معرفی کامل سگ نژاد استافورد شایر بول تریر (2 نکته مهم)

سگ نژاد استافورد شایر بول تریر

این نژاد سگ در قرن نوزدهم در بریتانیا به عنوان یک سگ کوچک و مبارز شناخته می‌شد، اما از آن زمان تغییرات زیادی کرده است.

امروزه، سگ استافوردشایر بول تریر به خاطر شجاعت، هوش و علاقه‌اش به کودکان به عنوان یک همراه عالی شناخته می‌شود.

این نژاد با نژادهای بولداگ، آمریکن استافوردشایر بول تریر، آمریکن پیت بول تریر و بول تریر رابطه خویشاوندی دارد.

قصد اولیه از پرورش این سگ در اوایل قرن نوزدهم، ایجاد سگی بود که کوچکتر و سریعتر باشد، اما با مردم بسیار مهربان و آرام بود.

به احتمال زیاد این نژاد نتیجه جفت‌گیری بولداگ و منچستر تریر است و در نتیجه آن سگ استافوردشایر بول تریر امروزی به وجود آمده است.

اولین انجمن استافوردشایر بول تریر در سال ۱۸۳۵ در انگلستان تأسیس شد و به زودی یک نژاد استاندارد ثبت شد.

در ایالات متحده، این سگ از زندگی با خانواده‌های انسانی‌اش لذت می‌برد و به عنوان یک همراه خوب شناخته می‌شود. تا سال ۱۹۷۵ این نژاد به رسمیت شناخته نشده بود.

اولین استافورد با نام تینکینزوود امپریال توسط AKC ثبت گردید.

باشگاه استافوردشایر بول تریر امریکا در سال ۱۹۷۴ تأسیس شد. امروزه این نژاد در بین ۱۵۷ نژاد مقام ۸۵ را دارد و به رسمیت شناخته شده است.

این سگ‌ها واقعاً فوق‌العاده هستند و به خوبی توصیف‌کننده عبارت «بهترین دوست انسان» می‌باشند.

مشخصات سگ استافوردشایر بول تریر

ویژگی های نژاد استافوردشایر بول تریر

1. این سگ نباید در فضای بیرون از خانه زندگی کند. او یک سگ همراه است و بودن در کنار خانواده باعث خوشحالی‌اش می‌شود.
2. به دلیل احتمال داشتن رفتار تهاجمی نسبت به سگ‌های ناشناخته، هرگز نباید او را بدون قلاده برده شود.
3. استافوردها سگ‌های باهوشی هستند، اما معمولاً دوست دارند کارها را به روش خودشان انجام دهند. برای آموزش آن‌ها نیاز به صبر و ثبات دارید.
4. این سگ‌ها پرانرژی هستند و نیاز به بازی و فعالیت‌های زیاد روزانه دارند.
5. آن‌ها همچنین دوست دارند اگر اجازه دهید، روی مبل یا تخت خواب کنار شما باشند.
6. استافوردها در طول سال یک بار ریزش موی زیادی دارند. برای اینکه موی آن‌ها درخشان بماند، باید هفته‌ای یک بار برس کنید.
7. باید از سنین پایین آنها را اجتماعی کنید، به ویژه اگر می‌خواهید با دیگر حیوانات خوب باشند.
8. استافورد برای کسانی که تجربه نگهداری از حیوان خانگی ندارند مناسب نیست و به مدرس مربی صبور و با ثبات نیاز دارد.
9. آن‌ها به‌خصوص در دوران تولگی، بسیار دوست دارند که چیزها را بجوند، بنابراین برایشان اسباب‌بازی‌هایی فراهم کنید که بتوانند بجوند.
10. مانند تمام تریرها، استافوردها مهارت خوبی در حفر زمین دارند؛ برای جلوگیری از فرارشان می‌توانید پایین فنس‌ها را با بتن تقویت کنید.
11. این سگ‌ها می‌توانند به خوبی در آپارتمان زندگی کنند، اما نیاز به فعالیت منظم دارند. بهترین شرایط برای آنها زندگی در جایی است که یک حیاط fenced داشته باشند.
12. این نژاد در گرما خیلی راحت نیست و در روزهای گرم باید مراقب آنها بود.
13. استافوردها عاشق کودکان هستند و با اینکه نام مستعار آنها “سگ پرستار” است، نباید از آنها به عنوان پرستار بچه استفاده کنید.

