نگهداری از کاسکو | قبل و بعد از خرید کاسکو چه نکاتی اهمیت دارد؟ (2 نکته مهم)

معرفی کاسکو

نگهداری از کاسکو به عنوان یک حیوان خانگی به چهار هزار سال قبل برمی‌گردد که در برخی از متون قدیمی مصر، نشانه‌هایی از آن وجود دارد.

این متون نشان می‌دهند که در دوران فراعنه، پرورش و نگهداری طوطی خاکستری رایج بوده است و همچنین شواهدی از نگهداری کاسکو در یونان باستان نیز وجود دارد.

در روم باستان، کاسکوها را در قفس‌های زیبا و زینتی نگهداری می‌کردند و این پرندگان معمولاً از مستعمرات روم در شمال آفریقا، مثل کارتاج به روم آورده می‌شدند. واردات این پرندگان زیبا یکی از تجارت‌های سودآور بازرگانان رومی بود.

به نظر می‌رسد که از قرن پانزدهم به بعد، نگهداری از این پرنده در برخی کشورهای اروپایی رایج شده است. ویژگی سخن گویی کاسکو باعث شد که هنری هشتم، پادشاه انگلستان، یکی از آن‌ها را در کاخ خود نزدیکی لندن نگه‌داری کند.

این کاسکو یاد گرفته بود صدای قایقران‌هایی را که در کنار قصر عبور می‌کردند، تقلید کند.

پادشاهان انگلیسی به خاطر علاقه‌اشان به کاسکو، تا قرن‌ها بعد این پرندگان را در کاخ‌های خود نگه می‌داشتند. همسر «چارلز دوم» پادشاه انگلستان، از سال 1661 تا 1685 میلادی نیز یک کاسکو داشت و وصیت کرده بود که پس از مرگ او، کاسکو را هم با او در کلیسای «وست‌مینستر» دفن کنند.

دریانوردان پرتغالی در زمان سفرهای دریایی خود کاسکوهای سخنگو را به همراه می‌بردند تا در طول سفرهای طولانی، با آن‌ها صحبت کنند.

کاسکو یا طوطی خاکستری (Grey parrot) آفریقایی، پرنده‌ای محبوب در کشورهای اروپایی و دیگر نقاط جهان است.

محبوبیت این پرنده به خاطر هوش بالا و قابلیت سخن‌گویی و تقلید صدا است. واقعاً می‌توان گفت که این پرنده یکی از بهترین تقلیدکننده‌های صدا در دنیا است.

این پرنده می‌تواند به راحتی صدها واژه را یاد بگیرد و تکرار کند و این کار باعث شادی صاحبش می‌شود.

کاسکو یکی از اعضای خانواده پستاسی (Psitacidac) است و مانند سایر طوطی‌ها بدنی مقاوم و نرم دارد. این ساختار به او اجازه می‌دهد که با منقار به راحتی به تمام قسمت‌های بدنش دسترسی داشته باشد و سیمای چرخش سرش به 180 درجه را داشته باشد.

به علت زیبایی جذاب و توانایی تقلید صدا، این پرنده یکی از محبوب‌ترین پرندگان زینتی در دنیا به شمار می‌رود.

این پرنده می‌تواند انواع صداها، موزیک‌ها و کلمات را تقلید کند، که این توانایی در کمتر پرنده یا موجود دیگری دیده می‌شود.

البته باید گفت که این توانایی به شخصیت پرنده بستگی دارد و از یک پرنده به دیگری متفاوت است. همچنین ممکن است به نحوه نگهداری کاسکو و محبت و توجه به آن بستگی داشته باشد.

در نهایت، طوطی خاکستری آفریقایی هوش بالایی دارد و به سادگی می‌تواند بسیاری از کارها را یاد بگیرد.

مشخصات ظاهری کاسکو

نام	کاسکو یا طوطی خاکستری (Grey parrot)
دسته بندی	طوطی سانان از نژاد کنگو
نژادهای کاسکو	کاسکوی کنگو Psittacus erithacus
	“`html کاسکوی تیمنه P.e.Timneh
	کاسکوی پرنسپس P.e.Princeps
تعداد تخمها	2 تا 5 عدد
مدت زمان جوجه شدن تخمها	28 تا 30 روز
زمان بزرگ کردن جوجه کاسکو به صورت دستی	15 تا 21 روزگی
اندازه	گونه کوچک: 12 سانتیمتر
	گونه بزرگ: 100 سانتیمتر
وزن	400 گرم
رنگ پر و بال	بدن: خاکستری
	دم: سرخ
	دمگاه به رنگ خاکستری
	لبه بالها سیاه رنگ
رنگ پا	خاکستری تیره
رنگ منقار	سیاه
رنگ چشم پرنده بالغ	زرد روشن
طول عمر	50 تا 60 سال
قیمت	کاسکو بدون حرف زدن : 1200000 تا 1600000 تومان
	کاسکو با عشوه و سخنگو: 7 میلیون
	خرید و فروش به صورت توافقی باشد ( 1 میلیون تا 7.5 میلیون)

ظاهر کاسکو سالم

اولین قدم برای بررسی یک کاسکوی سالم، نگاه کردن به ظاهر آن است. کاسکوی سالم باید بدنی سالم و کامل داشته باشد و نکات زیر را رعایت کند.

