معرفی طوطی اکلکتوس  (2 نکته مهم)

آشنایی با طوطی اکلکتوس

طوطی اکلکتوس یک طوطی خیلی زیبا با پرهای رنگی و چشم‌نواز است. یکی از نکات جالب درباره طوطی‌های اکلکتوس این است که طوطی نر و ماده این گونه از نظر ظاهری خیلی با هم متفاوت هستند. این نکته در دنیای طوطی‌ها بسیار عجیب و ویژه است. به قدری این تفاوت‌ها زیاد است که دانشمندان در ابتدا فکر کردند که این دو نوع طوطی، دو گونه متفاوت هستند، اما بعد از تحقیقات متوجه شدند که آن‌ها در واقع یک گونه هستند که فقط از نظر ظاهر با هم اختلاف دارند.

طوطی اکلکتوس جزئی از خانواده psittaculidae و قبیله psittaculini با نام علمی Eclectus roratus است. این طوطی بومی جزایر سلیمان، سومبا، گینه نو و جزایر دیگر نزدیک به آن و همچنین جزایر شمال شرقی استرالیا است.

ویژگی طوطی اکلکتوس نر

طوطی اکلکتوس نر دارای پرهای سبز براق و منقار زرد است و پرهای دم و زیر بال‌هایش آبی و قرمز هستند. وزن آن در بزرگسالی به طور متوسط 430 گرم بوده و می‌تواند بین 388 تا 524 گرم متغیر باشد.

طوطی نر در سنین پایین‌تر منقار قهوه‌ای و چشم‌های سیاه دارد و با بزرگ‌تر شدن، رنگ چشم‌ها به زرد یا نارنجی تغییر پیدا می‌کند و منقار هم به زرد تبدیل می‌شود.

ویژگی طوطی اکلکتوس ماده

طوطی اکلکتوس ماده به رنگ قرمز است و پرهای سینه‌اش آبی و منقار او سیاه می‌باشد. وزن طوطی‌های ماده بالغ معمولاً 452 گرم است و می‌تواند بین 383 تا 549 گرم تغییر کند. این طوطی‌ها به دلیل زیبایی خیره‌کننده‌شان طرفداران زیادی دارند.

رژیم غذایی طوطی اکلکتوس

رژیم غذایی طوطی اکلکتوس شامل انواع میوه‌ها، انجیر وحشی، آجیل، جوانه‌های گل و برگ‌ها است. دو میوه که طوطی اکلکتوس به شدت به آن‌ها علاقه‌مند است، انار و پاپایا هستند. در شرایط اسارت، این طوطی تمایل زیادی به خوردن میوه‌هایی مانند انبه، انجیر، موز، خربزه، هلو، انگور، مرکبات، گلابی و سیب دارد.

دستگاه گوارش طوطی اکلکتوس بلند و خاص است، بنابراین به یک رژیم غذایی با فیبر بالا نیاز دارد. در شرایط اسارت، استفاده از انواع میوه و سبزیجات برگ‌دار مانند کاسنی و همچنین ارزن و انواع آجیل همانند بادام به طوطی اکلکتوس کمک زیادی می‌کند.

این طوطی در شرایط اسارت به سبزیجات با بتاکاروتن بالا مثل سیب‌زمینی پخته شده، بروکلی تازه و هویج نیاز دارد و مانند سایر طوطی‌ها نباید به او آووکادو، شکلات یا مواد غذایی چرب مانند سیب‌زمینی سرخ‌کرده یا پیتزا داده شود.

مشکلات سلامتی طوطی اکلکتوس

در شرایط اسارت، طوطی اکلکتوس به شدت در معرض اسپاسم‌های عضلانی قرار دارد. این مشکل معمولاً به علت عدم توازن مواد مغذی مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی است که مانع جذب کلسیم می‌شوند و ناشی از تغذیه نادرست است.

سایر دلایل ممکن شامل کمبود کلسیم، مصرف پلت‌ها یا غذاهایی که به طرز نامناسبی با ویتامین‌ها یا رنگ‌های مصنوعی غنی شده‌اند و حتی کم آبی بدن می‌تواند این طوطی را به این مشکل دچار کند.

محل زندگی طوطی اکلکتوس

طوطی اکلکتوس لانه‌های خود را در داخل درختان ایجاد می‌کند و طوطی ماده حدود ۱۱ ماه در لانه باقی می‌ماند. همچنین، یکی یا چند طوطی نر وظیفه تهیه غذا برای ماده را بر عهده دارند و گاهی تا ۲۰ کیلومتر برای یافتن غذا سفر می‌کنند. در پایان…

“`

طوطی‌های اکلکتوس ۲ عدد تخم سفید رنگ می‌گذارند که طوطی ماده در طی ۲۸-۳۰ روز روی آن‌ها می‌خوابد تا جوجه‌ها به دنیا بیایند. جوجه‌ها پس از ۱۱ هفته پر درمی‌آورند. این طوطی‌ها ممکن است دیرتر یا زودتر بالغ شوند، اما معمولاً طی ۲-۳ سال به بلوغ می‌رسند.

