معرفی هتل مذاکرات هسته ای! (+ تصاویر)

هتل اینتر کنتیننتال ژنو. چرا این هتل اینقدر مهم است که مذاکرات هسته‌ای ایران و غرب و دیگر ملاقات‌های سیاسی بزرگ در آن انجام می‌شود؟

سوییس از ابتدا مشخص کرد که به جنگ و دعوا علاقه‌ای ندارد و با هیچ کسی دشمن نیست. در جنگ جهانی دوم، سوییس با نشان دادن پرچم سفید، بی‌طرفی خود را اعلام کرد و تا سال ۲۰۰۲ به سازمان ملل نپیوسته بود. این روحیه صلح‌طلبی، باعث شده که سوییس امروز به عنوان اولین گزینه برای مذاکرات سیاسی انتخاب شود.

هتل مذاکرات هسته‌ای

هر وقت دو طرف بخواهند درباره موضوعی مهم گفتگو کنند و مشکلات را حل کنند، معمولاً قرارشان در یکی از شهرهای سوییس به ویژه ژنو است، که به خاطر وجود نهادهای بین‌المللی، نماد صلح در جهان شده است. بیشتر اوقات نیز مکان این قرارها هتل ۱۸ طبقه مشهور شهر است. هتل اینترکنتیننتال، که نامش اخیراً در اخبار خیلی شنیده شده است.

هتل ۵ ستاره سوییس چند روزی میزبان هیئت ایرانی و سران کشورهای ۱+۵ بود، اما این اولین بار نیست که این هتل شخصیت‌های بزرگ سیاسی را گرد هم می‌آورد.

ورودی اصلی هتل جایی است که لیموزین‌های شخصیت‌های سیاسی توقف می‌کنند. اما نباید به آرامش این ساعات اولیه شب توجه کرد. در طول روز، اینجا پر از عکاسان، خبرنگاران، سیاستمداران و بادیگاردها است!

رستوران کوچک کنار استخر هتل در ایام مذاکرات، میزبان بسیاری از صبحانه‌های کاری بود، از جمله گفتگوهای غیررسمی جان کری و سرگئی لاورف که به محض جدی شدن مذاکرات، خودشان را به هتل کنتیننتال رساندند.

در طول ۵۰ سال عمر هتل، حدود ۴۰۰ مقام عالی‌رتبه از کشورهای مختلف و نزدیک به ۴۰۰۰ وزیر در آن اقامت داشته‌اند. بسیاری از سفرا و شخصیت‌های سیاسی معروف در این هتل به گفتگو نشسته‌اند. افرادی مثل کوفی عنان، بیل و هیلاری کلینتون هم وقتی به سوییس می‌آیند، معمولاً به هتل اینترکنتیننتال می‌روند.

حسنی مبارک، جورج بوش و خاویر دکویار نیز مدت‌ها در این هتل اقامت داشته‌اند. اما اینترکنتیننتال جایی برای مذاکرات حساس میان کشورهای غرب و شرق نیز هست. مثلاً در سال ۱۹۷۷، حافظ اسد، رئیس‌جمهور وقت سوریه، در حین منازعات میان اعراب و رژیم صهیونیستی، به گفتگو با جیمی کارتر، رئیس‌جمهور وقت آمریکا در همین هتل نشست و در مورد درگیری‌ها با نیروهای صهیونیستی به مذاکره پرداخت.

چانه زد.

چند وقت پیش، جان کری و سرگئی لاوروف، وزیران امور خارجه آمریکا و روسیه، در هتل اینترکنتیننتال بر سر مسئله سلاح‌های شیمیایی سوریه نشسته بودند و درباره جنگ سوریه صحبت کردند. اما مهمترین رویدادی که نام هتل استان ژنو را بر سر زبان‌ها انداخته به سال ۱۹۸۵ برمی‌گردد.