1. نوک منقار کاسکو سالم

نوک یا همان منقار کاسکو باید به طور کامل و سالم باشد. اگر نوک کاسکو کج، پوسته‌پوسته یا ترک‌خورده باشد، این نشان‌دهنده ناسالم بودن آن است.

البته گاهی نوک کاسکوها ممکن است کمی بترکد که این طبیعی است. اما اگر نوک خیلی بلند شده یا به شکلی عمودی شکسته باشد، این یک ایراد جدی است.

رنگ نوک کاسکوهای کونگو باید کاملاً مشکی باشد. براق بودن نوک هیچ تاثیری در سلامت آن ندارد. اما اگر رنگ نوک کم‌رنگ شده باشد، نشانه ‌ای منفی است.

– قسمت بالا و پایین نوک باید به‌طور کامل با هم هم‌راستا باشند و قسمت بالایی باید بخش پایینی را بپوشاند. اگر زاویه آن‌ها تغییر کرده باشد، این نیز ایراد محسوب می‌شود.

2. نحوه تست کردن بینایی کاسکو

کاسکوی سالم باید چشمانی براق و شفاف (بدون توجه به رنگ آن) داشته باشد. هرگونه کدری، عفونت، تیرگی یا ترشح از چشم‌ها می‌تواند علائم بیماری باشد.

علاوه بر این، باید مطمئن شوید که بینایی کاسکو سالم است. چشمان کاسکو باید به نور و حرکت حساس باشند.

این به معنای آن است که با تغییر نور یا نزدیک و دور شدن اشیاء، مردمک چشم‌ها بزرگ و کوچک می‌شوند.

شما می‌توانید بینایی کاسکو را امتحان کنید و به این شکل عمل کنید که دست خود را از یک سمت به سمت یکی از چشم‌ها نزدیک کنید و به واکنش پرنده دقت کنید.

اگر کاسکو به نزدیکی دست شما واکنش نشان دهد، آن چشم سالم است. (شما باید این کار را برای هر چشم به‌طور جداگانه انجام دهید.)

“`

3. نشانه‌های بیماری از روی بینی کاسکو

بینی کاسکو یک ویژگی خاص دارد که شامل دو حفره کوچک در بالای نوک پرنده است.

بینی او باید کاملاً خشک باشد و هیچ ترشحی نداشته باشد.

این بینی باید پرزهای محافظ و شکلی کامل و متقارن داشته باشد. اگر بینی کاسکو آبریزش داشته باشد (چه با عطسه و چه بدون آن) یا اگر التهاب، زخم و ترشح وجود داشته باشد، این نشانه‌ای از بیماری است. (زخم‌هایی که به دلیل برخورد با اجسام به وجود می‌آیند، اگر خیلی حاد نباشند، مشکل‌ساز نیستند).

4. بررسی سالم بودن پاها و ناخن‌های کاسکو

هر پای کاسکو چهار انگشت دارد و به صورت بندبند است.

پاها و انگشتان باید سالم باشند، بدون انحراف و زخم و عفونت.

ناخن‌ها نباید خیلی بلند باشند.

چراکه اگر ناخن‌ها خیلی کوتاه شوند، ممکن است مشکلاتی برای کاسکو پیش بیاید.

سلامت پاها بسیار مهم است، زیرا کاسکوها علاوه بر راه رفتن و نشستن، از پاهایشان برای گرفتن و خوردن غذا نیز استفاده می‌کنند و هر گونه مشکل در پاها می‌تواند روی تغذیه آن‌ها تاثیر بگذارد.

پاها به صورت بندبند هستند، اما سطح کف پا تقریباً صاف است و وجود هر گونه عارضه، زخم یا قارچ نشان‌دهنده بیماری است.

5. بررسی سالم بودن بال‌های کاسکو

بال‌های کاسکو باید سالم باشند و به طور کامل باز شوند. استخوان‌های این بال‌ها و قسمت‌های زیر پر نیز باید بدون آسیب، زخم، عفونت یا قارچ باشند. (شکستگی یا کنده شدن پرها اگر بدون زخم یا جراحت باشد، یک مشکل نیست و پرهای کنده‌شده دوباره رشد می‌کنند).

نتیجه‌گیری: همه قسمت‌های بدن کاسکو باید سالم، مرتب، بدون زخم و عفونت و ترشح و شکستگی باشد. اگر این موارد وجود داشته باشد، آن کاسکو کیفیت خوبی نخواهد داشت.

6. طرز نشستن کاسکوی سالم

یک کاسکوی سالم به‌طور کشیده و با اطمینان روی پای خود می‌نشیند، در حالی که کاسکویی که بی‌حال است و روی شکم خود می‌نشیند، نشان‌دهنده بیماری اوست.

به یاد داشته باشید که اگر کاسکو به لک رفته و بی‌حوصلگی نشان دهد، ممکن است ظاهری بی‌حال داشته باشد، اما اگر او کاملاً روی پای خود نشسته و کشیده است، به معنای این نیست که بیمار است.

7. رنگ مدفوع کاسکوی سالم

رنگ مدفوع کاسکوهای سالم یکی از اولین نشانه‌های سلامت آنهاست.

مدفوع یک کاسکوی سالم باید سفید و سبز و دارای غلظت مناسب باشد

اگر مدفوع خیلی رقیق باشد یا رنگ آن تغییر کند، نشان‌دهنده بیماری است. اگر مدفوع کاسکو زرد باشد و بوی عفونت بدهد، کاسکو دچار بیماری عفونی است.

