همه چیز در مورد آنتی بیوتیک توبرامایسین (2 نکته مهم)
“`html
موارد مصرف توبرامایسین (TOBRAMYCIN)
توبرامایسین برای درمان عفونت‌های جدی که به باکتری‌های خاصی حساس هستند استفاده می‌شود. این دارو بیشتر برای عفونت‌های تنفسی که ناشی از باکتری پسودومونا است و همچنین در درمان فیبروز کیستیک کاربرد دارد.
توبرامایسین همچنین برای درمان عفونت‌های چشمی باکتریایی که نسبت به آمینوگلیکوزیدها حساس‌اند، به کار می‌رود. این عفونت‌ها معمولاً به دلیل باکتری‌های گرم منفی هوازی یا استافیلوکوک‌ها ایجاد می‌شوند. توبرامایسین بیشتر از جنتامایسین بر روی پسودوموناس آئروژینوزا تأثیر دارد. این دارو در درمان سپتیسمی و سپسیس در نوزادان، مننژیت و دیگر عفونت‌های سیستم عصبی مرکزی، عفونت مجاری صفراوی، پیلونفریت حاد و التهاب عفونی حاد پروستات نیز مفید است.
مکانیسم اثر توبرامایسین
توبرامایسین یک آنتی‌بیوتیک از گروه آمینوگلیکوزیدها است. این دارو با عبور از دیوار باکتری، جلوگیری از تولید پروتئین توسط ریبوزوم‌ها را انجام می‌دهد.
فارماکوکینتیک توبرامایسین
آمینوگلیکوزیدها به‌خوبی از طریق دهان جذب نمی‌شوند، اما در صورت وجود زخم یا التهاب در دستگاه گوارش می‌توانند مقداری جذب شوند. این داروها معمولاً به صورت تزریق عضلانی یا وریدی تجویز می‌شوند.
جذب این داروها بعد از تزریق عضلانی سریع و کامل است. آمینوگلیکوزیدها از طریق پوست نیز می‌توانند جذب شوند. بعد از جذب، در بیشتر بافت‌ها و مایعات بدن پخش می‌شوند و بیشترین غلظت را در ادرار دارند.
غلظت سرمی این داروها تقریباً نیم تا یک و نیم ساعت پس از تزریق عضلانی و 15 تا 30 دقیقه پس از تزریق وریدی به حداکثر خود می‌رسد. دفع آمینوگلیکوزیدها عمدتاً از طریق کلیه‌ها صورت می‌گیرد و در صورتی که کلیه‌ها به درستی کار نکنند، ممکن است در بدن جمع شوند.
نیمه عمر آمینوگلیکوزیدها 2 تا 4 ساعت است اما این مدت در صورت وجود مشکل در عملکرد کلیه می‌تواند تا 100 ساعت نیز افزایش یابد.
نحوه مصرف توبرامایسین
بزرگسالان: 3mg/kg در روز به سه دوز تقسیم‌شده هر 8 ساعت. برای عفونت‌های شدید، می‌توان تا 5mg/kg در روز به صورت IM یا IV تجویز کرد و برای عفونت‌های مهلک، می‌توان 4 دوز همسان استفاده کرد.
موارد منع مصرف توبرامایسین
- حساسیت شدید به توبرامایسین یا داروهای دیگر از دسته آمینوگلیکوزیدها
موارد احتیاط در مصرف توبرامایسین
- اختلال در عملکرد کلیه
- وزوز گوش (صدای زنگ در گوش)
- کاهش شنوایی در فرکانس‌های بالا
- بیماری میاستنی گراو
- بیماری پارکینسون
- افت قند خون
- نوزادان و شیرخواران
- بیماران مسن
تداخل دارویی توبرامایسین
اگر آمینوگلیکوزیدها همزمان با سفالوسپورین‌ها (به ویژه سفالوتین)، آمفوتریسین، سیکلوسپورین و داروهای سیتوتوکسیک مصرف شوند، ممکن است خطر مسمومیت کلیوی و احتمالاً مسمومیت شنوایی افزایش یابد. همزمانی مصرف آمینوگلیکوزیدها با داروهای نئوستیگمین و پیریدوستیگمین می‌تواند اثر این داروهای کولینرژیک را کاهش دهد.
