نحوه نگهداری و آشنایی با ۱۰ گونه کاکادو در ایران (2 نکته مهم)

“`html

“““html

انواع حبوبات مانند نخود: ، لوبیا ، عدس ، لوبیا چیتی پخته شده ، تخم مرغ آب‌پز ، سیب‌زمینی آب‌پز ، هویج آب‌پز شده

انواع سبزیجات مانند: کلم ، کاهو ، خیار ، کلم بروکلی ، اسفناج ، کرفس و … برای پرنده مناسب است.

دانه‌هایی مانند: تخم کتان ، تخم ارزن ، تخم آفتابگردان ، تخم کدو ، بادام ، گردو ، فندق ، بادام زمینی با پوست و … برای پرنده مناسب است و بهتر است دانه‌ها با پوست به پرنده داده شود تا خود او برای پوست کَندن آنها تلاش کند، چون این کار هم سرگرمی است و هم به تقویت منقار او کمک می‌کند.

برای تنوع غذایی، بهتر است هفته‌ای دو یا سه بار کاکادو را با انواع میوه‌ها مانند پرتقال، سیب، هلو، شلیل، توت فرنگی، گلابی، موز و … تغذیه کنید.

یادآوری کنید که باید روزانه سه وعده غذا به او بدهید و غذا نباید تکراری باشد.

پس در هر وعده غذایی ترکیبی از انواع دانه و سبزیجات مختلف برای او فراهم کنید.

غذاهای خیلی شور یا خیلی شیرین مانند کیک و کلوچه، شیرینی‌جات، چیپس و پفک برای کاکادوها مضر است و ممکن است باعث بیماری آنها شود،

پس قفس پرنده را دور از دسترسی کودکان، به خصوص مهمانان، قرار دهید.

---

معرفی انواع کاکادو

1. کاکادو کاکل سفید صورتی (کاکادو سینه سرخ)

نام‌های دیگر : کاکادو رز، کاکادو کاکل سفید صورتی/خاکستری، کاکادو سینه سرخ، کاکادو گالا

این نژاد یکی از رایج‌ترین انواع کاکادو است که تقریباً در تمام نقاط استرالیا یافت می‌شود.

مشخصات ظاهری کاکادو صورتی

طول آن حدود 35 سانتی‌متر و وزنش بین 270 تا 350 گرم است. کمر، بال‌ها و دم به رنگ خاکستری است در حالی که صورت، سینه و شکم صورتی است.

تاج به رنگ سفید مایل به صورتی و منقار سفید مایل به خاکستری است و دور چشم حلقه‌ای از پوست به رنگ سفید مایل به خاکستری وجود دارد، همچنین رنگ پاها خاکستری است.

تشخیص جنسیت کاکادو صورتی :

نر : پرنده‌های نر و ماده در ظاهر مشابه هستند با این تفاوت که رنگ چشم آن‌ها متفاوت است. رنگ چشم در پرنده نر قهوه‌ای بسیار تیره و تقریباً سیاه است.

ماده :رنگ عنبیه در پرنده ماده قهوه‌ای/قرمز است.

پرندگان نابالغ :ظاهر آن‌ها مشابه پرندگان بالغ است با این تفاوت که رنگ سینه و تاج مایل به خاکستری و رنگ عنبیه قهوه‌ای است.

خصوصیات و شخصیت کاکادو صورتی

این پرنده مانند سایر کاکادوها بسیار پرجنب و جوش، کنجکاو و همچنین پر سر و صدا است. توانایی سخنگویی خوبی دارد، البته گفته می‌شود که نرها سخنگوهای بهتری هستند.

کاکادو گالا نیاز به عشق و توجه فراوان دارد و رابطه نزدیکی با صاحب خود برقرار می‌کند.

گالاها مثل دیگر کاکادوها تمایل به چاق شدن دارند، بنابراین بهتر است حداقل روزی 3 تا 4 ساعت به آن‌ها اجازه دهید از قفس خارج شوند و فعالیت کنند.

تولید مثل کاکادو سینه سرخ

این پرندگان بین 2 تا 5 تخم سفید می‌گذارند و حدود 25 روز هر دو پرنده، نر و ماده، روی تخم‌ها می‌خوابند. جوجه‌ها 49 روز بعد از خروج از تخم، لانه را ترک می‌کنند.