بیشتر بخوانید:

نکات مهم قبل از خرید کاسکو

وقتی تصمیم به خرید کاسکو می‌گیرید، قفس او را هم فراموش نکنید. قفسی که خریداری می‌کنید باید تمیز باشد، زیرا آلودگی آن به محیط خانه شما منتقل می‌شود.

پس از خرید پرنده، او را در قفس جدیدش قرار دهید و یک پارچه سفید روی قفس بیندازید. پس از اینکه به خانه رسیدید، پارچه را از روی قفس بردارید.

برای کاسکوی خود یک نام مناسب انتخاب کنید و هنگام مشغول شدن به او و غذا دادن، با محبت نامش را صدا بزنید.

قفس کاسکو را هرگز در معرض باد کولر یا هوای ورودی از پنجره قرار ندهید.

قفس را روی زمین نگذارید تا حشراتی به دور پرنده جمع نشوند. بهترین ارتفاع برای قرار دادن قفس کاسکو، حدود 1.5 متر است.

در اوایل ورود کاسکو به خانه،

“`html

قفس پرنده را در جایی آرام قرار دهید که مردم زیاد در آنجا رفت و آمد نکنند. بهتر است کاسکو بتواند خانواده شما را از فاصله‌ای ببیند تا به تدریج به شما عادت کند.

یک نفر باید مسئول اصلی مراقبت از کاسکو باشد و معمولاً این فرد همان صاحب پرنده است.

کارهایی مانند فریاد کشیدن، دویدن یا پرتاب اشیاء باعث ایجاد ترس و استرس در کاسکو می‌شود، بنابراین باید از انجام این نوع کارها پرهیز کنید.

یک هفته پس از ورود کاسکو به خانه جدید، می‌توانید با دستان خود به او غذا دهید و به او یاد دهید که غذا را از شما بگیرد.

اگر می‌خواهید به کاسکو آموزش بدهید، می‌توانید از خوراکی‌های محبوبش به عنوان جایزه استفاده کنید. بیشتر کاسکوها به سیب، پسته، بادام و تخمه آفتابگردان علاقه دارند، بنابراین می‌توانید از این خوراکی‌ها برای تشویق او استفاده کنید.

در خانه، موسیقی را با صدای ملایم پخش کنید تا کاسکو اذیت نشود.

کاسکو را در مکان سرد و خشک نگذارید.

یکی از نکاتی که باید به آن توجه کنید، دما و رطوبت مناسب برای نگهداری کاسکو است. در خانه، باید شرایط لازم برای رشد و زندگی سالم کاسکو را فراهم کنید تا پرنده شاداب باشد.

قبل از اینکه به نگهداری کاسکو سخنگو فکر کنید، خوب در مورد آن بیندیشید و مسئولیت نگهداری از این پرنده‌ را بر عهده بگیرید. اگر زمان کافی برای مراقبت از کاسکو سخنگو ندارید، بهتر است این کار را شروع نکنید.

کاسکو سخنگو، پرنده‌ای اجتماعی است و به توجه زیادی نیاز دارد. اگر نتوانید به او توجه و محبت داشته باشید، ممکن است کسل و افسرده شود و رفتارهای خشونت‌آمیزی از خود نشان دهد.

نگهداری از کاسکو سخنگو برای افرادی که خیلی مشغول هستند یا زمان کمی در خانه می‌گذرانند، مناسب نیست.

تمام طوطی‌ها، از جمله کاسکوها، همدم‌های خوبی هستند. اگر به خوبی از این پرنده‌های پرانرژی مراقبت کنید، انرژی مثبت آن‌ها به شما منتقل خواهد شد.

نگهداری از کاسکو سخنگو برای سالمندان، افرادی که بازنشسته هستند و عاشقان کاسکو بسیار مناسب است و روحیه آن‌ها را شاد نگه می‌دارد.

وقتی کاسکو سخنگو را به خانه می‌آورید، انتظار نداشته باشید که به سرعت شروع به صحبت کند. معمولاً کاسکوها زمانی شروع به حرف زدن می‌کنند که با محیط جدید آشنا شوند و از اعضای خانواده خجالت نکشند. سطح هوش کاسکوها متفاوت است.

برخی کاسکوها هیچ‌گاه نمی‌توانند صدای انسان را تقلید کنند، در حالی که انواع دیگری هستند که می‌توانند هر روز یک کلمه جدید یاد بگیرند و بگویند.

قار کشیدن و سوت زدن برای کاسکوهای تازه خریداری شده کاملاً طبیعی است. در روزهای اول ورود کاسکو، بیشتر اوقات صدای قار کشیدن او را خواهید شنید، زیرا هنوز احساس ناامنی می‌کند و غرایز طبیعی او فعال است.

قفس مناسب برای کاسکو

در بازار انواع مختلفی از قفس طوطی در دسترس است: قفس‌ها می‌توانند زینتی، کوچک، گرد یا چوبی و یا از بامبو (نی) باشند.

طوطی‌های سالم در کوتاه‌مدت قفس‌های چوبی را به تکه‌های چوب تبدیل می‌کنند، به خصوص میله‌های آن!

قفص‌های خوب مخصوص طوطی‌های با کیفیت بالاتر هستند.

بعضی از تولیدکنندگان قفس‌ها برای کاهش هزینه‌ها، قفس‌های کوچکتری به بازار عرضه می‌کنند. طوطی‌هایی مثل کاسکو، آمازون، کاکادو و ارا به قفسی با ابعاد حداقل 100 در 70 در 68 سانتیمتر نیاز دارند که ارتفاع قفس از عرض آن بسیار مهم‌تر است.

