موارد مصرف قرص پرامی پکسول و عوارض خطرناک این دارو (2 نکته مهم)
همه چیز درباره پرامی پکسول
پرامی پکسول شبیه به یک ماده شیمیایی به نام دوپامین عمل می‌کند. در افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند، میزان دوپامین در مغز کاهش پیدا می‌کند. پرامی پکسول برای درمان علائم بیماری پارکینسون از جمله سفتی، لرزش، اسپاسم عضلانی و ضعف در کنترل عضلات به کار می‌رود. همچنین این دارو برای سندرم پاهای بی‌قرار نیز مفید است. با ما همراه باشید.
- نام لاتین: pramipexole
- نام فارسی: پرامی پکسول
- مصرف در حاملگی: C
- گروه درمانی – دارویی: آگونیست غیر ارگوتی دوپامین، ضد پارکینسون
قرص Tab: 0.125mg, 0.25mg, 0.5mg, 1mg, 1.5mg
ویژگی‌های دارویی – نحوه تأثیر
خنثی‌سازی اثرات پارکینسون
گفته می‌شود که این دارو گیرنده‌های دوپامین D2 و D3 را در ناحیه‌ای از مغز به نام استریاتوم فعال می‌کند. این کار بر روی سرعت واکنش سلول‌های عصبی در این ناحیه تأثیر می‌گذارد و از طریق تحریک گیرنده‌های دوپامین در استریاتوم و ناحیه سیاه مغز (ماده سیاه) انجام می‌شود. ناحیه سیاه محل قرارگیری سلول‌های عصبی است که به استریاتوم سیگنال ارسال می‌کنند.
جذب دارو
این دارو به سرعت در بدن جذب می‌شود و تقریباً ۹۰ درصد آن به خوبی جذب می‌شود که نشان‌دهنده جذب مناسب و متابولیسم کم آن قبل از اینکه به سیستم خون برسد، می‌باشد. خوردن غذا تأثیری بر میزان جذب پرامی پکسول ندارد، اما می‌تواند زمان رسیدن دارو به بالاترین سطح در خون را تا یک ساعت افزایش دهد. توزیع این دارو در بدن وسیع است و حجم توزیع آن حدود 500 لیتر می‌باشد. تقریباً 15 درصد این دارو به پروتئین‌های خونی متصل می‌شود.
علاوه بر این، این دارو همچنین در گلبول‌های قرمز خون توزیع می‌شود. بعد از ۲ روز از مصرف دارو، سطح آن در خون به یک مقدار ثابت خواهد رسید. حدود ۹۰ درصد دارو بدون تغییر از طریق ادرار دفع می‌شود. نحوه دقیق عملکرد پرامی پکسول در درمان بیماری پارکینسون هنوز به طور کامل مشخص نیست. به احتمال زیاد این موضوع به توانایی تحریک گیرنده‌های دوپامین در استریاتوم مغز مربوط می‌شود.
عملکرد دارو
پرامی پکسول یک آگونیست دوپامینی غیر ارگوت است که به طور خاص گیرنده D2 را تحریک می‌کند. همچنین به نظر می‌رسد که به گیرنده‌های D3 و D4 نیز متصل می‌شود. وقتی این دارو به گیرنده‌های دوپامینی در استریاتوم مغز متصل می‌شود، باعث کاهش لرزش و سفتی در بیماران مبتلا به پارکینسون می‌شود.
ویژگی‌های دارویی
پرامی پکسول به طور خوراکی به سرعت جذب می‌شود و معمولاً بعد از ۲ ساعت به بالاترین غلظت در خون می‌رسد. میزان جذب آن بیش از 90 درصد است. پرامی پکسول در بدن به مقدار کمی متابولیزه می‌شود و هیچ متابولیت فعالی ندارد. روش اصلی دفع آن از طریق ادرار است.
هشدارها در مورد پرامی پکسول
- پرامی پکسول ممکن است باعث خواب آلودگی شود، بنابراین بهتر است از انجام فعالیت‌هایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، مثل رانندگی و کار با ماشین‌آلات خودداری کنید.
- آگونیست‌های دوپامین ممکن است باعث نارسایی در تنظیم فشار خون شوند و به دنبال آن فشار خون موقعیتی کاهش یابد. این عارضه به ویژه زمانی که دوز دارو تنظیم می‌شود، بیشتر دیده می‌شود. لذا هنگام مصرف پرامی پکسول، هنگام بلند شدن باید احتیاط کنید.
- بعضی از بیماران که پرامی پکسول مصرف می‌کنند، ممکن است تمایل‌های شدیدی به قمار، رفتارهای جنسی غیرقابل کنترل، و انجام خریدهای بی‌رویه داشته باشند.