تغذیه کاکادو سینه سرخ

می‌توانید برای تغذیه آن‌ها از انواع دانه‌ها و میوه‌ها استفاده کنید.

در شرایط مناسب، این پرنده می‌تواند در اسارت تا 70 سال عمر کند.

بیشتر بخوانید:

---

2. کاکادو گوفینس (cacatua goffini)

نام‌های دیگر: طوطی کاکادو گوفینس، کاکادو گوفین (cacatua goffini)

نام انگلیسی: Tanimbar corella یا Goffin’s corella یا
“““html

کاکاتو گوفین

طول: 22 سانتی‌متر

وزن : 350 گرم و جوجه‌های تازه از تخم درآمده: 10 گرم

جوجه‌ها یا پرندگان نابالغ: بین پرهای میان چشم و منقار و بین پرهای سر صورتی‌تر است، پوست دور چشم آبی کمرنگ و عنبیه چشم مایل به خاکستری است.

خاستگاه: اندونزی – جزایر تانیمبار در ملوکای جنوبی که به سنگاپور نیز راه یافته است.

وضعیت: به دلیل جنگل‌زدایی در دهه 1980 و همچنین به خاطر تجارت بی‌رویه، جمعیت آن‌ها به شدت کاهش یافته است.

پرورش: تا سال 1972 که صدور تجاری آن‌ها آغاز شد، تقریباً ناشناخته بودند. در اواخر دهه 1980 به وفور یافت می‌شدند و به صورت محدود تکثیر می‌شوند.

تعداد تخم‌ها: 2 عدد

زمان خوابیدن روی تخم‌ها: 28 روز توسط نر و ماده

مدت اقامت پرندگان در آشیانه: 11 هفته

این کاکاتو کوچک و زیبا نیاز به لانه مخصوصی دارد. یک جعبه با یک کنده درخت (که روی زمین قرار گرفته یا آویزان باشد) می‌تواند آن‌ها را به جفت‌گیری تشویق کند. این گونه خرابکار است و باید دقت کرد که محل پرورش آن طوری باشد که نتواند فرار کند.

بیشتر بخوانید:

---

3. کاکاتو دوکروپ (Ducorp Cockatoo)

زیستگاه: طوطی دوکروپ بومی جزایر سالمون است. این جزیره در شمال شرقی قاره استرالیا واقع شده و در اقیانوس آرام است و دارای پوشش جنگلی می‌باشد.

گزارشات و تحقیقات انجام شده در مورد این گونه از طوطی بسیار کم بوده و به همین دلیل خیلی شناخته شده نیست. این پرندگان در خانه‌ها به‌عنوان پرندگان خانگی کمتر دیده می‌شوند و نگهداری از این نوع طوطی رایج نیست.

مشخصات ظاهری: کاکاتو دوکروپ از نظر اندازه بزرگ‌تر از کاکاتو گوفین و کوچک‌تر از کاکاتو آمبرلا (چتری) است. طول آن‌ها برابر با 13 اینچ است. پرنده‌های نر از پرنده‌های ماده بزرگ‌تر هستند.

پرهای آن‌ها سفید است و زیر دم و زیر بال‌ها پرهای زرد روشن دارد. یک حلقه آبی رنگ دور چشم آن‌ها وجود دارد و تاج کوچکی به شکل بادبان بر روی سرشان دارد که در حالت معمولی بر روی سر خوابیده است. منقار آن‌ها به رنگ خاکستری روشن است. رنگ چشم‌ها در پرنده‌های نر سیاه یا قهوه‌ای مایل به سیاه است و در پرنده‌های ماده به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز است. البته این مورد در تمام پرنده‌ها صدق نمی‌کند. پرنده‌های ماده در حدود سن 2 سالگی بالغ می‌شوند که در این سن رنگ چشم‌های آن‌ها تغییر می‌کند.

رفتار و شخصیت: کاکاتوهای دوکروپ بسیار فعال و بازیگوش هستند. نسبت به دیگر گونه‌های کاکاتو ساکت‌تر هستند، ولی عموماً جیغ‌های بلندی دارند که اغلب در ابتدای صبح و هنگام غروب رخ می‌دهد. با اینکه جثه کوچکی دارند، اما به اسباب بازی و فضای بزرگ نیاز دارند زیرا که فعالیت بالایی دارند. آن‌ها به توجه زیاد و تحریکات ذهنی نیاز دارند تا از بیماری‌هایی همچون پرکنی و افسردگی رنج نبرند.

آن‌ها به محبت زیادی نیاز دارند و باید از سنین کم آموزش ببینند تا رفتارهای مخرب آن‌ها مانند جیغ کشیدن و جویدن لوازم و ابزار را ترک کنند. اگر یک کاکاتوی دوکروپ را در خانه نگه داری می‌کنید، فراموش نکنید که تعداد زیادی اسباب بازی جویدنی تهیه کرده و در اختیارش قرار دهید.

اگر نتوانید عادت گاز گرفتن را در این گونه از طوطی کنترل کنید، این رفتار تبدیل به ابزاری می‌شود که طوطی برای رسیدن به خواسته‌های خود از آن استفاده می‌کند. بنابراین به یاد داشته باشید که باید از روش‌های مناسب برای تغییر این عادت کمک بگیرید.

دوکروپ‌ها هنگام خوشحال شدن، تعجب کردن و برای ترساندن تاج خود را باز می‌کنند. هنگام خوشحالی علاوه بر اینکه تاج خود را باز می‌کنند، به آرامی منقار خود را به یکدیگر می‌سایند و باقی…

“““html

پرها را پف می‌دهند.

برای ترساندن دیگران، علاوه بر این‌که تاج خود را باز می‌کنند، دهانشان را نیز باز کرده و صدایی شبیه “ها.. ها.. ها..” تولید می‌کنند و بعضی مواقع بال‌هایشان را هم باز می‌کنند.

عادات غذایی : طوطی‌های دوکروپ به میوه‌ها و سبزیجات تازه و برخی دانه‌ها نیاز دارند.

سبزیجاتی همچون: کلم بروکلی، ذرت شیرین، فلفل دلمه‌ای، هویج.

میوه‌هایی همچون: سیب، انار، گلابی، هندوانه، خرما و مغزهایی مانند تخمه آفتابگردان، گردو و فندق علاقه دارند.

تولید مثل : کاکادوی دوکروپ بین 1 تا 2 تخم می‌گذارد که معمولاً فقط یکی از آن‌ها تبدیل به جوجه می‌شود.

مدت زمانی که طوطی بر روی تخم می‌خوابد حدود 28 روز است که ممکن است در برخی موارد یکی دو روز کمتر باشد.

هر دو طوطی نر و ماده به مراقبت از تخم و جوجه می‌پردازند. طوطی ماده معمولاً در طول شب مراقبت می‌کند و طوطی نر در طول روز به مراقبت از تخم‌ها می‌پردازد.

بیشتر بخوانید::

---

4. کاکادو کاکل زرد (cacatua galerita)

نام‌های دیگر: کاکادو کاکل زرد یا کاکل لیمویی.

در ایران به اشتباه کاکادوها را بارتا می‌نامند.

پراکندگی جغرافیایی: جزیره سولاوزی و جزایر اطراف آن.

اندازه: 33 سانتی‌متر.

جیره غذایی: تخمه و دانه‌های دیگر مانند بادام و پسته به همراه میوه‌ها و سبزیجات.

پرندگان نابالغ: با توجه به عنبیه خاکستری تیره، به راحتی قابل تشخیص هستند.

تعیین جنسیت: پرنده ماده بالغ با عنبیه قرمزش شناسایی می‌شود و نرها چشمانی سیاه دارند.

ویژگی و جذابیت‌های این پرنده: این پرنده فعال و شاداب است.

کاکادو به خاطر هوش فوق‌العاده و طبیعت شادابش، یکی از محبوب‌ترین پرندگان زینتی شده است. برای نگهداری این پرنده زینتی، بهتر است با یک کاکادو جوان شروع کنید.

به دلیل صدای بلند و جثه بزرگ و منقار قوی که می‌تواند به وسایل آسیب برساند، نگهداری از آن کمی دشوار خواهد بود.

اما اگر توجه کافی به این پرنده داشته باشید، به شما علاقه زیادی نشان می‌دهد و خیلی رام و اهلی می‌شود.

اگر به این پرنده توجه نشود، ممکن است به مشکلی مثل کندن پرها دچار شود که درمان آن بسیار سخت خواهد بود.