قفسی با ابعاد 100 در 80 در 40 سانتیمتر، مکان مناسبی برای خزیدن است و حتی دو طوطی می‌توانند در آن زندگی کنند.

اگر قفسی به وضوح کوچکتر باشد، تنها می‌تواند به عنوان محل خواب مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر قفس‌های بزرگ، انواع نامناسب دیگری نیز در بازار موجود هستند.

1. میله‌های قفس باید از آهن و نسبتاً ضخیم و ضد زنگ باشند.
   میله‌های پوشش داده شده با پلاستیک سفید مناسب نیستند، چون پرنده پلاستیک را می‌جود و آهن به راحتی زنگ می‌زند.
2. قفس باید دارای میله‌های عرضی هم باشد، زیرا طوطی‌ها دوست دارند روی میله‌ها خزیده و کار کنند.

“““html

• پرنده نمی‌تواند به راحتی بالا و پایین برود، زیرا قفس باید بلند باشد.
• سقف قفس باید صاف و مسطح باشد تا پرنده روی آن راه برود.
  در قفس های مدور یا کروی، پرنده سخت می‌تواند تعادلش را حفظ کند.
  اگر از قبل یک قفس گرد دارید، می‌توانید بر روی آن یک شاخه برای نشستن قرار دهید.
  میله‌های نشیمنگاه وجود دارند که می‌توانید آنها را به قفس نصب کنید و شاید خودتان بتوانید آنها را بسازید.
• فقط یک میله نشیمنگاه در قفس خیلی کم است. طوطی باید در محیطش احساس راحتی و سرزنده بودن کند.
  پرنده باید بتواند به راحتی به ظروف آب و غذا دسترسی داشته باشد.
• اگر قفس دارای تاب است، بهتر است مدتی پرنده را در حالت خود بگذارید.
  اگر دیدید طوطی از آن با علاقه استفاده می‌کند، آن را در قفس نگه دارید وگرنه باید آن را بردارید (زیرا بسیاری از طوطی‌ها از تاب استقبال می‌کنند).
• وسایل قفس شامل دو یا سه ظرف برای غذا و آب است.
  یک ظرف برای دانه، یکی برای آب و یکی برای میوه، سبزی و خوراکی های اضافی است.
  این ظروف باید از بیرون قابل پر کردن باشند.
• درهای قفس خیلی مهم هستند.
  اگر درها فقط دو تا باشند، طوطی ممکن است به راحتی آن‌ها را باز کند و این کار شادی او را بیشتر می‌کند، زیرا به او آزادی می‌دهد.
  بنابراین، درها باید با یک قفل یا قلاب بسته شوند.
  در کف قفس باید یک صفحه مشبک وجود داشته باشد. درباره وجود یا عدم وجود این صفحه نظرات متفاوتی وجود دارد.
  دم‌های بلند برخی طوطی‌ها ممکن است در این صفحه گیر کنند و پرهای نازک خود را از دست بدهند.
• استفاده از کشو محکم زیر قفس نیز مهم است.
  کشو باید به طور روان باز و بسته شود و باید گاهی با آب جوش تمیز شود.
  یک محل مناسب برای قرار دادن قفس نیز بسیار مهم است.
  قفس نباید روی زمین باشد چون پرنده احساس امنیت نمی‌کند و در خطر به سر می‌برد (چون بالای سرش هیچ تسلطی ندارد).
  قفس باید در ارتفاع دید یک انسان ایستاده باشد. می‌توانید در بازار میزها یا نرده های فلزی مناسب برای قرار دادن قفس تهیه کنید.
  قبل از خرید، از استحکام آنها اطمینان حاصل کنید. همچنین می‌توانید از میز یا کمد چوبی به عنوان پایه قفس استفاده کنید.
  پرنده در این قفس به محیط جدید عادت می‌کند و با آن آشنا می‌شود. ابتدا باید در قفس بسته بماند.
  اما این وضعیت نباید طولانی باشد چون پرنده نمی‌تواند تمام عمرش را در قفس بگذراند؛ البته این به این معنی نیست که بعداً نیازی به قفس نداشته باشد.

محل مناسب برای قرار دادن قفس کاسکو

قبل از اینکه طوطی را در قفس قرار دهید، باید یک مکان مناسب برای قفس انتخاب کنید. محل قرار دادن طوطی نباید مرکز تجمع اعضای خانواده باشد.

بهترین مکان یک گوشه آرام و دور از هیاهو است که پرنده از آنجا بتواند دید خوبی به همه جا داشته باشد، ولی در عین حال طوطی به نزدیکی انسان نیاز دارد.

بهتر است قفس در سه کنج دیوار یا به دیوار تکیه داده شود تا پرنده از پشت احساس امنیت کند.

طوطی به نور روز نیاز دارد، بنابراین مکانی نزدیک به پنجره مناسب است؛ باید مطمئن شوید که زمانی که خورشید درست مقابل پنجره است، پرنده در سایه قرار داشته باشد چون گرما می‌تواند او را اذیت کند.

قفس نباید مستقیماً روی شوفاژ قرار گیرد چون گرمای آن برای پرنده زیاد است.

قرار دادن قفس نزدیک پنجره هم خوب نیست چون بال زدن پرندگان بیرون می‌تواند باعث ترس طوطی شود.

