هر آنچه که در مورد گلدفیش کله شیری باید بدانید! (2 نکته مهم)
“`html
معرفی گلدفیش کله شیری
گلد فیش کله شیری یکی از محبوب‌ترین انواع گلدفیش‌هاست و این محبوبیت به خاطر نداشتن باله پشتی آن است.
برخلاف گلدفیش‌های معمولی که بدنی کشیده دارند، این گوشت‌خوارها به شکل گرد و تخم‌مرغی هستند.
دم و باله‌های آنها هم جفتی هستند. این ماهی‌ها بسیار شبیه به گلدفیش‌های Ranchu هستند که در کشور ژاپن به وجود آمده‌اند.
باله‌های دمی آنها به گلدفیش‌های Fantail شباهت دارد، اما باله‌های Ranchuها از هر طرف بیشتر باز می‌شوند. این نوع در چین رشد کرده است.
گلدفیش‌های کله شیری در رنگ‌های مختلفی وجود دارند. رنگ‌های متالیکی آنها شامل قرمز، نارنجی، قهوه‌ای، آبی و سیاه هستند.
این گلدفیش‌ها به عنوان ماهیانی که به تازه‌کارها توصیه نمی‌شوند، شناخته شده‌اند.
به دلیل بدنی گرد و نبود باله‌های پشتی، آنها دوچار مشکل در شنا کردن می‌شوند؛ این موضوعی مشابه در میان سایر گلدفیش‌های با چشم حبابی و برخی گونه‌های دیگر نیز دیده می‌شود.
خیلی از گلدفیش‌های کشیده، مثل گلدفیش‌های معمولی و Comet Goldfish، همسایه‌های خوبی برای کله شیری‌ها نیستند زیرا آنها شناگران سریعی هستند و سهم کله شیری‌ها را هم می‌خورند.
بهترین گزینه برای همزیستی با گلدفیش‌های کله شیری، گونه‌هایی مثل چشم حبابی و چشم تلسکوپی است که خشونت کمتری دارند.
امروزه گلدفیش‌ها از نسل کپور ماهی‌ها هستند، مثل کپور ماهی Prussian، کپور ماهی Nقره‌ای و کپور ماهی Gibel که از سال 1782 شناخته شده‌اند.
در طول سال‌ها، مردم اعتقاد داشتند که گلدفیش‌ها از کپورهای Golden و Crucian نشأت گرفته‌اند که در سال 1758 توسط لینائوس معرفی شدند، اما تحقیقات امروز نشان می‌دهد که واقعیت چیز دیگری است.
این کپور ماهی‌ها در آسیای مرکزی (سیبری) یافت می‌شوند و در رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و برکه‌های با آب‌های آرام زندگی می‌کنند و از گیاهان، موجودات ریز و حشرات تغذیه می‌کنند.
در اوایل سال 1500، این ماهی‌ها ابتدا به ژاپن صادر شدند و سپس به اروپا، جایی که در آنجا به شکل‌های زیبای مختلفی تکامل یافتند.
گلدفیش کله شیری یکی از گونه‌های قدیمی گلدفیش‌های زینتی است و اجداد آن به ماهی‌های تخم‌مرغی‌شکل معروف به موراکو در ژاپن برمی‌گردد.
گلدفیش‌های کله شیری و دیگر گلدفیش‌های بی‌باله پشتی از ماهیان تخم‌مرغی‌شکل به وجود آمده‌اند.
گلدفیش کله شیری اصلیتاً از چین است و در قرن 17 و 18 میلادی وارد ژاپن شد.
کله‌شیری‌ها بدنی کوتاه و پهن دارند و به خاطر نداشتن باله‌ی پشتی، شبیه گلدفیش‌های رانچو به نظر می‌رسند.
جذابیت این گونه به خاطر لپ‌های برآمده و صورت گرد و تپلی آن است که به ماهی حالت بچگانه و بامزه‌ای می‌دهد.
در نوع رانچوی کله شیری، برآمدگی روی سر ماهی یا تاج این ماهی رشد کرده و بسیاری از اجزای صورت، از جمله اطراف چشم‌ها را می‌پوشاند.
البته رانچوی کله شیری یا Lionchu یک تفاوت دیگر هم دارد و آن انحنا در پشت آن است که نسبت به پشت صاف ماهی رانچو متفاوت است.
کله شیری شناگری بسیار آهسته است و بنابراین بهتر است با گلدفیش‌هایی نگهداری شود که شنا کردن آنها هم آهسته است.
مشخصات گلدفیش کله شیری (رانچوی کله شیری) Lionchu
گلدفیش کله شیری یکی از نوع‌های تخم‌مرغی شکل در میان گلدفیش‌هاست.
