موارد مصرف گیاه سیاه توسه چیست + عوارض این گیاه دارویی (2 نکته مهم)
“`html
همه چیز درباره سیاه توسه یا آلدر باکتورن
- [ آلدر باکتورن ] یک نوع گیاه است که از قسمت‌های رسیده یا پوست گرم شده آن برای تهیه دارو استفاده می‌شود.
- آلدرباکتورن را نباید با باکتورن اروپایی اشتباه گرفت.
- این گیاه به عنوان ملین، آرام‌بخش و یا بخشی از فرمول‌های دارویی استفاده می‌شود.
- حاوی مواد شیمیایی است که حرکات روده را تحریک کرده و به عنوان ملین شناخته می‌شود.
موارد استفاده و خواص سیاه توسه
- احتمالاً برای موارد زیر مؤثر است:
- یبوست. آلدر به داشتن ماده شیمیایی معروف است که به عنوان ملین عمل می‌کند و به نظر می‌رسد برای درمان یبوست مؤثر باشد.
- مدارک کافی برای این موارد وجود ندارد:
- سرطان.
- نیاز به مدارک بیشتر است تا اثر بخشی آلدر برای این موارد ثابت شود.
خواص درمانی گیاه سیاه توسه (سیاه اربه)
سیاه توسه یکی از داروهای گیاهی بسیار ارزشمند است که خواص زیادی دارد. این گیاه با نام علمی Frangula alnus شناخته می‌شود.
مردم از قدیم با دمنوش این گیاه آشنا بوده‌اند. این دارو عمدتاً برای درمان یبوست مزمن مؤثر است. خواص این گیاه به دلیل تسهیل کننده بودن آن است.
- به خاطر وجود 3 تا 7 درصد آنتراکینون در پوست گیاه سیاه توسه، به عنوان یک ملین مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده باعث تحریک روده بزرگ می‌شود و به همین دلیل از پوست آن به عنوان مسهل در درمان یبوست استفاده می‌شود.
- در درمان هپاتیت و یرقان (زردی) مؤثر است.
- برای کبد مفید بوده و در درمان بیماری‌های کبدی به ویژه سیروز (التهاب کبد) کاربرد دارد.
- به درمان بیماری‌های قلبی کمک می‌کند.
- خاصیت ضدویروسی دارد.
- خاصیت ضدسرطانی نیز دارد.
- برای درمان بیماری‌های دهان و پوست کاربرد دارد.
- انگل‌های روده و معده را از بین می‌برد.
ترکیبات موجود در سیاه توسه
سیاه توسه به میوه‌های گیلاس شبیه است. این گیاه در ساقه، برگ‌ها و بخش‌های دیگر آن کاربرد دارویی دارد. مایع قرمز رنگ داخل آن از امودین تشکیل شده که تحت تأثیر بنزن و آمونیاک گیاه قرار می‌گیرد. اثر مسهلی این گیاه نتیجه وجود گلوکوزید حل شده در آب با نام فرانگولین است.
این نوع properties سیاه توسه فقط در بافت پوستی گیاه قابل مشاهده است. امودین موجود در این گیاه نیز به شکل بلورهای سوزنی در اتانول حل شده و خواص تسهیل کنندگی قوی دارد. این اثر در انگور و ریواس نیز وجود دارد.
شکل ظاهری گیاه سیاه توسه
این گیاه به صورت بدون تیغه بوده و ارتفاعی بین یک تا 6 متر دارد. شاخه‌های تیره رنگی دارد و در بین آنها رگه‌های سفید رنگ دیده می‌شود. برگ‌های این گیاه به شکل منفرد، با ابعاد 3*3 سانتی‌متر، بدون کرک هستند و گل‌های زیبایی نیز به شکل منفرد یا دسته‌ای دارند.
گل‌ها بسیار کوچک و شفاف هستند و به رنگ سفید متمایل به گلی دیده می‌شوند.
میوه این گیاه به شکل سته بوده (منظور از سته همان میوه‌های گوشتی ساده است که مرز واضح بین قسمت داخلی و خارجی ندارند. مثل بلوبری و زغال اخته) و به صورت خوشه‌ای رشد می‌کند.
میوه‌های سیاه توسه حدود 8 میلی‌متر قطر دارند، ابتدا قرمز و سپس سیاه می‌شوند. سیاه توسه از پوست ساقه استفاده می‌شود که در سطح خارجی به رنگ خاکستری قهوه‌ای و در داخل به رنگ قهوه‌ای دارچینی است.
برداشت این گیاه در ماه‌های اردیبهشت تا تیر انجام می‌شود. این کار با جدا کردن پوست شاخه‌ها انجام می‌گیرد و سپس نوارها در معرض هوا قرار می‌گیرند.
این گیاه به صورت بومی در اروپا رشد می‌کند و مناطقی از جمله ویلز در انگلستان و سیبری را شامل می‌شود. در ایران نیز سیاه توسه در شهرهایی مانند لاهیجان، نور و برخی مناطق دیگر یافت می‌شود.
“““html
گیاه سیاه توسه در استان گیلان دیده می‌شود.
این گیاه جزو گروه عنابیان است و به نه دسته تقسیم می‌شود. دسته سوم این گیاه بیشتر در مناطقی مانند دامنه‌ها و تپه‌های به شکل درختچه به چشم می‌خورد. زمین‌های زراعی، لبه جوی‌ها و نواحی جنگلی مکان‌های مناسبی برای رویش خودروی سیاه توسه هستند.
عوارض جانبی سیاه توسه
- احتمالاً مصرف این گیاه به مدت کمتر از ۸ تا ۱۰ روز به صورت خوراکی برای بزرگسالان بی‌خطر است. اما اگر بیش از ۸ تا ۱۰ روز از آن استفاده کنید ممکن است خطرناک باشد زیرا این امر می‌تواند باعث کاهش پتاسیم، مشکلات قلبی و معده، ضعف عضلانی و مشکلات خونی و همچنین وجود خون در ادرار شود.
- برخی افراد بعد از مصرف آن از درد شکم شکایت می‌کنند. اگر بعد از مصرف دچار اسهال یا مدفوع آبکی شدید، مصرف آن را متوقف کنید. پوست تازه این گیاه می‌تواند باعث استفراغ شدید شود. مطمئن شوید که محصولی که استفاده می‌کنید حداقل یک ساله باشد یا تحت فرآوری گرمایی قرار گرفته باشد.
احتیاط و هشدار در مصرف آلدر باکتورن
- حاملگی و شیردهی: ممکن است مصرف خوراکی آن در دوران حاملگی و شیردهی بی‌خطر نباشد. پس از خوردن آن خودداری کنید.
- کودکان: مصرف آلدر برای کودکان زیر ۱۲ سال احتمالا بی‌خطر نیست.
- اسهال: اگر دچار اسهال هستید، از مصرف سیاه توسه خودداری کنید زیرا تأثیرات ملینی آن ممکن است وضعیت شما را بدتر کند.
- اختلالات روده‌ای مانند انسداد روده، آپاندیسیت، بیماری کرون، سندروم روده تحریک‌پذیر یا زخم‌های روده‌ای: اگر دچار انسداد روده، آپاندیسیت، درد شکمی بدون علت یا مشکلات التهابی روده مانند بیماری کرون یا سندروم روده تحریک‌پذیر هستید، از مصرف آلدر پرهیز کنید.
تداخلات دارویی
- واکنش شدید: از این ترکیب استفاده نکنید.
- داروهای ضد التهاب (کورتیکواستروئیدها) با سیاه توسه واکنش نشان می‌دهند.
- برخی داروهایی که برای درمان التهاب مصرف می‌شوند، سطح پتاسیم بدن را کاهش می‌دهند. سیاه توسه نیز نوعی ملین است که ممکن است پتاسیم بدن را کم کند؛ بنابراین استفاده همزمان از این دو می‌تواند سطح پتاسیم را به شدت کاهش دهد.
- برخی از داروهای ضد التهاب عبارتند از: دگزامتازون، هیدروکورتیزون، متیل پریدنیزولون، پردنیزون
واکنش متوسط: در مورد این ترکیب احتیاط کنید
- سیاه توسه نوعی ملین است که به عنوان ملین محرک شناخته می‌شود. این دارو همچنین سطح پتاسیم بدن را کاهش می‌دهد و این کاهش ممکن است عوارض جانبی دیگوکسین را تشدید کند.
- برخی داروهای خوراکی ممکن است با آلدر واکنش نشان دهند.
- آلدر به عنوان ملین عمل می‌کند و ممکن است جذب دارو را در بدن کاهش دهد و در نتیجه تأثیر دارو کم خواهد شد.
ملین‌های محرک هم با آلدر واکنش می‌دهند.
- آلدر ملینی است که حرکات روده‌ای را افزایش می‌دهد. مصرف آلدر همراه با داروهای ملین می‌تواند حرکات روده‌ای را تشدید کند که ممکن است باعث کم آبی بدن و کاهش مواد معدنی در بدن شود. برخی از این ملین‌ها عبارتند از: بیساکودیل، ارجنگ، روغن کرچک، سنا
وارفارین نیز با آلدر واکنش می‌دهد.
- آلدر به عنوان ملین عمل می‌کند و ممکن است در برخی افراد باعث اسهال شود. اسهال می‌تواند تأثیرات وارفارین را تشدید کند و خطر خونریزی را افزایش دهد. اگر وارفارین مصرف می‌کنید، از استفاده زیاد از آلدر خودداری کنید.
داروهای ادرارآور نیز با آلدر واکنش می‌دهند.
- آلدر به عنوان ملین عمل می‌کند و می‌تواند سطح پتاسیم بدن را کاهش دهد. قرص‌های ادرارآور هم می‌توانند پتاسیم بدن را کاهش دهند. مصرف همزمان این دو با هم می‌تواند سطح پتاسیم را به شدت کاهش دهد. برخی از این داروها عبارتند از: کلروتیازید (دیوریل)، کلرو نالیدون (تالیتون)، فاروسمید، هیدروکلروتیازید.
تعیین دوز مصرف آلدر باکتورن
- برای یبوست: دوز مناسب سیاه توسه بین ۰.۵ تا ۲.۵ گرم پوست خشک است. مقداری استفاده کنید تا مدفوع شما به حالت طبیعی برگردد.
- آلدر را می‌توان به صورت چای نیز مصرف کرد. دو گرم از گیاه را داخل ۱۵۰ میلی‌لیتر آب جوش بریزید و بگذارید دم بکشد.
“““html
اب در حال جوش را به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه بریزید تا خوب دم بکشد. آلدر به صورت عصاره مایع نیز موجود است.
دوز مناسب عصاره مایع به این شکل است: (۱:۱ در ۲۵ درصد الکل) که باید سه بار در روز، بین ۲ تا ۵ میلی‌لیتر مصرف شود. حتماً رژیم غذایی را تغییر دهید، در غیر این صورت ملین‌ها خوب کار نخواهند کرد. همچنین، بیش از ۷ تا ۱۰ روز از آن استفاده نکنید.
نحوه مصرف سیاه توسه
برای فایده بردن از خواص سیاه توسه، باید پوست آرد شده این دارو را به مقدار یک تا سه گرم در آب جوشانده و عصاره به دست آمده را به آرامی مصرف کنید.
برای بهره‌مندی از خاصیت ملین سیاه توسه، کافی است پوست سیاه توسه، ۲۵ گرم دانه کتان، ۲۰ گرم گل پنیرک، ۲۰ گرم مریم گلی و ۳۰ گرم ریشه آنژلیک را در یک لیوان آب بجوشانید و این جوشانده را در وعده صبح و عصر بخورید.
اگر می‌خواهید از پوست این گیاه برای استفاده خارجی بهره ببرید، بهتر است ۱۰۰ گرم از آن را در یک لیتر آب بجوشانید.
همچنین بخوانید:
سایت رضیم
“`
