همه چیز در مورد قرص ضد افسردگی سیتالوپرام (Citalopram) (2 نکته مهم)
“`html
فواید و عوارض قرص ضد افسردگی سیتالوپرام
طبقه بندی مارتیندل : داروهای ضد افسردگی
طبقه بندی درمانی : داروهای موثر بر سیستم اعصاب مرکزی > داروهای روان درمانی > داروهای ضدافسردگی > داروهای مهارکننده انتخابی سروتونین
قرص سیتالوپرام (Citalopram) یا سلکسا (Celexa) یک داروی ضد افسردگی است که برای درمان افسردگی استفاده می‌شود. سیتالوپرام در سال ۱۹۸۹ توسط یک شرکت دانمارکی به نام لوندبک ساخته شد و پس از پایان مدت انحصاری تولید آن در سال ۲۰۰۳، سایر شرکت‌های داروسازی نیز شروع به تولید آن کردند.
این دارو برای درمان افسردگی، اختلال هراس و اضطراب اجتماعی تأیید شده است. همچنین کمک می‌کند تا به کاهش نوروپاتی دیابتی و انزال زودرس برسد و استفاده همزمان با آمی‌تریپتیلین، برای جلوگیری از حملات میگرنی شدید مؤثر است. سیتالوپرام تأثیر خوبی در درمان افسردگی و اختلال پانیک دارد.
سروتونین یک ماده شیمیایی است که در مغز تولید می‌شود. وقتی سروتونین از نورون‌ها ترشح شود، عده‌ای از نورون‌های دیگر را تحریک می‌کند و سپس با استفاده از پمپ‌هایی دوباره به سلول‌های مغزی برمی‌گردد. داروهای مهارکننده پمپ جمع‌کننده سروتونین (SSRIs) مانند سیتالوپرام، سطح سروتونین را در فضای بین نورون‌ها افزایش می‌دهند. این کار به کاهش علائم افسردگی و حملات ترس در بسیاری از افراد کمک می‌کند.
دوز معمول سیتالوپرام بین ۲۰ تا ۶۰ میلی‌گرم در روز است و معمولاً به خوبی تحمل می‌شود. احتمال تداخل دارویی سیتالوپرام با سایر SSRIها کمتر است و در صورت اوردوز نیز خطر کمتری دارد. با این حال، گزارش‌هایی مبنی بر مرگ ناشی از مصرف بیش از ۸۴۰ تا ۱۹۶۰ میلی‌گرم از این دارو وجود دارد. لازم به ذکر است که بعد از قطع مصرف سیتالوپرام ممکن است سندرم ترک SSRI رخ دهد. به همین دلیل توصیه می‌شود که قطع مصرف به‌طور تدریجی انجام شود.
موارد مصرف سیتالوپرام
این دارو معمولاً برای درمان افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین برای مشکلاتی مانند سندرم پیش از قاعدگی، گرگرفتگی بعد از یائسگی، اختلالات ترس، وسواس، استرس‌های پس از سانحه، پرخوری و بی‌اشتهایی عصبی نیز کاربرد دارد.
قبل از تجویز دارو ، موارد زیر را به پزشک بگویید !
- اگر دچار لخته خون در رگ‌های بدن هستید.
- اگر بیماری کبدی دارید.
- اگر مبتلا به بیماری‌های کلیوی هستید.
- اگر گلوکوم دارید.
- اگر دچار صرع و تشنج هستید.
- اگر بیماری قلبی و عروقی دارید.
- اگر نارسایی قلبی، اختلال ریتم قلب، کم بودن ضربان قلب، تپش قلب یا سابقه حمله قلبی دارید.
- اگر سابقه سکته مغزی دارید.
- اگر سطح پتاسیم خون شما پایین است.
- اگر مبتلا به بیماری دوقطبی هستید.
- اگر دچار اعتیاد هستید.
- اگر قبلاً سابقه خودکشی دارید یا در فکر خودکشی هستید.
- اگر کسی در خانواده شما پیش‌تر خودکشی کرده است.
تداخل دارویی سیتالوپرام
هنگام مصرف داروهای مختلف، ممکن است اثر بخشی داروها تغییر کند. در مورد سیتالوپرام، اگر اثر آن کاهش یابد، مشکلات روحی ممکن است پیشرفت کنند و اگر اثر آن افزایش یابد، می‌تواند عوارض خطرناکی به همراه داشته باشد. به همین دلیل مهم است که…
“““html
در صورتی که دچار تغییر در نحوه مصرف دارو یا استفاده از داروهای جدید شیمیایی و گیاهی هستید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا دوز مصرفی صحیح را تعیین کنید.
