هر آنچه که در مورد جفت گیری قناری باید بدانید! (2 نکته مهم)

جفت های مناسب برای جوجه کشیدن قناری

دو نکته مهم که همه بر آنها توافق دارند:

1. دو قناری که نقص مشابهی دارند، نباید با هم جفت شوند. به عنوان مثال، اگر هر دو قناری سر زشت و بدقواره‌ای داشته باشند.
2. دو قناری زرد که رنگ آنها بسیار مشابه است، مانند دو زرد پر رنگ یا دو زرد کم رنگ، نباید با هم جفت شوند.

دو قناری زرد به نظر می‌رسد که باید جوجه‌های زیبا و خوش رنگی تولید کنند اما تجربه نشان داده است که اگر در نسل اول بعضی از جوجه‌ها رنگ خوبی داشته باشند، از نظر ویژگی‌های دیگر ممکن است کمبودهایی داشته باشند.

اگر کسی بخواهد جوجه قناری زرد زیبا و باکیفیت داشته باشد، باید یک قناری زرد کم رنگ را با یک قناری زرد پر رنگ جفت کند. اگرچه لانه پر از جوجه‌های زرد پر رنگ نخواهد شد، اما جوجه‌ها کیفیت بهتری از نظر آواز و شرایط خواهند داشت.

برای اینکه نتیجه دلخواه از جفت‌گیری را بگیرید، باید از سابقه و شجره قناری‌ها آگاه باشید. مثلاً اگر هدف شما داشتن جوجه زرد یکدست باشد، اما شجره قناری نشون بده که در میان پدر و مادرهایشان قناری ابلق یا سبز وجود داشته، ممکن است به جای جوجه زرد در لانه جوجه ابلق یا سبز دیده شود.

به عبارت دیگر، جفت‌گیری صحیح باید شامل ترکیب دو رنگ متفاوت و مخالف باشد.

از نظر اندازه قناری هم باید هر دو یا حداقل یکی از آنها دارای جثه قابل توجهی باشد. هرگز نباید از دو قناری کوچک انتظار جوجه بزرگ داشته باشید و اگر چنین شود، در نسل‌های بعدی اندازه جوجه‌ها به اجداد خود بازخواهد گشت.

زمان جفت‌گیری قناری

اما در مورد زمان جفت‌کردن قناری‌ها باید بگویم که تا زمانی که قناری‌ها کاملاً آماده نشده‌اند، آنها را جفت نکنید. ممکن است ماده آماده باشد اما نر آماده نباشد. در این صورت احتمال عدم باروری تخم‌ها زیاد است. ماده ممکن است به دلیل مستی تخم بگذارد در حالی که جفت‌گیری کامل صورت نگرفته.

نکته مهم: وقتی نر آماده باشد ولی ماده آماده نباشد، نر ممکن است تحت تأثیر مستی دچار افت انگیزه شود. در این صورت، در فصل جفت‌گیری از آن نر هیچ فایده‌ای نخواهید برد.

هنگامی که دیدید نر قوی می‌خواند و نشان‌های مستی دارد، قفس ماده را نزدیک قفس نر قرار دهید تا صداهای همدیگر را بشنوند اما همدیگر را نبینند.

پس از مدتی، وقتی شدت مستی نر و ماده بیشتر شد، آنها را روبروی هم قرار دهید تا همدیگر را ببینند.

معمولاً در این زمان، ماده را به قفس نر می‌برند، اما بهتر است نر را وارد قفس ماده کنید. مدت زمان لازم تا اولین تخم گذاشته شود، بسته به شدت آمادگی نر و ماده دارد.

زمان چاله‌گذاری یا لانه‌گذاری برای قناری

“`

قناری‌ها تخم‌گذاری می‌کنند، اما ممکن است تخم‌ها نطفه نگیرند. جالب است که زمانی که قناری‌ها شروع به ساختن لانه می‌کنند، چند بار اقدام به ساخت و خراب کردن آن می‌کنند.

زمانی که تخم‌گذاری نزدیک می‌شود، قناری تخمش را معمولاً در نزدیکی لانه می‌گذارد یا حتی ممکن است به جای دیگری برود و تخمش را در آنجا بگذارد. این به این دلیل است که قناری ماده چند روز قبل از تخم‌گذاری لانه درست می‌کند.