“`html

• همیشه باید بین رفتار سگ‌ها و کودکان نظارت کافی داشته باشید و هرگز از هیچ سگی به تنهایی با کودکتان نگذارید.
• اگر پایین‌رتبه‌ی استافوردشایر بول تریر به درستی و به شیوه اجتماعی تربیت شود، احتمالاً با سگ‌ها و سایر حیوانات خانگی رفتاری خوب خواهد داشت.
  نکته‌ی مهم این است که: برخی از استافوردشایر بول تریرها هرگز نمی‌توانند با دیگر حیوانات کنار بیایند و ممکن است نیاز باشد که به عنوان یک حیوان تنها در خانه شما زندگی کنند.
• این نژاد غریزه‌ای قوی برای شکار دارد و ممکن است به دنبال حیوانات کوچک مانند گربه‌ها که در همسایه‌ی شما هستند، بروند.
• استافوردها درد را به خوبی تحمل می‌کنند و ممکن است وقتی که زخمی شوند، هیچ نشانه‌ای مثل ناله کردن از خود نشان ندهند.
• در بسیاری از شهرها، نژاد استافوردشایر بول تریر محدود یا ممنوع است و در بعضی از شهرها از افزایش تعداد آنها جلوگیری می‌شود.
• استافوردها در دوران تولگی ممکن است خیلی خراب‌کار باشند، بنابراین نیاز است که نظارت دقیقی بر روی آنها داشته باشید.
• استافوردها از اعضای خانواده خود محافظت می‌کنند، اما این ویژگی را برای محافظت از اموال چندان ندارند. آنها بیشتر تمایل دارند به سارقین خوشامد بگویند تا اینکه در برابرشان واکنش نشان دهند.
• برای اینکه یک توله سگ سالم داشته باشید، هرگز از پرورش‌دهندگان غیرمعتبر یا فروشگاه‌هایی که حیوانات خانگی می‌فروشند، خرید نکنید. به دنبال پرورش‌دهنده‌ای باشید که تمامی آزمایش‌های مربوط به نژاد سگ‌ها را برای بیماری‌های ژنتیکی انجام داده و سگ‌هایی با مزاج‌های سالم داشته باشد.

شخصیت نژاد استافوردشایر بول تریر

رفتار دوستانه نسبت به افراد از سنین چند هفتگی در نژاد استافوردشایر بول تریر شروع می‌شود و او هرگز خجالتی یا بداخلاق نخواهد بود.

او سگی پرانرژی و شاداب است که حتی در زمان استراحت نیز هوشیار باقی می‌ماند.

خلق و خوی این نژاد را می‌توان با کلمات مانند سرسخت، شجاع، کنجکاو و جسور توصیف کرد.

دوستی با افراد خانواده باعث می‌شود که او به عنوان یک محافظ و نگهبان برای خانواده‌اش عمل کند، اما احتمالاً کمتر در برابر اموال محافظت کند.

با توجه به علاقه به انسان‌ها، او همیشه هوشیار و تماشاگر است.

خلق و خوی سگ به عواملی مانند وراثت، آموزش و اجتماعی شدن مرتبط است. سگی که خلق و خوی خوبی دارد و از نظر روانی سالم است، معمولاً بازیگوش و کنجکاو خواهد بود.

این نژاد نیز نیاز به شروع سریع روابط اجتماعی دارد. آنها باید در سن کم با افراد مختلف، صداها، مناظر و شرایط مختلف آشنا شوند.

این کار به شما کمک می‌کند که سگتان به یک همدم و همراه خوب تبدیل شود.

ثبت‌نام او در کلاس‌های آموزشی مخصوص سگ‌ها نقطه شروع خوبی است.

دعوت از افراد به خانه، بردن او به پارک‌های شلوغ و فروشگاه‌هایی که ورود سگ‌ها مجاز است و ملاقات با همسایگان به فرم‌دهی مهارت‌های اجتماعی او کمک می‌کند.

