نشانه های گلوکوم زاویه بسته چیست؟ (2 نکته مهم)
گلوکوم زاویه بسته چیست؟
گلوکوم زاویه بسته یکی از انواع بیماری‌های چشمی است که در آن فشار داخل چشم به طور غیرعادی افزایش می‌یابد. در حالی که انواع مختلفی از گلوکوم وجود دارد، گلوکوم زاویه باز رایج‌ترین نوع آن است و تقریباً ۹۰ درصد از موارد گلوکوم را شامل می‌شود. اما گلوکوم زاویه بسته کمتر رخ می‌دهد. اگر این بیماری درمان نشود، ممکن است به عصب بینایی آسیب بزند و در نهایت باعث نابینایی شود. عصب بینایی وظیفه انتقال اطلاعات بینایی به مغز را بر عهده دارد.
در صورتی که دچار گلوکوم زاویه بسته باشید، یعنی فشار ناشی از تجمع مایعات در چشمتان مانع از انتقال صحیح سیگنال‌های بصری می‌شود. مایعات در محفظه عقبی چشم که پشت عنبیه قرار دارد، تولید می‌شوند. این مایع معمولاً از طریق مردمک به قسمت جلویی چشم وارد می‌شود و سپس از طریق شبکه‌ای از کانال‌ها به نام شبکه ترابکولار به رگ‌های سفیدی چشم (اسکلرا) می‌رسد.
در گلوکوم زاویه بسته، شبکه ترابکولار مسدود شده یا آسیب دیده است. به همین دلیل مایع نمی‌تواند به سادگی از این مسیر تخلیه شود. در برخی موارد، این مسیر کاملاً مسدود می‌شود. در نتیجه تجمع مایع موجب افزایش فشار در داخل چشم می‌گردد. تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید تا با انواع، عوامل خطر، علائم، تشخیص و روش‌های درمان گلوکوم زاویه بسته بیشتر آشنا شوید.
انواع گلوکوم زاویه بسته
گلوکوم زاویه بسته به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود.
گلوکوم زاویه بسته اولیه:
در این نوع، ساختار چشم موجب فشار بیشتر عنبیه بر روی شبکه ترابکولار می‌شود. این ساختار ممکن است به دلایل زیر فشار را افزایش دهد:
زاویه بین عنبیه و قرنیه بسیار باریک است.
فاصله بین دورترین نقطه چشم و نزدیک‌ترین نقطه آن بسیار کم است.
لنز داخل چشم ضخیم است.
عنبیه نازک است.
گلوکوم زاویه بسته ثانویه:
در این نوع، یک بیماری دیگر سبب تغییراتی در چشم می‌شود. در این وضعیت، عنبیه به شبکه ترابکولار فشار وارد می‌کند. بیماری‌های مختلفی ممکن است شامل این موارد باشند:
آسیب به چشم
التهاب در چشم
دیابت
وجود تومور
ابتلا به آب مروارید پیشرفته (کدر شدن لنز چشم)
گلوکوم زاویه بسته ثانویه می‌تواند به صورت حاد یا مزمن نیز بروز کند. نوع حاد این بیماری ناگهان رخ می‌دهد ولی نوع مزمن به تدریج بدتر می‌شود و تحمل علائم آن با گذر زمان سخت‌تر می‌گردد.
چه کسانی در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند؟
خطر ابتلا به گلوکوم زاویه بسته بیشتر در افرادی که دارای ویژگی‌های زیر هستند، افزایش می‌یابد:
سن بالای ۴۰ سال، به ویژه برای افراد ۶۰ تا ۷۰ سال.
فرد دارای دوربینی باشد.
زن باشد.
افراد خانواده (برادر، خواهر یا والدین) این بیماری را داشته باشند.
نژاد شرق آسیا یا بومی آلاسکا داشته باشند.
نشانه‌ها و علائم بیماری گلوکوم زاویه بسته چیست؟
اگر شما به نوع حاد این بیماری مبتلا هستید، ممکن است در یک یا چند مورد از علائم زیر مواجه شوید:
-
درد شدید در چشم که به طور ناگهانی آغاز می‌شود.
