معرفی دو گونه بوتیمار به نامهای بوتیمار بزرگ و کوچک + فیلم و عکس (2 نکته مهم)

مشخصات بوتیمار بزرگ یا ( بوتیمار اوراسیایی )

بوتیمار بزرگ یا غَمخورَک 75 سانتی‌متر طول دارد و یک پرنده بزرگ باتلاقی است که رنگ قهوه‌ای دارد و به شکل حواصیل است. این پرنده بدنی پر خط و خال و پاهای بزرگ سبز رنگ دارد و صدای خاصی صادر می‌کند.

زمانی که خطر را احساس می‌کند، بی‌حرکت می‌ایستد و سر و منقار خود را به شکل خاصی عمودی نگاه می‌دارد. وقتی راه می‌رود، حالتی قوز کرده دارد و سرش را به سمت پایین نگه می‌دارد.

پرواز آن آهسته و دشوار است و زمانیکه اوج می‌گیرد، گردنش را جمع می‌کند. بال‌های گرد و پهن او دارای نوارهای سیاه و قهوه‌ای است که در حین پرواز کاملاً نمایان است.

این پرنده معمولاً به تنهایی زندگی می‌کند و خود را از دید پنهان می‌کند. او معمولاً در نور ضعیف عصر یا صبح زود فعال است و در طول روز در نیزارها مخفی می‌شود. ممکن است با حواصیل شب نابالغ که کوچکتر و با سطح پشتی خال‌دار است، اشتباه گرفته شود.

آلبوم :

مشخصات بوتیمار کوچک :

بوتیمار کوچک 35 سانتی‌متر طول دارد و یکی دیگر از حواصیل‌ها است که به خاطر جثه کوچک و رنگ‌های متنوعش قابل شناسایی است. پرنده نر رنگ تارک و سطح پشتی سیاه مایل به سبز دارد و شکم و زیر بال‌هایش سفید مایل به نخودی است.

شانه و عرض بال‌های او سفید است و پرهای او سیاه می‌باشد که در حین پرواز تضاد روشنی را ایجاد می‌کند. پرنده ماده دارای سطح پشتی رگه‌دار قهوه‌ای و شکم نخودی با رگه‌ها است، که رنگ نخودی تیره بالش‌هایش کمتر نمایان است.

منقار هر دو جنس زرد رنگ است و در فصل زادوولد قاعده‌ی آن قرمز می‌شود. پاهای این پرنده سبز است. پرنده‌های نابالغ به طور کامل قهوه‌ای و رگه‌دار هستند.

پرواز بوتیمار کوچک معمولاً در ارتفاع پایین و با بال‌زدن‌های سریع و بالازدن‌های طولانی است. اکثراً در ساعات کم‌نور غروب یا صبح زود فعال است و در طول روز خود را از دید پنهان می‌کند.

آلبوم :

“`html

نام‌های دیگر بوتیمار بزرگ و کوچک

صدای بوتیمار کوچک :

این پرنده صدایی کوتاه دارد که در اوایل شب شبیه به «کک» شنیده می‌شود و به صورت مکرر «کک، کک، کک» صدا می‌زند.

زیستگاه پرنده بوتیمار

بوتیمار پرنده‌ای است که زمستان‌ها به مقدار نسبتاً زیادی در نواحی مختلف دیده می‌شود. در سال‌های بارانی، مانند در سیستان، به طور چشمگیری زاد و ولد می‌کند. همچنین ممکن است در سواحل دریای خزر، فارس و خوزستان نیز زاد و ولد کند، اما این نیاز به مطالعه بیشتری دارد.

این پرنده در زیستگاه‌هایی مثل نی زارهای انبوه، باتلاق‌ها، مانداب‌ها و سواحل دریاچه‌ها زندگی می‌کند و در بین نی‌ها آشیانه می‌سازد.

تغذیه پرنده بوتیمار :

بوتیمار عمدتاً از ماهی، دوزیستان، نرم تنان و سخت پوستان تغذیه می‌کند.

برخی از گونه‌های بوتیمار به شکار حیواناتی مثل سنجاب، اردک و خرگوش نیز می‌پردازند.

لطفاً اگر روحیه حساسی دارید، این ویدیو از شکار بوتیمار را تماشا نکنید.

بوتیمار در فرهنگ ایران :

بوتیمار یکی از پرندگان افسانه‌ای در ادبیات فارسی است که به خسیسی و ترس از نقصان معروف است.

داستان‌ها می‌گویند بوتیمار همیشه تشنه است، اما وقتی به رودخانه یا دریا می‌رسد، از نگرانی اینکه مبادا آب تمام شود و او تشنه بماند، آب نمی‌نوشد.

از بوتیمار با نام‌های دیگری مانند کیلان – غم خورک – مرغ غصه – نیز یاد می‌کنند. علی‌رغم اینکه بوتیمار در افسانه‌ها به عنوان پرنده‌ای خیالی شناخته می‌شود، اما در واقع گونه‌ای از پرندگان بلندپایان است و به خانواده حواصیل‌ها تعلق دارد

که تا به امروز بیش از پانزده گونه از آن شناسایی شده و دو زیرگونه آن نیز در ایران معروف هستند که در سیستان و سواحل خزر در میان نیزارها و باتلاق‌ها در فصول بارانی زندگی می‌کنند و به نام‌های بوتیمار و بوتیمار کوچک شناخته می‌شوند.

بوتیمار به آرامی و با سختی در ارتفاعی کم پرواز می‌کند و در هنگام پرواز گردن خود را به سمت داخل می‌برد. در زمان خطر، بی‌حرکت می‌ماند و منقار خود را به صورت عمودی نگه می‌دارد و به شکل خاصی حرکت می‌کند.

او تمایل چندانی به نزدیک شدن به انسان ندارد و معمولاً در صبح زود یا هنگام غروب از پناهگاه خود خارج می‌شود.

بیشتر بخوانید:

کاربر گرامی، اگر سوالی درباره “ بوتیمار ” دارید، لطفاً در قسمت نظرات در پایین همین صفحه با ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید. همچنین با مجله رضیم همراه باشید و با دانستنی‌ها و نحوه نگهداری و بیماری‌های حیوانات آشنا شوید.