“`html

“`

یاری می‌رساند.

امروزه آنژیوگرافی به منظور تشخیص بیماری‌ها به صورت سرپایی انجام می‌شود. در این روش، ابتدا یک کاتتر وارد رگ‌های خونی می‌شود و به جایی که باید بررسی کنیم، هدایت می‌شود. سپس یک ماده خاص به رگ تزریق می‌شود و بعد از آن تصاویر رادیوگرافی گرفته می‌شود. در این تصاویر، عروق تنگ شده، گشاد شده یا مسدود شده به وضوح مشخص هستند. در واقع آنژیوگرافی، به عنوان بهترین روش برای تشخیص مشکلات عروقی شناخته می‌شود.

روش آنژیوگرافی x-ray شباهت زیادی به x-ray های معمولی دارد. تنها تفاوت این است که در آنژیوگرافی، اشعه X با استفاده از دستگاه‌های مخصوص تقویت می‌شود و تصاویر آن با دوربین تلویزیونی نمایش داده می‌شوند. در سیستم‌های جدید آنژیوگرافی، هر تصویر از سیگنال‌های آنالوگ تلویزیونی به تصویر دیجیتال تبدیل می‌شود و در کامپیوتر ذخیره می‌شود.

کاربردهای آنژیوگرافی

کاربرد اصلی آنژیوگرافی، شناسایی عروق آسیب‌دیده یا تنگ شده است. این کار در مکان‌های مختلفی انجام می‌شود، اما معمول‌ترین آنها بررسی عروق قلبی (عروق کرونری) است. همچنین ممکن است برای بررسی عروق مغزی یا محیطی نیز استفاده شود.

نحوه انجام آنژیوگرافی

آنژیوگرافی عروق کرونر معمولاً از طریق لوله‌گذاری قلب انجام می‌شود.

قبل از شروع انگشت‌گذاری، یک داروی آرام‌بخش ملایم به بیمار داده می‌شود تا اضطرابش کم شود، اما در طول این فرایند، بیمار باید هوشیار باشد تا در صورت دردی در قفسه سینه خبر بدهد. معمولاً کاتتر از یکی از شریان‌های اصلی در بازو یا ران وارد رگ‌ها می‌شود و محل ورود با استفاده از ماده بی‌حس‌کننده، بی‌حس می‌شود.

سپس پزشک با یک سوزن به شریان می‌رسد و کاتتر را به آرامی به سمت قلب هدایت می‌کند. در این زمان، محل کاتتر با استفاده از تصاویر رادیولوژیک مشخص می‌شود.

زمانی که کاتتر در جای خود قرار گرفت، یک ماده رنگی جهت وضوح بیشتر عکس‌ها به داخل لوله تزریق می‌شود. سپس چندین عکس رادیولوژیک به طور متوالی گرفته می‌شود تا ببینیم ماده چگونه در رگ پخش می‌شود. در این حالت، وضعیت عروق کاملا مشخص می‌شود و متوجه می‌شویم که کجاها تنگی وجود دارد.

بعد از آن، کاتتر به آرامی خارج می‌شود و محل ورود آن با فشردن، بسته می‌شود. اگر نیاز باشد، تنگی عروق با بالون باز می‌شود و اگر تنگی شدید باشد، عمل جراحی «بای‌پس» انجام می‌شود.

اگر هم بیمار مشکوک است و نتوانیم به طور دقیق مشخص کنیم که آیا تنگی وجود دارد یا نه، از دستگاهی به نام «سی‌تی آنژیو» استفاده می‌کنیم. در این روش دیگر نیازی به ورود از طریق رگ نیست و با تاباندن اشعه به قلب، وضعیت عروق مشخص می‌شود و متوجه می‌شویم که کجاها تنگی وجود دارد.
قبل از انجام آنژیوگرافی، بیمار باید به پزشک بگوید اگر داروهایی برای قندخون، فشارخون، چربی خون و ضدآنژین مصرف می‌کند.

معمولاً برای بیمارانی که عمل قلب انجام داده‌اند و یا فنر گذاشته‌اند و هنوز هم احساس درد دارند، از «سی‌تی آنژیو» استفاده می‌کنیم که این روش حدود ده دقیقه طول می‌کشد.

قبل از انجام آنژیوگرافی چه باید کرد؟

• قبل از شروع آنژیوگرافی، اگر داروهایی برای قند خون، فشار خون، چربی خون یا داروهای ضد آنژین مصرف می‌کنید، به پزشک اطلاع دهید.
• در چند روز قبل از آزمایش، بهتر است میزان مایعاتی که می‌نوشید را افزایش دهید.
• اگر به ید یا غذاهای دریایی حساسیت دارید، یا دیابت یا مشکلات کلیوی دارید، حتماً این را به پزشک بگویید، چون ممکن است به ید موجود در مواد رنگی حساس باشید.
• سابقه واکنش‌های قبلی به مواد حاجب، مصرف داروی ویاگرا (Viagra) یا احتمال بارداری را نیز باید به پزشک گزارش کنید.
• شما باید 8 تا 12 ساعت قبل از آزمایش چیزی نخورید. در بعضی موارد، ممکن است از شما بخواهند که شب قبل از آنژیوگرافی در بیمارستان بمانید، وگرنه، صبح روز آزمایش به بیمارستان مراجعه کنید.
• قبل از انجام آنژیوگرافی، باید رضایت‌نامه‌ای امضا کنید و لباس مخصوص (گان) بپوشید. معمولاً پرستار نحوه انجام آزمایش و خطرات احتمالی آن را به شما توضیح می‌دهد.
• قبل از آزمایش، موهای محل ورود کاتتر آنژیوگرافی در ناحیه بازو یا ران تراشیده می‌شود.

مراقبت‌های بعد از آنژیوگرافی

• حداقل برای 5 تا 6 ساعت باید روی تخت استراحت کنید.
• تا 12 ساعت از خم کردن عضوی که برای آنژیوگرافی استفاده شده، مثل مفصل ران یا مچ دست، خودداری کنید.
• زمانی که ترخیص شدید، به آرامی قدم بزنید.
• توصیه می‌شود تا چند روز از انجام فعالیت‌های سنگین و ناگهانی پرهیز کنید.
• اگر در محل آنژیوگرافی درد یا ورم وجود داشت، می‌توانید از مسکن استفاده کنید و کمپرس گرم هم مانعی ندارد. در صورت شدت درد یا ورم، به پزشک مراجعه کنید.
• نسخه‌ یا سی‌دی نتایج آنژیوگرافی را از بخش آنژیو تحویل بگیرید و برای مراجعه‌های بعدی همراه داشته باشید.

عوارض آنژیوگرافی

این آزمایش نیاز به یک روز بستری دارد، اما خود آزمایش تنها چند دقیقه طول می‌کشد و معمولاً بیمار پس از آن بدون عارضه خاصی به خانه می‌رود. اگر در حین عبور کاتتر بیمار دچار مشکلی شود، معمولاً می‌توان به سرعت داروهای لازم را به قلب تزریق کرد و مشکل را حل کرد. با اینکه آنژیوگرافی معمولاً روشی ایمن است، ولی در موارد نادر ممکن است عوارضی مانند آسیب به عروق، نارسایی کلیه (به خاطر ماده حاجب)، یا سکته قلبی و مغزی پیش بیاید.

گردآوری شده از مجله اینترنتی رضیم

مرجان امینی

سایت رضیم