همچنان، همزمانی مصرف آمینوگلیکوزیدها با داروهایی که موجب مسدود شدن ارتباط عصب و عضله می‌شوند، ممکن است منجر به ضعف بیشتر عضلات اسکلت، تنگی نفس و حتی آپنه شود. خطر مسمومیت شنوایی نیز در صورت مصرف آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدر گروه لوپ ممکن است بیشتر شود.
از مصرف همزمان این داروها با کاپرئومایسین باید خودداری شود.
“`
چون احتمال مسمومیت گوش و کلیه و مشکلات عصب و عضله ممکن است بیشتر شود. برای اطلاعات بیشتر درباره تداخلات آمینوگلیکوزیدها با داروهایی که ممکن است به گوش آسیب بزنند، به راهنمای کلی این داروها مراجعه کنید.
موارد استفاده توبرامایسین در بارداری و شیردهی
- توبرامایسین در دوران بارداری نباید مصرف شود.
- در مورد ترشح این دارو در شیر مادر اطلاعات قطعی وجود ندارد، بنابراین باید مزایای آن را در دوران شیردهی با خطرات احتمالی مقایسه کرد.
عوارض جانبی توبرامایسین
این دارو ممکن است به گوش آسیب بزند، و همچنین می‌تواند باعث مسمومیت موقتی کلیه شود. در موارد نادر، کاهش منیزیم خون به ویژه با مصرف طولانی مدت و کولیت پسودوممبران می‌تواند اتفاق بیفتد. دیگر عوارض توبرامایسین شامل:
- CNS: سردرد
- EENT: آسیب به گوش (صداهای زنگ و سرگیجه و افت شنوایی)
- GI: اسهال
- GU: آسیب به کلیه
- سایر: واکنش‌های شدید آلرژیک (تب، راش، کهیر و خارش)، بوجود آمدن عفونت‌های ثانویه باکتریایی یا قارچی
توجه: چنانچه به بیماری گوش یا کلیه یا واکنش‌های آلرژیک دچار شدید، باید مصرف دارو را متوقف کنید.
تداخلات دارویی توبرامایسین
توبرامایسین نباید با داروهای دیگری که ممکن است به کلیه یا گوش آسیب بزنند استفاده شود، زیرا ریسک مسمومیت افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، داروهای ونکومایسین، آمفوتریسین، و سیکلوسپورین نباید با این دارو مصرف شوند چون خودشان می‌توانند به کلیه آسیب بزنند.
اگر این دارو بعد از استفاده از داروهای بیهوش کننده مانند اتر، هالوتان یا داروهای مسدود کننده عصبی-عضلانی مانند آتروکوریوم و توبوکوراین تزریق شود، ممکن است باعث فلج تنفسی شود.
نکات اهمیت دار در مصرف توبرامایسین
- محدوده‌ی اثرگذاری توبرامایسین مشابه جنتامایسین است، اما در برابر عفونت‌های مربوط به پسودومونا تاثیر بیشتری دارد.
- برای تزریق وریدی توبرامایسین، این دارو باید در 50 تا 100 میلی‌لیتر محلول سالین یا DW5% برای بزرگسالان و مقدار کمتری برای کودکان رقیق شود. تزریق باید بین 20 تا 60 دقیقه انجام شود.
- در افرادی که مشکل کلیوی دارند، دوز اولیه مانند افرادی که کلیه‌هایشان به خوبی کار می‌کند تعیین می‌شود. دوزهای بعدی باید با توجه به وضعیت کلیوی و سطح خونی دارو تنظیم شود.
- برای عفونت‌های تنفسی ناشی از پسودومونا، توبرامایسین به صورت محلول استنشاقی مصرف می‌شود که در این صورت عوارض کلیوی و گوشی کمتر خواهد بود.
نکات توصیه شده برای بیماران در مورد مصرف توبرامایسین
- این احتمال وجود دارد که بیمار دچار واکنش‌های حساسیتی به نور شود، بنابراین نباید در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرد.
- اگر بیمار دچار سرگیجه، ضعف یا خواب آلودگی شد، باید احتیاط کند.
توجهات پزشکی و پرستاری توبرامایسین
- این دارو معمولاً به صورت بستری در بیمارستان تجویز می‌شود.
“`html
شرایط نگهداری توبرامایسین
- این دارو را در دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد نگهداری کنید.
- پس از تهیه محلول تزریقی دارو، می‌توانید آن را در یخچال تا ۹۶ ساعت و در دمای اتاق تا ۲۴ ساعت نگهداری کنید.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم
سایت رضیم
“`