با وجود این که نام پرنده نشاندهنده وجود رنگ زرد است، در واقع رنگ آن‌ها نارنجی است.

کاکادوها پرندگان خاصی هستند که بیشتر به خاطر حرکات آکروباتیکشان جذاب هستند تا توانایی صحبت کردنشان. یکی از ویژگی‌های آن‌ها عشق به صاحبشان است.

این پرنده نیاز به توجه بسیار زیادی دارد و اگر کمی به او بی‌توجهی کنید، ممکن است به بیماری‌های عصبی و خطرناک مبتلا شود که درمانش خیلی دشوار خواهد بود.

کاکادوها در هر حالتی، چه خوشحال یا ناراحت، جیغ می‌زنند که این صداها می‌تواند طرفدارانشان را کم کند! واقعاً احساس وحشت‌آوری دارد وقتی که یک کاکادو جیغ می‌زند.

بیشتر بخوانید::

---

5. کاکادو اینکا

نام‌های لاتین: Major Mitchell’s Cockatoo، Lophochroa leadbeateri، Pink Cockatoo، cacatua leadbeateri.

نام‌های دیگر: کاکادو اینکا یا سرگرد میشل و لید بیتر شناخته می‌شود.

طول: ۳۸ سانتی‌متر.

وزن: ۴۰۰ گرم، جوجه‌های تازه از تخم درآمده ۱۲ گرم.

“`

جوجه‌ها یا پرندگان نابالغ: پرهای آن‌ها معمولاً رنگ کدرتر و عنبیه قهوه‌ای دارند، و در برخی نوع‌ها، ماده‌ها رنگ روشن‌تری دارند.

زمانی که جوجه‌ها از لانه خارج می‌شوند، می‌توان جنسیت برخی از آن‌ها را با توجه به کاکل و رنگ‌های سینه‌ای که روشن‌تر هستند تشخیص داد.

خاستگاه: این پرندگان عمدتاً در بخش‌های داخلی استرالیا زندگی می‌کنند، به جز شمال شمال شرقی و بخشی از جنوب شرقی.

وضعیت: در این مناطق به طور معمول نادر هستند و بیشتر به صورت جفت یا در گروه‌های کوچک دیده می‌شوند.

پرورش: در استرالیا به مقدار معمولی پرورش می‌یابند، اما در سایر نقاط کمتر شایع و هزینه‌بر هستند.

تعداد تولید مثل آن‌ها نسبتا محدود است اما در حال افزایش است.

تعداد تخم‌ها: به طور متوسط ۳ تخم می‌گذارند.

زمان خوابیدن روی تخم‌ها: نر و ماده هر دو به مدت ۲۵ روز روی تخم‌ها می‌خوابند.

مدت اقامت جوجه‌ها در لانه: جوجه‌ها به مدت ۸ هفته در لانه می‌مانند.

صدای این طوطی کاکلی زیبا یا کاکادو شاید خوشایند نباشد و ممکن است از نظر هوش میان دیگر طوطی‌های کاکلی کم‌هوش‌تر باشد.

این پرنده‌ها در مناطق وسیعی از استرالیا زندگی می‌کنند.

گردن، صورت، سینه و شکم آن‌ها به رنگ صورتی و قسمت بالایی بال‌ها و دم خاکستری-آبی است، در حالی که پشت آن‌ها خاکستری روشن و کاکل سرشان قرمز کم‌رنگ است. منقارشان هم خاکستری روشن است.

رنگ حلقه چشم در نر قهوه‌ای تیره و در ماده‌ها پرتقالی روشن است.

آن‌ها بین ۳ تا ۵ تخم می‌گذارند و تخم‌ها بعد از ۲۵ روز به جوجه تبدیل می‌شوند. جوجه‌ها پس از ۸ هفته لانه را ترک می‌کنند.

بیشتر بخوانید::

---

6. کاکادو زرد کوچک

نام انگلیسی: Yellow-crested Cockatoo و نام علمی آن Cacatuasulphurea است.

سایر نام‌های رایج: Lesser Sulphur-crested Cockatoo, Dwarf Sulphur-crested Cockatoo, Timor Cockatoo, Citron-crested Cockatoo.

پراکنش: این پرنده در جنگل‌ها و بیشه‌زارهای جزایر سومبا که نزدیک اندونزی قرار دارد، بومی است.