استفاده از داروی سیتالوپرام به همراه داروهایی که ممکن است باعث خواب‌آلودگی یا تنفس آهسته شما شوند، می‌تواند عوارض جانبی خطرناک و حتی مرگ به همراه داشته باشد. پیش از مصرف هرگونه قرص خواب‌آور، داروهای مسکن قوی، داروهای سرفه، شل کننده‌ها، یا داروهای مرتبط با اضطراب، افسردگی یا تشنج، حتماً با پزشک خود صحبت کنید.
بسیاری از داروها ممکن است با سیتالوپرام تداخل داشته باشند. در زیر تنها تعدادی از این داروها ذکر شده است. اگر در حال مصرف دارویی هستید یا قصد دارید دارویی را شروع یا قطع کنید، حتماً این موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید؛ به‌ویژه داروهای زیر:
- سایمتیدین؛
- لیتیوم؛
- تریپتوفان؛
- وارفارین، کومادین، جانتوون؛
- دیگر داروهای ضد افسردگی؛
- داروهای قلبی؛
- داروهای مربوط به اختلالات روانی؛
- داروهای تریپتان برای درمان میگرن؛
البته لیست بالا همه داروهایی که ممکن است با سیتالوپرام تداخل داشته باشند را شامل نمی‌شود و داروهای دیگر نیز ممکن است مشکلاتی ایجاد کنند، از جمله ویتامین‌ها و داروهای گیاهی.
عوارض جانبی مصرف سیتالوپرام
لطفاً توجه داشته باشید که بروز این علائم معمولاً کمی و خفیف است و بعد از مدتی از بین می‌رود. اما اگر این علائم شدید شوند یا به‌طور مداوم ادامه یابند، حتماً به پزشک مراجعه کنید. عوارض جانبی مصرف این دارو معمولاً شامل موارد زیر است:
- لرزش بدن
- احساس خواب آلودگی و مشکلات خواب
- خشکی دهان
- حالت تهوع
- سرگیجه
- تار شدن دید
- عرق کردن بیش از حد
- درد شکمی
- افزایش بزاق دهان
- ایجاد سینوزیت و آبریزش بینی
- تب کردن
- اسهال
- کاهش اشتها
- کاهش فشار خون
- کاهش میل جنسی
اگر بعد از مصرف سیتالوپرام این علائم را مشاهده کردید، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید
- احساس تنگی نفس
- مشکل در بلع غذا
- تورم در دهان و صورت
- خارش شدید روی پوست
- مشکلات حرکتی
- افزایش ادرار به طور غیرمعمول
- سقوط و تشنج
- سفتی و گرفتگی شدید عضلات
- تغییر در ریتم قلب
- غش کردن و گیجی
- تغییر در بینایی
- مدفوع خونی یا خیلی تیره
- مصرف در دوران بارداری و شیردهی
توجه : درمان مشکلاتی همچون افسردگی با قرص‌ها یک موضوع جدی است و باید با دقت و تحت نظر پزشک انجام شود.
“`
داروهایی مانند سیتالوپرام نیاز به یک دوره درمان کامل دارند. اگر باردار شدید یا قصد بارداری دارید، هرگز نباید به طور ناگهانی این دارو را قطع کنید یا ادامه دهید. زیرا مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی می‌تواند موجب انتقال دارو به جنین یا نوزاد از طریق شیر مادر شود. در این حالت باید فوری به پزشک مراجعه کنید و با او مشورت کنید.
طرز استفاده از سیتالوپرام
قبل از مصرف هر قرص، حتماً اطلاعات روی جعبه دارو را به دقت بخوانید. معمولاً این قرص در صبح یا عصر تجویز می‌شود. مقدار دوز قرص بسته به پاسخ بدن بیمار، شدت بیماری، سن و وزن متغیر است. حداکثر مقدار مجاز این دارو ۴۰ میلی‌گرم در روز است.
ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که برای کاهش عوارض، بیمار را با دوز کم شروع کند و به تدریج آن را افزایش دهد. بنابراین هرگز دوز دارو را بدون مشورت با پزشک افزایش ندهید یا ناگهان قطع نکنید.
یک نکته بسیار مهم این است که اگر در حین مصرف دارو احساس کردید افسردگی شما بهتر شده، هرگز دارو را به تنهایی قطع نکنید. باید طبق برنامه دارو را مصرف کنید و از قطع آن بدون مشورت با پزشک جداً خودداری کنید. قطع ناگهانی این دارو می‌تواند باعث مشکلاتی مانند سردرد، سرگیجه، تغییرات روحی و اختلال در خواب شود و ممکن است افسردگی شما بدتر شود.