لانه تخم را باید 6 تا 7 روز بعد از قرار دادن قناری در قفس، در قسمت بالا قرار دهید. قناری ماده درست قبل از گذاشتن تخم اقدام به ساختن لانه می‌کند. برای پوشاندن داخل لانه، می‌توانید از تکه‌های پنبه، پشم یا پارچه‌های کهنه که ریش‌ریش شده‌اند، استفاده کنید.

نشانه‌های تخم‌گذاری در قناری ماده

قبل از اینکه قناری ماده تخم بگذارد، در زیر دم و نزدیک مخرجش یک برآمدگی ایجاد می‌شود و پرنده به نظر ژولیده و پف‌کرده می‌آید و ممکن است نفس کشیدن برایش سخت باشد. او هر روز یا یک روز در میان تخم می‌گذارد و در نهایت تعداد تخم‌ها به 2 تا 6 تخم آبی روشن با لکه‌های قهوه‌ای می‌رسد. حدود 13 یا 14 روز بعد از اینکه قناری ماده بر روی تخم‌ها می‌خوابد، جوجه‌ها سر از تخم بیرون می‌آورند.

بنابراین باید بدانید که چه زمانی قناری جفت‌گیری کرده تا بتوانید زمان تخم‌گذاری‌اش را تخمین بزنید. سه روز قبل از اینکه تخم بگذارد، باید لانه را برایش بگذارید تا برود و لانه خودش را بسازد. زمانی که می‌خواهد تخم بگذارد، قناری ماده دچار ورم در ناحیه پشتش می‌شود و به آرامی حرکت می‌کند، همچنین فضولاتش آبکی می‌شود. در این زمان، دادن مقداری برگ کاهو به او کمک می‌کند تا تخم را به راحتی بگذارد.

معمولاً قناری‌های جوان در نگهداری جوجه ناتوان هستند. بنابراین، اگر می‌خواهید از قناری خود مطمئن باشید، قناری ماده‌ای بخرید که یک فصل جوجه‌کشی را گذرانده باشد.

اما نر باید جوان باشد، چون نر باید دارای نطفه باشد. معمولاً قناری‌های مسن نطفه ضعیفی دارند، به ویژه اگر تغذیه خوبی هم نداشته باشند.

تشخیص قناری ماده مناسب برای جفت‌گیری

بنابراین، نر جوان و ماده‌ای با تجربه بخرید. می‌توانید ماده جوان را به راحتی از ماده کارکرده تشخیص دهید. ماده‌ای که قبلاً تخم گذاشته، از پشت مشخص است و برآمدگی دارد، اما ماده‌ای که هرگز تخم نگذاشته، حالت خشکی دارد و برآمدگی چندانی ندارد.

اما نکته‌ای که قبلاً گفته‌ام این است که اگر کسی صبر کند و جوجه‌ها را بعد از عید بگیرد، خیلی بهتر است. من بر نظر خودم پافشاری می‌کنم. اما این بدین معنا نیست که اگر قناری‌ها آماده هستند، آنها را جفت نکنید، زیرا در این صورت از مستی می‌افتند و به پرریزی می‌روند. اما اگر بتوانید به گونه‌ای قناری‌ها را نگه‌داری کنید که نزدیک عید برای جفت‌گیری آماده شوند، این خیلی بهتر است.

به این ترتیب نرها را در یک قفس و ماده‌ها را در قفس دیگری نگه دارید و نگذارید چراغ اتاق تا دیروقت روشن بماند. اگر قناری‌های رنگ روشن دارید، سعی کنید آنها را در جایی با نور کم نگه دارید و از دادن دانه‌هایی که باعث مستی می‌شود پرهیز کنید.