مشکلات و بیماری‌های شایع در نژاد استافوردشایر بول تریر

مانند تمامی نژادها، استافوردشایر بول تریر نیز در معرض بیماری‌های ژنتیکی و محیطی قرار دارد.

هیچ سگی کامل نیست، اما این به این معنا نیست که همه استافوردها بیمار یا آسیب‌دیده هستند.

بنابراین برای داشتن یک استافورد سالم از لحاظ جسمی و ذهنی، تحقیقات لازم است.

یک پرورش‌دهنده معتبر باید گواهی سلامت و عدم وجود مشکلات بهداشتی را به شما ارائه دهد.

چون برخی از مشکلات سلامتی ممکن است تا قبل از بلوغ کامل سگ بروز نکند، برای سگ‌های زیر دو سال گواهی سلامتی صادر نمی‌شود.

بنابراین باید به دنبال پرورش‌دهنده‌ای باشید که سگ‌ها را برای قبل از سن دو تا سه سالگی تربیت کرده باشد.

در زیر چند مشکل سلامتی که ممکن است استافوردشایر بول تریر به آنها مبتلا شود آورده شده است.

1. دیسپلازی مفصل ران

این یک بیماری وراثتی است که در آن استخوان ران به خوبی به مفصل ران متصل نمی‌شود.

بعضی از سگ‌های مبتلا به این بیماری…

“`

بیماری ممکن است در ناحیه لگن یا یکی از پاها یا هر دو پای عقبی باعث درد شود.

با این حال، امکان دارد شما هیچ نشانه‌ای از ناراحتی در سگی که به دیسپلازی ران مبتلا است، مشاهده نکنید.

بسته به سن سگ، او ممکن است به ورم مفاصل دچار شود.

آزمایش‌های اشعه X برای تشخیص دیسپلازی ران معمولاً توسط بنیاد ارتوپدی حیوانات یا برنامه بهبود ران دانشگاه پنسیلوانیا (pennHIP) انجام می‌شود.

اگر شما در حال خرید یک توله‌سگ هستید، حتماً از پرورش‌دهنده بپرسید که آیا آزمایشات مربوط به این بیماری روی والدین توله‌سگ انجام شده یا نه و مطمئن شوید که هیچ مشکل خاصی وجود ندارد.

دیسپلازی ران یک بیماری ارثی است، ولی ممکن است به دلیل عوامل محیطی مانند رژیم غذایی پرکالری یا آسیب‌هایی که از پرش و سقوط در سطوح ناشی می‌شود، ایجاد شود.

2. دیسپلازی آرنج

این بیماری نیز ارثی است و تصور می‌شود که به دلیل رشد نادرست سه استخوانی که آرنج را تشکیل می‌دهند، باعث سستی مفاصل می‌شود.

این مشکل می‌تواند به ایجاد آرتروز دردناک یا لنگیدن سگ منجر شود.

بسته به شدت مشکل، دامپزشک ممکن است جراحی، کنترل وزن یا مصرف دارو را برای مدیریت درد پیشنهاد کند.

3. در رفتگی کشکک

این یک مشکل رایج در سگ‌های کوچک است.

این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که کاسه زانو که از سه بخش تشکیل شده است، به درستی قرار نگیرد.

این امر می‌تواند منجر به لنگیدن یک پا یا راه‌رفتن غیرطبیعی سگ شود.

این بیماری معمولاً در هنگام تولد وجود دارد.

سایش ناشی از در رفتگی کشکک می‌تواند باعث آرتروز یا ورم مفاصل که یک بیماری دژنراتیو مفصلی است، شود.

این بیماری چهار درجه متفاوت دارد، در درجه اول ممکن است فقط باعث لنگیدن گاه و بی‌گاه سگ شود و در درجات بالاتر ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.

4. آب مروارید ارثی

این بیماری در سنین پایین باعث تار شدن دید در سگ می‌شود. متأسفانه، این حالت به سرعت پیشرفت می‌کند و ممکن است در سن ۳ سالگی منجر به کوری شود.

گاهی اوقات، جراحی می‌تواند تا حدودی دید سگ را بهبود بخشد. برای پیشگیری از این بیماری، انجام آزمایش DNA می‌تواند به شناسایی ژن معیوب کمک کند.

