معرفی سگ نژاد باسِنجی با ظاهری متفاوت و خیره کننده (2 نکته مهم)
نژاد باسِنجی – Basenji
اولین تصاویری که به باسِنجی شباهت دارد، در نقاشی‌های باستانی بر دیوارها و آرامگاه‌های مصری‌ها از حدود 50 هزار سال پیش دیده می‌شود. این نژاد همچنین به نام کنگو شناخته می‌شود. در سال 1934، این نژاد به اروپا معرفی شد و در آنجا دوباره پرورش یافت و همچنین به دیگر نقاط دنیا ارسال شد. در آفریقا، باسِنجی به عنوان سگ راهنما در جنگل‌ها و همچنین برای شکار جوندگان کوچک، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
باسِنجی سگی کوچک، خاص و باهوش است. پوشش او صاف و درخشان و به رنگ‌های سیاه و قهوه‌ای و همچنین قهوه‌ای و سفید است. معمولاً نوک پاها، سینه و سر دم او سفید است. او دارای کمر صاف، پاهای بلند و پیشانی چین‌دار است که به او ظاهری همیشه نگران می‌دهد. گوش‌هایش تیز و ایستاده‌اند و دمش به سمت بالا فر خورده است. برخلاف سایر سگ‌ها، ماده‌های باسِنجی فقط یک بار در سال فحل می‌شوند.
خلق و خو سگ باسِنجی:
باسِنجی سگی هوشیار، مهربان، پر انرژی و شجاع است که به توجه نیاز دارد. او عاشق بازی کردن است و یک انتخاب مناسب برای نگهداری در خانه به حساب می‌آید. بسیار باهوش است و به راحتی آموزش می‌بیند و تمایل دارد که صاحبش را خوشحال کند. پیشنهاد نمی‌شود که او را در کنار سایر حیوانات خانگی نگهداری کنید و رابطه بهتری با بزرگترها دارد. این سگ آب و هوای مرطوب را دوست ندارد. همواره باید مقداری اسباب بازی برای جویدن در اختیارش باشد. باسِنجی کمتر پارس می‌کند اما بسیار فعال و پرجنب و جوش است.
وزن و ارتفاع :
| مشخصات ظاهری سگ نژاد باسِنجی – Basenji | |||
|---|---|---|---|
| وزن | ارتفاع | عمر | |
| نر | 10 تا 12 کیلوگرم | 41 تا 43 سانتیمتر | 10 الی 12 سال |
| ماده | 9 تا 11 کیلوگرم | 38 تا 41 سانتیمتر | |
مشکلات سلامتی :
باسِنجی به طور کلی نژادی سالم است، اما مانند همه نژادها ممکن است به برخی بیماری‌ها مبتلا شود. همه سگ‌های این نژاد بیمار نمی‌شوند، اما اگر با این نژاد سروکار دارید، باید مراقب باشید و اطلاعات لازم را داشته باشید.
- سندرم فانکونی:
این بیماری اختلالی در عملکرد کلیه‌ها است که روی پردازش عادی قند و پروتئین تأثیر می‌گذارد. سگ در ادرار خود پروتئین دفع می‌کند. علائم شامل تشنگی بیش از حد، ادرار زیاد و افزایش قند در ادرار می‌باشد. این بیماری معمولاً در سگ‌هایی که ۴ تا ۷ سال دارند، تشخیص داده می‌شود. سندرم فانکونی می‌تواند خطرناک باشد، اما راه‌هایی برای مدیریت آن پیدا شده که می‌تواند امید به زندگی را در سگ‌های مبتلا افزایش دهد. تا به امروز درمانی برای آن یافت نشده است و همچنین آزمایشی برای تعیین وجود این بیماری در سگ‌ها انجام نشده است. درمان این بیماری ممکن است هزینه‌بر و زمان‌بر باشد و شامل مصرف حدود ۳۰ قرص در روز توسط سگ است. - بیماری روده:
این مشکل که مشابه بیماری روده تحریک‌پذیر در انسان است، معمولاً به عنوان سوء جذب شناخته می‌شود. سگ‌ها به نظر می‌رسد که نسبت به غذاها واکنش آلرژیک دائمی دارند. این بیماری باعث اسهال مزمن و مشکل در افزایش وزن می‌شود. درمان شامل کاهش استرس، تغییر در رژیم غذایی و استفاده از داروها برای کاهش واکنش‌ها می‌باشد. این وضعیت اکنون نسبت به گذشته کمتر در باسنجی دیده می‌شود. - کم‌خونی:
این یک بیماری ژنتیکی است که در آن باسِنجی تحت تأثیر دو ژن معیوب قرار می‌گیرد و آنزیم مورد نیاز برای حفظ سلول‌های قرمز خون کاهش می‌یابد. باسِنجی‌های مبتلا به این بیماری معمولاً بیشتر از دو سال از عمرشان نمی‌گذرد. - کم‌کاری تیروئید:
کم‌کاری تیروئید یک اختلال در غده تیروئید است که می‌تواند باعث بروز مشکلاتی مانند صرع، ریزش مو، چاقی، بی‌حالی و مشکلات پوستی شود که با دارو و تغییر در رژیم غذایی درمان می‌شود. - پیشرفت شبکیه آتروفی (PRA):
این اختلال چشمی دژنراتیو می‌تواند منجر به کوری یا از دست دادن گیرنده‌های نوری در پشت چشم شود.