مقدار دوز مصرف داروی سیتالوپرام
مقدار مصرف دارو برای بزرگسالانی که از افسردگی رنج می‌برند:
دوز اولیه: ۲۰ میلی‌گرم به صورت خوراکی در روز.
دوز میانی: ۲۰ تا ۴۰ میلی‌گرم به صورت خوراکی در روز.
حداکثر دوز مصرفی: ۴۰ میلی‌گرم به صورت خوراکی در روز.
توجه: دوز اولیه می‌تواند در صورت نیاز تا ۴۰ میلی‌گرم در روز، بعد از حداقل یک هفته درمان، افزایش یابد.
- مصرف ۶۰ میلی‌گرم از این دارو در روز، تأثیر بیشتری نسبت به ۴۰ میلی‌گرم ندارد.
- در افسردگی شدید، ممکن است به چند ماه درمان و استفاده از داروها نیاز باشد.
مقدار مصرف دارو برای افراد بالای ۶۰ سال که از افسردگی رنج می‌برند:
دوز مصرفی توصیه شده برای افراد بالای ۶۰ سال: ۲۰ میلی‌گرم به صورت خوراکی در روز.
- مصرف ۶۰ میلی‌گرم از این دارو در روز، تأثیر بیشتری نسبت به ۴۰ میلی‌گرم ندارد.
- در افسردگی شدید، ممکن است به چند ماه درمان و استفاده از داروها نیاز باشد.
اگر دارو را فراموش کردید چه کار کنیم؟
اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری، قرص خود را مصرف کنید. اما اگر به زمان مصرف بعدی نزدیک هستید، دوز فراموش شده را بی‌خیال شده و در زمان مصرف بعدی، قرص خود را بخورید.
در صورت مصرف بیش از حد سیتالوپرام
چه اتفاقی می‌افتد؟
اگر به طور تصادفی یا به خاطر مشکلات شخصی سیتالوپرام را بیشتر از مقدار مجاز مصرف کرده‌اید، باید سریعاً با اورژانس (115) تماس بگیرید. مسمومیت با سیتالوپرام می‌تواند بسیار خطرناک باشد. اگر این دارو را با نیت خودکشی مصرف کرده‌اید، لازم است بدانید که پس از بهبودی ممکن است با مشکلات جدی کلیوی و کبدی روبه‌رو شوید. همچنین ممکن است دچار افسردگی شدید، مشکلات روانی و تشنج شوید.
نکات مهم درباره سیتالوپرام
- در هفته‌های اول استفاده از این دارو، ممکن است اثرات آن زیاد خوب نباشد و حتی افکار منفی را بیشتر کند. بنابراین حتماً در این مدت با پزشک خود در ارتباط باشید.
- این دارو می‌تواند قند خون را تحت تاثیر قرار دهد، بنابراین افرادی که دیابت دارند، باید به طور منظم قند خون خود را کنترل کنند.
- احساس بی‌قراری، لرزش بدن و عصبانیت در روزهای اول استفاده از دارو طبیعی است و با گذشت زمان بهتر می‌شود.
عوارض نادر اما مهم سیتالوپرام!
سندرم سروتونین یا مسمومیت با سروتونین یک عارضه خاص است که ممکن است با داروهایی که بر سطح سروتونین تاثیر می‌گذارند به وجود بیاید. احتمال بروز این عارضه کم است، اما اگر به درستی درمان نشود، می‌تواند خطرناک باشد. این عارضه به علت فعالیت بیش از حد سروتونین در بدن ایجاد می‌شود. اگر علائمی مانند احساس گرما، عرق کردن، بی‌خوابی و بی‌قراری، سفت شدن یا درد عضلات، پریشانی و تغییرات خلق و خو را مشاهده کردید، سریعاً قبل از مصرف دوز بعدی دارو به پزشک یا مرکز درمانی مراجعه کنید.
هشدار!!
- اگر در ۱۴ روز گذشته از مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (مانند لینزولید، ایزوکاربوکسازید، آمپول متیل بلو، فنلزین، راساگیلین، سلگیلین و ترانیل سیپرومین) استفاده کرده‌اید، نباید سیتالوپرام مصرف کنید.
- اگر به سیتالوپرام حساسیت دارید یا از داروهای لگزاپرو و پیموزاید استفاده می‌کنید، نباید سیتالوپرام مصرف کنید.
همچنین بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم
