معرفی پرنده آنقوت و جز کدام دسته از پرندگان است ؟ + گالری (2 نکته مهم)

نام‌های دیگر غاز آنقوت

مشخصات ظاهری غاز آنقوت

این پرنده حدود 58 تا 70 سانتی‌متر طول دارد و عرض بال‌های آن در حالت باز بین 110 تا 135 سانتی‌متر است. آنقوت به اندازه تنجه است و در واقع، شبیه اردکی به شکل غاز می‌باشد.

منقار آن نسبتاً کوچک و سیاه است. دور بدن این پرنده قهوه‌ای مایل به نارنجی است و سر و گردن آن کمی رنگ کمرنگ‌تر دارند. زیر و روی آن به رنگ نارنجی بلوطی و سر آن رنگی بین نخودی روشن تا سفید دارد.

پرهای پرواز آن سیاه است. روی بال به رنگ سبز براق و رنگین‌کمانی است و زیر آن کاملاً سفید است. پاها و دم آن هم سیاه رنگ است. از دور، نر و ماده آنقوت شبیه هم به نظر می‌آیند اما وقتی نزدیک می‌شوید، تفاوت‌های آنها مشخص می‌شود.

در فصل جفت‌گیری (تابستان)، سر و گردن پرنده نر بالغ دارای رنگ کرم با یک حلقه باریک و سیاه در پایین گردن است. اما پرنده ماده و جوان این حلقه را ندارد و سر آن کم‌رنگ‌تر و تقریباً سفید است و قسمت‌های سفید رنگی در گونه‌ها و پیشانی‌اش دارد.

وقتی که آنقوت پرهایش را عوض می‌کند، تغییر ظاهری زیادی پیدا می‌کند، اما این تغییر تدریجی و نامحسوس است.

در خارج از فصل جفت‌گیری، حلقه گردن سیاهی که در پرنده نر وجود دارد، رنگش کمرنگ‌تر یا کاملاً محو می‌شود و به عبارت دیگر پرهای گردن نر دوبار در سال عوض می‌شود.

جوجه‌ها زمانی که تازه به دنیا می‌آیند و هنوز پوشیده از کُرک هستند، بدنی قهوه‌ای تیره و زیر بدنی سفید دارند. صورتشان معمولاً سفید و پاها و منقارشان خاکستری است.

پرندگان نابالغ شبیه بالغین هستند اما رنگ پر و بال آنها کم‌رنگ‌تر است و در بال‌ها نشانه‌های خاکستری دارند. پرواز آنقوت بیشتر شبیه پرواز غاز است تااردک. پرواز آن، مشابه به اردک‌های سرسبز، سریع و مستقیم و با بال زدن‌های آرام است.

در این وضعیت، می‌توان آنقوت را با قوس گردن و افتادگی شانه از اردک‌های سرسبز تشخیص داد. در پرواز، پرهای سفید بال به‌خوبی مشخص است.

صدای پرنده آنقوت :

آنقوت‌ها صداهای بلندی شبیه غاز تولید می‌کنند. وقتی که آنها به صورت گروهی روی آب شنا می‌کنند یا در هوا پرواز می‌کنند، صداهایی مانند «انگ- انگ» ( ang-ang ) تولید می‌کنند.

زیستگاه غاز آنقوت :

آنقوت نسبت به تنجه، به آب وابستگی کمتری دارد. آنها زمستان‌ها را در سواحل ماسه‌ای، دریاچه‌ها، کنار رودخانه‌ها، کشتزارها و حتی در زمین‌های خشک می‌گذرانند. به‌طور کلی، آنقوت بیشتر در زمین‌های باز زندگی می‌کند.

گرچه جمعیت‌های کوچکی از آنقوت در شمال غربی آفریقا و اتیوپی وجود دارد، اما بیشتر این پرنده در مناطق مرکزی و جنوبی اوراسیا، از جنوب شرقی اروپا تا آسیای مرکزی و جنوب شرقی چین و در زمستان به هندوستان و اندونزی یافت می‌شود.

آنها در جنوب شرقی اروپا و جنوب اسپانیا بسیار کم‌یاب‌اند اما در آسیا به وفور یافت می‌شوند و بیشتر آنقوت‌ها مهاجر هستند و زمستان را در جنوب آسیا می‌گذرانند.

آنقوت‌ها را می‌توان در کشورهایی مثل الجزایر، مصر و اتیوپی، فرانسه، آلمان، بلغارستان، بلژیک، بلاروس، کره، ژاپن، چین و هند یافت.

آنقوت در ایران و کشورهای همجوار آن مانند ترکیه، ارمنستان، آذربایجان، ترکمنستان و قزاقستان، افغانستان، پاکستان، عمان، امارات متحده عربی، عربستان، کویت و عراق نیز پیدا می‌شود.

