معرفی نژاد سگ اشپیتز : قبل از خرید سگ اشپیتز با ما همراه شوید (2 نکته مهم)

نژاد سگ اشپیتز

سگ اشپیتز سه نوع مختلف دارد:

1. اشپیتز غول پیکر
2. اشپیتز استاندارد
3. اشپیتز مینیاتور

این سه نوع از نظر ویژگی‌های دیگر به جز اندازه به هم شبیه هستند. اشپیتز غول پیکر معمولاً دارای موهای سفید، قهوه‌ای و سیاه است، در حالی که رنگ‌های دیگر در اشپیتزهای استاندارد و مینیاتوری بیشتر تنوع دارند. گوش‌های آن‌ها نوک‌تیز و برافراشته و نزدیک به هم هستند.

موها در ناحیه سر کمتر از بقیه بدن رشد می‌کند، پاهای آن‌ها کوچک هستند و بین پنجه‌ها مو دارند. چشم‌ها بزرگ و دم حالت فرخورده دارد.

خلق و خو سگ اشپیتز

1. شاداب
2. با هوش
3. سرزنده
4. خوشحال

به نظر می‌رسد که این سگ همیشه در حال خندیدن است. او عاشق پریدن و ایستادن بر روی پاهای عقبی‌اش است، به خصوص زمانی که چیزی را می‌خواهد.

نحوه نگهداری از سگ اشپیتز

سگ اشپیتز به توجه صاحبش نیاز دارد و دوست دارد او را خوشحال کند. اما او همچنین می‌داند چه چیزی می‌خواهد و چگونه باید آن را به دست آورد. معمولاً به غریبه‌ها و سگ‌های دیگر پارس می‌کند.

اشپیتز نر نسبت به سگ‌های هم‌جنس خود علاقه‌ای ندارد. برای جلوگیری از پارس کردنش، باید از سنین پایین او را آموزش دهید و جدی باشید. اشپیتز باید یاد بگیرد که شما رئیس هستید و در غیر این صورت از دستورات شما اطاعت نخواهد کرد.

توجه بیش از حد بچه‌ها می‌تواند او را عصبی کند و این نژاد عموماً رابطه بهتری با بزرگ‌ترها دارد. این سگ باهوش و شیرین است، اما به راحتی آموزش‌پذیر نیست. هنگام خرید دقت کنید که سگی ترسو یا عصبی انتخاب نکنید.

ارتفاع، وزن، عمر

شرایط نگهداری از سگ اشپیتز (Spitz)

این سگ‌ها شرایط مناسبی برای زندگی در آپارتمان دارند و در داخل خانه فعال هستند. یک حیاط کوچک می‌تواند مکان خوبی برای آن‌ها باشد.

آن‌ها به پیاده‌روی‌های طولانی با صاحبشان علاقه‌مندند، اما همچنین از نشستن و استراحت در کنار آتش لذت می‌برند. برای نگهداری از آن‌ها، نیاز به شانه زدن منظم دارید تا موهایشان درهم نرود. برخی از اشپیتزها ممکن است از شانه زدن خوششان نیاید، بنابراین باید آن‌ها را از سن کم عادت بدهید. این نژاد میانگین تا زیادی ریزش مو دارد.

بیشتر بخوانید::

تغذیه نژاد اشپیتز Spitz

مقدار غذایی که روزانه باید به آن‌ها داده شود بین ۱.۷۵ تا ۲.۵ پیمانه غذای خشک است، که بهتر است در دو وعده غذایی تقسیم شود.

توجه: مقدار غذایی که سگ بالغ شما نیاز دارد بستگی به سن، اندازه، ساختار و سطح فعالیتش دارد. سگ‌ها همانند انسان‌ها شخصیت‌های خاص خود را دارند و نیازهای غذایی آنان نیز با هم متفاوت است. بهتر است غذایی مغذی به سگ بدهید، تا اینکه فقط در ظرف او غذای زیاد بریزید.

سگ اشپیتز خود را با اندازه‌گیری غذا و دادن وعده‌های دو بار در روز در وضعیت خوبی نگه دارید. اگر نگران اضافه‌وزن او هستید، باید او را با دقت بررسی کنید. ابتدا باید بتوانید کمرش را ببینید. سپس دست خود را روی پشتش بگذارید و شست‌ها را در امتداد ستون فقرات قرار دهید. باید بتوانید بدون فشار زیاد به دنده‌های او دسترسی داشته باشید. اگر نتوانستید، باید مقدار غذایش را کم کنید و فعالیتش را افزایش دهید.