“`html
پرا (PRA) چند سال قبل از آنکه سگ نشانه‌های کوری را نشان دهد، قابل تشخیص است. خوشبختانه، سگ‌ها می‌توانند با دیگر حواس خود، در صورت نابینایی، جبران کنند و یک سگ کور می‌تواند زندگی کامل و شادی داشته باشد. پس فقط او را به حرکت در اطراف مبلمان عادت ندهید. پرورش‌دهندگان معتبر سگ‌های خود را هر سال به چشم‌پزشک می‌برند و گواهی دامپزشکی می‌گیرند که نشان‌دهنده این است که آنها به این بیماری نژادی مبتلا نیستند.
فتق ناف از زمان تولد وجود دارد، جایی که چربی شکمی یا اندام‌های داخلی به دیوار شکمی نزدیک ناف فشار می‌آورد. اگر فتق کوچک باشد، می‌توان آن را بدون درمان رها کرد. برخی از فتق‌های کوچک ممکن است خود به خود در زمانی که توله سگ ۶ ماهه است، رفع شوند و بعضی از سگ‌ها با فتق کوچک تا پایان عمر خود با مشکلی زندگی می‌کنند. فتق بزرگ نیاز به عمل جراحی دارد که معمولاً در حین عقیم‌سازی یا اخته کردن انجام می‌شود.
این مشکل معمولاً در سگ‌های این نژاد دیده می‌شود. بسیاری از عوامل مانند ژنتیک، محیط و رژیم غذایی در شکل‌گیری آن تأثیرگذارند. سگ مبتلا ممکن است زندگی عادی و سالمی داشته باشد، اما برخی از آنها نیاز به عمل جراحی خواهند داشت. این یک بیماری ارثی است که نسبت استخوان ران به مفصل ران متناسب نیست و می‌تواند باعث درد و لنگش شود. با اینکه ممکن است در یک یا هر دو پای عقبی سگ درد داشته باشد، اما ممکن است نشانه‌ای از ناراحتی نداشته باشد. در سگ‌های مسن‌تر، آرتروز ممکن است ایجاد شود. درمان دیسپلازی مفصل ران ضروری است. اگر قصد خرید توله سگی دارید، مطمئن شوید که والدین او برای دیسپلازی مفصل ران آزمایش شده و سالم هستند. دیسپلازی مفصل ران ارثی است، اما عوامل محیطی، از جمله رژیم غذایی، می‌توانند سرعت رشد آن را افزایش دهند.
شرایط نگهداری:
این سگ برای نگهداری در آپارتمان مناسب است، به شرطی که در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. او در داخل خانه بسیار پر جنب و جوش است و یک حیاط کوچک برایش مناسب است. اگر چند سگ از این نژاد در کنار هم نگهداری شوند، بسیار خوشحال خواهند بود و این نژاد هرگز با یکدیگر نمی‌جنگند.
فعالیت بدنی:
این سگ نیاز به ورزش و فعالیت روزانه دارد و اگر صاحبش به این موضوع توجه نکند، بسیار سریع چاق و تنبل خواهد شد.
آراستن نژاد باسنجی
پوست رویی نژاد باسنجی زیبا و رنگ‌هایی چون قرمز تیره، سیاه و سفید، و یا سه رنگ (سیاه و سفید و شاه بلوطی) دارد، همچنین ممکن است راه راه‌هایی نیز داشته باشد. او معمولاً پاها، قفسه سینه و نوک دم سفید دارد. او همچنین ممکن است سفیدی روی پاهایش، یا شعله سفیدی در مرکز صورتش بین چشمانش داشته باشد.
باسنجی به نظافت خود مانند گربه متعهد است و خودش را بسیار تمیز نگه می‌دارد. او نیازمند حمام بیش از چند بار در ماه نیست. موی باسنجی مانند سایر سگ‌ها می‌ریزد، اما به خاطر کوتاهی و ریزی‌اش، به اندازه‌ای که در دیگر نژادها قابل توجه باشد، نیست.
مسواک زدن دندان‌های سگ‌ها حداقل دو یا سه بار در هفته به حذف باکتری‌ها و پلاک دندانی کمک می‌کند. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری‌های لثه و بوی بد دهان ضروری است.
کوتاه کردن ناخن‌ها یک یا دو بار در ماه لازم است. اگر صدای کشیدن آنها روی زمین را می‌شنوید، پس آنها بیش از حد بلند شده‌اند. نگه‌داشتن منظم ناخن‌ها در شرایط خوب کمک می‌کند تا زمانی که سگ با خوشحالی به سمت شما می‌پرد، به شما آسیب نزند. در ناخن پای سگ رگ‌های خونی وجود دارد و اگر بیش از حد ناخن را کوتاه کنید، ممکن است خونریزی کند و سگ شما در دفعات بعد از همکاری با شما خودداری کند. بنابراین اگر در کوتاه کردن ناخن سگ تجربه ندارید، بهتر است از دامپزشک کمک بگیرید.