آنها بدنی کوتاه و زبر دارند و دارای باله‌های دمی و مقعدی دوتایی هستند.
بزرگ‌ترین ویژگی آنها فرم سرشان است که به جز چشم‌ها، دهان و سوراخ‌های بینی تمامی قسمت سر را می‌پوشاند.
این ماهی‌ها معمولاً باله‌های کوتاهی دارند، البته نمونه‌های با باله‌های بلند هم در برخی موارد پیدا می‌شوند.
پهنای بدن آنها بیشتر از نیمی از بلندی بدن است و تاج کلاهکی آنها کاملاً گسترش یافته و باله پشتی ندارند و بقیه باله‌ها جفتی (دوتایی) هستند. باله دمی نیز به شکل چنگالی است.
قسمت انتهایی باله‌ها به شکل کروی است و حداقل طول بدن آنها 5.5 سانتیمتر (یا حدود 2.2 اینچ) است.
این ماهی‌ها فعال و پرجنب و جوش هستند و بدنشان کشیده نیست. خطوط بیرونی بدنشان صاف و بدون باله پشتی است.
باله
“`
دم این ماهی به صورت کامل از هم جدا شده و تاج کلاهکی آن در 3 ناحیه سر رشد کرده است. به عبارت ساده‌تر، حدقه چشم در قسمت پایینی جمجمه قرار دارد.
رنگ این ماهی در انواع مختلف می‌تواند براق باشد. در نمونه‌های بسیار زیبا و مشابه، رنگ‌ها در قسمت‌های مختلف بدن یکدست هستند. همچنین یک نوع دیگر ممکن است طرح‌دار باشند.
رنگ‌های متالیک براق هستند و این رنگ‌ها تا داخل باله‌ها ادامه دارد. ماهی‌هایی که رنگ‌های نقشدار دارند معمولاً دارای قسمت‌هایی کوچک از رنگ‌های بنفش، قرمز، نارنجی، زرد و قهوه‌ای هستند و همچنین برخی خال‌های سیاه دارند.
| نام | گلدفیش کله شیری، Goldfish Lionchu، رانچو کله شیری، Ranchu GoldFish |
| خلق و خو | جمع گرا |
| خانواده | کپور Cyprinidae، سیپرینیده ها |
| گونه | کاراسیوس Carassius |
| رنگ | نارنجی، شکلاتی، قرمز، سیاه و آبی، دو رنگ قرمز و سیاه یا قرمز و سفید یا سه رنگ قرمز، سفید و سیاه |
| بومی | آسیا |
| رژیم غذایی | همه چیز خوار |
| تغذیه | ساچمه‌ای، پولکی، و طعمه زنده مثل کرم‌ها. همچنین سبزیجات و گیاهان سبز |
| اندازه نوع بالغ | تا شش اینچ (معادل 12 تا 15 سانتیمتر) رشد می‌کند |
| دمای محیط زیست | 65 تا 78 درجه فارنهایت (18 تا 25 درجه سانتی‌گراد) |
| مراقبت | متوسط |
| دوره زندگی | حداقل ده سال و بیشتر |
| وضعیت | این گونه در لیست قرمز IUCN قرار ندارد و هیچ جمعیتی از این گونه در طبیعت پیدا نمی‌شود. |
ویژگی‌های یک کله شیری استاندارد بالغ (Ranchu GoldFish)
- قطر بدن باید نصف طول ماهی باشد.
- تاج کلاهکی باید کاملاً رشد کرده باشد.
- باله پشتی نباید تیره باشد.
- باله دم باید دو شاخه و چنگالی شکل باشد.
- تمام باله‌ها باید گرد و مدور باشند.
- اندازه ماهی نباید کمتر از 5.5 سانتیمتر باشد.
- ماهی باید درخشندگی کافی داشته و فعال و متعادل باشد.
- کله شیری در رنگ‌های متالیک ساده، طرح‌دار و کالیکو وجود دارد.
انواع گلدفیش رانچو
کله شیری‌های بریستول در مقایسه با ماهی رانچو ژاپنی، که خط‌های خارجی پشتی آن به صورت منحنی و تیز به سمت پایین است، شباهت نزدیکی به کله شیری‌های پشت صاف چینی دارند.
سرکلاهی یکی از ویژگی‌های بارز این ماهی است و قسمت پشت این ماهی صاف است. این نوع از ماهی محبوب‌ترین میان اعضای BAS است.
یکی از گونه‌های ماهی با باله بلند کله شیری در ژاپن به نام SHUKIN شناخته می‌شود. سرکلاهکی آن بزرگ‌تر است و این pec برای این ماهی برتری دارد. البته هر دو نمونه زیبا هستند. باله دمی این ماهی شبیه به حالت چتری است که به آن دم چتری گفته می‌شود و خطوط خارجی پشت ماهی صاف و بدون باله پشتی است.