نگهداری از طوطی اکلکتوس به عنوان حیوان خانگی

طوطی اکلکتوس یکی از بهترین پرندگان برای نگهداری در خانه است، به ویژه اگر از جوجه‌گی آموزش‌دیده شوند. پرندگان بالغ معمولاً آرام و کم‌صدا هستند، اما ممکن است در هنگام مواجهه با افراد ناشناس صدای بلندی تولید کنند. این پرندگان توانایی بالایی در سخن گفتن دارند و کلمات را به سرعت یاد می‌گیرند و به خوبی تلفظ می‌کنند.

اکلکتوس‌ها به خاطر رفتاری شیرین و باهوششان به عنوان پرندگان خانگی عالی شناخته می‌شوند، به خصوص اگر از جوجگی آموزش داده شوند. آن‌ها به فعالیت و بازی روزانه نیاز دارند.

علاوه بر زیبایی ظاهری، اکلکتوس‌ها نیاز به توجه و درک زیادی دارند. آن‌ها در مواجهه با موقعیت‌های جدید ممکن است دچار استرس شوند و بی‌حرکت بایستند.

این طوطی‌ها احساساتی و بازیگوش هستند، و با این‌که زیرگونه‌های مختلفی دارند، رفتار آن‌ها معمولاً شبیه به هم است. همچنین رفتار طوطی نر و ماده متفاوت است.

اکلکتوس‌ها صداهای متنوعی با تن‌های مختلف تولید می‌کنند، مثل صداهای بم، سوت و جیغ. بیشتر صداهای آن‌ها آزاردهنده نیست و گاهی حتی خوشایند است. اما در صورت استرس و اضطراب ممکن است جیغ‌هایی گوش‌خراش بزنند.

طوطی اکلکتوس به خوبی صحبت می‌کند و کلمات را واضح ادا می‌کند. وقتی به اکلکتوس فکر می‌کنیم، زیبایی و صدای کم آن‌ها به ذهن می‌رسد. این پرندگان خانگی یکی از بهترین گزینه‌ها برای خانه‌ها هستند و نسبت به سایر طوطی‌ها صدای کمتری دارند. البته باید بگوییم که اگر آن‌ها بترسند یا هیجان‌زده شوند، ممکن است جیغ بلندی بزنند، اما به‌طور کلی تمایل چندانی به جیغ زدن ندارند.

این طوطی‌ها می‌توانند صحبت کنند، و صدایشان شبیه به حرف زدن یک دختر بچه است. نسبت به کاکاتوها کمتر وابسته می‌شوند و من کمتر به نوازش احتیاج دارند.

آن‌ها به‌طور خاص برای یادگیری ترفندها شناخته نشده‌اند اما رفتارهای بامزه‌ای دارند. طوطی‌ نر اکلکتوس بسیار حساس است و در صورت بی‌توجهی و استرس دچار پرکنی می‌شود؛ اما اگر استرس رفع شود، این رفتار نیز متوقف می‌شود.

تشخیص دلیل استرس او ممکن است مشکل باشد. مثلاً ممکن است با تغییر مکان قفس دچار استرس شود یا به کسی یا حیوان خانگی دیگری وابسته شود و جدایی از آن باعث استرسش شود.

به تجربیات نگهدارندگان اکلکتوس‌ها می‌توان گفت که طوطی ماده معمولاً برای خانه‌های پرجمعیت مناسب‌تر است، در حالی که طوطی نر علاقه‌ای به شلوغی ندارد و برای خانه‌هایی که کودک دارند مناسب نیست. اکلکتوس نر معمولاً طبیعتی آرام و غیرپرخاشگر دارد.

نکته جالب درباره اکلکتوس‌ها این است که آنها گرد و خاک بالا نمی‌برند و وقتی که پرهایشان را مرتب می‌کنند، هوای اطراف پر از گرد و غبار نمی‌شود. این ویژگی برای افرادی که به گرد و غبار طوطی‌ها حساسیت دارند، مناسب است.

اکلکتوس‌ها بسیار باهوش‌اند و روی اتفاقاتی که در اطرافشان رخ می‌دهد، تمرکز می‌کنند. اگر به آن‌ها نگاه کنید، می‌بینید که حرکات شما را با چشمانشان دنبال می‌کنند. این طوطی‌ها معمولاً ۳۰ سال عمر می‌کنند، اما در صورت نگهداری صحیح می‌توانند تا ۵۰ تا ۷۵ سال نیز زندگی کنند.

بیشتر بخوانید: