نحوه مصرف، تداخلات دارویی و فواید نوافن (2 نکته مهم)
نحوه مصرف کپسول نوافن
قرص نوافن (novafen) یک داروی غیر استروئیدی برای کاهش التهاب است و عملکرد آن با کاهش هورمون هایی که باعث التهاب و درد در بدن می شوند، انجام می‌شود.
کپسول نوافن برای درمان درد یا التهاب ناشی از شرایط مختلف استفاده می‌شود. از موارد مصرف این دارو می‌توان به درمان سردرد، درد دندان، آرتروز، درد قاعدگی و درد ناشی از صدمات جزئی اشاره کرد.
کپسول نوافن شامل 325 میلی گرم استامینوفن، 40 میلی گرم کافئین و 200 میلی گرم ایبوپروفن است و به دلیل وجود استامینوفن و ایبوپروفن، اثر ضد تب و ضد درد دارد.
موارد مصرف قرص نوافن
قرص نوافن برای درمان دردهای خفیف تا متوسط مانند سردرد (عصبی و میگرنی)، دندان درد، دردهای عصبی-ماهیچه‌ای، درد مفاصل و درد قاعدگی استفاده می‌شود و به دلیل وجود استامینوفن و ایبوپروفن، اثر ضد تب و ضد درد دارد.
مقدار مصرف نوافن
مقدار مصرف قرص نوافن به این صورت است که هر 8 ساعت یکبار یک کپسول نوافن باید مصرف کنید. مقدار بیشتر این دارو باید طبق تجویز پزشک باشد، چون این قرص شامل سه دارو است و ممکن است یکی از این داروها برای شما مناسب نباشد.
موارد منع مصرف قرص نوافن
اگر به داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب حساسیت شدید دارید، مانند آنفیلاکسی یا آنژیوادم، نباید این دارو را مصرف کنید.
همچنین اگر مبتلا به الکلیسم، بیماری کبدی یا هپاتیت ویروسی با استامینوفن هستید، باید این دارو را با احتیاط و بعد از مشورت با پزشک مصرف کنید.
تداخلات دارویی نوافن
داروهای کاربامازپین (تگرتول)، ایزونیازید، باربیتورات ها مانند فنوباربیتول و ریفامپین که فعالیت آنزیم های کبدی را افزایش می دهند، می‌توانند تاثیر استامینوفن را کاهش دهند.
همچنین، داروی کلستیرامین باعث کاهش جذب استامینوفن از روده می‌شود، بنابراین باید استامینوفن را یک ساعت قبل یا 3 تا 4 ساعت بعد از مصرف آن استفاده کرد.
مصرف استامینوفن با دوز بیش از 2 گرم در روز می‌تواند تاثیر رقیق‌کنندگی خون وارفارین را افزایش دهد.
مصرف همزمان کپسول نوافن با آنتی بیوتیک ها، کورتیکواستروئیدها و NSAIDs خطر عوارض گوارشی را افزایش می‌دهد.
همچنین نوافن با داروهایی مانند فوروزماید، آمینوگلیکوزیدها، سیس پلاتین، کاپرومایسین، اریترومایسین و ونکومایسین تداخل دارد.
ایبوپروفن همچنین با مهارکننده‌های آنزیم آنژیوتانسین تداخل دارویی دارد و می‌تواند باعث کاهش تاثیر داروهای ضد فشار خون و افزایش پتاسیم خون شود.
همچنین ایبوپروفن با داروهایی نظیر سیکلوسپورین، لیتیم، متوترکسات، تریامترن، آسپرین و والپروئیک اسید تداخل دارد.
