مقایسه گوشت با سویا : تفاوت سویا با گوشت قرمز از نظر ارزش غذایی (2 نکته مهم)
مقایسه گوشت با سویا
مقایسه پروتئین‌های سویا و گوشت، هر دو از پروتئین‌های با کیفیت و کامل هستند، زیرا حاوی تمامی اسیدآمینه‌های ضروری برای بدن هستند. ولی سویا بعضی از مواد مغذی خاص را ندارد و گوشت نیز برخی دیگر را ندارد.
خواص گوشت قرمز
گوشت یک ماده غذایی است که در بدن بیشتر حیوانات وجود دارد. انسان‌ها برای تغذیه از گوشت حیواناتی مثل گاو، گوسفند، بوقلمون، مرغ و غاز استفاده می‌کنند.
گوشت معمولاً شامل استخوان، چربی و مقدار زیادی پروتئین است. امروز در جیمیتو خواص گوشت قرمز را بررسی خواهیم کرد.
خوردن گوشت می‌تواند علاوه بر غنی کردن رژیم غذایی شما، مواد معدنی مانند آهن و پروتئین را برای تقویت عضلات و بهبود خون‌سازی فراهم کند.
البته راه‌های مختلفی برای جبران مواد لازم بدن وجود دارد و جایگزینی برای گوشت هم هست، اما فقط خود گوشت است که به‌طور کامل نیازهای غذایی بدن را تامین می‌کند و دیگر جایگزین‌ها تنها بخشی از آن را پوشش می‌دهند.
خواص سویا
سویا دانه‌ای خوراکی است که جزء خانواده نخودها به شمار می‌رود و به‌عنوان یکی از محصولات اصلی در سطح جهانی شناخته می‌شود.
سویا همچنین به شکل روغن، شیر، توفو و پروتئین در می‌آید و دو نوع اصلی سویا وجود دارد که شامل سویا زرد و سیاه هستند؛ در چین و ژاپن نیز به‌عنوان ادامام شناخته می‌شوند.
سویا کم‌چرب و کم‌کالری است و منبع غنی از پروتئین، فیبر و ویتامین‌های ضروری دیگر می‌باشد. همچنین در برخی شرایط پزشکی و علائم نیز مفید است.
مقایسه خواص گوشت قرمز با سویا
اگرچه گوشت و سویا منابع خوب پروتئین هستند، ولی گوشت دارای پروتئین بیشتری در هر گرم می‌باشد.
برای مثال، 85 گرم گوشت گاو که ۹۵ درصد آن گوشت خالص است، ۲۵ گرم پروتئین ارائه می‌دهد، در حالی که 85 گرم توفوی سویا تنها ۱۳ گرم پروتئین دارد و یک و نیم فنجان دانه سویا حدود ۱۶.۵ گرم پروتئین را فراهم می‌کند.
مقایسه پروتئین سویا با گوشت
لازم به ذکر است که وقتی سویا پخته می‌شود، مقداری از ویتامین‌هایش را از دست می‌دهد و به دلیل جذب آب بین ۱۵ تا ۲۰ درصد از غلظت پروتئینی آن کاسته می‌شود.
با این حال، بازهم میزان پروتئین آن بالا است و پس از پخت حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد از پروتئین باقی می‌ماند.
بنابراین میزان پروتئین سویا با گوشت قابل مقایسه است، اما باید توجه داشت که کیفیت و تعداد برخی اسیدهای آمینه ضروری در پروتئین سویا نسبت به گوشت کمتر است.
این یعنی اگر بخواهیم سویا را به‌طور کامل جایگزین گوشت و منابع پروتئین حیوانی کنیم، ممکن است علائم کمبود برخی اسیدهای آمینه‌ای که بدن نمی‌تواند تولید کند، پدیدار شود و عوارضی به‌دنبال خواهد داشت.
متخصصان بر این باورند که بهتر است پروتئین‌های گیاهی را همراه با منابع پروتئینی دیگر مانند غلات یا گوشت مصرف کنیم.
کربوهیدرات و فیبر سویا و گوشت
در حالی که گوشت هیچ کربوهیدرات و فیبری ندارد، اکثر محصولات سویا حاوی کربوهیدرات هستند که شامل فیبر رژیمی نیز می‌باشد.
برای مثال، 85 گرم بیف خالص هیچ کربوهیدراتی ندارد، در حالی که 85 گرم توفو حدود ۴ گرم کربوهیدرات کلی و ۲ گرم فیبر رژیمی دارد.
