معرفی گیاه علف مبارک و خواص دارویی آن (2 نکته مهم)
“`html
روش تکثیر علف مبارک
علف مبارک یک گیاه علفی و چندساله از خانواده گل سرخیان است که در جاهای سایه‌دار مثل زیر سایه درختان یا گیاهان دیگر در اروپا و آسیای میانه رشد می‌کند.
این گیاه علفی و چندساله می‌تواند به ارتفاع ۳۰ تا ۷۰ سانتیمتر برسد. ریشه‌های آن عمیق و قوی بوده و بویی شبیه گل میخک دارد. ساقه‌های این گیاه نرم و پوشیده از کرک است و برگ‌های آن دندانه‌دار و رگبرگ‌های زیرین آن برجسته و خاکستری است.
گل‌های علف مبارک از اواخر بهار تا اواخر تابستان ظاهر می‌شوند. میوه‌ی آن نوعی فندقه است که دارای کرک‌ها و موهای قلابی شکلی است. این گیاه در مکان‌های سایه‌دار و در زیر سایه درختان یا دیگر گیاهان در اروپا و آسیای میانه رشد می‌کند.
گیاه شناسی علف مبارک
این گیاه چندساله با ریشه‌ای عمیق و قوی و عطری شبیه گل میخک است. ارتفاعش به ۳۰ تا ۷۰ سانتیمتر می‌رسد و ساقه‌های نرم و کرک‌داری دارد.
گل‌های آن منظم و به رنگ زرد کمرنگ است که دارای پنج گلبرگ بیضوی به اندازه ۴ تا ۷ میلیمتر می‌باشد. کاسه گل آن پنج لوبی شکل دارد و پرچم‌ها و مادگی‌های زیادی دارد.
برگ‌ها ابتدا به صورت متناوب و به اصطلاح رزتی روی ساقه قرار دارند. برگ‌های رزتی به شکل پر و دارای چند جفت برگچه و یک برگچه انتهایی هستند. برگچه انتهایی معمولاً سه لوبی است و برگچه‌ها دارای دندانه‌های ریز هستند. رگبرگ‌های زیرین آنها برجسته و خاکستری رنگ است. گوشوارک‌های بزرگ نیز دندانه‌دار هستند. میوه این گیاه فندقه‌ای با موهای قلابی است.
شرایط محیط رشد علف مبارک
این گیاه به سادگی در هر نوع خاک خوب و آبیاری شده رشد می‌کند. همچنین مکان‌های سایه و خاک‌های غنی از مواد آلی را ترجیح می‌دهد. این گیاه به عنوان یک گیاه گلدانی در قرن شانزدهم به طور گسترده کشت می‌شد. ریشه‌های برشته یا خشک شده این گیاه خوش‌طعم و معطر به گل میخک هستند. این گیاه خود به خود رشد می‌کند و بذر آن بعد از ریزش به راحتی جوانه می‌زند و گیاهچه جدید می‌سازد. همچنین این گیاه امکان هیبریداسیون آزاد با سایر اعضای خانواده‌اش را دارد.
روش تکثیر علف مبارک
این گیاه به راحتی با کشت بذر در بهار یا پاییز در شاسی سرد تکثیر می‌شود. وقتی که گیاهچه‌ها به اندازه کافی بزرگ شوند، در تابستان به گلدان‌های جداگانه منتقل می‌شوند. این کار باید هر ۳ تا ۴ سال یک بار انجام شود تا نیروی گیاه حفظ شود. گیاهان بزرگتر را می‌توان به طور مستقیم به مکان‌های دائمی خود منتقل کرد، اما بهتر است که ابتدا در گلدان‌های کوچکتر کشت شده و برای مدت زمان بیشتری در شاسی سرد نگهداری شوند تا ریشه‌های بیشتری تولید کنند.
خواص درمانی و کاربردهای صنعتی علف مبارک
در گذشته، علف مبارک برای درمان سم ناشی از گازگرفتگی سگ استفاده می‌شد. همچنین پیشنهاد شده است که از آن برای درمان بیماری‌های کبدی، عفونت‌ها و بیماری‌های شکمی نیز استفاده شود.
از این گیاه…
“`
در طب سنتی اتریشی، از گیاه علف مبارک به عنوان چای برای درمان بیماری‌هایی مانند روماتیسم، نقرس، عفونت و تب استفاده می‌شود. متخصصان گیاه‌درمانی امروزی هم آن را برای درمان اسهال، بیماری‌های قلبی، بوی بد دهان و زخم‌های دهانی و همچنین برای پیشگیری از کولیک به کار می‌برند. اما لازم به ذکر است که تمامی این استفاده‌ها از شواهد علمی کافی برخوردار نیستند.
نکات بیشتری درباره گیاه علف مبارک
این گیاه در گذشته به عنوان عطر استفاده می‌شد، زیرا بوی آن شبیه گل میخک و بسیار خوشایند است. همچنین از آن به عنوان اسانس و نگهدارنده در نوشیدنی‌ها استفاده می‌کردند. بیشتر گیاهان علف مبارک در زمین‌های کمی خشک رشد کرده و عمدتاً توسط مگس‌ها و حشرات گرده‌افشانی می‌شوند.
سایر خواص دارویی گیاه علف مبارک
- درمان سرماخوردگی و لرزش: در گذشته از ریشه این گیاه برای درمان سرماخوردگی و لرزش استفاده می‌شد.
- درمان روماتیسم: در طب سنتی اتریشی، از این گیاه به عنوان چای برای درمان روماتیسم بهره می‌بردند.
- درمان بوی بد دهان و زخم‌های دهانی.
- درمان عفونت‌ها و بیماری‌های شکمی.
- درمان سم ناشی از گازگرفتگی سگ.
- درمان اسهال و بیماری‌های قلبی.
- درمان بیماری‌های کبدی.
بیشتر بخوانید:
