نگهداری و پرورش گیاه آپارتمانی لیندا (2 نکته مهم)

نگهداری و تکثیر گل لیندا

لیندا که به خاطر شکل ساقه ضخیمش در انگلستان به پافیلی معروف است، در ایالات متحده به نام نخل دم اسبی شناخته می‌شود. این گیاه به دلیل ورم موجود در انتهای ساقه‌اش، قادر است تا رطوبت را در مناطق بیابانی که ممکن است چند ماه باران نبارد، حفظ کند. برگ‌های بلند و باریک آن نیز به این منظور طراحی شده‌اند که آب را به خوبی نگه‌دارند. اگر شما هم یک لیندا در خانه دارید، باید منتظر باشید که قد آن تا دو متر برسد. برای اینکه ظاهر گیاهتان زیبا باقی بماند و تغییرات نداشته باشد، جوانه‌هایی که از انتهای ساقه آن رشد می‌کنند، بهتر است حذف شوند. بیایید با هم به تکثیر و نگهداری گل لیندا بپردازیم.

نگهداری و تکثیر گل لیندا

زیبایی این گیاه بخاطر برگ‌های آویزان و سرازیر آن به سمت پایین است که به ویژه در سنین بالا بیشتر نمایان می‌شود. ساقه آن به تدریج ضخیم می‌شود و شکل عجیبی به خود می‌گیرد، به همین خاطر نام انگلیسی‌اش به معنی پای فیل است. این گیاه با داشتن پایه بزرگ و ورم کرده، می‌تواند آب را در خود ذخیره کند. لیندا می‌تواند به قد دو متر برسد. با گذشت زمان از ساقه گیاه، جوانه‌هایی می‌روید که برای حفظ فرم و شکل آن بهتر است بلافاصله حذف شوند. این گیاه ۲۴ نوع مختلف درختچه‌ها و درختان همیشه سبز دارد. برگ‌های لیندا باریک، کشیده، ضخیم، مقاوم و آویزان هستند و طولشان ممکن است به ۱.۸ متر برسد. گیاه به نام‌های نخل دم اسبی و لیندا شناخته می‌شود، اما نام علمی‌اش BEAUCARNEA RECURVATA است.

این گیاه بومی نواحی جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و به آب و هوای بیابانی عادت دارد. برگ‌های آن باریک و ضخیم بوده و به حالت آویزان و فنری هستند. این نوع برگ‌ها با سطح مقطع کم، مانع از هدر رفتن آب گیاه می‌شوند.
زیبایی آن به خاطر سرازیر شدن برگ‌ها به سمت پایین است، به خصوص در سنین بالا. ساقه ضخیم آن شکل عجیبی به خود می‌گیرد و این مسئله به نام انگلیسی آن که به معنی پای فیل است مرتبط است. پای بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره می‌کند. ارتفاع لیندا می‌تواند به دو متر برسد و باید جوانه‌هایی که از ساقه آن رشد می‌کنند را برای حفظ شکل آن حذف کرد.

نگهداری از لیندا حتی برای باغبان‌های مبتدی نیز آسان است. این گیاه ۲۴ نوع درختچه و درخت همیشه سبز دارد. برگ‌های لیندا باریک، آویزان، ضخیم و مقاوم هستند که طول آنها به 1.8 متر و عرضشان کمتر از 2.5 سانتیمتر می‌باشد. رنگ برگ‌ها سبز تا سبز تیره است و زیبایی لیندا به خاطر خم شدن برگ‌ها به سمت پایین، خصوصاً در سنین بالاست. گل‌های آن سفید مایل به کرم هستند و تنها بر روی گیاهان مسن و به ندرت در تابستان ظاهر می‌شوند. این گیاه در دماهای بین ۱۲ تا ۲۱ درجه سانتی‌گراد به خوبی رشد می‌کند و به سرما حساس است؛ فقط گیاهان مسن می‌توانند دمای ۶ درجه سانتی‌گراد را تحمل کنند.

این گیاه در تابستان به آبیاری بیشتری نسبت به زمستان نیاز دارد. در طول فصل رشد، هر ۳ هفته یک بار آبیاری کنید و در زمستان به اندازه‌ای آب دهید که برگ‌ها پژمرده نشوند (فقط یک بار در زمستان کافی است). بعد از هر بار آبیاری، خاک باید کاملاً خشک شود تا آبیاری بعدی انجام شود. لیندا می‌تواند تا یک سال آب را در ساقه‌اش ذخیره کند؛ بنابراین آبیاری بیش از حد یکی از اصلی‌ترین دلایل مشکلات و آسیب به این گیاه محسوب می‌شود.

این گیاه به خاکی با زهکشی خوب و بافت سبک نیاز دارد، به طور کلی PH خاک باید بین ۶.5 تا ۷.5 باشد. مخلوط خاکی ایده‌ال شامل دو قسمت خاک لومی، یک قسمت پیت هوموس، و دو قسمت ماسه و سنگ‌ریزه برای ایجاد زهکشی مناسب است. این گیاه در نور کامل بهترین رشد را دارد. نور زیاد می‌تواند باعث سوختن برگ‌ها و ریزش آنها شود و نور کم نیز باعث رشد بیش از حد برگ‌ها و تغییر رنگ برگ‌ها به زرد و در نهایت افتادگی آنها می‌شود. لیندا گیاهی کم‌توقع است و در طول بهار و تابستان عملکرد خوبی دارد.