همه چیز در مورد بیماری کرون (2 نکته مهم)
“`html
بیماری کرون چیست؟
با رضیم همراه باشید تا با بیماری کرون بیشتر آشنا شوید…
بیماری کرون (به انگلیسی: Crohn’s disease) یکی از بیماری‌های التهابی روده است که با التهاب دیواره روده مشخص می‌شود.
بیماری کرون چیست و چه کسانی بیشتر دچار آن می‌شوند؟
بیماری کرون یک بیماری طولانی‌مدت است که ممکن است بخش‌های مختلف دستگاه گوارش از دهان تا مقعد را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری بیشتر به ناحیه‌ی انتهایی روده باریک (ایلئوم) و ابتدای روده بزرگ آسیب می‌زند.
این بیماری می‌تواند تمام لایه‌های روده را درگیر کند و حتی باعث ایجاد زخم و بافت اسکار شود. ناحیه‌ی معمولی که درگیر می‌شود، ناحیه ایلئوسکال است. در میان نواحی آسیب‌دیده، نواحی سالم نیز وجود دارد. همچنین، بیماری کرون می‌تواند علائم غیر روده‌ای نیز داشته باشد مانند آرتروز و مشکلات پوستی.
علت بروز بیماری کرون چیست؟
عوامل محیطی و ژنتیکی در بروز این بیماری تأثیر دارند. به عبارت دیگر، این بیماری دارای چندین علت و عوامل ژنتیکی است و وراثت نقش مهمی در آن ایفا می‌کند.
این بیماری بیشتر در کشورهای پیشرفته مشاهده می‌شود. استعمال سیگار هم یکی از عوامل خطرساز جدی برای بیماری کرون است.
علائم بیماری کرون چیست؟
بیماری کرون معمولاً برای چند ماه یا حتی سال‌ها پیش از تشخیص در بدن فرد وجود دارد و شخص در مورد آن اطلاع ندارد.
یکی از پزشکان متخصص، تأخیر در رشد کودکان را یکی از نشانه‌های این بیماری می‌داند و به علائم داخلی و خارج روده‌ای اشاره می‌کند:
کاهش وزن، تب متناوب، اسهال مزمن آبکی و درد شکم (که با اجابت مزاج بهبود نمی‌یابد) از نشانه‌های داخلی هستند و علایم خارج روده‌ای شامل مشکلات پوستی، درد مفاصل، التهاب چشم و اختلالات کبدی می‌باشد.
شروع یا تشدید بیماری کرون بعد از یک دوره بدون علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد شکمی به ویژه در ناحیه زیر یا اطراف ناف، که عموماً بعد از غذا خوردن شدت می‌گیرد.
- اسهالی که ممکن است حاوی خون باشد.
- زخم اطراف مقعد.
- درد وقت اجابت مزاج.
- زخم‌های دهانی.
- بی‌اشتهایی.
- درد مفاصل یا کمر.
- درد یا مشکل بینایی در یکی یا هر دو چشم.
- کاهش وزن با وجود مصرف غذای کافی.
- تب.
- خستگی یا ضعف عمومی.
- تأخیر در رشد یا بلوغ در کودکان.
نشانه‌های بیماری کرون
علائم بیماری شامل اسهال مزمن، کاهش وزن و درد شکمی است. این بیماری می‌تواند با آبسه، فیستول، تنگی و انسداد روده همراه باشد و برای تشخیص، ممکن است نیاز به آزمایش خون و کولونوسکوپی باشد.
این بیماری می‌تواند با خونریزی در مدفوع یا خونریزی جداگانه یا با رگه‌های خون در مدفوع همراه باشد.
از دیگر علائم این بیماری می‌توان به بی‌اشتهایی، نفخ، مشکلات در دفع و افزایش دفعات اجابت مزاج اشاره کرد.
نشانه‌های غیر روده‌ای
بیماری کرون علاوه بر تأثیر بر معده و روده، می‌تواند بر سایر اندام‌ها نیز اثر بگذارد. ورم چشم و ورم مفاصل یا ماهیچه‌های دست یا پا از این موارد هستند.
نازکی یا پوکی استخوان نیز می‌تواند از نتایج این بیماری باشد. همچنین، بیماری می‌تواند بر پوست، خون و غدد درون ریز نیز تأثیر بگذارد.
بیماری کم‌خونی همولیتیک خودایمنی که در آن سیستم ایمنی به گویچه‌های قرمز خون حمله می‌کند، در بیماری کرون رایج است و می‌تواند به خستگی، رنگ پریدگی و دیگر علائم شایع کم‌خونی منجر شود.
دوره بیماری کرون
به گفته دکتر اژدرکش، در بسیاری موارد این بیماری ناحیه انتهایی روده کوچک و…
“““html
روده بزرگ را تحت تأثیر قرار می‌دهد و التهاب در این ناحیه ممکن است منجر به فیستول، سوراخ شدن دیواره روده یا تنگ شدن و انسداد دستگاه گوارش شود. برای تشخیص این مشکلات، پزشک به بررسی علائم بالینی، معاینه فیزیکی، تصویربرداری روده و آزمایش‌های آزمایشگاهی می‌پردازد.
این عضو هیات علمی دانشگاه تأکید می‌کند:
روده را می‌توان با انجام کولونوسکوپی بررسی کرد. در این آزمایش، امکان نمونه‌برداری از بافت روده وجود دارد که برای بررسی به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال می‌شود تا بیماری مشخص شود. باید توجه داشت که نمونه‌برداری از بافت روده هیچ گونه دردی ندارد، زیرا این بافت به درد حساس نیست.
درمان بیماری کرون
-
داروها معمولاً به خوبی علائم بیماری کرون را بهبود می‌بخشند. اکثر این داروها با جلوگیری از التهاب روده عمل می‌کنند. مثلاً داروهایی که آمینوسالیسیلات نامیده می‌شوند، اولین داروهایی هستند که در درمان استفاده می‌شوند.
- در موارد متوسط تا شدید بیماری کرون، ممکن است از داروهای کورتونی هم استفاده شود.
- آنتی‌بیوتیک‌ها نیز در درمان کرون کاربرد دارند و به از بین بردن باکتری‌ها در نواحی ملتهب روده و کاهش التهاب کمک می‌کنند.
- در برخی موارد خاص، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی نیز ممکن است تجویز شوند، اما به دلیل عوارض زیاد، پزشک سعی می‌کند از آنها کمتر استفاده کند.
- داروهای دیگری نیز وجود دارند که در بهبود بیماری کرون نقش دارند و پزشک با توجه به وضعیت بیمار ممکن است از آنها استفاده کند.
- جراحی نیز یکی دیگر از روش‌های درمانی است. در جراحی ممکن است برخی قسمت‌های روده برداشته شوند. این روش درمانی معمولاً تنها زمانی توصیه می‌شود که:
- انسداد روده رخ داده باشد.
- با وجود درمان‌های دارویی مناسب، علائم ادامه داشته باشند.
- فیستول‌ها به درمان‌های دارویی پاسخ ندهند.
- رژیم غذایی نیز در بهبود بیماری کرون مؤثر است. هرچند که از نظر علمی هیچ رژیم غذایی خاصی برای بیماری‌های التهابی روده ثابت نشده است، اما بیشتر پزشکان بر این باورند که بیمار می‌تواند بفهمد که کدام غذاها علائم بیماری‌اش را تحریک می‌کند، به خصوص در زمان تشدید بیماری.
- با پرهیز از غذاهایی که علائم شما را بدتر می‌کنند، متوجه می‌شوید که نشانه‌های مانند گاز روده، نفخ، درد شکم و اسهال بهتر کنترل می‌شوند. کاهش این علائم به روده ملتهب شما کمک می‌کند تا بهبود یابد.
- اگر به دلیل بیماری کرون مشکل جذب مواد مغذی دارید، مهم است که غذاهای پرپروتئین و پرانرژی مصرف کنید، حتی اگر علاقه‌ای به غذا خوردن نداشته باشید! بر اساس توصیه‌های متخصصان، یک رژیم غذایی مؤثر در بیماری کرون شامل وعده‌های غذایی منظم و دو تا سه میان‌وعده است تا مطمئن شوید که پروتئین، انرژی و مواد مغذی لازم را دریافت می‌کنید.
