همه چیز در مورد بیماری مخملک (2 نکته مهم)

“بیماری مخملک” و علائم و درمان آن
با رضیم همراه باشید تا با روشهای مناسب برای درمان بیماری مخملک آشنا شوید.
تاریخچه بیماری مخملک
در قرن نوزدهم، بیماریهایی مثل: تب مخملک، سرخک، سرخجه، زرد زخم، بیماری پنجم، تب زرد و آبله مرغان در کودکان شایع بود و علاوه بر تب، جوش هم بر روی پوست ظاهر میشد. سوء تغذیه در دوران کودکی و بارداری میتوانست خطر این بیماری را افزایش دهد. با کاهش تعداد باکتریهایی که باعث مخملک میشدند و همچنین با استفاده از آنتیبیوتیکها، شیوع این بیماری کاهش یافت.
علائم مخملک
زمانی که فرد به میکروب مخملک آلوده میشود، معمولاً بعد از 1 تا 2 روز علائم آن شروع میشود. این بیماری معمولاً با تب و گلودرد آغاز میشود.
- سردرد
- درد عضلانی
- بزرگ شدن غدد لنفاوی در گردن
- قرمزی در چینهای زیر بغل و کشاله ران
- خستگی و بیقراری
- درد شکم
- تهوع
- مشخصات زبان در بیماری مخملک
- التهاب و ورم گلو
- وجود تکههای زرد رنگ چرک در پشت گلو
- دو روز بعد از ظهور این علائم، جوشهایی روی پوست ظاهر میشود. این جوشها معمولاً در ناحیه تنه هستند و سپس به دستها و پاها گسترش مییابند. در کف دست و کف پا جوش دیده نمیشود.
- جوشها قرمز رنگ هستند و وقتی که به آنها دست بزنید، رنگشان سفید میشود.
- پوست سخت و سفت میشود، مانند حالت آفتابسوختگی.
- صورت سرخ و گلگون میشود.
- زبان سفید با پرزهای قرمز که به نام “زبان توت فرنگی سفید” شناخته میشود (تصویر مقابل).
- بعد از 2 تا 4 روز، جوشها خشک و محو میشوند و پوست به حالت صاف برمیگردد.
تشخیص مخملک
پزشک با دیدن جوشها و بررسی گلو میتواند این بیماری را تشخیص دهد. همچنین ممکن است پزشک یک تکه پنبهای را به گلو بزند تا ببیند آیا عفونتی در آنجا وجود دارد یا خیر. در بعضی موارد، آزمایش خون نیز انجام میشود.
بررسی بیماری مخملک
اگر پزشک درباره تشخیص بیماری شک داشته باشد، میتواند از گلو نمونهبرداری کند و آن را به آزمایشگاه بفرستد تا نوع عفونت را مشخص کند. اما این کار به ندرت انجام میشود، زیرا علائم بیماری مخملک معمولاً خیلی زود و واضح مشخص میشود و نیازی به انجام آزمایشات بیشتر نیست.
“`html
روش های درمان مخملک
برای درمان مخملک از آنتی بیوتیک استفاده میشود که این کار باعث میشود بیماری که ممکن است عوارض طولانیمدت داشته باشد، به بیماری نسبتاً خفیفتری تبدیل شود هرچند که هنوز آزاردهنده است. معمولاً برای درمان این عفونت از پنیسیلین استفاده میشود، اما اگر کودکی به پنیسیلین حساسیت داشته باشد، میتوان از اریتروماایسین استفاده کرد. بعد از ۴۸ ساعت که درمان شروع شود، این عفونت دیگر نمیتواند به سایر اعضای خانواده منتقل شود.
برای از بین بردن عفونت، باید به مدت ۱۰ روز آنتی بیوتیک مصرف شود. استفاده از پنیسیلین برای سایر کودکان خانواده نیاز نیست مگر اینکه آنها به دلایل دیگری داروهای استروئیدی میخورند که در این صورت باید پنیسیلین تجویز شود تا از ابتلای آنها به استرپتوکوک جلوگیری شود.
برای تسکین درد، میتوان مسکنهایی مانند پاراستامول تجویز کرد که میتواند سردرد و گلودرد را کاهش دهد و تب را پایین بیاورد و به طور کلی حال کودک را بهتر کند. همچنین، یک رژیم غذایی ساده و نوشیدن آب زیاد در دوران گلودرد شدید بسیار مؤثر است. در این حالت، کودک معمولاً appetiteی کمی دارد اما مهم است که به او مایعات کافی بدهیم تا از کم آبی جلوگیری کنیم، به خصوص وقتهایی که تب بالاست.