در وسط جنگ سرد و تنش‌های بین کمونیست‌ها و کشورهای غربی، رونالد ریگان و میخاییل گورباچف در هتل اینترکنتیننتال قرار ملاقات گذاشتند. میخاییل گورباچف در یازده مارس ۱۹۸۵ به عنوان دبیر کل حزب کمونیست شوروی انتخاب شد، اما تا زمانی که او ۹ ماه بعد با رونالد ریگان، رئیس جمهور آمریکا، در ژنو دیدار کرد، کمتر کسی در خارج از شوروی او را می‌شناخت.

این دیدار که در حاشیه یک اجلاس درباره خلع سلاح برگزار شد، اولین ملاقات رهبران دو ابرقدرت جهان پس از مدت زمان طولانی— یعنی شش سال— بود. رونالد ریگان دیدگاه‌های شدیدی علیه کمونیسم داشت و مشخص نیست که چگونه سوییسی‌ها توانستند او را ترغیب کنند که در ژنو با گورباچف ملاقات کند. گفته می‌شود که این ملاقات به نوعی پایان جنگ سرد را رقم زد، به ویژه با جمله معروف گورباچف به ریگان: «من فقط آمده‌ام تا خبر بدی به شما بدهم. می‌خواهم شما را از داشتن یک دشمن بزرگ محروم کنم!»

زمانی که سرگئی لاوروف و هیلاری کلینتون بعد از مباحثات سیاسی و پیام‌هایی تند و تیز بر سر مسئله استقرار سامانه‌های موشکی آمریکایی در شرق اروپا در هتل اینترکنتیننتال ملاقات کردند، بسیاری به یاد آن دیدار تاریخی ریگان و گورباچف افتادند. دیداری تاریخی در هتل معروف ژنو که در نهایت به آشتی دو کشور منجر شد.

در نزدیکی سازمان ملل

در ژنو هتل‌های زیادی وجود دارد، به ویژه هتل‌های پنج ستاره. به طور کلی، شهر نزدیک به ۲۰ هتل لوکس پنج ستاره دارد. با این حال، هتل اینترکنتیننتال باید ویژگی خاصی داشته باشد که این همه مهمان‌های معروف به آنجا می‌روند. این هتل به دلیل فاصله‌اش از مرکز شهر و آرام بودنش– البته اگر در ژنو چیزی به نام سر و صدا وجود داشته باشد! – و نزدیکی به فرودگاه و بخش بین‌المللی شهر، مورد توجه قرار گرفته است.

سوییسی‌ها از سال ۱۹۲۵ میلادی تلاش کردند تا مکانی ایجاد کنند که به نوعی برای همه مردم باشد. منطقه‌ای که شامل انواع سازمان‌های بین‌المللی و بانک‌های معروف بوده و به عنوان کشوری بی‌طرف و آرام در دنیا شناخته می‌شود. به همین دلیل، طبیعی است که سازمان‌های مهم جهانی در این شهر مقر داشته باشند.

ژنو به خاطر وجود ساختمان‌های بین‌المللی متعدد معروف است و همچنین به وجود فواره‌ای به نام Jet d’eau که بر روی دریاچه ژنو واقع شده است. این فواره در سال ۱۸۶۶ ساخته شده و در ارتفاع ۳۰ متر قرار دارد، اما در سال ۱۸۸۱، مهندس مشهوری به نام تئودور تورنتینی ارتفاع آن را به ۸۵ متر افزایش داد. اکنون این فواره با سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت، هر ثانیه ۵۰۰ لیتر آب را به ارتفاعی بالای ۱۵۰ متر پرتاب می‌کند!

مهم‌ترین سازمان بین‌المللی در ژنو، مقر سازمان ملل متحد است که فقط ۳ دقیقه پیاده از هتل اینترکنتیننتال فاصله دارد. این ساختمان بین سال‌های ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۶ ساخته شد و هر ساله نزدیک به ۱۰۰۰ جلسه برای ایجاد صلح جهانی در آن برگزار می‌شود.

