ناراحتیها میتواند خطرات احتمالی را به حداقل برساند.
عموماً انواع مختلف ماساژ تأثیر مشابهی بر بدن دارند.
زمانی که عضلات به طور مفرط فعالیت کنند، تجمع مواد زائد مانند اسیدلاکتیک میتواند باعث درد، گرفتگی و حتی اسپاسم عضلات شود.
برخی حرکات مانیپولاسیون که به جااندازی معروف هستند، ممکن است توسط ماساژورها انجام شود و این حرکات ممکن است آسیبزا باشند و جزو برنامه اصلی ماساژ نیستند.
چه مواقعی نباید ماساژ انجام داد؟
زمانی که تومور و بدخیمیها وجود دارد، در صورتی که لخته خونی در اندامها ایجاد شده باشد یا عفونت بافتی وجود داشته باشد، ماساژ ممنوع است.
در برخی موارد، با تأیید پزشک و در صورت نیاز، ممکن است انجام ماساژ امکانپذیر باشد.
ماساژ زخمهایی که هنوز بهبود نیافتهاند نیز بهطور نسبی ممنوع است.
در بیمارانی که داروهایی مانند وارفارین یا هپارین مصرف میکنند، انجام ماساژ نیز بهطور نسبی ممنوع است.
همچنین در صورت وجود التهاب پوستی، ماساژ میتواند به آسیب بیشتر منجر شود و این نیز از موارد ممنوعیت است.
ماساژ درمانی برای چه کسانی مناسب است؟
ماساژ در برخی حالات نیز به دلیل آترونی پوستی که در آن پوست نازک میشود، باید با احتیاط انجام شود. در این وضعیت، پوست بیشتر در معرض زخم و عفونت است و نباید ماساژ روی آن انجام شود.
برخی حرکات مانیپولاسیون تحت عنوان جااندازی که توسط ماساژورها انجام میشود، ممکن است آسیبزا باشد و جزء برنامه اصلی ماساژ محسوب نمیشود.
در برخی شرایط، به خصوص برای ورزشکاران، ماساژ ممکن است به جای اینکه مفید باشد، آسیبهای بدنی به همراه داشته باشد.
در مواقعی که دمای بدن بیش از ۳۷٫۷ درجه سانتیگراد باشد، یا وجود عوارضی مثل ورم شدید، التهاب مفاصل، سوختگی، زخمهای باز، کشیدگی عضلانی، پارگی رباط، کوفتگی، سرمازدگی و سوختگی، بیماریهای عروقی مانند واریس یا التهاب سیاهرگی و عفونتهای پوستی، نباید از ماساژ درمانی استفاده کرد.