بیشتر بخوانید::

برای جفت‌گیری و جوجه‌کشی مناسب از قناری به نکات زیر توجه کنید:

“`html
1. قناری نر و ماده باید کاملاً آماده باشند.
2. قناری نر باید به قفس قناری ماده برده شود.
3. محیطی آرام و دور از حواس‌پرتی برای جفت‌ها فراهم شود.
4. دو ماه قبل از جفت‌گیری، قناری‌ها باید رژیم غذایی مناسبی داشته باشند تا جوجه‌های سالم و قوی بیاورند و خودشان هم ضعیف نشوند.
5. دو قناری که مشکل مشابهی دارند نباید با هم جفت شوند.
6. از نظر جثه، باید هر دو یا یکی از جفت‌ها دارای اندازه مناسب باشند.
7. برای جفت‌گیری از دو قناری با رنگ‌های متفاوت استفاده شود.
8. قناری‌ها باید سالم و قوی باشند و نشانی از بیماری نداشته باشند.
9. دمای محیط برای جفت‌گیری باید بین 21 تا 25 درجه سانتی‌گراد باشد.
10. بهترین زمان برای جفت‌کردن قناری‌ها، نیمه فروردین است و از اسفند ماه نباید زودتر جفت‌گیری انجام شود. اما اگر دمای اتاق ثابت باشد و قناری‌ها آمادگی خوبی داشته باشند، می‌توانند خیلی زودتر از موعد هم جفت‌گیری کنند و این کار باعث مشکل نمی‌شود.
11. پرندگانی که برای جفت‌گیری انتخاب می‌کنید، باید از نظر سنی متفاوت باشند. مثلاً یک نر جوان می‌تواند با یک ماده یک ساله جفت شود یا برعکس.
12. بهتر است یکی از جفت‌ها تجربه یک دوره جفت‌گیری موفق را داشته باشد. اگر ممکن است، از قناری ماده‌ای که قبلاً جوجه بزرگ کرده استفاده کنید.
13. در زمان جفت‌گیری مصرف برگ کاهو فراموش نشود.
14. لانه تخم‌گذاری را باید روز چهارم یا پنجم در قفس قرار دهید، چون ممکن است قناری ماده چند بار لانه بسازد و خراب کند و در نهایت خسته شده و لانه مناسبی نسازد یا تخم بدون نطفه بگذارد.
15. یک بار در هفته و به مقدار کم، هفت تخم در ظرف شصتی برای جفت‌ها و جوجه‌ها قرار دهید.
16. وقتی قناری ماده تخم گذاشت، هر چه زودتر و به آرامی آن را با تخم مصنوعی یا تخم بدون نطفه عوض کنید و این کار را تا آخرین تخم تکرار کنید. وقتی قناری آخرین تخم را گذاشت، تخم‌های اصلی را به زیر قناری ماده برگردانید تا جوجه‌ها با فاصله کمی از هم به دنیا بیایند.
17. هفته‌ای دو بار غذای تخم‌مرغی برای جفت‌ها فراهم کنید و به محض تولد جوجه‌ها، هر روز از غذای تخم‌مرغی استفاده شود.
18. برای آموزش جوجه‌ها، از قناری‌هایی با صدای زیبا استفاده کنید تا قناری‌های خوش‌صدا تکثیر شوند.
19. از داروهای تقویتی در این دوره به درستی استفاده شود.
20. از قفس‌های استاندارد با ابعاد (50.40.30) استفاده کنید.

عوارض ناشی از کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی بر روی قدرت جوجه‌آوری

بیشترین مشکلاتی که ممکن است باعث اختلال در جوجه‌کشی قناری‌ها شود، مربوط به ویتامین‌ها و مواد معدنی است. بسته به نوع کمبود، عوارض ممکن است متفاوت باشد.

1. کمبود ویتامین A (رتینول):
   این کمبود می‌تواند باعث کوری، نقرس و تلفات جنینی در روزهای اولیه رشد جنین شود. دلیل این کمبود معمولاً عدم مصرف سبزیجات و غذاهای کهنه است.
2. کمبود ویتامین D (کلسیفرول):
   این کمبود ممکن است به نرمی استخوان و کج شدن استخوان‌ها، کاهش ضخامت پوسته تخم و مرگ جنین در اواخر دوره جوجه‌کشی منجر شود. این حالت معمولاً به دلیل عدم دسترسی پرنده به نور خورشید بروز می‌کند.
3. کمبود ویتامین E (توکوفرول):
   این کمبود می‌تواند باعث عدم باروری تخم‌ها، ضعف جوجه‌های تازه متولد شده و مرگ آنها در روزهای اولیه پس از خروج از تخم شود. این مشکل معمولاً به علت مصرف غذاهای چرب اکسید شده است.
4. کمبود ویتامین B1 (تیامین):
   این ممکن است منجر به تولد جوجه‌های ضعیف و لرزان شود که ظرف چند روز پس از خروج از تخم تلف می‌شوند.
5. کمبود ویتامین B2 (ریبو فلاوین):
   این کمبود ممکن است باعث فلجی و جمع شدن پنجه پا از مرحله دوم رشد جنینی به بعد شود.
6. کمبود نیاسین (اسید نیکوتینیک):
   این کمبود می‌تواند موجب کاهش میزان جوجه‌آوری شود و معمولاً به دلیل استفاده از منابع پروتئینی نامرغوب و کمبود آمینو اسید تریپتوفان بروز می‌کند.