-
تاری دید
-
دیدن هاله‌های روشن در اطراف اشیاء
-
قرمزی چشم، حساسیت به لمس و سفت شدن چشم
-
احساس تهوع و استفراغ
این حمله ممکن است زمانی رخ دهد که مردمک چشم به طور متوسط باز باشد، مانند زمانی که در اتاق تاریک هستید، تحت استرس هستید یا بعد از مصرف برخی داروها. اگر هر کدام از این علائم ناگهان ایجاد شد، باید فوراً با اورژانس تماس بگیرید. نوع حاد گلوکوم زاویه بسته یک وضعیت اضطراری پزشکی است. علائم گلوکوم زاویه بسته مزمن ممکن است کمتر واضح باشند. در این وضعیت ممکن است شما تغییرات را متوجه نشوید، حتی اگر بیماری شما پیشرفت کرده باشد.
معمولاً زمانی متوجه تغییرات بینایی می‌شوید که شرایط بسیار بدتر شده باشد.
نوع مزمن این بیماری می‌تواند باعث تغییر در لبه‌های دید شما شود. گاهی بعضی افراد درد شدید چشم و قرمزی را تجربه می‌کنند، اما نه به شدت گلوکوم زاویه بسته حاد.
روش‌های تشخیص گلوکوم زاویه بسته
پزشک در ابتدا از شما سوالاتی در مورد وضعیت سلامتی‌تان می‌پرسد و سپس چشمان شما را معاینه کرده و فشار چشمتان را اندازه‌گیری می‌کند. برای تشخیص نیاز به آزمایش خاصی نیست.
اگر این بیماری به سرعت درمان شود، چشم شما می‌تواند بهبود یابد. در صورت بروز نوع حاد گلوکوم زاویه بسته، این وضعیت اورژانسی است و باید هرچه سریع‌تر به بیمارستان مراجعه کنید. اگر درمان نوع حاد این بیماری را به تأخیر بیندازید، ممکن است بینایی چشمتان به کلی از بین برود.
روش‌های درمان گلوکوم زاویه بسته
برای درمان گلوکوم زاویه بسته، از داروها و روش‌های جراحی استفاده می‌شود.
داروها
شما ممکن است به تعدادی از داروهای مختلف نیاز داشته باشید که شامل موارد زیر می‌شود:
-
استازولامید، که باعث کاهش تجمع مایع در چشم می‌شود.
-
مسدود کننده‌های بتا، که میزان مایع در چشم را کاهش می‌دهند.
-
استروئید، که باعث کاهش التهاب می‌شود.
-
مسکن، که برای کاهش علائم و درد تجویز می‌شوند.
-
داروهایی برای درمان حالت تهوع و استفراغ.
-
پیلوکارپین، که زاویه بین عنبیه و قرنیه را باز می‌کند.
جراحی
زمانی که فشار چشم شما کاهش یابد، برای جلوگیری از افزایش دوباره فشار، به درمان‌های بیشتری نیاز خواهید داشت.
دو نوع جراحی برای درمان گلوکوم زاویه بسته استفاده می‌شود:
ایریدیدومی محیطی
این نوع جراحی یک درمان لیزری است که در آن دو سوراخ کوچک برای تخلیه مایع در عنبیه شما ایجاد می‌شود. این روش برای درمان گلوکوم زاویه بسته حاد و مزمن استفاده می‌شود.
ایدزکتومی جراحی
در این روش که کمتر رایج است، جراح یک سوراخ مثلثی کوچکی در عنبیه شما ایجاد می‌کند.
جلوگیری از گلوکوم زاویه بسته
اگر سابقه خانوادگی گلوکوم دارید، باید به طور مرتب چشمان خود را بررسی کنید. اگر در معرض خطر خاصی برای ابتلا به گلوکوم زاویه بسته هستید، پزشک ممکن است روش ایریدوتومی محیطی را برای کمک به جلوگیری از حاد شدن بیماری توصیه کند.