5. L-2 هیدروکسی گلوتاریک اسید اوریک

سگ‌های مبتلا به این بیماری از یک آنزیم خاص برای شکستن این ترکیب بی‌بهره‌اند.

این موضوع باعث تجمع این ترکیب در مایع مغزی نخاعی و پلاسما می‌شود و می‌تواند نشانه‌هایی مانند عدم هماهنگی، لرزش عضلانی، ضعف یادگیری و تشنج ایجاد کند.

این نشانه‌ها قابل درمان هستند، اما بیماری درمان قطعی ندارد.

سگ‌های مبتلا به این مشکل معمولاً در سنین پایین از بین می‌روند.

برای پیشگیری، انجام آزمایش DNA می‌تواند در شناسایی ژن معیوب کمک کند.

6. آلرژی پوستی

این بیماری که به درماتیت آتوپیک نیز معروف است، خارش‌دار بوده و در برخی از سگ‌های نژاد استافورد شایع است.

سگ‌های مبتلا ممکن است از ریزش مو یا زخم روی پوست رنج ببرند.

این مشکل معمولاً با عفونت‌های باکتریایی همراه است.

برای جلوگیری از این بیماری، کنترل حمله کک و مصرف رژیم غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ مانند روغن ماهی بسیار مهم است.

7. بیماری جرب

تقریباً همه سگ‌ها کرم دمودکس را دارند.

این کرم‌ها در فولیکول‌های مو زندگی می‌کنند و معمولاً باعث بروز هیچ مشکلی نمی‌شوند، اما سگ‌هایی با سیستم ایمنی ضعیف یا آسیب‌دیده ممکن است بیمار شوند.

این مشکل همچنین به عنوان دمودیکوسیس شناخته می‌شود و ممکن است بعضی نواحی یا تمام بدن را درگیر کند.

در نوع موضعی، لکه‌های قرمز، پوست پوسته شده و ریزش مو در سر، گردن و پاهای جلو دیده می‌شود.

این مشکل بیشتر در توله‌سگ‌ها رخ می‌دهد.

“`html

این مشکل معمولاً به خودی خود رفع می‌شود و در بیشتر اوقات سگ‌ها را درگیر می‌کند.

در نوع عمومی این کرم‌ها، تمام بدن سگ را درگیر می‌کند و این بیشتر در توله‌سگ‌ها و سگ‌های جوان بالغ مشاهده می‌شود.

پوست دچار آسیب می‌شود، و نقاطی بدون مو به وجود می‌آید و عفونت در سرتاسر بدن پخش می‌شود.

خوشبختانه این بیماری به انسان‌ها یا سایر سگ‌ها منتقل نمی‌شود.

میزان مراقبت از استافوردشایر بول تریر

سگ استافوردشایر بول تریر می‌تواند در هر نوع خانه‌ای زندگی کند، به شرطی که به طور روزانه فعالیت‌های مناسب داشته باشد.

او باید در داخل خانه باشد و به یک حیاط fenced نیز دسترسی داشته باشد.

مانند سایر تریرها، این نژاد نیز توانایی خوبی در حفر زمین دارد، بنابراین برای جلوگیری از فرار او، بهتر است پایین فنس‌ها را با بتن محکم کنید.

حصارهای زیرزمینی الکترونیکی برای این نژاد کارآمد نیستند.

زمانی که استافورد یک سگ دیگر را نزدیک قلمرو خودش ببیند، او ممکن است شوک ناشی از حصار الکترونیکی را نادیده بگیرد و در نتیجه امکان دارد که وارد کردن سگ دیگری به حریمش باعث ایجاد مشکل شود.

به دلیل ساختار صورت این سگ، نمی‌تواند مدت زیادی خارج از خانه بماند و به همین علت نمی‌تواند بیشتر از چند دقیقه در هوای گرم و مرطوب باشد.

او همیشه باید به سایه و آب تازه دسترسی داشته باشد.

بعضی از استافوردها از بازی در آب لذت می‌برند و دوست دارند در یک استخر کوچک استراحت کنند، در حالی که برخی دیگر از برخورد با آب و چیزهای مرطوب دوری می‌کنند.