در دو یا سه روز اول که تب بالا است، کودک باید استراحت کند. وقتی علائم بهبودی ظاهر شد، میتوان اجازه داد تا کودک در یک اتاق گرم به آرامی بازی کند. وقتی که حال عمومی او به حالت نرمال خود برگشت، میتواند دوباره به مدرسه برود. منظور از حال عمومی، برطرف شدن کامل جوشهای پوستی، از بین رفتن گلودرد، بازیابی اشتها و علاقه به فعالیتهای عادی است. همچنین میتوانید روشهای گیاهدرمانی برای مخملک را مطالعه و به کار ببرید.
جلوگیری از مخملک
- باکتریهای مخملک از طریق تماس و ترشحات فرد بیمار به دیگران منتقل میشود. افرادی که مبتلا هستند باید:
- وقتی سرفه میکنند، جلوی دهان خود را بپوشانند.
- بهطور مرتب دستان خود را بشویند.
- بشقاب، قاشق، چنگال و لیوان شخصی داشته باشند.
- زخمهای خود را تمیز و خشک نگه دارند تا خطر عفونت کاهش یابد.
- بهطور کلی، ۲۴ ساعت پس از اتمام درمان آنتیبیوتیک، بیماری مسری نیست. بنابراین تا آن زمان باید از رفتن به مدرسه و محل کار خودداری کنند.
مخملک چطور گسترش می یابد؟
مخملک یک بیماری بسیار مسری است که از طریق باکتریها از فرد آلوده به دیگران منتقل میشود. این باکتریها میتوانند از راههای زیر به کودکان گسترش یابند:
- قطرات معلق در هوا در هنگام عطسه، سرفه یا نفس کشیدن
- غذای آلوده
- تماس با پوست یا بزاق فرد مبتلا به مخملک
- استفاده از لوازم شخصی مانند لیوان، بشقاب و ظرفهای فرد آلوده و سپس لمس دهان، بینی و چشمها
عوارض مخملک
عوارض این بیماری ممکن است شامل: عفونت، تب روماتیسمی، مشکلات استخوانی یا مفصلی مانند آرتریت و استئومیلیت، آبسه، ورم غدد، اختلال در کار کلیه، هپاتیت، پنومونی و یا گسترش عفونت به وجود آید.
“`
مناطق دیگر باشد.
عفونت (sepsis) زمانی رخ میدهد که باکتریها به خون وارد شوند که یک بیماری خطرناک است و میتواند فرد را به شوک بکشاند. اگر باکتریها به بافتهای بدن حمله کنند، ممکن است آبسه یا چرک در پشت گلو یا دور لوزهها به وجود بیاید. همچنین، این عفونت ممکن است باعث عفونت سینوسها و گوش (اوتیت مدیا) شود. به ندرت ممکن است باکتریها بر روی سیستم عصبی مرکزی تأثیر بگذارند و منجر به بیماری مننژیت شوند.
- چطور میتوان به کودکی که به مخملک مبتلا شده کمک کرد؟
عوارض بیماری پس از درمان سریع و مناسب با پنیسیلین یا هر داروی مناسب دیگر معمولاً اتفاق نمیافتد. اوتیت میانی حاد ممکن است هنگام معاینه از پرده صماخ به شکل گوش درد و قرمزی پرده صماخ ظاهر شود و احتمالاً به عنوان نشانهای از بیماری بروز کند. پنیسیلین به سرعت این مشکل را درمان میکند. میتوانید اطلاعات بیشتری درباره علل و درمان اوتیت میانی در اینجا (درمان اوتیت میانی) بخوانید.
پس از ابتلا به مخملک، ممکن است کودک دچار سینوزیت یا تورم غدد لنفاوی گردن شود. قبل از کشف آنتیبیوتیکها، معمولاً چند هفته یا چند ماه بعد از ابتلای کودک به مخملک، گلومرولونفریت رخ میداد. در این بیماری، کلیهها ممکن است به شدت آسیب ببینند و مشکلاتی درازمدت ایجاد کنند. اما امروزه چنین حالتی دیگر شایع نیست یا بسیار کم پیش میآید. همچنین، تب روماتیسمی که معمولاً بر روی قلب تأثیر میگذارد، یکی دیگر از عوارض نگرانکننده بیماری مخملک بود که امروزه کمتر اتفاق میافتد. ذاتالریه لبولی نیز یکی از عوارض رایج این بیماری است، اما به دلیل درمان با آنتیبیوتیک، امروزه این بیماری خیلی کم پیش میآید.
گردآوری شده ی مجله اینترنتی رضیم
مرجان امینی