نشانه ها و علائم واقعی سندرم رامسی هانت (2 نکته مهم)
“`html
معرفی بیماری سندرم رامسی هانت (سندروم رامزی هانت )
سندروم رامسی هانت (هرپس زوستر اوتیکوس) زمانی اتفاق می افتد که ویروس زونا بر روی عصب های صورت در نزدیکی یکی از گوش ها اثر می گذارد. این بیماری می تواند باعث ظهور تاول های قرمز، دردناک و پر از مایع در صورت، سر، گوش و گردن شود و همچنین ممکن است موجب فلج صورت و ناشنوایی نیز گردد.
علت ایجاد سندرم رامسی هانت چیست؟
ویروس واریسلا زوستر که باعث این بیماری می شود، همان ویروسی است که آبله مرغان را ایجاد می کند. بعد از بهبود آبله مرغان، این ویروس ممکن است در بافت اعصاب به طور غیرفعال بماند. پس از سال ها، ممکن است این ویروس دوباره فعال شود و عصب های صورت را تحت تاثیر قرار دهد و به این ترتیب سندرم رامسی هانت به وجود بیاید.
کانال افرادی که در کودکی یا نوجوانی به آبله مرغان مبتلا شده‌اند ممکن است به این بیماری دچار شوند، اما به طور کلی، این بیماری بیشتر در افراد میانسال و سالمند دیده می‌شود و در کودکان بسیار نادر است. اگر فردی به دلایلی سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد، احتمال ابتلا به این بیماری در او بیشتر خواهد بود.
این بیماری مسری نیست، اما کارکرد مجدد ویروس واریسلا زوستر می‌تواند افرادی را که با بیمار در تماس نزدیک هستند و سابقه ابتلا به آبله مرغان ندارند یا واکسینه نشده‌اند به آبله مرغان مبتلا کند.
اگر به این بیماری مبتلا شدید، از تماس با افرادی که به آبله مرغان مبتلا نشده‌اند یا واکسن آن را تزریق نکرده‌اند خودداری کنید. همچنین از تماس با نوزادان، شیرخواران، خانم‌های باردار، سالمندان بالای 70 سال و یا بیمارانی که مشکلات ایمنی دارند، اجتناب کنید.
نشانه و علائم سندرم رامسی هانت
دو نشانه اصلی سندرم رامسی هانت عبارتند از:
- جوش‌های تاولی دردناک به رنگ قرمز یا تاول‌های پر از مایع در اطراف گوش.
- ضعف یا فلج شدن عضلات صورت در سمتی که گوش آسیب‌دیده است. گاهی اوقات، دانه‌های پوستی ممکن است همزمان با ضعف عصب صورت بروز کنند یا قبل از آن ظاهر شوند یا حتی هیچ‌گاه ایجاد نشوند.
اگر به سندرم رامسی هانت دچار شدید، احتمالاً برخی از این نشانه‌ها را نیز تجربه خواهید کرد:
- گوش درد
- کاهش شنوایی یا ناشنوایی
- وزوز گوش
- سرگیجه و عدم تعادل
- دشواری در پلک زدن
- سرگیجه و منگی
- خشکی دهان
- ضعف در حس چشایی
عوارض بیماری رامسی هانت
درمان سریع این بیماری می‌تواند خطر بروز عوارض جدی را کاهش دهد.
عوارض سندرم رامسی هانت عبارتند از:
نورالژی پس از هرپس زوستر: ویروس هرپس با آسیب رساندن به اعصاب محیطی درد شدید و طولانی مدتی ایجاد می‌کند.
خشکی چشم و آسیب به قرنیه: ضعف عضلات پلک می‌تواند مانع بسته شدن کامل پلک‌ها شود و این می‌تواند باعث خشکی چشم و آسیب به بافت قرنیه شود.
وزوز گوش و کاهش شنوایی یا ناشنوایی معمولاً دائمی و یک طرفه است.
تاری دید (نیستاگموس)، سرگیجه و مشکلات تعادلی به علت آسیب به سیستم تعادلی عصب شنوایی.
هایپر اکوزی یا حساسیت به صداهای بلند به دلیل آسیب به عصب‌های گوش میانی که عضلات مرتبط با زنجیره استخوانچه‌ها را عصب‌دهی می‌کند.
معاینات پزشکی
اگر این نشانه‌ها را داشتید، بهتر است به پزشک خانوادگی خود مراجعه کنید، اما ممکن است بعد از آن به یک متخصص اعصاب یا متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع داده شوید.