“`کمبود ویتامین B6 (پیریدوکسین):
این ویتامین برای رشد صحیح جنین بسیار مهم است و کمبود آن ممکن است باعث افزایش مرگ و میر جنین شود. اگر تغذیه پرندگان شامل پروتئین زیادی باشد، ممکن است به طور غیرمستقیم باعث کمبود این ویتامین شود. کمبود همزمان ویتامین B6 و عنصر معدنی منگنز می‌تواند منجر به مشکلات در مفصل‌های پرنده شود و پاها را به یک سمت دررفتگی سوق دهد.

بیشتر بخوانید::

به دنیا آمدن جوجه‌ها

جوجه‌ها در ابتدا بدون پر و کور هستند و تا ۱۶ روز بعد از تولد به طور کامل به مادرشان وابسته‌اند. از روز دوم بعد از تولد، می‌توان شروع به دادن غذای نرم به آن‌ها کرد. از حدود روز ششم، پرنده ماده می‌تواند از روی جوجه‌ها بلند شود و بر روی چوب استراحت کند. از سن ۱۸ تا ۲۱ روزگی، پر و بال جوجه‌ها شروع به در آمدن می‌کند و در این زمان آن‌ها لانه را ترک می‌کنند.

دلایل عدم موفقیت در جوجه‌کشی قناری‌ها

1. آماده نبودن قناری‌های نر و ماده برای جفت‌گیری و عدم تمایل آنها به جفت‌گیری.
2. جفت‌گیری موفق قناری‌های نر و ماده اما عدم تشکیل نطفه در تخم‌ها.
3. جفت‌گیری موفق قناری‌های نر و ماده با تشکیل نطفه در تخم‌ها، ولی مرگ جنین در داخل تخم یا چند روز بعد از بیرون آمدن از آن.

عوامل مؤثر در آماده‌سازی قناری‌ها برای جفت‌گیری

1. وجود بیماری‌های مزمن در میان پرنده‌های نر و ماده.
2. غذای ناکافی یا نامناسب در دوران تولک و بعد از آن.
3. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و مواد شیمیایی مضر.
4. عدم رعایت محدودیت جوجه‌کشی در فصل جفت‌گیری، یا به عبارت دیگر، جوجه‌کشی بیش از حد توان قناری‌ها در فصل قبلی.
5. وجود سموم قارچی به دلیل کپک زدن دانه‌ها.
6. رعایت نکردن برنامه مناسب نورپردازی و افزایش تدریجی مدت روشنایی در ۲۴ ساعت.
7. سن بالا یا عدم بلوغ جنسی پرنده.

دلایل عمده مرگ جنین قناری در مراحل پایانی رشد

1. نوسان دما و یا بلند شدن مکرر قناری ماده از روی تخم (عدم خواب مناسب پرنده بر روی تخم‌ها).
2. رطوبت کم یا زیاد در اتاق نگهداری پرنده‌ها.
3. ضعف و فقر تغذیه والدین.
4. بیماری‌های مختلف میکروبی.

دلایل عمده مرگ جنین قناری در هنگام خروج از تخم

در این مرحله، جوجه قناری کامل شده و حتی پوسته تخم را نوک زده، اما نمی‌تواند از آن خارج شود و تلف می‌شود که می‌تواند به دلایل زیر باشد:

1. عدم رطوبت کافی در اتاق نگهداری قناری‌ها.
2. عدم آبتنی پرنده ماده در روز آخر خوابیدن بر روی تخم‌ها.
3. عفونت باکتریایی.
4. ضخامت نامناسب و کلفت بودن پوسته تخم.