در نزدیکی این مقر، سازمان ارتباطات جهانی و تجارت جهانی و همچنین صلیب سرخ جهانی با موزه‌ای اختصاصی‌اش واقع شده که از سال ۱۹۸۸ به جمع‌آوری مدارک فعالیت‌های این سازمان پرداخته است. همچنین موزه معروف آریانا که مخصوص شیشه و سرامیک اروپاست، نزدیک هتل اینترکنتیننتال واقع شده است. با این شرایط، طبیعی است که دیپلمات‌ها از فرودگاه راهی تنها هتل پنج ستاره در بخش بین‌المللی شوند!

ورودی اصلی مقر سازمان ملل متحد در ژنو رو به خیابان است و شامل ۱۹۰ پرچم است که به ترتیب حروف الفبا کنار هم و در مسافتی ۱۳۰۰ متری قرار گرفته‌اند. این محل یکی از بزرگترین و مهم‌ترین ساختمان‌های اروپا است و با ۲۰۰۰ صندلی، بزرگ‌ترین سالن اجلاس در قاره اروپا را دارد. گفته می‌شود که تمام مدارک این نهاد باید به شش زبان چینی، عربی، اسپانیایی، انگلیسی، روسی و فرانسوی تهیه و سپس بایگانی شوند.

“`html

تجمل از نوع تمیزش!

یک ساختمان ۱۸ طبقه با ۳۳۳ اتاق، ۵۶ سوییت، ۱۶ سالن کنفرانس و ۲ رستوران. یکی کنار استخر برای تابستان‌ها و دیگری در طبقات بالایی با نمایی زیبا از کوه آلپ و دریاچه ژنو. هتل همه امکاناتی که یک مسافر از هتل پنج ستاره انتظار دارد، دارد. از ماساژ اختصاصی در اتاق‌ها گرفته تا بلیت‌های رایگان برای استفاده از اتوبوس و مترو شهر. هتل اینترکنتیننتال ژنو که یکی از زیرمجموعه‌های هتل اینترکنتیننتال معروف است، برخلاف سایر هتل‌های پنج ستاره شهر، در کنار دریاچه واقع نشده است.

این هتل تقریباً ۲ کیلومتر از دریاچه فاصله دارد. اما به دلیل نزدیکی به بخش دیپلماتیک ژنو، به خصوص برای افرادی که به منظور ملاقات‌های سیاسی به این شهر می‌آیند، محبوبیت زیادی دارد. هتل در سال ۱۹۶۴ ساخته شد، ولی در سال ۲۰۰۵ با هزینه‌ای معادل ۲۲ میلیون دلار به طور کامل بازسازی شد. این بازسازی با نظارت معمار معروف تونی چوی انجام شد که تمام تلاش خود را برای لوکس کردن اتاق‌های مهمان‌ها و سالن‌های همایش به کار گرفت.

از آن زمان بود که قیمت اتاق‌های هتل نیز کمی افزایش یافت. پایین‌ترین قیمت برای اقامت یک شب در این هتل ۶۹۰ دلار است که با توجه به امکانات و بزرگی اتاق‌ها، این قیمت می‌تواند به ۹۰۰ دلار نیز برسد. جالب است که با وجود این قیمت‌ها، هتل همیشه پر از مسافر است. البته هتل اینترکنتیننتال به خاطر اتاق‌های جامع و مجللش به این شهرت نرسیده است، بلکه بیشتر به خاطر سالن‌های همایش بزرگش شناخته شده است. ۱۶ سالن همایش در طبقه اول که هر کدام به نام یکی از شهرهای اروپا نامگذاری شده‌اند.