در تاریخچه‌گیری اولیه، پزشک معالج از شما این سوالات را خواهد پرسید:
- نشانه‌های شما چیست و از چه زمانی آغاز شده‌اند؟
- آیا تا به حال سرگیجه، تاری دید و استفراغ داشته‌اید؟
- آیا وزوز گوش دارید و آیا شنوایی شما تغییر کرده است؟
- آیا چشایی شما دستخوش تغییر شده است؟
- آیا واکسن آبله مرغان را دریافت کرده‌اید؟ چه زمانی؟
- آیا به بیماری آبله مرغان مبتلا شده‌اید؟ چه زمانی؟
- آیا بیماری‌های دیگری دارید؟
- آیا باردار هستید؟
آزمایشات و تشخیص سندرم رامسی هانت
پزشکان گوش و حلق و بینی معمولاً می‌توانند این بیماری را با توجه به تاریخچه، سوابق بالینی، معاینات فیزیکی و نشانه‌های بیماری تشخیص دهند.
“`
پزشک شما ممکن است برای تشخیص، از مایع داخل تاول‌ها نمونه‌برداری کند. همچنین ممکن است به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید تا وضعیت فلجی عصب صورت و عضلات صورت شما بررسی شود. این متخصص ممکن است نوار عصب و عضله از شما بگیرد.
اگر شما وزوز گوش و کم شنوایی دارید، به کلینیک شنوایی‌شناسی برای آزمایش شنوایی ارجاع داده می‌شوید. متخصص شنوایی‌شناسی بعد از بررسی تاریخچه پزشکی شما و معاینه مجرای گوش و پرده گوش (برای دیدن اینکه آیا تاولی وجود دارد یا نه) آزمایش ارزیابی گوش میانی را انجام می‌دهد. در این آزمایش، یک دستگاه کوچک به نام پروب که به تمپانومتر وصل است، به آرامی داخل مجرای گوش شما قرار می‌گیرد و شما صدای بوق ضعیفی را خواهید شنید. سپس، دستگاه تمپانومتر هوای داخل مجرای گوش را می‌کشد و دوباره به گوش شما برمی‌گرداند.
بعد از این مرحله، صداهای بم، میانه و زیر به صورت بوق و سوت از همان پروب تولید می‌شود و واکنش گوش شما به این صداها ثبت و تحلیل می‌شود. ممکن است هدفونی روی گوش دیگر شما قرار گیرد و همان صداها از آن گوش نیز پخش شود. بعد از این آزمایش‌ها، نتایج تحت عنوان آزمایش تمپانومتری و رفلکس اکوستیک ثبت می‌شود. این آزمایش‌ها نشان می‌دهد که آیا وجود تاول‌ها روی پرده گوش مشکل ایجاد کرده است یا نه، و همچنین آیا گوش میانی در انتقال صدا مشکلی دارد یا خیر و آیا رفلکس گوش به صداهای بلند تحت تأثیر فلج عصب صورت قرار گرفته است یا نه.
در مرحله بعد، متخصص شنوایی‌شناسی آزمایش ادیومتری صوت خالص و گفتاری را انجام می‌دهد. در این آزمایش، هدفونی روی گوش شما قرار می‌گیرد و صدای بم، میانه و زیر به ترتیب پوشش داده می‌شود. شما باید هر زمان که صدای بوق یا سوت را شنیدید، کلیدی را فشار دهید. صدای آزمایش از شدت بلند شروع می‌شود و کمترین صدایی که شما می‌شنوید به عنوان آستانه شنوایی ثبت می‌شود. این آستانه‌یابی برای فرکانس‌های مختلف و هر دو گوش ثبت می‌شود. سپس یک ارتعاش‌گر کوچک پشت گوش شما قرار می‌گیرد و همین فرایند آستانه‌یابی برای فرکانس‌های مختلف تکرار می‌شود.
بعد از آن، آزمایش گفتاری آغاز می‌شود و از طریق میکروفون از شما خواسته می‌شود که کلمات دو سیلابی و تک سیلابی را که متخصص شنوایی‌شناسی می‌گوید، تکرار کنید. این آزمایش نیز در هر دو گوش تکرار می‌شود. با انجام این آزمایش‌ها، ادیوگرام شما ثبت خواهد شد و به آن به طور غیررسمی نوار گوش می‌گویند. بعد از انجام آزمایش‌های ادیومتری و ارزیابی‌های گوش میانه، نوع و میزان کم شنوایی مشخص می‌شود.
اگر شما دچار وزوز گوش نیز شده باشید، بعد از پر کردن پرسشنامه مربوطه، آزمایش ارزیابی وزوز نیز انجام می‌شود تا کیفیت صدا، بلندی وزوز و ارزیابی‌های مربوط به کنترل وزوز گوش مشخص شود. چنانچه نیاز باشد، برنامه توانبخشی وزوز گوش توسط متخصص شنوایی‌شناسی برای شما تنظیم و آغاز خواهد شد.