مهمترین شرط برای قرار دادن قفس این است که پرنده هرگز نباید در مسیر جریان هوا باشد.

اگر خانه شما جایی برای حفاظت در برابر جریان هوا ندارد، نباید پنجره‌ها را باز کنید و اگر لازم بود پنجره‌هایی را باز کنید که محافظ (توری دار) داشته باشند.

25 روش برای پیشگیری از بیماری

“““html

در کاسکو

1. فرد نباید فکر کند چون به کاسکو رسیدگی می‌کند و به او سلام می‌گوید حق دارد در قفس را باز کند و دستش را به دهان کاسکو نزدیک کند؛ چون ممکن است کاسکو به شدت گاز بگیرد.
2. اگر از کاسکو به خوبی مراقبت کنید و تحت نظر دامپزشک از او نگهداری کنید، می‌تواند تا ۵۰ سال عمر کند.
3. وقتی مردمک کاسکو کوچک می‌شود، یعنی کاسکو عصبانی است و نباید در این زمان مزاحم او شوید.
4. کاسکوهای بالغ و سخنگو که از خانواده‌های دیگر می‌آیند، زودتر با صاحبشان آشنا می‌شوند و با او راحت می‌شوند و شروع به صحبت کردن می‌کنند.
5. کاسکوی رام شده معمولاً تمایل دارد با یکی از اعضای خانواده ارتباط نزدیک‌تری برقرار کند و معمولاً این فرد کسی است که از او به خوبی نگهداری می‌کند.
6. زمانی که کاسکو رابطه نزدیکی با صاحبش برقرار کند و بعد از آن جدا شود یا صاحبش به او اهمیت ندهد، ممکن است شروع به کندن پرهای خود کند.
7. اگر در سنین بالا به کاسکو چیزی برای جویدن ندهید، ممکن است پرهای خود را بکند.
8. باید روزانه یک ساعت یا بیشتر با کاسکوی خود بازی کرده و او را از قفس بیرون ببرید تا سرحال شود و حرکات ورزشی داشته باشد تا همیشه سالم باشد و دچار مشکلات روحی نشود.
9. هرگز دو کاسکو را تنها در یک اتاق نگذارید چون ممکن است با هم دعوا کنند.
10. هرگز نباید کاسکوی خود را در معرض آموزش کودکان و افراد پر شوخی قرار دهید، چون ممکن است کاسکو کلمات آن‌ها را تکرار کند و شما را اذیت کند و در زمان فروش هم ارزش آن کم می‌شود.
11. سعی کنید وقتی می‌خواهید به کاسکوی خود کلمه‌ای یاد دهید، آن را با یک لحن صدا و با فاصله زمانی ۱۰ ثانیه بگویید. مثلاً وقتی می‌خواهید به او “سلام” را یاد دهید، فقط بگویید “سلام” و پیشوند یا پسوند نگذارید.
12. کاسکو هر صدایی که بشنود را یاد می‌گیرد و تکرار می‌کند. بنابراین باید مطمئن شوید که کاسکو در یک جای آرام باشد تا سر و صداهایش شما را اذیت نکند.
13. بهترین کاسکویی که تا به حال وجود داشته است “پرودل” نام دارد که ۸۰۰ کلمه را یاد گرفته است و بعد از او “آلکس” بهترین کاسکو بوده است.
14. کاسکوها از دوش گرفتن لذت می‌برند و حمام کردن آن‌ها به سلامت پرهایشان کمک می‌کند.
15. با استفاده از حلقه پای شماره‌گذاری شده می‌توانید از فرار کاسکو جلوگیری کنید.
16. کاسکو را از برخی گیاهان خانگی سمی دور نگه دارید.
17. زمانی که کاسکو نمی‌خواهد روی دست شما بنشیند، به آرامی انگشت سبابه خود را به سمت سینه‌اش نزدیک کنید و کمی فشار دهید؛ این کار موجب می‌شود که کاسکو روی دست شما بنشیند.
18. قبل از اینکه کاسکو را به قفس برگردانید، مطمئن شوید که به اندازه کافی ورزش کرده باشد.
19. کاسکو قبل از نشستن روی هر چیزی، اول با منقار خود استحکام آن را بررسی می‌کند. اگر شما دستتان را عقب بکشید، اعتماد به نفس او نسبت به شما کاهش می‌یابد.
20. کاسکو دوست ندارد که کسی از جلو به او نزدیک شود و در این زمان می‌ترسد و ناراحت می‌شود.
21. طوطی‌های ناخوش معمولاً پرهای خود را پف کرده نگه می‌دارند.
22. کاسکو با عمل پرآرایی، بدن و پرهای خود را از شوره تمیز می‌کند.
23. کاسکو از فضای باز لذت می‌برد و وقتی از قفس خارج می‌شود، کمی به خمیازه و ورزش می‌پردازد.
24. اسباب‌بازی‌های مناسب برای کاسکو شامل تاب، زنگوله، آجرهای معدنی برای جویدن و… هستند.
25. کاسکو به خوردن سبزیجات و میوه‌ها، به خصوص سیب، علاقه زیادی دارد.

در مورد نظافت کاسکو چه می‌دانید؟

کاسکوها از هر زمانی استفاده می‌کنند تا خودشان را تمیز کنند.

بخش عمده‌ای از ساعات بیداری کاسکوها به پرآرایی می‌گذرد.

کاسکوها از انتهای بدن و بالای دم خود از روزنه‌ای کوچک ماده‌ای چرب برمی‌دارند و برای شفافیت به پرهای خود می‌مالند.