عادت کنید که از زمان تولگی به سگ خود مراجعه کنید. به پاهای او توجه کنید – او سگی حساس نسبت به پاهایش است – و در داخل دهان و گوش او را نیز چک کنید. نظافت را به تجربه‌ای مثبت و همراه با ستایش و پاداش تبدیل کنید تا ورود به آزمایشات دامپزشکی برای او آسان‌تر شود.
در حین نظافت، به داخل دهان او نگاه کنید تا علائم زخم، خارش یا عفونت مانند قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب روی پوست، بینی، دهان و چشم‌های او را بررسی کنید.
“`
پاهای سگ را بررسی کنید. چشم‌های او باید بدون قرمزی یا ترشحات باشد. بررسی هفتگی دقیق می‌تواند به شما کمک کند تا مشکلات سلامتی او را در مراحل اولیه شناسایی کنید.
گوش سگ باید هر هفته برای بررسی قرمزی یا بوی بد که می‌تواند نشانه عفونت باشد، مورد بررسی قرار گیرد. هنگام بررسی گوش سگ، باید آنها را با یک توپ پنبه‌ای مرطوب و نرم که pH متعادل دارد تمیز کنید تا از عفونت جلوگیری شود. اگر لبه‌های گوش خشک شده باشند، با روغن بچه یا روغن نارگیل آنها را مرطوب کنید. هیچ چیزی را به کانال گوش نفوذ ندهید؛ فقط تمیز کردن بخش بیرونی گوش کافی است.
نژاد باسنجی و تعامل با کودکان
نژاد باسنجی به خاطر سطح انرژی بالایشان معمولاً با کودکان کوچک خوب کنار نمی‌آید، اما می‌توانند همراهان خوبی برای بچه‌های بزرگ‌تر باشند. اگر قصد دارید که باسنجی را با کودکان داشته باشید، بهتر است از زمانی که توله‌سگ کوچک است، آنها را به یکدیگر عادت دهید. باسنجی‌های بزرگ می‌توانند در صورتی که کودکان به اندازه کافی بزرگ و بالغ باشند، با آنها تعامل کنند.
شما باید به کودکان آموزش دهید که چطور باید به سگ‌ها نزدیک شوند و آنها را لمس کنند. همچنین باید مراقب هر نوع تعامل بین سگ‌ها و کودکان باشد تا از گاز گرفتن یا کشیدن گوش یا دم جلوگیری کنید. نگذارید فرزندتان هنگام یادگیری غذا به سگ بدهد یا با او بازی کند یا مزاحم خوابش شود. هر سگ، حتی اگر کاملاً اهلی باشد، باید حین بازی با کودکان تحت نظارت باشد. این سگ هرگز دوست ندارد تنها رها شود.
به طور کلی، سگ باسنجی معمولاً نسبت به سگ‌های دیگر رفتار تهاجمی نداشته، اما در محیط‌های باز، به ویژه اگر سگ‌های کوچکی در حال بازی باشند، ممکن است تهاجمی شود. با آموزش مناسب، این سگ می‌تواند با حیوانات دیگر حتی گربه‌ها هم بازی کند.
تغذیه نژاد باسنجی
توصیه می‌شود که روزانه بین ۳/۴ تا ۱ فنجان غذای با کیفیت سگ را به دو وعده تقسیم کنید.
توجه: مقدار غذایی که سگ بالغ می‌خورد به اندازه، سن، متابولیسم و سطح فعالیت او بستگی دارد. سگ‌ها، درست مانند انسان‌ها، به اندازه غذایی که انسان‌ها می‌خورند نیازی ندارند. به طور کلی، یک سگ فعال به غذای بیشتری نسبت به یک سگ کم‌تحرک نیاز دارد. کیفیت غذا نیز بسیار مهم است؛ غذای بهتر باعث می‌شود سگ شما کمتر احساس گرسنگی کند. سگ خود را با مقدار مناسب غذا نگه دارید و او را دو بار در روز تغذیه کنید، به جای اینکه غذا را در تمام طول روز در دسترسش قرار دهید.
اگر مطمئن نیستید که آیا سگ شما اضافه وزن دارد یا خیر، می‌توانید تست چشم و دست را انجام دهید. ابتدا باید به او نگاه کنید. شما باید از یک سو نسبت به او حدوداً هم‌قد باشید. سپس دست خود را بر روی او بگذارید، شست خود را در امتداد ستون فقرات و با انگشتان رو به سمت پایین قرار دهید. باید بتوانید دنده‌های او را بدون فشار احساس کنید. اگر نتوانستید، به این معنی است که سگ به غذای کمتری نیاز دارد و باید بیشتر ورزش کند.