کله شیری‌هایی که در جنوب شرقی بریتانیا (بریستول، گلواستر شایر و سامرست) زندگی می‌کنند، ماهیانی مقاوم هستند و به طور متوسط 7 تا 8 سال در زمستان‌های معتدل عمر می‌کنند.
“`html
تشخیص جنسیت نر و ماده گلدفیش کله شیری
تشخیص جنسیت گلدفیش کله شیری تا زمانی که جوان هستند و در فصل جفت‌گیری نیستند خیلی دشوار است؛ اما نرها معمولاً کوچک‌تر و لاغرتر به نظر می‌رسند. در فصل جفت‌گیری، نرها دارای نقاط سفید رنگی هستند که به آنها برجستگی‌های جفت‌گیری گفته می‌شود و روی سرشان دیده می‌شود. در حالی که ماده‌ها کمی چاق‌تر به نظر می‌رسند چون تخم‌ها را در شکم خود نگه می‌دارند.
تغذیه گلدفیش
گلدفیش‌ها همه‌چیزخوار هستند و می‌توانند انواع غذاها از جمله غذای فریز شده و پولکی را بخورند. برای تأمین تغذیه مناسب از پولکی‌های باکیفیت بهره ببرید. همچنین می‌توانید از میگوی آب شور (به صورت تازه یا خشک)، کرم خونی و دافنی برای تغذیه آنها استفاده کنید. برای جلوگیری از انتقال بیماری، بهتر است از غذاهای خشک به جای غذاهای تازه استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که به دلیل رشد زیاد سرشان، دیدن غذا برای آنها دشوار می‌شود، بنابراین باید وقت بیشتری را برای غذا دادن به آنها صرف کنید.
نحوه نگهداری آکواریوم برای گلدفیش
برای اینکه ماهی‌ها سالم بمانند، بهتر است هر هفته یک چهارم یا یک سوم آب آکواریوم را تعویض کنید. اضافه کردن حلزون‌ها به آکواریوم می‌تواند در خوردن جلبک‌ها و تمیز نگه‌داشتن آن کمک کند.
1. پارامترهای نگهداری از آکواریوم
راه‌اندازی آکواریوم به گونه‌ای که ماهی‌ها در آن سالم و راحت باشند، اولین قدم برای نگهداری موفق از گلدفیش‌ها است. برخی از پارامترهایی که باید به آنها دقت کنید شامل فیلتر، نور، دکور، دما و گردش آب است.
2. حداقل اندازه آکواریوم برای گلدفیش
اندازه و شکل آکواریوم برای گلدفیش‌ها بسیار مهم است و بستگی به تعداد ماهی‌هایی دارد که می‌خواهید نگهداری کنید. گلدفیش‌ها به مقدار زیادی اکسیژن نیاز دارند و ضایعات زیادی تولید می‌کنند، بنابراین در زمان خرید آکواریوم، اندازه و شکل آن را در نظر بگیرید.
3. شکل آکواریوم برای نگهداری گلدفیش
آکواریومی با سطح بزرگ می‌تواند کمبود اکسیژن را برای گلدفیش‌ها کاهش دهد. دراز بودن آکواریوم (مکعب مستطیلی) می‌تواند فضای بیشتری برای ماهی‌ها فراهم کند. همیشه سعی کنید بیشترین سطح ممکن را برای ماهی‌ها فراهم کنید.
4. اندازه آکواریوم برای نگهداری گلدفیش
برای آغاز نگهداری از گلدفیش، حداقل 20 تا 30 گالن آب مناسب است؛ اما برای هر گلدفیش اضافی، آکواریوم باید 10 گالن آب بیشتر داشته باشد. داشتن فضای بیشتر باعث کاهش غلظت ضایعات آب و نیاز به تعویض آب کمتر می‌شود.
فرمول: به ازای هر 1 اینچ ماهی، 1 گالن آب.
به عنوان یک قاعده کلی، به ازای هر یک اینچ ماهی، باید 1 گالن آب در نظر بگیرید (البته این قاعده برای ماهی‌های جوان است و برای ماهی‌های بزرگ ممکن است متفاوت باشد). گلدفیش‌های بزرگ به اکسیژن بیشتری نیاز دارند و بیشتر در معرض بیماری و حتی مرگ قرار می‌گیرند.
ماهی: اندازه و رشد
برای اینکه ماهی‌ها به اندازه نهایی خود برسند، تعداد آنها باید کمتر از فرمول گفته‌شده باشد و همچنین آکواریوم بزرگی در اختیار داشته باشند.
