موارد مصرف و عوارض کپسول لانزو (2 نکته مهم)

معرفی کپسول لانزو

لانزو نام تجاری داروی لانسوپرازول است که به عنوان یک مهارکننده پمپ پروتون عمل کرده و کارایی شبیه امپرازول دارد. این دارو برای درمان زخم‌های معده و دیگر مشکلاتی که نیاز به کاهش اسید معده دارند، استفاده می‌شود.

اغلب مشکلات گوارشی ناشی از تولید بیش از حد اسید معده است. این مشکلات که در افراد بسیار رایج هستند، شامل زخم معده، سوزش معده، رفلاکس معده، درد شکم و نفخ می‌شود که هرکدام نیاز به درمان خاص خود دارند. برای اینکه از ناراحتی‌های گوارشی رهایی پیدا کنید، باید تحت معاینه پزشک قرار بگیرید و برنامه درمانی مناسبی را دنبال کنید. داروهای مختلفی برای کاهش تولید اسید معده وجود دارد که در درمان این مشکلات و بیماری‌های گوارشی مؤثر هستند. کپسول لانزو نیز یکی از همین داروهاست.

نام ژنریک : لانزوپرازول

موارد مصرف لانزو

الف) درمان کوتاه‌مدت زخم فعال دئودنوم
ب) درمان کوتاه‌مدت ازوفاژیت اروزیو
پ) درمان نگهدارنده زخم بهبودیافته دئودنوم یا ازوفاژیت اروزیو
ت) درمان زخم معده
ث) درمان کوتاه‌مدت GERD علامت‌دار
ج) درمان طولانی‌مدت شرایط پاتولوژیک با ترشح زیاد مانند سندرم Zollinger-Ellison
چ) پاکسازی Helicobacter pylori برای کاهش خطر عود زخم دئودنوم
ح) کاهش خطر زخم ایجاد شده به دنبال مصرف NSAID در بیماران با سابقه زخم معده که به مصرف NSAIDs نیاز دارند
خ) درمان زخم ایجاد شده به دنبال مصرف NSAID در بیمارانی که مصرف NSAIDs را ادامه می‌دهند.

مکانیسم اثر لانزو

لانزو با مهار پمپ K+/H+/ATPase باعث کاهش تولید اسید در معده می‌شود. این مهارکننده‌ها ترشح اسید معده را با مسدود کردن سیستم آنزیمی هیدروژن – پتاسیم آدنوزین تری فسفات در سلول‌های معده کنترل می‌کنند.

فارماکوکینتیک لانزو

لانزو پس از مصرف خوراکی به راحتی جذب می‌شود و اوج غلظت آن در خون حدود 1.5 ساعت بعد از مصرف به دست می‌آید. میزان دسترسی بیولوژیکی این دارو بالای 80% است. لازم به ذکر است که دارو باید به شکل پوشش‌دار مصرف شود زیرا در محیط اسیدی ناپایدار است. دارو به طور وسیع توسط آنزیم‌های CYP450 و ایزوآنزیم CYP2C19 به فرم 5 هیدروکسیل لانزوپرازول تبدیل و توسط ایزوآنزیم CYP3A به فرم سولفون لانزو متابولیزه می‌شود. متابولیت‌های آن عمدتاً از طریق صفرا و مدفوع دفع می‌شود و تنها حدود 15 تا 30% باقیمانده از طریق ادرار خارج می‌شود. نیمه عمر حذف دارو حدود یک تا دو ساعت است، اما تأثیر آن طولانی‌تر است. تقریباً 97% دارو به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود و در افراد مسن و بیمارانی که مشکلات کبدی دارند، میزان دفع آن کمتر می‌شود.

قبل از مصرف لانزو

سوزش معده ممکن است با علائم اولیه حمله قلبی اشتباه گرفته شود. اگر علائم مانند درد قفسه سینه، احساس سنگینی، درد در بازو یا شانه، حالت تهوع، تعریق و احساس ناخوش احوالی دارید، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
اگر شرایط پزشکی دیگری دارید، قبل از مصرف لانزو با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید، به ویژه اگر:

• به لانزو حساسیت دارید، نباید مصرف کنید.
• بیماری کبدی دارید.
• سطوح پایین منیزیم در خون دارید.
• پوکی استخوان یا کمبود مواد معدنی در استخوان دارید.

از لانزو بدون نسخه و دستور پزشک استفاده نکنید اگر:

• در بلع مشکل یا درد دارید.
• مدفوع شما خونی یا سیاه شده؛ استفراغ دارید که…

“““html

• به نظر می‌رسد شبیه به خون یا دانه‌های قهوه باشد؛
• سوزش معده‌ای که بیش از 3 ماه طول کشیده؛
• درد مکرر در قفسه سینه، سوزش معده به همراه صدای خس‌خس؛
• کاهش وزن بدون دلیل مشخص؛
• حالت تهوع یا استفراغ، درد معده؛
• عدم تعادل در الکترولیت‌ها یا اختلال در متابولیسم.

مصرف لانزو در دوران بارداری و شیردهی

FDA این دارو را در دسته B قرار داده است.