این چربی‌ها به مرور زمان خشک شده و به صورت شوره در هوا پخش می‌شوند یا در اطراف قفس جمع می‌شوند.

برای اینکه هم کاسکو و هم محیط او تمیز باشد، باید هر هفته دو بار در بهار و تابستان و یک بار در پاییز و زمستان کاسکو را حمام کنید. (تا پایان با ما همراه باشید تا نحوه صحیح حمام…)

“““html

دادن به طوطی را به شما آموزش دهیم)

نگهداری از قفس کاسکو

قفس کاسکوتان باید یک پوشش خوب داشته باشد، زیرا این مهم‌ترین نکته برای حفظ بهداشت قفس است.

اما به خاطر داشته باشید که حتی اگر قفس از بهترین جنس باشد، هنوز هم ممکن است باکتری‌ها را جذب کند. بنابراین سعی کنید قفس را به طور مداوم با روش زیر تمیز کنید:

حداقل هر هفته یک بار قفس را با مواد شوینده به‌خوبی بشویید و سپس کاملاً آبکشی کنید (مراقب باشید که هیچ‌گونه مواد شوینده باقی نماند، زیرا ممکن است سمی و خطرناک باشد).

پس از آبکشی، کل قفس را با آب جوش دوباره آبکشی کنید تا به‌راحتی استریل شود.

هر چند ماه یک بار با استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده (ترجیحاً مواد مخصوص قفس پرندگان) قفس را به‌طور کامل ضدعفونی کنید.

به‌طور مرتب قفس را بررسی کنید؛ اگر دچار زنگ‌زدگی یا رنگ‌رفتگی شده بود، آن را تعمیر کنید و در غیر این صورت سریعاً تعویض کنید.

هرگز اجازه ندهید قفس مدت طولانی در معرض آلودگی یا مدفوع پرنده بماند.

نقاط زاویه‌دار و کنجی را با دقت بیشتری بررسی کنید، زیرا این مناطق بیشتر به باکتری‌ها حساس هستند.

بهداشت زیر قفس کاسکو

زیر قفس به‌طور مداوم با مدفوع و باقی‌مانده‌ها آلوده می‌شود، بنابراین باید حتماً روزانه تمیز شود. این کار را می‌توانید به دو روش انجام دهید:

1. استفاده از روزنامه برای پوشش کف قفس و تعویض آن هنگام کثیف شدن یا جمع شدن فضولات.
2. استفاده از خاک مخصوص برای پوشش کف. این گزینه بهترین حالت است، البته هزینه بیشتری دارد؛ می‌توانید خاک را در مدت‌های معین تعویض کنید.
   مزیت این روش این است که خاک به‌سرعت رطوبت و فضولات را جذب کرده و از انتشار بو جلوگیری می‌کند.
   فقط از خاک‌های مخصوص این کار استفاده کنید.

برخی افراد از خاک اره به‌عنوان گزینه‌ای مناسب یاد می‌کنند، اما اصلاً از خاک اره استفاده نکنید، زیرا خود خاک اره در مجاورت رطوبت باکتری تولید کرده و بو می‌گیرد.

علاوه بر موارد گفته شده، وسایل دیگر مورد استفاده کاسکو نیز باید به‌طور مداوم تمیز یا تعویض شوند. به‌عنوان مثال، میله نشیمن کاسکو که از چوب ساخته شده نباید خیلی شسته شود (اما در طول زمان باید مرتب تمیز و به‌خوبی خشک شود) و باید در مدت‌های معین تعویض گردد.

بهداشت ظروف غذای طوطی

ظروف آبخوری و غذاخوری باید به‌طور مداوم و روزانه (در صورت نیاز چند بار در روز) کاملاً شسته و خشک شوند (مراقب باشید که باقی‌مانده غذا در ظرف نماند، زیرا باعث تولید باکتری می‌شود).

دقت کنید که باقی‌مانده‌های غذا (به‌ویژه غذاهای تر) در ظروف نماند، زیرا باعث بو گرفتن و جذب باکتری می‌شوند.

با رعایت تمام نکات فوق، باز هم ظروف غذاخوری (به‌ویژه ظروف پلاستیکی) بعد از مدتی آلوده می‌شوند، بنابراین با وجود ظاهر سالم و تمیز آنها، باید هر چند وقت یکبار آنها را تعویض کنید.

دمای مناسب و رطوبت برای نگهداری کاسکو

اکثر گونه‌های طوطی‌ها به هوای گرم و مرطوب عادت دارند. زمانی که رطوبت محیط زندگی کاسکو کم می‌شود، ممکن است با مشکلاتی مانند خارش پوست مواجه شوند. همچنین کاهش رطوبت، میزان پرکنی کاسکوها را افزایش می‌دهد. تکان دادن بی‌رویه سر، خارش دهان و بینی و عطسه کردن از جمله علائمی است که کاسکو هنگام کاهش رطوبت نشان می‌دهد.

رطوبت ایده‌آل برای محیط زندگی کاسکو بین 30 تا 50 درصد است. برای افزایش رطوبت در منزل، می‌توانید از دستگاه‌های بخور استفاده کنید. در بازار دو نوع دستگاه بخور سرد و گرم موجود است که می‌توانید از آنها استفاده کنید.