“`html
زیستگاه قوی آنقوت در ایران :

در ایران، آنقوت‌ها در بیشتر مناطق شمال، غرب و جنوب کشور مشاهده می‌شوند. به طور کلی، این نوع پرنده در جهانی با وسعت بسیار زیاد پراکنده است به گونه‌ای که بر اساس تخمین‌های انجام شده، این پراکندگی بین ۱ تا ۱۰ میلیون کیلومتر مربع را شامل می‌شود.

جمعیت جهانی آنقوت‌ها حدود ۱۷۰ تا ۲۲۰ هزار قطعه تخمین زده می‌شود.

ویژگی رفتاری و تغذیه آنقوت :

آنقوت‌ها همه چیزخوار هستند و از علف‌ها، دانه‌ها، حشرات، نرم‌تنان و ماهی‌ها تغذیه می‌کنند. برخلاف بسیاری از اردک‌ها، آنقوت‌ها بیشتر روی زمین زندگی می‌کنند و بیشتر وقت خود را دور از آب می‌گذرانند. آن‌ها در علفزارهای خشک به چیدن علف‌ها و پیدا کردن حشرات مشغول می‌شوند و در خاک نرم به دنبال لارو حشرات می‌گردند.

مانند دیگر اردک‌ها، آنقوت‌ها می‌توانند روی آب نیز شنا کنند و در هنگام تغذیه در آب‌های کم عمق، سرشان را زیر آب می‌برند و به دنبال حشرات و گیاهان آبزی می‌گردند.
آن‌ها شناگران ماهری هستند و هنگام شنا، سرشان را راست می‌گیرند و قسمت جلویی بدنشان را پایین می‌گذارند.

اگرچه آنقوت‌ها ممکن است در طول سال با دیگر پرندگان حالت ستیزه‌جویی داشته باشند، اما در زمان تولید مثل به شدت به قلمرو خود اهمیت می‌دهند و پرنده‌های نر به جدیت از محدوده خود دفاع می‌کنند و دیگر پرندگان آبزی را دور نگه می‌دارند. اما به جز این زمان، آن‌ها معمولاً با دیگران هم‌نشین هستند و sometimes می‌توانند در گروه‌های چند هزار تایی زندگی کنند.

گروه‌های خانوادگی (هم والدین و هم جوجه‌های یک ساله آن‌ها) معمولا تمایل دارند در کنار هم باشند. آنقوت‌ها معمولاً به صورت جفت یا در گروه‌های کوچک دیده می‌شوند و به ندرت گله‌های بزرگ تشکیل می‌دهند. البته در دریاچه‌ها یا رودخانه‌های آرام ممکن است اجتماعات بزرگ زمستانی تشکیل دهند.

در شرایط اسارت، آنقوت‌ها تمایل به رفتار تهاجمی و غیراجتماعی دارند و بهتر است در جفت‌ها نگهداری شوند، مگر آنکه فضای بسیار بزرگی برایشان در نظر گرفته شود. در این صورت، ممکن است بتوان آن‌ها را با دیگر گونه‌ها نگهداری کرد، اگرچه در زمان تولید مثل، رفتار پرخاشگرانه دارند.

آنقوت‌ها پرندگان مقاومی هستند و می‌توانند در آب و هوای بسیار سرد زندگی کنند.

شرایط تولید مثل قوی آنقوت :

آنقوت‌ها جفت‌هایی محکم تشکیل می‌دهند که معمولاً برای تمام عمرشان باقی می‌ماند. آن‌ها برای لانه‌سازی به حفره‌هایی روی زمین، داخل شن‌ها وگاهی در شکاف صخره‌ها یا سوراخ‌های درختان رجوع می‌کنند. لانه معمولاً توسط ماده آنقوت با استفاده از مواد گیاهی و با کرک آستر ساخته می‌شود.

گاهی آنقوت‌ها چند کیلومتر دورتر از نزدیک‌ترین رودخانه یا دریاچه به تولید مثل می‌پردازند. ماده آنقوت بین ۶ تا ۱۲ تخم سفید صاف در سوراخ می‌گذارد و روی آن‌ها می‌خوابد. جوجه‌ها بعد از ۲۸ تا ۳۰ روز از تخم درمی‌آیند.

هر دو والدین از جوجه‌ها مراقبت می‌کنند. تقریباً ۸ هفته طول می‌کشد تا جوجه‌ها پر درآورند.
پرندگان جوان تا دو سالگی نمی‌توانند تولید مثل کنند.

گالری تصاویر قوی آنقوت :

“““html

بیشتر بدانید :

کاربر گرامی، اگر در مورد ” پرنده آنقوت ” سوالی دارید، لطفاً نظرات خود را در قسمت پایین همین صفحه با ما و دیگر دوستان به اشتراک بگذارید. با مجله رضیم همراه باشید و در مورد نحوه نگهداری، بیماری‌ها و معلومات دیگر درباره حیوانات بیشتر آشنا شوید.