مشخصات ظاهری: اندازه‌اش حدود ۳۳ سانتیمتر و وزنش بین ۳۰۸ تا ۳۳۰ گرم است. رنگ عمومی پرهایش سفید و کاکلش زرد است. کاکادوی کاکل زرد دارای زیرگونه‌هایی به شرح زیر است:

زیرگونه C.s. sulphurea: رنگ عمومی پرها سفید و قاعده پرهای سفید در زیر سینه و روی سر مایل به زرد کمرنگ است. تاج زرد درخشان و پوشپرهای روی گوش هم زرد کمرنگ است. حلقه چشمی سفید و رنگ عنبیه چشم در پرنده نر قهوه‌ای تیره به سمت سیاه، و در پرنده ماده مایل به قرمز و در پرندگان جوان خاکستری است.

زیرگونه C.s. parvula: شبیه زیرگونه اول است، اما قاعده پرها و لپ و تاجش کمرنگ‌تر است.

زیرگونه C.s. abbotti: مشابه زیرگونه parvula است، اما جثه‌اش بزرگتر است.

زیرگونه C.s. citrinocristata: در این زیرگونه رنگ تاج نارنجی-طلایی است که زیباتر از سایر زیرگونه‌ها به نظر می‌رسد و به همین دلیل پرطرفدارتر است. این زیرگونه به Citron-crested Cockatoo معروف است.

عادات و رفتار: این پرندگان باهوش، مهربان، اجتماعی و خونگرم هستند. صاحب این پرنده باید در زمینه نگهداری پرنده‌ها تجربه داشته باشد، زیرا به توجه کامل صاحب خود نیاز دارند و در غیر این صورت ممکن است به سرعت دچار مشکلات رفتاری شوند.

تغذیه: مانند سایر طوطی‌ها، انواع دانه‌ها، خشکبار و میوه‌ها را می‌خورند و همچنین از خوردن جوانه گل‌ها و برگ‌ها هم لذت می‌برند.

تولید مثل: این پرندگان ۲ تا ۳ تخم می‌گذارند و حدود ۲۸ تا ۳۰ روز روی تخم‌ها می‌خوابند. جوجه‌ها پس از ۱۰ تا ۱۲ هفته آشیانه را ترک می‌کنند.

بیشتر بخوانید::

“`html

---

7. کاکادو کاکل پرتقالی

نام های دیگر: کاکادو سولفوریا یا به طور غیررسمی، کاکادو تاج پرتقالی

عمر طوطی: مانند دیگر طوطی‌ها، آنها عمری طولانی دارند و می‌توانند بیش از ۵۰ سال زندگی کنند.

تعداد تخم: این طوطی‌ها در سوراخ‌های درخت لانه می‌سازند و بین ۳ تا ۴ تخم می‌گذارند،

زمان خوابیدن بر روی تخم‌ها: این مدت بین ۲۶ تا ۳۰ روز است.

مدت اقامت جوجه‌ها در لانه: جوجه‌ها ۱۴ تا ۱۷ هفته در لانه می‌مانند.

سن بلوغ: آنها در سن ۳ تا ۴ سالگی بالغ می‌شوند.

کاکادو تاج پرتقالی دارای پاهای خاکستری تیره و قلم‌های سیاه‌خاکستری است. این نوع کاکادو فکی قوی دارد و به همین دلیل مهم است که اسباب بازی‌هایی برای جویدن برای آنها فراهم کنید. جوجه‌ها معمولاً برای ۳ ماه در لانه قرار دارند و توسط والدین خود تغذیه می‌شوند.

مشخصات: طوطی کاکادو یک پرنده زیبا و بزرگ با تنوع بالای نژادی است.

کاکادو تاج پرتقالی به خاطر هوش و توانایی صحبت کردنش یکی از ۱۰ طوطی برتر سخنگو شناخته می‌شود.

این پرنده به خاطر رنگ‌های شاد و شخصیت خاصش می‌تواند به عنوان یک دوست خونگرم و اجتماعی در کنار مردم باشد.

صاحب‌داران این نوع کاکادو باید از افرادی که در این زمینه تجربه دارند، مشاوره بگیرند تا بفهمند آیا این پرنده برایشان مناسب است یا خیر.

