هایفما چیست ؟ راههای تشخیص و درمان هایفما کدامند ؟ (2 نکته مهم)
“`html
هایفما چیست ؟
هایفما به نوعی خونریزی در اتاق قدامی چشم گفته می‌شود. این مشکل می‌تواند به خودی خود یا به دلیل بیماری‌های خاص چشمی بوجود آید، ولی معمولاً به دلیل ضربه‌ای که به چشم وارد می‌شود، اتفاق می‌افتد.
پارگی عروق در ناحیه عنبیه (قسمت رنگی چشم) علت اصلی بروز هایفما شناخته می‌شود. در برخی موارد، مشکلات مادرزادی در چشم‌ها هم می‌توانند در کودکی باعث ایجاد هایفما شوند.
علائم و نشانه‌های بروز هایفما
تاری دید، درد در چشم و مشاهده خون در داخل چشم از شایع‌ترین نشانه‌های این مشکل هستند.
علل بروز هایفما
هایفما معمولاً به دلیل ضربه اتفاق می‌افتد و ممکن است بخشی یا تمام دید را تحت تأثیر قرار دهد. شایع‌ترین علل بروز هایفما شامل جراحی چشم، ضربه و حتی بروز ناگهانی این عارضه هستند. هایفما ناگهانی ممکن است به دلیل رشد غیرطبیعی عروق خونی، تومور در چشم، التهاب یا مشکلات عروقی رخ دهد. بیماری‌هایی چون دیستروفی میوتونیک، سرطان خون، هموفیلی، و مصرف داروهایی مانند آسپرین و وارفارین هم می‌توانند باعث ایجاد این مشکل شوند.
برای تشخیص هایفما، نیاز به ارزیابی توسط چشم‌پزشک است، زیرا ممکن است به بینایی آسیب جدی وارد کند. این مشکل ممکن است در بلندمدت باعث عوارض خاصی شود و خون جمع شده فشار داخل چشم را افزایش دهد که می‌تواند تا ۶ روز پس از کاهش هایفما باقی بماند.
عوارض بیماری هایفما
اکثر مواقع هایفما خود به خود بهبود می‌یابد، اما در برخی موارد می‌تواند عوارضی ایجاد کند. هایفما ناشی از ضربه ممکن است به افزایش فشار داخل چشم، چسبندگی، آسیب به عصب بینایی و باقی ماندن خون در قرنیه منجر شود. خونریزی مجدد ممکن است در ۳ تا ۴۰ درصد موارد رخ دهد که این نشان‌دهنده خطر بروز آب سیاه است.
تاری دید ناشی از هایفما معمولاً به تدریج در طول درمان کاهش پیدا می‌کند و زمانی که عارضه دیگری وجود نداشته باشد، باید ظرف دو هفته دید به حالت طبیعی برگردد.
افزایش فشار داخل چشم از خطرناک‌ترین عوارض هایفما است که می‌تواند از ابتدای بروز هایفما تا سال‌ها بعد رخ دهد. بنابراین لازم است کسانی که یک بار هایفما داشته‌اند به طور مرتب تحت معاینه قرار گیرند و فشار چشم آنها چک شود.
تشخیص عارضه هایفما
معمولاً افزایش فشار داخل چشم توسط خود بیمار قابل احساس نیست، به همین دلیل معاینات دوره‌ای منظم اهمیت دارد. هنگام مراجعه به چشم‌پزشک، حتماً سابقه هایفما را با آنها در میان بگذارید تا معاینات مناسب انجام شود.
اگر هایفما شدید باشد و خون بخش عمده‌ای از اتاق قدامی را بپوشاند، ممکن است باعث تغییر رنگ قرنیه شود که در کودکان زیر ۹ سال به دلیل خطر ایجاد تنبلی چشم بسیار اهمیت دارد.
پس از جذب شدن کامل خون، معاینات روزانه توصیه می‌شود. در بزرگسالان، بروز این عارضه می‌تواند روند بهبودی بینایی را تا دو سال به تأخیر بیندازد.
به یاد داشته باشید که در خونریزی‌های چشمی یا هایفما ناشی از ضربه، اجزای دیگر چشم مانند مردمک، عدسی، شیکیه و حتی عصب بینایی ممکن است آسیب‌دیده باشند. بنابراین حتی اگر هایفما بهبود یابد، ممکن است بینایی بیمار بهبود نیابد.
در این موارد، ممکن است نیاز به تشخیص و درمان‌های اضافی برای آسیب‌های همراه وجود داشته باشد.
درمان هایفما
اگر هایفما ناشی از بیماری سیستمیک باشد،
“““html
اگر تظاهرات درون چشمی وجود داشته باشد که احتمالاً به دلیل دیابت ایجاد شده، درمان بیماری اصلی به‌عنوان یکی از کارهای مهم درمان در نظر گرفته می‌شود.
هدف‌های اصلی درمان شامل کاهش خطر بروز دوباره خونریزی، تغییر رنگ قرنیه و تحلیل عصب بینایی است. هایفما خفیف معمولاً به صورت سرپایی درمان می‌شود. کارهایی مانند بالابردن سر هنگام خواب به زاویه ۴۵ درجه و استفاده از چشم‌بند برای جلوگیری از آسیب به چشم در خواب توصیه می‌شود.
عمل جراحی برای مواردی به غیر از هایفما مانند فشار چشم بالا که به داروها پاسخ نمی‌دهند، مورد نیاز است. در صورت وجود درد، استامینوفن مؤثر است اما باید از آسپرین و بروفن پرهیز کرد.
در مورد استفاده از داروهای استروئیدی یا میدریاتیک بین چشم‌پزشکان اختلاف نظر وجود دارد. استروئید به کاهش التهاب کمک می‌کند، اما عوارض جانبی دارد و هدف از استفاده از میدریاتیک جلوگیری از چسبندگی است.
در این دوران، استفاده از آسپرین مجاز نیست، اما می‌توان از استامینوفن برای کاهش درد استفاده کرد. داروهای ضد انعقاد دیگر مانند وارفارین باید تحت نظر پزشک مصرف شوند.
بهتر است در دوره استراحت از هر گونه ضربه به چشم جلوگیری شود و به همین منظور گذاشتن یک شیلد (پوشش) پلاستیکی روی چشم آسیب‌دیده ضروری است.
مراقبت‌های بعد از درمان هایفما چگونه است؟
نکته مهم در درمان هر نوع هایفما، استراحت مطلق در بستر به حالت نیمه نشسته است که این کار به جریان خون کمک می‌کند، از خونریزی دوباره پیشگیری کرده و جذب لخته خون را سریع‌تر می‌کند. همچنین تماشای تلویزیون و مطالعه بلامانع است.
مدت زمان استراحت حداقل پنج روز است و بعد از این دوره می‌توان به تدریج به فعالیت‌های روزمره بازگشت. درمان هایفما عمدتاً به صورت دارویی انجام می‌شود، اما در موارد خاص ممکن است نیاز به جراحی باشد. در این دوران، آسپرین مجاز نیست و برای کاهش درد فقط از استامینوفن می‌توان استفاده کرد.
داروهای ضد انعقاد دیگر مانند وارفارین باید زیر نظر پزشک مصرف شوند. همچنین در دوران استراحت از هرگونه آسیب به چشم باید به‌طور جدی جلوگیری کرد و برای این کار استفاده از پوشش پلاستیکی روی چشم آسیب‌دیده الزامی است.
فرد باید به‌طور مداوم از بروز آسیب مجدد به چشم جلوگیری کند. به همین دلیل ادامه فعالیت‌های ورزشی که ممکن است آسیب‌هایی به ناحیه چشم وارد کنند (مثل ورزش‌های رزمی) توصیه نمی‌شود.
علاوه بر این، چشم آسیب‌دیده همیشه حساس‌تر از چشم سالم خواهد بود، بنابراین اگر حتی یک ضربه جزئی به چشمی که سابقه هایفما دارد وارد شود، باید جدی گرفته شود و در اسرع وقت معاینه گردد.
مراقبت‌های ویژه از هایفما
بیماری که یک بار دچار هایفما شده است، باید در تمام طول عمر مانع از بروز آسیب مجدد به چشم خود شود. به همین دلیل، ادامه فعالیت‌های ورزشی که ممکن است به ناحیه چشم آسیب برسانند (مثل ورزش‌های رزمی) توصیه نمی‌شود.
علاوه بر این، چشم آسیب‌دیده همواره حساس‌تر از چشم سالم خواهد بود، بنابراین اگر حتی یک ضربه جزئی به چشمی که سابقه هایفما دارد وارد شود، باید جدی تلقی شده و در اسرع وقت مورد بررسی قرار گیرد. در پایان، یادآور می‌شویم که پس از بهبود مرحله حاد هایفما، معاینات دوره‌ای برای تمام زندگی لازم است.
بیشتر بخوانید :
سایت رضیم
“`
