معرفی عقابی سریع و چابک به نام عقاب دو برادر + تصاویر (2 نکته مهم)

مشخصات عقاب دو برادر :

این پرنده بین 60 تا 70 سانتی‌متر طول دارد و اندازه‌اش مشابه عقاب خالدار کوچک است. این یک پرنده شکاری است که رنگ‌های مختلفی دارد و در طبیعت به رنگ‌های تیره و روشن دیده می‌شود.

عقاب دو برادر پرنده‌ای باهوش و چالاک است و در مقایسه با سایر عقاب‌ها، سریع‌تر و چابک‌تر است. گلو، سینه و شکم این پرنده به رنگ سفید مایل به نخودی و پشتی آن قهوه‌ای تیره است و معمولاً یک لکه بزرگ تقریباً سفید روی پشتش وجود دارد.

سر و گردن این پرنده قهوه‌ای است، اما رنگش از بال‌هایش روشن‌تر است. بعضی اوقات یک ابروی باریک سفید هم بالای چشمش وجود دارد. پرهای اولیه بال‌هایش تقریباً سیاه هستند و دمی نسبتاً بلند دارد که نوارهای عرضی کم‌رنگ و یک نوار انتهایی پهن و سیاه دارد.

عقاب بالغ تیره، در حال پرواز، به خاطر شکم نخودی و رگه‌هایش و بال‌های دراز و تیره‌اش که با سفیدی زیر تنه‌اش تضاد دارد، از عقاب‌های دیگر قابل تشخیص است.

این پرنده پاهای بلندی دارد که رنگ زرد دارند و با پرهای نخودی‌رنگ پوشیده شده‌اند. پرنده‌ی نابالغ رنگی کمتر روشن دارد و شکمش قهوه‌ای مایل به خرمائی است که رگه‌های پررنگی دارد و دمی با نوارهای تقریبا نزدیک بهم است.

عقاب دو برادر یک پرنده‌ی مهاجم است که در پرواز به شدت سریع و چالاک است و مانند شاهین بر روی طعمه فرود می‌آید.

نام‌های دیگر :

صدا:

صدای عقاب دو برادر شبیه فریادی است که به شکل «جوی ی – جوی ی –جی ی» شنیده می‌شود.

تغذیه :

این پرنده معمولاً از پستانداران کوچک مانند موش و خرگوش غذا می‌خورد و گاهی هم پرندگان را شکار می‌کند.

زیستگاه :

عقاب دو برادر بیشتر در مناطق کوهستانی و بیابانی زندگی می‌کند و آشیانه‌اش را روی صخره‌های شیب‌دار و گاهی بر روی درختان می‌سازد. این پرنده در ایران بومی است و تعداد آن نسبتاً کم است.

این پرنده در مکان‌های کوهستانی با صخره‌های بلند دیده می‌شود و به ندرت در ارتفاعات بسیار زیاد مشاهده می‌شود. در زمستان، به دشت و بیابان‌ها مهاجرت می‌کند و آشیانه‌اش را روی صخره‌های شیب‌دار و گاهی روی درختان می‌سازد.

عقاب دو برادر یک پرنده بومی ایران است و در گذشته نسبتاً فراوان بود، اما اطلاعات دقیقی درباره تعداد و پراکندگی آن در حال حاضر در دست نیست.

حفاظت:

این پرنده از دسته پرندگان حفاظت شده است و نیاز به اقداماتی جدی برای حفظ آن داریم. به نظر می‌رسد در مناطق مرکزی و غرب ایران جفت‌گیری می‌کند و بسیار مهم است که از محل‌های جفت‌گیری این پرنده محافظت شود.

تصاویر :

بیشتر بخوانید :