بهتر است دستگاه بخوری انتخاب کنید که مجهز به رطوبت‌سنج باشد تا بتوانید رطوبت را در بازه 30 تا 50 درصد تنظیم کنید. همچنین باید کاسکوها را از تغییرات دما محافظت کنید. دمای محیط زندگی کاسکو نباید کمتر از 18 درجه سانتی‌گراد باشد، زیرا این برای پرنده خطرناک است.

کاسکوها را حتی از بادهای سرد، چه کوچک و چه بزرگ، محافظت کنید تا به بیماری‌هایی چون سرماخوردگی مبتلا نشوند. در فصل زمستان، هوای منزل خود را با بخاری و وسایل گرمایشی گرم نگه دارید. همچنین باید به رطوبت داخلی محیط نیز توجه داشته باشید.

“““html

جفت گیری و تکثیر کاسکو

پرورش کاسکو مانند تصور بسیاری سخت نیست و وقتی که جفت خود را پیدا می‌کنند، معمولاً جفت‌گیری‌های موفقی دارند.

کاسکوها معمولاً خجالتی نیستند و می‌توانند والدین خوبی برای جوجه‌ها باشند. پرورش جوجه‌های کاسکو از سایر جوجه‌طوطی‌ها مانند کاکاتو، عروس هلندی یا اکلکتوس آسان‌تر است.

در آمریکا جوجه‌های کاسکو به اندازه کافی پرورش داده می‌شوند و اکثر افراد تمایل به خرید کاسکوهای قاچاق ندارند، بنابراین قوانین حمایت از ورود کاسکوهای قاچاق چندان قوی نیست.

نحوه تشخیص جنسیت کاسکو (Grey parrot)

کاسکوهای نر و ماده از نظر ظاهری شباهت زیادی دارند، بنابراین برای تشخیص جنسیت و اینکه مطمئن شوید جفت‌ها را درست کنار هم قرار داده‌اید، انجام آزمایش DNA ضروری است.

پرورش‌دهندگان حرفه‌ای کاسکو با توجه به ظاهر آن‌ها، مانند اندازه سر و نوک، تا حدودی می‌توانند جنسیت را تشخیص دهند، اما به دلیل احتمال بالای خطا بهتر است وقت خود را هدر ندهید.

بیشتر پرورش‌دهندگان کاسکو معتقدند که استفاده از لانه‌های L شکل تاثیرگذار است.

در قفس باید درب به‌طور کامل بسته باشد و چوب نشیمنگاه به‌طور ثابت نصب شده باشد تا جفت‌گیری با موفقیت انجام گیرد.

همچنین نیاز است که چوب‌های اضافی گذاشته شود تا ناخن‌ها کوتاه بمانند و همچنین چوبی جداگانه برای پرآرایی روزانه کاسکو فراهم شود.

جفت‌گیری کاسکوها معمولاً چندین بار در روز قبل از تخم‌گذاری و در طی چند هفته انجام می‌شود و تعداد تخم‌ها میان ۲ تا ۵ عدد متغیر است. در این زمان بهتر است مزاحمتی برای کاسکو نر و ماده ایجاد نکنید و تنها یک بار در روز زمانی که در حال خوردن هستند، لانه را بررسی کنید.

نحوه صحیح جدا کردن جوجه کاسکو از پدر و مادر

کاسکوها نسبت به جوجه‌ها حساس هستند و ممکن است هنگام بیرون آوردن جوجه‌ها به پدر و مادر مورد حمله قرار بگیرید. بنابراین بهتر است هنگام بیرون آوردن جوجه‌ها از روزنامه یا پارچه برای جلوگیری از دید پدر و مادر استفاده کنید و در این زمان استفاده از دستکش برای جلوگیری از زخم شدن ضروری است.

بیشتر بخوانید::

تغذیه و جیره غذایی کاسکو (طوطی خاکستری)

1. پسته
2. گردو تازه و خشک
3. مغز دانه‌ها
4. بادام زمینی
5. میوه و سبزیجات
6. تخمه آفتابگردان بدون نمک
7. بلال تازه
8. سیب
9. گیلاس
10. انواع دانه‌ها

کاسکوها از خوردن غذاهای خوش‌مزه لذت می‌برند و…

“““html

پرندگان وقتی با ما بازی می‌کنند، لذت می‌برند و این می‌تواند راه خوبی برای تشویق آنها به صحبت کردن و یادگیری حرکات جدید باشد.

فلفل تند یکی از خوراکی‌هایی است که بسیاری از کاسکوها از آن خوششان می‌آید و می‌توانند از خوردن آن لذت ببرند.

قبل از دادن میوه به طوطی، آن‌ها را به خوبی با آب بشویید. این یک کار مهم است.

هرگز غذاهای خودتان را به کاسکو ندهید، حتی اگر قبلاً این کار را کرده‌اید و او از آن خوشش آمده است.

می‌توانید ماهی یک بار، استخوان ران مرغ آب‌پز شده بدون نمک و روغن را به کاسکو بدهید.

وقتی غذایی جدید به طوطی می‌دهید، ممکن است ابتدا آن را رها کند، اما دوباره آن را به او بدهید تا بیشتر بچشد و ممکن است از آن خوشش بیاید.

در طبیعت، کاسکوها گاهی از موجودات زنده مثل حلزون نیز تغذیه می‌کنند.

بدون یک خوراک مناسب و مقوی، نگهداری درست از طوطی ممکن نخواهد بود و پرهای نا مناسب معمولاً نتیجه تغذیه نامناسب هستند.