مشکلات و سلامتی نژاد فینیش اشپیتز

فینیش اشپیتزها معمولاً سگ‌های سالمی هستند، اما مانند همه نژادها، آن‌ها نیز ممکن است دچار برخی بیماری‌ها شوند. ممکن است همه اشپیتزها به این بیماری‌ها مبتلا نشوند، اما اگر از این نژاد مراقبت می‌کنید، مهم است که به آن‌ها آگاه باشید.

1. دیسپلازی

“““html
مفصل ران:
این یک بیماری ارثی است که در آن استخوان ران به خوبی به مفصل ران متصل نمی‌شود. برخی از سگ‌های مبتلا به این بیماری ممکن است در ناحیه لگن، یک پا یا هر دو پای عقب دچار درد شوند؛ اما ممکن است شما هیچ نشانه‌ای از ناراحتی در سگ مبتلا به دیسپلازی ران مشاهده نکنید.
با توجه به سن سگ، ممکن است به ورم مفاصل دچار شود. برای تشخیص دیسپلازی ران می‌توان از اشعه X استفاده کرد که توسط بنیاد ارتوپدی حیوانات یا برنامه بهبود ران دانشگاه پنسیلوانیا (pennHIP) انجام می‌شود.
اگر در حال خرید توله‌سگ هستید، حتماً از پرورش‌دهنده بپرسید که آیا آزمایش‌های مربوط به این بیماری بر روی والدین آن سگ انجام شده‌است یا خیر و مطمئن شوید که هیچ مشکلی وجود ندارد. دیسپلازی ران یک بیماری ارثی است، اما تحت تأثیر عواملی مانند رژیم غذایی پرکالری یا صدماتی که از پریدن و افتادن بر روی سطوح ناشی می‌شود نیز ممکن است بروز کند.

2. در رفتگی کشکک زانو:
   کشکک همان کاسه زانو است. دررفتگی یعنی بخشی از استخوان‌ها از جای خود در بیاید. در رفتگی کشکک زانو زمانی اتفاق می‌افتد که مفصل زانو (عمدتاً در پای عقبی) از جای خود در می‌آید و درد ایجاد می‌کند. این وضعیت ممکن است بسیار آزاردهنده باشد. بسیاری از سگ‌ها با این مشکل زندگی نسبتاً عادی دارند، اما در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی باشد.
3. صرع:
   این بیماری می‌تواند با دارو کنترل شود، اما درمان قطعی ندارد. سگ‌هایی که مبتلا به صرع هستند، اگر تحت مراقبت مناسب قرار بگیرند، می‌توانند زندگی راحت و کاملی داشته باشند. علت این بیماری می‌تواند ارثی باشد یا اینکه به علت‌های غیرقابل شناسایی بروز کند.

برای نژاد فینیش اشپیتز، شما باید نتایج آزمایش‌های سالانه خون و ادرار را برای بررسی عملکرد کلیه‌ها و ناهنجاری‌های پروتئینی و از دست رفتن پروتئین از طریق روده و دیسپلازی کلیه و بیماری آدیسون دریافت کنید. همچنین داشتن گواهی از بنیاد رجیستری چشم سگ که نشان دهد چشم‌های سگ طبیعی است، ضروری است.

زیرا بسیاری از مشکلات سلامت این نژاد تا زمانی که سگ به بلوغ کامل نرسد، بروز نمی‌کنند، گواهی عدم سوءپیشینه سلامت برای سگ‌های کمتر از ۲ سال صادر نمی‌شود. باید پرورش‌دهنده‌ای را پیدا کنید که توله‌سگ را قبل از سن ۲ تا ۳ سالگی پرورش داده باشد.

تاریخچه:

به نظر می‌رسد که نژاد اشپیتز از نژاد بزرگ ساموید گرفته شده است، این نژاد بیش از 100 سال است که در آلمان به عنوان همراه و دوست انسان‌ها شناخته شده است. نوع مینیاتور آن برای اولین بار از منطقه پومرانیا به انگلستان وارد شد، اما باید توجه داشته باشید که مینیاتور اشپیتز با نژاد پومرانیان متفاوت است.

نام سگ‌هایی که به عنوان سگ اسپیتز خرید و فروش می‌شوند چیست؟