- علاوه بر این، ممکن است پزشک برای شما مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی تجویز کند تا بتوانید ذخایر مواد مغذی ضروری بدنتان را بازسازی کنید.
همچنین بخوانید:
پرهیزهای غذایی در بیماری کرون چیست؟
از غذاهایی که می‌توانند علائم بیماری را تحریک کنند، دوری کنید. برای اینکه بدانید چه غذاهایی را باید از برنامه غذایی خود حذف کنید، باید بفهمید کدام غذاها علائم شما را بدتر می‌کنند.
بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کرون متوجه شده‌اند که غذاهای موجود در فهرست زیر علائم آنها را در زمان تشدید بیماری بدتر می‌کند. بنابراین ممکن است برخی از آنها برای شما نیز محرک‌هایی باشند.
- هرگونه نوشیدنی الکلی
- کره، روغن، کره‌های گیاهی، سس مایونز
- نوشیدنی‌های گازدار
- قهوه، چای، شکلات
- پوسته‌ی ذرت
- محصولات لبنی (در صورت عدم تحمل لاکتوز)
- غذاهای چرب و سرخ کردنی‌ها
- غذاهای پرفیبر
- غذاهایی که باعث تولید گاز و نفخ می‌شوند (عدس، بنشن، لوبیاها، پیاز و انواع کلم)
- آجیل و دانه‌های خوراکی (کره‌ی بادام زمینی و کره‌ی دانه‌های دیگر)
- میوه‌های خام
- سبزی‌های خام
- گوشت قرمز
- غذاهای تند و پرادویه
- غلات سبوس‌دار و سبوس
“““html
پیش‌آگهی بیماری کرون
بیماری کرون می‌تواند بر افراد به طرق مختلف تأثیر بگذارد. بسیاری از افراد ممکن است فقط علائم خفیفی داشته باشند و نیازی به درمان دارویی نداشته باشند. اما برخی دیگر به داروهای بیشتری نیاز دارند و ممکن است عوارض بیماری را تجربه کنند.
بیماری کرون درمان نمی‌شود ولی با مراقبت‌های پزشکی و درمان مناسب، شرایط فرد بهتر خواهد شد و این بیماری کشنده نیست.
موارد اورژانسی در بیماری کرون کدامند؟
افرادی که به بیماری کرون مبتلا هستند، باید به طور منظم با پزشک خود در تماس باشند. هرگونه تغییر در علائم و نشانه‌ها مهم است و می‌تواند نشان‌دهنده نیاز به درمان جدید باشد.
یکی از عوارض جدی بیماری کرون، انسداد روده است. این حالت زمانی رخ می‌دهد که روده به قدری باریک می‌شود که غذا نمی‌تواند از آن عبور کند، که می‌تواند منجر به دل‌درد شدید و استفراغ شود و نیاز به درمان فوری دارد.
علائمی که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند عبارتند از:
- تب؛ بدون علائم دیگر عفونت
- خونریزی زیادی از مقعد
- مدفوع سیاه و مانند خمیر
آیا بیماری کرون قابل پیشگیری است؟
آیا می‌توان از بروز دوره‌های تشدید بعد از دوره‌های خاموشی جلوگیری کرد؟
متأسفانه، هیچ راهی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد. اما می‌توانید از موقعیت‌هایی که به بدن شما آسیب می‌زند، خودداری کنید.
در زمان‌هایی که علائم ندارید، یک رژیم غذایی مناسب و متعادل داشته باشید تا ویتامین‌ها و مواد مغذی مورد نیاز بدن شما تأمین شود. این کار به پیشگیری از عوارض ناشی از تغذیه نامناسب، مانند کم‌خونی و کاهش وزن کمک می‌کند.
سیگار نکشید!
بیماری کرون می‌تواند خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش دهد؛ بنابراین، برای بررسی ضایعات پیش‌سرطانی یا سرطان در مراحل اولیه، باید به طور منظم روده بزرگ خود را معاینه کنید.
اگر بیش از هشت سال است که به بیماری کرون مبتلا هستید و روده بزرگ و راست روده شما درگیر شده است؛ باید به طور منظم کولونوسکوپی انجام دهید. کولونوسکوپی باید هر یک تا دو سال یک بار برای شما انجام شود.
سایت رضیم
“`