آزمایش دیگری که ممکن است متخصص شنوایی برای شما انجام دهد، آزمایش بررسی عملکرد حلزونی DPOAE است. در این آزمایش، یک هدفون شبیه هندزفری موبایل داخل گوش شما قرار می‌گیرد و صداهای بوق و سوت به گوشتان پخش می‌شود. حلزون گوش بعد از دریافت این صداها صدایی را از خود بازتاب می‌کند که از پرده گوش به بیرون منتقل می‌شود. صدای بازتاب داده شده توسط دستگاه دریافت و پردازش می‌شود. به کمک این دستگاه می‌توان آسیب حلزون شنوایی را بررسی کرد.
همچنین ممکن است آزمایش‌های بررسی عصب شنوایی و مسیر عصبی شنوایی در پل مغزی نیز انجام شود که به کمک آزمایش BRA بررسی می‌شود. در این آزمایش چند الکترود به پشت هر دو گوش، پیشانی و بالای سر شما وصل می‌شود و هدفونی بر روی گوش شما قرار می‌گیرد. صدای خاصی از هدفون پخش می‌شود و پاسخ سیستم شنوایی شما مستقیماً از عصب شنوایی دریافت و پردازش می‌شود. این آزمایش عملکرد عصب شنوایی و مسیر عصبی شنوایی تا مغز را بررسی می‌کند.
اگر در وضعیت شما علائم تعادل نیز مشاهده شده باشد، آزمایش‌های تعادلی مانند VNG و VHIT نیز ممکن است برای شما انجام شود. این آزمایش‌ها به سلامت بخش تعادلی گوش داخلی و عصب تعادلی (بخشی از عصب زوج هشتم مغزی) می‌پردازد. اگر مشکلات تعادلی وجود داشته باشد، متخصص شنوایی‌شناسی برنامه توانبخشی تعادلی را برای شما طراحی و شروع خواهد کرد. نتایج همه این آزمایش‌های شنوایی مشخص می‌کند که وضعیت شنوایی و تعادل شما چگونه است.
“`html
و تعادل برای پزشک شما گزارش خواهد شد تا پزشکتان درمان لازم را تجویز نماید.
درمان سندرم رامسی هانت
اولین هدف درمان کاهش درد بیمار خواهد بود. معمولا داروهای درمانی این بیماری عبارتند از:
مسکن درد: درد ناشی از سندرم رامسی هانت معمولا خیلی شدید است. داروهای مسکن مثل اکسیکودون (پرکوست، اوکسی کونتین و دیگر) یا هیدروکودون (ویکودین و سایر) می‌توانند برای کنترل درد استفاده شوند.
داروهای ضد ویروس: داروهایی مثل آسیکلوویر و فام سیکلوویر به نابودی ویروس آبله مرغان (واریسلا زوستر) کمک می‌کنند.
کورتیکواستروئید ها: مصرف کوتاه مدت دوز بالایی از متیل پردنیزون می‌تواند اثر داروهای ضد ویروس را برای بهبود سندرم رامسی هانت تقویت کند.
داروهای ضد اضطراب: مانند دیازپام، می‌توانند به کاهش سرگیجه کمک کنند.
داروهای کاهنده ی سرگیجه: داروهایی مانند بتاهیستین و تریامترن اچ هم ممکن است تجویز شوند.
سبک زندگی و مراقبت در خانه
موارد زیر می‌توانند به کاهش درد و ناراحتی در این بیماری کمک کنند:
- نواحی که با دانه‌های قرمز پوستی پوشیده شده را تمیز نگه دارید.
- کمپرس‌های مرطوب و سرد را روی این نواحی قرمز بگذارید تا درد کاهش یابد.
- از داروهای مسکن یا ضد التهاب مانند ایبوپروفن استفاده کنید.
اگر ضعف صورت باعث می‌شود که نتوانید چشمانتان را ببندید، از این روش‌ها برای حفاظت از بینایی خود استفاده کنید:
1- اگر چشمانتان خشک می‌شود، در طول روز از قطره‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید.
2- در شب، از پماد روی چشمانتان استفاده کرده و با نواری پلک‌ها را ببندید یا از پچ‌های چشمی استفاده کنید.
پیشگیری از سندرم رامسی هانت
امروزه به طور منظم کودکان در برابر آبله مرغان واکسینه می‌شوند و این کار احتمال ابتلای آنان به این ویروس را به شدت کاهش می‌دهد. واکسن زونا هم برای افرادی که بالای 60 سال دارند وجود دارد.
سایت رضیم
“`