مهمان‌های عادی هتل چندان از حضور هیئت‌های دیپلماتیک خوشحال نبودند. در روز دوم مذاکرات، یکی از مهمان‌ها برای مدیر هتل نامه نوشت و شکایت کرد که “اگر شما هم یک همبرگر ۴۰ دلاری سفارش می‌دادید، آیا دوست داشتید آن را در حالی که ماموران امنیتی با اسلحه در کنارتان هستند بخورید؟”

سالن‌هایی مثل آمستردام، برلین، بروکسل، پاریس و … هر کدام طراحی داخلی و چیدمانی دارند که به نوعی یادآور آن شهرهاست. این سالن‌ها حدود ۲۰۰۰ متر مربع فضای بزرگ دارند و می‌توانند تا ۸۵۰ نفر را در خود جای دهند. همچنین امکاناتی دارند که فقط از هتل اینترکنتیننتال انتظار می‌رود. لیموزین‌های خصوصی برای مهمان‌های همایش و بادیگاردهایی که با توجه به قد و هیکل مهمان‌ها انتخاب می‌شوند، از دیگر خدمات این هتل است.

حالا مشخص نیست که هزینه همایش‌های سیاسی زیادی که در این هتل برگزار می‌شود، به عهده چه کسانی است. به طور کلی هر کشوری باید هزینه هیئت همراه خود را بپردازد، اما به گوش می‌رسد که ژنوی‌ها از مهمان‌های خود در زمان مذاکرات حساس هزینه زیادی دریافت نمی‌کنند. این کار نشان‌دهنده اهمیت صلح برای آن‌هاست و حتی برای آن از مال خود هم می‌گذرند!

هتل، برخلاف سایر هتل‌های پنج ستاره شهر که در کنار دریاچه معروف ژنو قرار دارند، حدود دو کیلومتر با آن فاصله دارد. اما سوییت‌های پرزِنشیال که معمولاً میزبان هیئت‌های سیاسی کشورهای مختلف هستند، در طبقات بالا واقع شده‌اند و بوی دلچسبی از دریاچه و کوه آلپ به میهمانان خود منتقل می‌کنند. احتمالاً اتاق محل اقامت دکتر ظریف هم همین منظر زیبا را داشته است.

شهر بی‌هیاهو

ژنو در زبان فرانسه به معنای جایی است که آب شور و شیرین به هم می‌رسند. هنوز کسی نمی‌داند که دلیل این نام‌گذاری عجیب چیست. شاید منظور از آب، دریاچه آرامی باشد که از هر نقطه شهر دیده می‌شود. دریاچه ژنو با نمای زیبای کوه‌های آلپ و قله مون بلان، درست مانند تصویری که در کارتون بچه‌های کوه آلپ می‌دیدیم! شهر آرام سوییس در حال حاضر از نظر سرسبزی دومین شهر اروپا و از لحاظ کیفیت زندگی دومین شهر جهان است، با وجود هزینه‌های بالا و گرانی.

سوییسی‌ها از ۵۰ سال قبل از میلاد تا قرن ۱۲ تحت سلطه امپراتوری روم بودند، تا اینکه در قرن ۱۳ مردم آرام این کشور تصمیم به استقلال گرفتند. اینکه آن‌ها چگونه خود را از زیر سلطه رومی‌ها رهایی بخشیدند، داستان‌های جالبی دارد.

سال‌ها بعد، آن‌ها تحت تسلط سربازان ناپلئون قرار گرفتند. مدت زیادی فرانسه سوییس را اشغال کرد تا اینکه با تشکیل کنفدراسیون سوییس این کشور استقلال خود را اعلام کرد. در این بین، ژنو با وجود استقلال سوییسی‌ها، همچنان تحت اداره فرانسوی‌ها بود تا اینکه بالاخره آن‌ها نیز فرانسوی‌ها را کنار گذاشتند و تبدیل به یکی از کانتون‌ها یا ایالت‌های سوییس شدند. از همان زمان بود که ژنو کم کم معروف شد. این شهر از نظر جغرافیایی برای اروپایی‌ها اهمیت خاصی داشت، زیرا فاصله ژنو تا پاریس و میلان فقط یک ساعت است و از لندن، رم و مادرید حدود دو ساعت فاصله دارد.

منبع : همشهری آنلاین

سایت رضیم
“`