مطالعات در حیوانات نشان داده که این دارو برای جنین خطری ندارد. اما هنوز مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد. در سه ماهه اول بارداری، شواهدی از خطر نداشته و در بقیه دوران بارداری هم نشانه‌ای از خطر دیده نشده است.

در دوران شیردهی: اینکه آیا دارو در شیر مادر ترشح می‌شود مشخص نیست، بنابراین بیمار باید انتخاب کند که آیا دارو را مصرف کند یا به شیردهی ادامه دهد.

عوارض جانبی لانزو

• اعصاب مرکزی: سردرد.
• دستگاه گوارش: درد شکم، اسهال، تهوع، یبوست.
• سایر عوارض: درد در محل تزریق، واکنش‌های محل تزریق.

مسمومیت با لانزو و درمان آن

• تظاهرات بالینی: موارد خاصی گزارش نشده است.
• درمان: به صورت حمایتی بوده و دارو به راحتی از طریق دیالیز حذف نمی‌شود.

نکات مهم در رابطه با لانزو

• این دارو باید با احتیاط در بیماران با بیماری مزمن کبدی مصرف شود.
• مصرف طولانی‌مدت لانزو ممکن است باعث کمبود منیزیم و ویتامین B12 شود.
• همچنین، مصرف طولانی‌مدت لانزو بیشتر از یک سال ممکن است باعث پوکی استخوان شود.

تداخلات دارویی لانزو

1. لانزو با جذب آمپی‌سیلین، نمک‌های آهن و کتوکونازول تداخل می‌کند. بنابراین دوزها باید جداگانه مصرف شوند.
2. استفاده همزمان با کلاریترومایسین می‌تواند سطح لانزو و عوارض جانبی آن را افزایش دهد.
3. سوکرالفیت ممکن است جذب لانزو را به تأخیر بیندازد. بهتر است حداقل 30 دقیقه قبل از مصرف سوکرالفیت، لانزو مصرف شود.
4. لانزو ممکن است باعث افزایش کمی در دفع تئوفیلین شود. در این حالت، احتیاط لازم است و ممکن است نیاز به تنظیم دوز تئوفیلین باشد.

هشدارها در مورد لانزو

1. برای سالمندان و بیماران با ضعف کلیه، نیازی به تنظیم دوز نیست، اما برای بیماران با بیماری شدید کبدی، تنظیم دوز لانزو لازم است.
2. فرم وریدی دارو باید با 5 میلی لیتر آب استریل رقیق شود. برای جلوگیری از رسوب در محلول وریدی، بهتر است از فیلتر استفاده شود.
3. لانزو نباید خرد یا جویده شود.
4. محتوای کپسول می‌تواند با 40 میلی‌لیتر آب سیب در سرنگ مخلوط شود و در مدت 3 تا 5 دقیقه مصرف شود.

“““html


5. دارو به بیمار از طریق تیوب NG داده شود. برای اینکه مقدار کامل دارو به بیمار برسد، سرنگ یک بار دیگر با آب سیب شسته شود.
6. محتوای کپسول را می‌توان در 60 میلی‌لیتر از آب سیب، انگور، پرتقال، آناناس، گوجه فرنگی و سبزیجات خالی کرده، مخلوط کرده و در مدت 30 دقیقه مصرف کرد. برای اینکه مطمئن شویم تمام دارو به بیمار رسیده، لیوان را با دو نوع یا بیشتر از آب میوه شستشو دهید و به سرعت بنوشید.
7. محتوای کپسول را می‌توان با یک قاشق غذاخوری سس سیب، پودینگ، پنیر یا ماست مخلوط کرده و به سرعت مصرف کرد. دانه‌ها نباید جویده یا خرد شوند.
8. برای تهیه مایع خوراکی لانزو، محتوای پاکت را در 30 میلی‌لیتر آب خالی کنید. خوب تکان دهید و به سرعت بنوشید. بیمار نباید دانه‌ها را خرد کند یا بجود. این دارو نباید با مایعات دیگر یا غذا مصرف شود. اگر بعد از مصرف مقداری باقی مانده باشد، آب بیشتری به ظرف اضافه کرده و خوب تکان دهید و فوراً بنوشید.
9. در درمان‌های طولانی‌مدت، امتحان‌های عملکرد کبدی باید بررسی شود.

نکات مهم در مورد لانزو

1. دارو را قبل از غذا بخورید.
2. کپسول‌ها را باز نکنید، نجوید یا خرد نکنید. کپسول باید به طور کامل بلعیده شود.
3. برای بیمارانی که در بلع کپسول مشکل دارند، نحوه مخلوط کردن دارو با سایر مواد توضیح داده شود.
4. در بزرگسالان: اگرچه مقدار اولیه در بیماران مسن نیازی به تغییر ندارد، دوزهای بعدی نباید از 30 میلی‌گرم در روز بیشتر شود، جز در حالات افزایش نیاز به سرکوب اسید معده.
5. در کودکان: بی‌خطری و کارایی دارو در کودکان زیر 1 سال اثبات نشده است. اگر بعد از دو هفته درمان یا بیشتر، علائم ادامه داشت، دوز دارو می‌تواند به 30 میلی‌گرم دوبار در روز افزایش یابد.

بیشتر بخوانید:

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله رضیم