استافوردها شناگران خوبی نیستند، بنابراین باید مراقب باشید که مبادا به درون استخر بیفتند.

فعالیت‌های روزانه برای این نژاد非常 ضروری هستند؛ دو تا سه نیم ساعت پیاده‌روی یا بازی در طول روز کافی است تا او خوشحال باشد.

با استفاده از جلسات آموزشی و فعالیت‌های سرگرم‌کننده، او را مشغول کنید.

او باهوش و زود یادگیر است، اما ممکن است کمی لجباز باشد.

شما باید برای آموزش او سختگیر و ثابت‌قدم باشید، اما از برخورد با خشونت پرهیز کنید.

برای ایجاد بهترین نتیجه، باید صبور و ثابت‌قدم باشید تا بتوانید با سگ خود رابطه خوبی برقرار کنید.

همیشه بهتر است به جای مجازات، به رفتارهای خوب پاداش دهید.

تنبیه‌های سخت ممکن است به اعتماد به نفس و شخصیت سگ آسیب بزند.

تمرینات منظم و تعاملات اجتماعی به شما کمک می‌کند تا زندگی شاد و خوبی با سگتان داشته باشید.

یک استافورد بی‌حوصله یا تنها ممکن است برای پر کردن وقت خود اقدام به خرابکاری کند.

استافورد سگی نیست که زیاد پارس کند، ولی صدای بلندی دارد. او معمولاً با خروپف، خرخر کردن یا ناله کردن کار خود را سرگرم می‌کند.

اگر در زندگی‌تان نظم و برنامه‌ریزی داشته باشید، آموزش‌های خانگی برای استافورد آسان خواهد بود.

استفاده از جعبه برای آموزش او بسیار مفید است و به او یاد می‌دهد که چیزهای دیگر را نشکند و همچنین می‌تواند به عنوان مکانی امن باشد زمانی که او خسته است و به آرامش نیاز دارد، اما هرگز نباید از جعبه برای تنبیه استفاده کنید.

آموزش به سگ برای استفاده از قلاده بسیار اهمیت دارد، به خصوص با توجه به اینکه او قدرت زیادی دارد. استفاده از قلاده‌های مناسب برای حفظ فرم و سلامت او و همچنین ایمنی خودتان ضروری است.

در مناطقی که ممکن است با سگ‌ها یا حیوانات دیگر مواجه شوید، هرگز بدون قلاده پیاده‌روی نکنید، زیرا او غریزه شکار قوی دارد.

“`

اگر این احساس سرکوب نشود، ممکن است به دنبال هر چیزی برود.

آموزش و اجتماعی شدن برای سگ استافورد ضروری است.

او را به جاهای مختلف ببرید و برای پیاده‌روی‌های طولانی به پارک‌های شلوغ ببرید.

برای دیدن مناظر و افراد مختلف، او را به مکان‌های باز ببرید.

تغذیه نژاد سگ Staffordshire Bull Terrier

میزان غذایی که در هر روز باید به او بدهید: ۱ و ۵/۸ تا ۲ و ۱/۴ پیمانه غذای خشک با کیفیت که بهتر است به دو وعده تقسیم شود.

سگ استافوردشایر بول تریر خود را با اندازه‌گیری مواد غذایی و دادن غذا به او دو بار در روز در وضعیت جسمی خوبی نگه دارید.

اگر نمی‌دانید که آیا او اضافه وزن دارد یا نه، می‌توانید با چشم و دست خود او را بررسی کنید.

اول به او نگاه کنید. باید بتوانید کمر او را ببینید.

سپس دست خود را بر روی پشتش قرار دهید و شست‌ها را بر روی ستون فقرات بگذارید و با انگشت‌ها به سمت پایین بکشید. شما باید بدون فشار زیادی، بتوانید دنده‌های او را لمس کنید.

اگر نتوانستید، نیاز دارد که غذاش کم شده و فعالیتش بیشتر شود.

نظافت استافوردشایر بول تریر

1. نظافت مو

سگ نژاد استافوردشایر بول تریر، مویی کوتاه و صاف دارد که خیلی به پوست بدنش نزدیک است.