- پرامی پکسول ممکن است عوارض جانبی ناشی از داروی لوودوپا را تشدید کند یا حرکات غیر ارادی (دیسکنزی) را بدتر کند.
- ایمنی و اثربخشی پرامی پکسول در کودکان زیر 18 سال هنوز اثبات نشده است.
“`html
نکات قابل توصیه
- پرامی پکسول ممکن است باعث توهم یا هالوسیناسیون شود. بیماران مسن بیشتر در خطر این عارضه هستند.
- داروی پرامی پکسول را می‌توانید با یا بدون غذا مصرف کنید، اما اگر دچار حالت تهوع شدید، بهتر است آن را همراه غذا بخورید.
- کاهش مصرف پرامی پکسول باید به آرامی انجام شود و بهتر است در عرض یک هفته این کار انجام شود.
- از شکستن یا خرد کردن قرص‌های آهسته رهش پرامی پکسول خودداری کنید.
مقدار مصرف
برای بیماری پارکینسون:بزرگسالان:
فرم سریع اثر:مقدار اولیه:
0.125 mg خوراکی، 3 بار در روز. مقدار نگهدارنده: معمولاً هر 5 تا 7 روز بسته به اثربخشی و تحمل، تا حداکثر مقدار 4.5 mg/day (میلی‌گرم 1.5 سه بار در روز) افزایش می‌یابد.
فرم آهسته رهش: مقدار اولیه
0.375 mg، یک‌بار در روز. مقدار نگهدارنده: مصرف باید به آرامی بر اساس اثر بالینی تنظیم شود. معمولاً هر 5 تا 7 روز بسته به اثربخشی و تحمل، تا حداکثر مقدار 4.5 mg/day افزایش می‌یابد.
داروهای مشابه
روپینیرول
تداخلات دارویی
- اتوسوکسیمید
- سایمتیدین
- فلوتیکازون پروپیونات
- آمی تریپتیلین
- فلوپنتیکسول
موارد مصرف دارو
پارکینسون، سندروم پای بی‌قرار
مشکلات دارویی که باید فوراً به پزشک اطلاع دهید
- دیسکینزی (مشکل در کنترل عضلات)
- توهم
- افت فشار خون (فشار خون پایین)
- افت فشار خون وضعیتی (سرگیجه، سبکی سر یا غش، به ویژه هنگام بلند شدن از نشسته)، پرامی پکسول ممکن است این وضعیت را بدتر کند.
- مشکلات کلیوی: که سطح خونی بالاتری از پرامی پکسول ممکن است باعث افزایش عوارض جانبی شود.
- سابقه اختلالات خواب یا خواب‌آلودگی در گذشته
- دارو را هر روز دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. از مصرف بیشتر یا کمتر از آن خودداری کنید.
- می‌توانید این دارو را با یا بدون غذا مصرف کنید، اما اگر آن را همراه غذا مصرف کنید، ممکن است حالت تهوع را کاهش دهد. همچنین، قرص را نشکنید و نجوید، بلکه تماماً ببلعید.
اگر این عوارض را مشاهده کردید، حتماً با پزشک تماس بگیرید:
- سرگیجه، احساس سبکی سر یا غش، به ویژه هنگام ایستادن
- خواب‌آلودگی
- توهم (تصویر، صدا یا احساس چیزهایی که وجود ندارند)
- حال تهوع
- حرکات غیرعادی بدن مانند کشش یا پیچش
- خستگی یا ضعف غیرعادی
عوارض کمتر شایع
- دو بینی یا تغییرات دیگر در بینایی
- به خواب رفتن ناگهانی
- ترس، مشکوک بودن یا تغییرات ذهنی دیگر
- تب
- از دست دادن حافظه
- درد در عضلات و مفاصل
- ضعف عضلانی
- بی‌قراری یا احساس نیاز به حرکت
- تنگی نفس
- حرکات غیرعادی بدن مانند کشش یا پیچش
- کاهش میل یا توانایی جنسی
- احساس ناخوشایند و بیماری کلی
- افزایش سرفه
- افزایش عرق
- از دست دادن اشتها
- آبریزش بینی
- مشکلات پوستی مانند خارش یا راش
- کاهش وزن
عوارض نادر
- ادرار خونی یا کدر
- درد در قفسه سینه
- مشکلات یا درد هنگام ادرار کردن
- سرگیجه
- نیاز مکرر به ادرار
- از دست دادن کنترل مثانه
- تغییرات در خلق و خو یا ذهن
- تورم در دست‌ها و پاها
برخی از عوارض جانبی ممکن است پیش بیایند که معمولاً نیاز به مراجعه پزشکی ندارند. این عوارض ممکن است در طول درمان به طور خودکار برطرف شوند و بدن خود را با آن‌ها سازگار کند…
بیشتر بخوانید :
سایت رضیم
“`