دریافت کمی فیبر در رژیم غذایی به شما در مدیریت وزن و کنترل سطح کلسترول خون (افزایش کلسترول خوب و کاهش کلسترول بد) کمک می‌کند.
مقایسه سویا با گوشت از نظر محتوای چربی
چربی موجود در گوشت به‌طور عمده چربی اشباع ناسالم است که مصرف بیش از حد آن می‌تواند به افزایش کلسترول خون و بروز بیماری‌های قلبی منجر شود، در حالی که چربی‌های موجود در سویا عمدتاً چربی‌های سالم هستند و شامل اسیدهای چرب ضروری امگا3 می‌باشند.
مقایسه آهن در سویا و گوشت قرمز
هر دو گوشت و سویا آهن دارند، اما آهن در گوشت به نوعی است که بدن راحت‌تر آن را جذب می‌کند. این نوع آهن، به نام آهن هِم شناخته می‌شود. در عوض، آهنی که در سویا و دیگر منابع گیاهی وجود دارد، به راحتی جذب نمی‌شود.
علاوه بر این، برخی پروتئین‌های سویا می‌توانند جذب آهن را مختل کنند. اگر می‌خواهید آهن غیر هِم را بهتر جذب کنید، مصرف پروتئین‌های گوشتی، ماکیان و آبزیان یا ویتامین C همراه با این آهن‌ها مفید است.
از نظر میزان آهن سویا، باید بگوییم که در مقایسه با گوشت، تفاوت زیادی ندارد.
مقایسه پروتئین موجود در گوشت و سویا
هر بزرگسالی به حداقل ۸ گرم پروتئین به ازای هر ۱۰ کیلوگرم وزن بدن خود نیاز دارد. گوشت یک پروتئین کامل است، به این معنی که تمام اسیدآمینه‌های ضروری را برای بدن تأمین می‌کند.
کسانی که گیاه‌خوار هستند، باید تنوع غذایی زیادی داشته باشند و از دانه‌ها، آجیل‌ها، میوه‌ها، سبزی‌ها و غلات استفاده کنند. اگر هم از تخم‌مرغ و لبنیات استفاده کنند، می‌توانند اسیدآمینه‌های کافی دریافت کنند.
اگر ورزشکار هستید، نگران مصرف سویا نباشید. ورزشکاران گاهی از بابت فیتواستروژن موجود در سویا و یا کربوهیدرات‌های آن نگران می‌شوند، اما محتوای پروتئینی بالا در سویا بدنسازان را به مصرف آن ترغیب می‌کند.
کمبود آهن و دیگر املاح
بدن ما آهن هِم (آهنی که در گوشت وجود دارد) را بهتر از آهن غیر هِم (آهنی که در گیاهان است) جذب می‌کند.
گیاه‌خواران باید از غذاهای غنی از آهن مانند غلات غنی شده، سبزی‌های تیره، میوه‌های خشک و دیگر منابع خوردنی استفاده کنند و همراه با آن‌ها ویتامین C مصرف کنند تا جذب آهن بهبود یابد.
در ضمن، گیاه‌خواران ممکن است در مقایسه با دیگران به کمبود کلسیم، روی، ویتامین B12، ویتامین D و اسیدهای چرب امگا-3 دچار شوند، اما با مصرف غذاهای غنی شده با ویتامین B12، این مشکل قابل حل است.
میزان روی در گوشت
به طور کلی، بهترین منبع روی، گوشت قرمز است. روی به رشد درست بچه‌ها و نوجوان‌ها کمک می‌کند و در کارکرد دستگاه تناسلی مؤثر است. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که گوشت قرمز معمولاً چربی و کلسترول بالایی دارد.
این نوع گوشت‌ها، مثل برگرها، کباب‌ها و سوسیس‌ها، می‌توانند بیش از ۵۰ درصد چربی داشته باشند که برای بدن مضر است. بنابراین توصیه می‌شود که افراد از مصرف بیش از نیم کیلو گوشت قرمز پخته و فرآورده‌های آن در هفته پرهیز کنند.
اما اگر فرآوری سویای بافت‌دار به درستی انجام شود، به دلیل نبود کلسترول و وجود آنتی‌اکسیدان‌ها، می‌تواند برای سلامت قلب و عروق بهتر از گوشت باشد و فیبر بالای آن نیز به بهبود سیستم گوارش کمک کرده و یبوست و هموروئید را کاهش می‌دهد.
بیشتر بخوانید :