اگر می‌خواهید یک کاکادو سولفوریا داشته باشید، بدانید که تاج پرتقالی یکی از کوچکترین گونه‌ها است، اما به فضای زیادی برای زندگی نیاز دارد.

حداقل اندازه قفس برای این پرنده باید ۴ فوت در ۴ فوت در ۴ فوت باشد و همیشه بزرگتر از این اندازه بهتر است.

کاکادو تاج پرتقالی یک گزینه عالی برای افرادی است که در آپارتمان‌ها زندگی می‌کنند.

این پرنده بین سایر گونه‌های کاکادو، ساکت‌ترین نوع است و شخصیت پررنگ و بازیگوشی دارد و دوست دارد با صاحبش بازی کند.

آنها پرنده‌هایی کنجکاو و مهربان هستند و به توجه زیادی از سمت شما نیاز دارند، پس به افراد فهمی که وقت آزاد زیادی برای گذراندن با آنها دارند، توصیه می‌شود.

اولین نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید این است که وقت کافی برای این پرنده دارید.

کاکادو سولفوریا بسیار اجتماعی هستند و برای حفظ سلامت روانی و عاطفی خود نیاز به تعامل زیاد با انسان‌ها دارند. هر گونه غفلت از طرف فرد می‌تواند باعث ایجاد رفتارهایی مخرب در این پرنده شود.

بیشتر بخوانید::

---

8. طوطی کاکادو کاکل سفید

نام‌های دیگر: طوطی کاکادو کاکل سفید، آلفا، آمبرلا

پراکندگی جغرافیایی: این پرنده‌ها در جزیره ملوکان و مجمع الجزایر اندونزی زندگی می‌کنند.

اندازه: این پرنده‌ها حدود ۳۳ سانتی‌متر قد دارند.

وزن: وزن آنها بین ۴۸۰ تا ۶۸۰ گرم است، و معمولاً وزن متوسط آنها بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ گرم می‌باشد.

طول عمر: این پرنده‌ها در شرایط مناسب می‌توانند بیش از ۷۰ سال زندگی کنند.

جیره غذایی: شامل دانه‌ها و آجیل‌هایی مثل بادام و پسته به همراه میوه‌ها (مثل توت، سیب، آناناس) و سبزیجات می‌باشد.

پرندگان نابالغ: پرنده‌های نابالغ به راحتی به خاطر عنبیه خاکستری تیره‌شان شناخته می‌شوند.

تعیین جنسیت: پرنده‌های ماده بالغ با عبارتی دیگر مشخص می‌شوند، زیرا عنبیه آنها قرمز است.

“““html

قابل تشخیص است.

آمبرلا نر : چشمان سیاه رنگ دارد.

آمبرلا ماده: چشمان قهوه‌ای یا قرمز تیره دارد.

تولید مثل : آمبرلا معمولاً 1 تا 2 تخم می‌گذارد. مدت زمان نشستن روی تخم‌ها حدود 29 روز است. هر دو پرنده نر و ماده مسئول نشستن روی تخم‌ها هستند. جوجه‌ها بعد از 11 هفته لانه را ترک می‌کنند و در سن 6 تا 7 سالگی به بلوغ می‌رسند.

ویژگی و جذابیت‌های این پرنده: پرنده‌ای فعال و شاد است.

کاکادو به خاطر هوش و طبیعت پرجنب و جوش خود، به یکی از محبوب‌ترین پرندگان زینتی تبدیل شده است. برای نگهداری این پرنده زینتی بهتر است همیشه با یک کاکادو جوان شروع کنید.

با توجه به صدای بلند، جثه بزرگ و منقار قوی آنها که می‌تواند به وسایل آسیب بزند، نگهداری از آن‌ها آسان نخواهد بود.

با این حال، اگر به این پرنده توجه کنید، به شما محبت نشان می‌دهد و به پرنده‌ای بسیار آرام و دستی تبدیل می‌شود.

اگر به این پرنده کافی توجه نشود، ممکن است به مشکلاتی مانند کندن پرها دچار شود که رفع آن بسیار دشوار خواهد بود.

رنگ پرهای آمبرلا سفید است و تاج معمولاً در حالت خوابیده قرار دارد، اما وقتی می‌ترسند یا هیجان‌زده می‌شوند، کاکل خود را باز می‌کنند که به شکل نیم‌دایره در می‌آید و شبیه چتر به نظر می‌رسد، به همین دلیل به آنها آمبرلا گفته می‌شود.

