منتظر ۲۵ ساعته شدن شبانه روز باشید

۲۵ ساعته شدن شبانه روز

با مجله رضیم همراه باشید

۲۵ ساعته شدن شبانه روز : دانشمندان متوجه شده‌اند که دور شدن ماه از زمین باعث می‌شود که زمین کندتر بچرخد و روزها در آینده طولانی‌تر شوند.

بررسی جدیدی که در “مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم” منتشر شده، نشان می‌دهد که ۱.۴ میلیارد سال پیش، یک روز بر روی زمین فقط ۱۸ ساعت بود.

یکی از دلایل این موضوع این بود که در آن زمان، ماه به زمین نزدیک‌تر بود و این موضوع بر نحوه چرخش زمین تأثیر گذاشته بود.

امروزه ماه به‌طور متوسط با سرعت ۳.۸۲ سانتی‌متر در سال از زمین دور می‌شود و این یعنی در طی ۲۰۰ میلیون سال آینده، هر روز به حدود ۲۵ ساعت تبدیل می‌شود.

هر گونه تغییر در این نیرو ممکن است تغییراتی در مسیر چرخش زمین به دور خورشید ایجاد کند؛ این موضوع همچنین می‌تواند به تغییر در چرخش زمین و حرکت آن به دور محور خود منجر شود.

پژوهشگران با بررسی رویدادهای آسمانی در سه هزار سال گذشته متوجه شدند که سرعت چرخش زمین کاهش یافته است. به همین دلیل، روزها به تدریج طولانی‌تر خواهند شد. دانشمندان تخمین می‌زنند که حدود دو میلیون قرن طول می‌کشد تا طول یک روز به ۲۵ ساعت برسد.

25 ساعته شدن شبانه روز

محققان دانشگاه دورهام (Durham) در انگلیس، اطلاعات مربوط به رویدادهای آسمانی و کسوف از سال 720 پیش از میلاد مسیح تا 2015 میلادی را بررسی کردند. لوح‌های گلی بابل، قدیمی‌ترین ثبت‌ شده در این زمینه بوده و متون باستانی از یونان، چین، اروپا و عرب‌ها نیز مطالعه شده‌اند.

سپس دانشمندان برای فهمیدن مقدار تغییر گردش زمین در این ۲ هزار و ۷۳۵ سال، این اطلاعات را با یک مدل کامپیوتری مقایسه کردند. این مدل زمان و مکانی که رویدادها رخ داده است را با فرض ثابت بودن زمین محاسبه می‌کند. یکی از دانشمندان این پروژه، لسلی موریسون (Leslie Morrison) بیان کرد:

این مشاهدات اطلاعات بنیادی هستند اما می‌توان تفاوت‌ها میان محاسبات و زمان و مکان دقیق کسوف و خسوف را با دقت بالا اندازه‌گیری کرد و به این نتیجه رسید که گردش زمین در زمان‌های مختلف، متفاوت بوده است.

علت کند شدن گردش زمین و طولانی‌تر شدن طول یک شبانه روز

دانشمندان مدت‌ها پیش متوجه شدند که سرعت چرخش زمین به مرور زمان کندتر شده و نیروی جذر و مدی ناشی از جاذبه‌ی ماه تنها علت این موضوع است. در همین حال، مدار ماه هر سال حدود ۴ سانتی‌متر افزایش می‌یابد و این تغییرات باعث می‌شود در آینده شاهد طولانی‌تر شدن روزها بر روی زمین باشیم.

اما پدیده‌ی جزر و مد تنها علت این تغییر نبود و دانشمندان نیز دریافته‌اند که بخش‌های خشکی زمین که زمانی زیر یخ‌های بزرگ قرار داشتند، پس از عصر یخبندان به حالت اول خود بازگشته‌اند. این تغییر فشار کمتری به محورهای زمین وارد می‌کند و به همین دلیل، مانند یک اسکیت‌باز که با باز کردن دست‌های خود سرعت می‌گیرد، زمین نیز با کاهش فشار در قطب‌هایش سریع‌تر می‌چرخد. همچنین تغییرات در سطح نیروهای الکترومغناطیسی و سطح دریا میان هسته‌ی زمین و پوسته‌ی آن نیز بر گردش زمین تأثیر دارد.

چرا شبانه روز ۲۴ ساعت است؟

اینکه چرا هر روز ۲۴ ساعت است به این دلیل است که انسان تصمیم گرفته که زمان را این‌گونه تقسیم کند. در طبیعت هیچ چیزی وجود ندارد که با ساعت یا دقیقه و ثانیه ارتباطی داشته باشد. بنابراین انسان برای راحتی بیشتر خود زمان را تقسیم‌بندی کرده است. اما چیزی وجود دارد که ما آن را «روز» می‌نامیم، که به دوران زمین به دور محور خود (که از مشرق به مغرب است) مربوط است. در هر بار چرخش زمین در اطراف محورش، مقدار معینی زمان سپری می‌شود که به آن یک روز می‌گویند.

دانشمندان توانسته‌اند زمان را دقیق اندازه‌گیری کنند و برای این کار، از ستاره‌های آسمانی استفاده کرده‌اند. ایستگاه‌های ستاره‌شناسی یا رصدخانه‌ها ابزارهایی هستند که…

“`

زمانی که به «ساعت نجومی» اشاره می‌کنیم، این به معنای روزی است که با عبور یک ستاره خاص از یک نصف‌النهار آغاز می‌شود و وقتی که همان ستاره دوباره از آن نقطه عبور کند، آن روز به پایان می‌رسد.

انسان‌ها روز را به ساعت، ساعت را به دقیقه و دقیقه را به ثانیه تقسیم کرده‌اند تا بتوانند بفهمند طول یک روز نجومی چقدر است. طول یک روز نجومی دقیقاً ۲۳ ساعت و ۵۶ دقیقه و ۴.۰۹ ثانیه است. اما استفاده از یک روز نجومی برای کارهای روزمره دشوار است، به همین دلیل ما از روز ۲۴ ساعتی استفاده می‌کنیم و در هر سال کبیسه یک روز اضافه می‌شود تا این اختلاف زمانی جبران گردد.

انسان‌های اولیه فقط از روز استفاده می‌کردند که فاصله بین طلوع و غروب خورشید بود و شب‌ها را لحاظ نمی‌کردند. یونانی‌ها روز خود را از یک غروب تا غروب دیگر محاسبه می‌کردند، در حالی که رومیان باستان روز را از نیمه شب تا نیمه شب بعدی در نظر می‌گرفتند.

قبل از این که ساعت اختراع شود، روز و شب به ۱۲ ساعت تقسیم می‌شدند. اما این تقسیم‌بندی چندان کارآمد نبود زیرا طول روزها و شب‌ها با تغییر فصل‌ها عوض می‌شد.

امروزه اکثر کشورهای جهان روز را بر اساس قانون به ۲۴ ساعت تقسیم کرده و روز را از نیمه شب تا نیمه شب بعد محاسبه می‌کنند.

در این باره بیشتر بخوانید:

تهیه و گردآوری مجله رضیم

مرضیه ملایری