طوطی‌ها به‌طور طبیعی گیاه‌خوار هستند و فقط در برخی مواقع، به ویژه در زمان تولید مثل، از غذاهای حیوانی نیز بهره‌مند می‌شوند.

در طبیعت، غذای پروتئینی طوطی‌ها معمولاً شامل حشرات یا کرم‌های کوچک است.

طوطی‌ها از هر نوع مواد گیاهی که در وطن‌شان رشد کرده و به آن علاقه دارند، تغذیه می‌کنند.

طوطی‌های آزاد در طبیعت از میوه‌ها، پوست شاخه‌های جوان، گیاهان، دانه‌ها، گردو، بادام، فندق، پسته، توت، شیره برخی گیاهان و ممکن است حشرات یا کرم‌ها نیز تغذیه کنند. اما در اسارت، معمولاً هر چیزی را که در دسترس باشد، مصرف می‌کنند.

برای تهیه یک رژیم غذایی مناسب برای طوطی‌تان با دامپزشک متخصص مشورت کنید.

بیشتر بخوانید:

از دادن خوراک فاسد و کپک‌زده به شدت خودداری کنید.

غذا و آب باید همیشه و به‌موقع در اختیار پرنده باشد تا او احساس شادابی کند.

بهترین زمان برای دادن آب و غذا صبح زود است. اگر صبح زود بیدار نمی‌شوید، حتماً تهیه کنید تا از شب قبل دانه برای صبح در دسترس پرنده باشد.

روزانه حداقل دو بار آب تازه با دمای مناسب در اختیار پرنده قرار دهید و اگر آب کثیف شد، فوراً آن را عوض کنید.

بهتر است ظرف آب، دانه و سبزیجات طوری باشد که از بیرون پر شود تا پرنده به خاطر ورود دست به قفس نترسد.

از چیدن گل‌ها و گیاهان باغچه و یا اطراف جاده و غذا دادن به پرنده جداً خودداری کنید، چون ممکن است برخی از آنها مسموم باشند.

هرگونه فشار یا نگه داشتن پرنده گرسنه برای وادار کردن او به آوازخوانی یا سخن گفتن، نوعی آزار و شکنجه است و نتیجه مطلوبی نخواهد داشت.

طوطی‌ها به شاخه‌های خزیدن نیاز دارند. این شاخه‌ها باید از درختانی تهیه شوند که سمی نیستند.

غذای مخصوص جوجه کاسکو

متأسفانه بسیاری از ما فکر می‌کنیم که غذای اصلی کاسکوها و بقیه طوطی‌ها تخمه است، اما این اشتباه است.

شما باید دانه‌های خوب را خیس کنید و به طوطی خود بدهید. یک مخلوط خوشمزه مثل ماش، بلال، ذرت خیس‌خورده، عدس، نخود، گندم و… تهیه کنید.

باید حداقل هفته‌ای دو تا سه بار این غذای نرم و مناسب را به طوطی بدهید.

ویژه به جوجه‌ها دقت کنید. داخل ظرف آب‌خوری کاسکو عسل اضافه کنید و آن را خوب حل کنید؛ این کار بسیار مهم است. همچنین باید به جوجه‌ها بادام‌زمینی خام در پوست بدهید.

خطرات زیادی در دادن تخمه به طوطی وجود دارد.

“` حتی پرنده‌های پیر هم وقتی که خیلی تخمه می‌خورند و فقط به خوردن تخمه عادت می‌کنند، چربی زیادی در بدنشان جمع می‌شود و باعث بیماری‌های مختلف می‌شود.

مشکلات و مضرات نگهداری کاسکو :

اگرچه کاسکوها پرنده‌های باهوش و احساسی هستند، اما نگهداری از آن‌ها چالش‌های خاص خود را دارد. چالش‌هایی مانند:

1. کاسکوها پرنده‌های بسیار پر سروصدایی هستند. صدای بلند این پرنده‌ها ممکن است شما را آزار دهد و باعث عدم آرامش شما شود.
2. نگهداری از کاسکو ممکن است محیط خانه‌تان را شلوغ و کثیف کند. زمانی که کاسکو را در منزل دارید، باید به ریزش پرهایشان و پخش شدن دانه‌هایشان بر روی زمین عادت کنید؛ زیرا کاسکوها عادت دارند دانه‌های خود را پخش کنند.
3. برای کاسکوها، علاوه بر دانه‌ها و غذاهای آماده، باید خودتان نیز غذا تهیه کنید. مثلاً باید برای آن‌ها تخمه آفتابگردان بشکنید یا میوه‌ها و سبزیجات را خرد کنید. این کار ممکن است زمان‌بر باشد.
4. نگهداری از کاسکو هزینه‌بر است؛ زیرا شما باید برای خرید قفس، دانه‌ها و اسباب‌بازی‌های آن‌ها هزینه کنید. این هزینه‌ها بعضی اوقات بسیار بالا می‌رود.
5. احتمال بروز حساسیت و بیماری به خاطر نگهداری از این پرنده‌ها وجود دارد.
6. منقار کاسکو ممکن است روی دیوارهای خانه‌تان خراش بیندازد یا مبل و لباس‌های شما را خراب کند.
7. زمانی که کاسکو عصبانی می‌شود، ممکن است به شما گاز بگیرد یا پنجه بزند؛ بنابراین در خانه‌هایی که کودکان خردسال حضور دارند، باید بیشتر مراقب این موضوع باشید.