این نژاد به رنگ‌های قرمز، حنایی، سفید، سیاه یا آبی و همچنین ترکیبی از این رنگ‌ها با سفید و خط‌دار دیده می‌شود.

استافورد سالی یک بار موهایش را ریزش می‌دهد و در طول سال ریزش موی کمی دارد.

خاک و آلودگی‌ها به راحتی با استفاده از یک برس از بدن او پاک می‌شود و بعد از حمام، پوستش سریع خشک می‌شود.

باید هفته‌ای یک بار برای حذف موهای مرده او را شانه بزنید و همچنین نیاز به حمام دارد.

این نژاد بوی خیلی زیادی ندارد، بنابراین نیازی به حمام‌های مکرر نیست.

2. نظافت دهان و دندان

دندان‌هایش را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع جرم و باکتری در دهان جلوگیری کنید.

مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری‌های لثه و بوی بد دهان بهتر است.

3. نظافت ناخن

اگر صدای کشیده شدن ناخن‌هایش بر روی زمین را می‌شنوید، یعنی آنها بیش از حد بلند شده‌اند.

ناخن‌هایش را یک یا دو بار در ماه کوتاه کنید.

ناخن‌های پای سگ به رگ‌های خونی متصل است و اگر بیش از اندازه کوتاه کنید، ممکن است خونریزی کند و سگ ممکن است در دفعه بعدی که ناخن‌گیر را می‌بیند، همکاری نکند.

به همین دلیل، اگر در این کار تجربه ندارید، بهتر است از دامپزشک یا آرایشگر کمک بگیرید.

4. نظافت گوش

گوش او را باید هر هفته از لحاظ قرمزی یا بوی بد که نشان‌دهنده عفونت هستند، بررسی کنید.

گوش را با یک پنبه مرطوب ملایم و با PH متعادل تمیز کنید. چیزی را به داخل کانال گوش فرو نکشید؛ فقط گوش خارجی را تمیز کنید.

در حین نظافت او، بدنش را نیز از نظر زخم، خارش، علائم عفونت مانند قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب روی پوست بررسی کنید.

گوش، بینی، دهان و چشم‌ها را بررسی کنید. چشم‌ها باید روشن باشند و هیچ گونه قرمزی یا ترشحی نداشته باشند.

محل نگهداری سازگاری نژاد استافوردشایر بول تریر با کودکان

و حیوانات خانگی دیگر

استافورد برای خانواده‌هایی که بچه دارند مناسب است، اما حتی با داشتن صبر و آرامش، همیشه باید به تعاملات او با کودکان کوچک نظارت کنید.

او ممکن است گاهی بی‌دقت شود و به اتفاقی به بچه‌ها آسیب برساند.

بنابراین، شما همیشه باید به کودکان خود آموزش دهید که چگونه با سگ‌ها تعامل داشته باشند و آن‌ها را لمس کنند؛

شما باید بر رفتار بچه‌ها و سگ‌تان با هم نظارت کنید تا از هر نوع آسیب جلوگیری شود.

به فرزندتان باید یاد دهید که وقتی سگ خواب است یا در حال غذا خوردن است، از او دور بماند.

هر سگی، حتی اگر خیلی مهربان باشد، نباید با یک کودک کوچک تنها بماند.

برخی از استافوردها با دیگر سگ‌ها و گربه‌ها رابطه خوبی دارند، مخصوصاً اگر از کودکی با آن‌ها بزرگ شده باشند.

برای سگ‌های بالغ، ممکن است نیاز به یک سری آموزش‌ها قبل از آشنا شدن با دیگر سگ‌ها داشته باشند.

برای این که بهترین رابطه شکل بگیرد، بهتر است سگ از جنس مخالف را انتخاب کنید و در محیطی غیر از خانه به او معرفی کنید.

این نژاد برای زندگی در آپارتمان مناسب است اما باید روزانه فعالیت بدنی کافی داشته باشد.

او در خانه بسیار آرام است و می‌توانید به راحتی این سگ را در خانه نگهداری کنید.

یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای بازی و فعالیت‌های روزانه‌اش کافی است.

بیشتر بخوانید::

سایت رضیم