منقار آن‌ها سیاه رنگ است و زیر بال‌ها و دم آنها زرد کم‌رنگ است که هنگام پرواز به خوبی دیده می‌شود.

آمبرلا نیز مانند سایر کاکادوها بسیار اجتماعی است و نیاز زیادی به تعامل دارد. اگر حوصله‌اش سر برود، سر و صدای زیادی ایجاد می‌کند که ممکن است تا 3 کیلومتر دورتر هم شنیده شود.

اگر شما زمان کافی برای گذراندن با آن‌ها دارید و تحمل صدای آنها را نیز دارید، بهترین گزینه به عنوان یکی از حیوانات خانگی است.

آمبرلا پرنده‌ای با هوش بسیار بالا است که می‌تواند با کارها و حرکات جالب خود هر کسی را شگفت‌زده کند.

آنها همچنین توانایی تقلید صداهای انسان را دارند و می‌توانند کلمات را به وضوح تکرار کنند، اما به طور کلی سخنگوهای خیلی قوی نیستند.

این پرنده‌ها برای جلوگیری از رشد منقار، نیاز به جویدن دارند. در طبیعت، با جویدن چوب درختان نیاز خود را تامین می‌کنند.

در اسارت، آنها نیاز خود را با تکه‌های چوب و اسباب‌بازی‌هایی که شما در اختیارشان می‌گذارید برطرف می‌کنند.

آمبرلا نیز مانند سایر طوطی‌ها خیلی به جویدن علاقه دارد، بنابراین باید به یاد داشته باشید که هیچ وقت آنها را بدون نظارت در خانه رها نکنید، زیرا ممکن است با جویدن وسایل خانه یا حتی سیم‌های برق به خود یا وسایل آسیب بزنند.

کاکادو آمبرلا نیز مانند سایر کاکادوها به توجه و محبت روزانه شما نیاز دارد؛ اگر وقت کافی برای توجه به آن و نوازش کردنش نگذارید، ممکن است به کندن پرها دچار شود یا با جیغ‌های آزاردهنده به شما جواب دهد. همچنین باید ساعاتی در روز را برای بیرون آوردن آن از قفس اختصاص دهید.

بیشتر بخوانید::

---

9. کاکادو ملوک (cacatua moluccensis)

نام‌های دیگر : کاکادو ملوک، طوطی کاکادو ملوکان (cacatua moluccensis)

پراکندگی جغرافیایی: در جزایر ملوکان جنوبی زندگی می‌کند، از جمله سرام، امبوینا کرام، سپاروا و هاروکو. به نظر می‌رسد که این پرنده بومی این منطقه نیست و به آنجا منتقل شده است.

اندازه: ۵۰ تا ۵۲ سانتی‌متر.

جیره غذایی: غذای طوطی به همراه میوه و سبزیجات.

پرندگان نابالغ: از روی عنبیه خاکستری رنگشان قابل شناسایی هستند.

تعیین جنسیت: چشم‌های نرها سیاه و چشم‌های ماده‌ها قهوه‌ای است.

ویژگی و جذابیت‌های این پرنده: این پرنده بزرگ چهره زیبا و جذابی دارد.

کاکادو ملوکان در رنگ‌های مختلفی وجود دارد، به طوری که برخی از این پرنده‌ها به رنگ صورتی تیره هستند،

“`

در بین پرندگان، گروهی به نام کاکادوی سفید چتری وجود دارد که به طور کامل سفید رنگ هستند. با این حال، هر رنگی که پرنده داشته باشد، آن‌ها را می‌توان از روی تاج بزرگ صورتی رنگشان شناسایی کرد.

این پرنده‌ها به دلیل ظاهر خاصشان هرگز با پرنده‌های دیگر اشتباه نمی‌شوند و مدت‌هاست که به عنوان پرندگان خانگی محبوب شناخته شده‌اند. اما در زمان جفت‌گیری، ممکن است رفتارهای بدی از خود نشان دهند.

قبل از اینکه تصمیم به خرید کاکادوی کاکل سفید بگیرید، حتماً به پرهای پرنده دقت کنید تا مطمئن شوید که به بیماری فساد پرها دچار نیست. اگر پرهایی قهوه‌ای و پیچ‌خورده روی بدن پرنده دیدید، ممکن است نشان‌دهنده این بیماری باشد.

کاکادوی کاکل سفید ملوکان فقط در استرالیا، زلاندنو و گینه نو یافت می‌شود و متأسفانه نسل آن در بسیاری از جزایر این مناطق از بین رفته است.

این پرنده‌ها تحت گونه‌های مختلفی شناخته شده‌اند که یکی از مشهورترین آن‌ها طوطی کاکل سفید تاج زرد است که در جزایر سومبا زندگی می‌کند. همچنین نژادهای مختلف این پرنده اندازه‌های مختلفی دارند. مثلاً زیر گونه‌ی تیمور فقط ۲۵ سانتی‌متر طول دارد.

رنگ پرهای این پرنده معمولاً سفید است که با کمی رنگ قرمز ترکیب شده است. کاکل قرمز او معمولاً بسته است و فقط در مواقع خاص باز می‌شود. پرندگان وارداتی در ابتدا بسیار محتاط و خجالتی هستند و اگر احساس ترس کنند جیغ می‌زنند، اما به سرعت اهلی شده و با نگهدارنده خود ارتباط عمیق برقرار می‌کنند.

اگر این پرنده‌ها در پاسیو نگهداری شوند، می‌توان آن‌ها را تکثیر کرد. یکی از راه‌های فهمیدن تفاوت جنسیتی آن‌ها، رنگ حلقه‌های دور چشم است: در نرها قهوه‌ای تیره و در ماده‌ها قهوه‌ای روشن است. آن‌ها معمولاً ۳ عدد تخم می‌گذارند و جوجه‌ها پس از ۲۸ روز از تخم خارج می‌شوند و به مدت ۸ تا ۹ هفته در لانه باقی می‌مانند.

بیشتر بخوانید::

---

10.طوطی کاکادو کاکل نخلی، ارا کاکادو

نام‌های دیگر: ارا کاکادو، کاکادوی مشکی، کاکل نخلی، پالم

طول: ۵۵ تا ۶۵ سانتی‌متر

وزن: حدود ۹۰۰ گرم، اما بستگی به جنسیت (نرها معمولاً سنگین‌ترند) و زیر گونه بین ۱۰۰۰ تا ۶۰۰ گرم متغیر است. جوجه تازه متولد شده ۱۸ گرم وزن دارد.

جوجه‌ها یا پرندگان نابالغ: حاشیه پرهای زیر بدن و پوشپرهای زیر بال در بعضی از نمونه‌ها زرد کمرنگ هستند. پوست دور چشم سفید و منقار مایل به سفید خاکستری است.

خاستگاه: گینه نو، به جز مناطق کوهستانی مرکزی، جزایر ارو، اندونزی و شبه جزیره کیپ یورک در استرالیای شمالی.

وضعیت: در مناطق دورافتاده گینه نو در حد متعارف و در نزدیکی مناطق مسکونی و نیز در جزایر ارو (که تحت حفاظت قانون قرار دارد) به دلیل شکار کمیاب شده است. در کیپ یورک در سطح نرمال وجود دارد.

پرورش: غیرمعمول اما از اواسط دهه ۱۹۷۰ تا پایان دهه به طور منظم در دسته‌های کوچک یافت می‌شد. از اواخر دهه ۱۹۸۰، قانون‌های سخت‌تری برای تجارت این پرنده‌ها وضع شد که به پایان دادن به تجارت آن‌ها در کشورهای عضو معاهده تجارت بین‌المللی گونه‌های در حال انقراض کمک کرد. تکثیر آن‌ها به‌صورت محدود در حال انجام است که در حال افزایش است.

رژیم غذایی: دانه‌های آجیل مثل گردو، بادام و هسته کاج، تخمه آفتابگردان، گندم، بلال و ذرت تازه، و مانند بسیاری از پرندگان و طوطی‌ها به میوه‌ها به ویژه سیب و پرتقال علاقه دارند.

تعداد تخم‌ها: ۱ عدد

زمان خوابیدن روی تخم‌ها: ۳ روز و فقط توسط ماده‌ها

مدت اقامت پرندگان جوان در آشیانه: حدود ۸۰ روز، پرورش دستی معمولاً با مشکلاتی از جمله آلودگی به قارچ candida albicans همراه است.

بیشتر بخوانید::

سایت رضیم