5. میزان نور در آکواریوم
بیشتر آکواریوم‌ها دارای درپوشی هستند که نوردهی نیز در آن تعبیه شده است. وجود درپوش در آکواریوم بسیار مهم است؛ زیرا از تبخیر آب و پریدن ماهی‌ها به بیرون جلوگیری می‌کند، چون برخی از گلدفیش‌ها به راحتی از آب بیرون می‌پرند. نوردهی برای گلدفیش‌ها حیاتی نیست، اما می‌تواند به زیبایی آکواریوم کمک کند و اگر گیاهان زنده در آکواریوم دارید، به رشد آنها نیز کمک خواهد کرد.
6. فیلتراسیون مناسب برای…
“““html
اکواریوم
گلدفیش‌ها مقدار زیادی فضولات تولید می‌کنند. استفاده از یک فیلتر مناسب، به ویژه فیلتر بیولوژیکی، به حفظ کیفیت آب کمک می‌کند.
سیستم فیلتراسیون می‌تواند بیشتر فضولات و همچنین باقیمانده‌های غذا را از آب جدا کند.
این کار به تمیز نگه داشتن آکواریوم و حفظ سلامت ماهی‌ها کمک می‌کند.
7. دکور اکواریوم
شما می‌توانید برخی وسایل دکوری را به آکواریوم اضافه کنید، ولی حتماً مطمئن شوید که همه وسایل نرم و بدون لبه‌های تیز هستند.
گیاهان آکواریومی بهترین گزینه برای تزئین تانک گلدفیش‌ها هستند.
متأسفانه این ماهی‌ها ممکن است شن‌ها را جابجا کنند و گیاهان را از ریشه در بیاورند، بنابراین گیاهان مصنوعی می‌توانند گزینه خوبی باشند و گیاهان ابریشمی از پلاستیکی‌ها بهترند.
8. بستر (شن کف آکواریوم)
برای اینکه محیط آکواریوم تا حد ممکن شبیه محیط طبیعی باشد، از شن برای بستر استفاده کنید. شن‌های با اندازه متوسط گزینه خوبی برای سطح زیرین آکواریوم شما هستند.
9. دمای مناسب برای آکواریوم
گلدفیش‌ها ماهی‌های آب سرد هستند و بهترین دما برای آنها بین 11 تا 22 درجه سانتی‌گراد است.
برخلاف گلدفیش‌هایی که بدنی صاف دارند، کله‌شیری‌ها در مقابل آلودگی و دماهای زیر 16 درجه حساس‌تر هستند.
10. میزان سختی آب در آکواریوم
سختی آب: 5 تا 19 DGH
PH: 6 تا 6.8
تحرک آب: معمولی
11. رفتارهای گروهی
گلدفیش‌ها ماهی‌های اجتماعی هستند و می‌توان آنها را در گروه نگهداری کرد. آنها نه تنها ماهیانی مناسب برای تانک‌های گروهی هستند بلکه در جمع‌آوری زباله نیز خوب عمل می‌کنند.
به طوری که با وجود آنها، نیاز به دیگر کف‌خوارها نیست.
هنگام انتخاب هم‌تانکی‌ها، حتماً به شرایط فیزیکی کله‌شیری‌ها توجه کنید.
گلدفیش‌های با چشم تلسکوپی نیز دارای نوعی نقص جسمی هستند.
به دلیل شکل گرد بدن و عدم وجود باله پشتی، تعادل آنها مشکلاتی دارد، که این وضعیت برای گلدفیش‌های چشم حبابی نیز صادق است.
از آنجا که کله‌شیری‌ها نمی‌توانند برای پیدا کردن غذا با گلدفیش‌های سریع رقابت کنند، این نوع گلدفیش‌ها می‌توانند همچنین هم‌تانکی‌های مناسبی برای یکدیگر باشند.
مشکلات نگهداری گلدفیش کله شیری
گلدفیش‌های کله شیری جزو گلدفیش‌های ظریف و حساسی هستند.
برخلاف بدن چاقشان، تحمل آنها در برابر آلودگی‌های آب بسیار کم است.
این ماهی‌ها به مراقبت مناسب و فضای کافی نیاز دارند و در موقع غذا خوردن نمی‌توانند به خوبی با هم‌تانکی‌های سریع رقابت کنند.
بسیاری از مردم گلدفیش‌ها را در تنگ‌های کوچک یک تا دو گالنی نگهداری می‌کنند، بدون فیلتر و بخاری، که این کار بسیار اشتباه است.
برای موفقیت در نگهداری از آنها، باید فیلتراسیون مناسبی فراهم کنید.
گلدفیش‌ها همچنین به بیماری‌های رایجی که معمولاً همه ماهی‌ها به آن دچار می‌شوند، مبتلا می‌شوند. بیماری شایع شامل سفیدک (ایک) و بیماری کیسه شنا است.
سایت رضیم
“`
