معرفی یکی از غار های خطرناک ایران به نام غار پرآو (+ تصاویر)
آشنایی با غار پرآو
غار پرآو در فاصله ۱۲ کیلومتری شمال شرقی کرمانشاه و بین دو کوه طاق بستان و بیستون واقع شده است. حدود ۴۸ سال از اولین بار که این غار کشف شد، می‌گذرد و به عنوان خطرناک‌ترین غار ایران شناخته می‌شود.
اولین بار در سال ۱۳۵۰، گروهی از غارنوردان انگلیسی به عمق ۷۵۰ متری این غار سفر کردند و آن را کشف کردند. یک سال بعد، این گروه دوباره به این غار آمدند تا رکورد جدیدی ثبت کنند و عمق بیشتری را کشف کنند.
این تیم ۱۶ نفره در عمق ۷۵۱ متری به یک حوضچه گلی ۵۰ متری رسیدند که دیگر نتوانستند ادامه دهند. هرچند که خیلی امیدوار بودند که غار بزرگ‌تر باشد، آن‌ها تصمیم گرفتند که غار به انتهای خود رسیده است.
سه سال بعد، یک تیم لهستانی به این غار آمد و نشان دادند که واقعاً اینجا انتهای غار است.
بعدها، غواصی به داخل این آبگیر رفت و فهمید که عمق آن فقط سه متر است و راهی ندارد.
غار پرآو زمانی یکی از بزرگ‌ترین غارهای عمودی دنیا بود و به “اورست غارها” شناخته می‌شد، اما اکنون با کشف غارهای عمیق‌تر، به رتبه ۲۲۰ در بین عمیق‌ترین غارهای دنیا رسیده است.
غار پرآو از غارهای خطرناک ایران
کوه پراو با ارتفاع ۳۳۵۷ متر، غار پرآو را در ارتفاع ۳۰۵۰ متری خود قرار داده است. غار پرآو دارای عمق ۷۵۰ متر و ۲۶ حلقه چاه است که عمیق‌ترین آن‌ها ۴۲ متر عمق دارد.
در این غار، آبی که از ذوب یخچال‌های زیرزمینی به وجود می‌آید، جاری است و به همین دلیل نام پراو، به معنی پرآب بر آن گذاشته شده است. وجود این آب و ارتفاع بالای غار سبب شده است که دمای آن بسیار سرد باشد و بین ۱ تا ۳ درجه سانتی‌گراد قرار گیرد.
اگر شما غارنوردی حرفه‌ای هستید و به ماجراجویی علاقه‌مندید، بهتر است بهار و تابستان را برای کشف این غار انتخاب کنید، زیرا در پاییز و زمستان به خاطر سردی هوا ورود به آن ممکن نیست.
مسيرهای این غار بسیار سخت و خطرناک هستند. به جز سرما و راه‌های دشوار، دیواره‌های خشن و متخلخل آن ممکن است لباس غارنوردان را پاره کند و این باعث می‌شود آب سرد به بدن آن‌ها بریزد و سختی پیمایش غار بیشتر شود.
پیمایش غار پرآو
غارنوردان می‌توانند در غار پرآو دشوارترین تجربیات خود را داشته باشند. سختی ورود به غار نیز احساس می‌شود؛ زیرا برای ورود به دهانه غار باید به حالت پا مرغی وارد شوید.
پس از ورود به غار، سرمای هوا کار را سخت‌تر می‌کند. به خاطر وجود یخچال‌های طبیعی و ارتفاع زیاد، دما در هیچ کجای غار از ۳-۱ درجه سانتی‌گراد بالاتر نمی‌رود و این سرما غارنوردان را آزار می‌دهد.
عبور از نواحی تنگ غار پرآو که آب نزدیک به صفر درجه در آن جریان دارد نیز سختی دیگری است که غارنوردان با آن روبرو می‌شوند.
پیمایش سینه‌خیز در برخی بخش‌ها اجتناب‌ناپذیر است و تنگ گل خیز اولین مکانی است که باید سینه‌خیز پیمایش کنید. گذرگاه‌های تنگ و برخی نواحی با خطر ریزش، دیواره‌های ناامن و چاه‌های عمیق، غار پرآو را به یک غار سخت و دشوار در جهان تبدیل کرده است.
پیمایش غار پرآو در سال‌های اخیر
در سال‌های اخیر، سفر به داخل این غار رازآلود ادامه دارد. هر ساله بین ۲ تا ۹ سفر به غار پرآو انجام می‌شود. بسیاری از افراد با استفاده از تکنیک‌های اولیه غارنوردی (س.آر.تی) به انتهای آن رسیده‌اند.
بعضی از افراد فقط یک بار به غار رفته‌اند اما حس کنجکاوی آن‌ها باعث شده دوباره به آنجا بازگردند.
گفته می‌شود مشکلات زیادی وجود دارد که زباله‌های ناشی از سفر به غار از سال ۱۳۵۰ در آن باقی مانده و خارج نکردن آن‌ها ممکن نبود، تا اینکه در نهایت تعدادی از غارنوردان بدون خطر برای جان خود، توانستند زباله‌ها را از غار خارج کنند.
