هورمون درمانی چیست؟ آیا انجام هورمون درمانی خطرناک است؟ (2 نکته مهم)
“`html
همه چیز در مورد هورمون درمانی
امروزه به دلیل تغییراتی که در سبک زندگی‌مان به وجود آمده، باید بیشتر به عوارض داروها توجه کنیم. این هشدار به این معناست که به خاطر این تغییرات، افراد بیشتر از گذشته به عوارض و اثرات جانبی داروها دچار می‌شوند.
این تغییرات شامل عدم تحرک، رژیم‌های غذایی متفاوت نسبت به قبل، شیوع بیماری‌های مزمن و چاقی به عنوان یک مشکل رایج هستند.
همه مردان و زنان آرزوی داشتن اندامی زیبا دارند، اما متاسفانه بسیاری از آنها به دنبال آسان‌ترین راه برای رسیدن به این هدف هستند و بدون توجه به ورزش و رژیم غذایی مناسب، اقدام می‌کنند.
بعضی افراد به داروهای لاغری (که گاهی غیرقانونی هستند) روی می‌آورند و در نتیجه، مشکلات جسمی و مالی زیادی برای خود ایجاد می‌کنند.
عوارض هورمون درمانی برای افزایش وزن
برخی از داروهای محبوب که به‌ویژه جوانان برای افزایش وزن و حجیم کردن عضلات در باشگاه‌های بدنسازی استفاده می‌کنند، داروهای کورتیکو استروئیدی یا کورتون‌ها هستند. این داروها می‌توانند موجب چاقی کاذب در افراد شوند.
این داروها باعث احتباس آب و نمک در بدن می‌شوند و در نتیجه فرد در طولانی‌مدت ممکن است چربی در قسمت‌های مختلف بدنش تجمع کند. در نهایت، فرد نمی‌تواند به هدف زیبا شناسی خود برسد. علاوه بر این، چاقی کاذب به‌طور پایدار نیست و مشکلات زیادی در آینده برای فرد ایجاد می‌کند.
اگر بخواهیم دقیق‌تر به عوارض این داروها اشاره کنیم، می‌توان گفت که خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون، ضعف سیستم ایمنی، مشکلات گوارشی، گلوکوم و غیره را افزایش می‌دهند.
متاسفانه بیشتر داروهای بدنسازی که افراد از منابع غیررسمی و بدون نسخه پزشک استفاده می‌کنند، حاوی کورتون هستند. نکته‌ای که در مورد این داروها وجود دارد این است که کورتون باعث می‌شود شخص سریع به نتیجه دلخواه خود برسد، اما ممکن است پس از این روزهای اوج، عوارض اصلی دارو نیز خود را نشان دهند.
به‌طور کلی، مصرف انواع داروهای هورمونی برای بدنسازی در جوانان می‌تواند منجر به عوارض جدی از جمله عقیمی، افزایش فشار خون، نارسایی قلبی و کبدی، کوتاهی قد و بزرگ شدن سینه در مردان و افزایش مو و تغییر صدا در زنان شود. این داروها با ایجاد اختلال در هورمون‌ها، ویژگی‌های مردانه را در زنان و ویژگی‌های زنانه را در مردان به وجود می‌آورند.
عوارض مصرف قرص‌های هورمونی ضد بارداری
قرص مدروکسی پروژسترون نوعی هورمون استروژن مصنوعی است. پروژسترون هورمونی است که در کنترل سیکل قاعدگی و تخمک‌گذاری نقشی اساسی دارد و هر ماه یک تخمک را از تخمدان‌ها آزاد می‌کند.
این هورمون همچنین دیواره رحم را برای بارداری آماده می‌کند. اگر در ماه بارداری رخ ندهد، سطح پروژسترون کاهش می‌یابد و دیواره رحم فرو می‌ریزد و فرد پریود می‌شود.
قرص مدروکسی پروژسترون برای درمان سرطان پستان در دوران یائسگی، هیپرپلازی آندومتر و سندرم تخمدان پلی کیستیک استفاده می‌شود و همچنین در درمان خونریزی‌های نامنظم رحم به‌عنوان جایگزینی برای درمان‌های هورمونی در زنان یائسه و ارزیابی تولید آندروژن و استروژن کاربرد دارد.
اما به طور کلی، اصلی‌ترین دلیل مصرف این قرص‌ها تنظیم سیکل قاعدگی و اصلاح اختلالات دوره‌های جنسی است.
با اینکه نامنظم بودن دوره‌های قاعدگی و تخمک‌گذاری علل مختلفی دارد، اما یکی از دلایل اصلی عدم تعادل هورمونی است. یکی از هورمون‌هایی که در این زمینه مشکلاتی ایجاد می‌کند، پروژسترون است. حتی گاهی علت ناباروری در برخی زنان، همین عدم تعادل هورمونی است که می‌تواند با این قرص‌ها بهبود یابد.
در مورد عوارض این داروها باید گفت اگر از این قرص‌ها برای جلوگیری از بارداری استفاده می‌کنید، ممکن است باز هم باردار شوید. آمار نشان می‌دهد که در هر سال، از هر ۱۰۰ خانمی که این قرص‌ها را به طور مرتب مصرف می‌کند، یک نفر ممکن است باردار شود؛ اما عوارض دیگر نیز شامل لکه‌بینی و… می‌شود.
“`
درد سینه، بالا رفتن فشار خون، سردرد و حالت تهوع از عوارض جانبی قرص‌ها هستند.
این نکته مهم است که این عوارض موقتی هستند و بعد از چند روز به خودی خود از بین می‌روند، اما این داروها عوارض خطرناک‌تری دارند که باید بیشتر مراقب آنها بود. این عوارض شامل تشکیل لخته خون در پاها، تشدید بیماری‌های کیسه صفرا، حملات قلبی، سکته مغزی و تومور کبدی هستند.
عوارض استفاده از انسولین برای بدنسازی
انسولین یک داروی اصلی برای بیماران دیابتی است و به این افراد تزریق می‌شود زیرا بدن آنها به دلیل مشکلات خاص، قادر به تولید مقدار کافی انسولین نیست. در نتیجه انسولین قند خون را کاهش می‌دهد.
برخی ورزشکاران به منظور افزایش حجم عضلات، انسولین را به همراه هورمون رشد تزریق می‌کنند تا اثر هورمون رشد را تقویت کنند.
افراد سالم معمولاً مقدار کافی انسولین در بدن خود دارند و قند خون آنها هم در محدوده نرمال است. بنابراین، یک بار تزریق انسولین ممکن است باعث کاهش شدید قند خون و بروز شوک هیپوگلیسمی شود و حتی ممکن است فرد به کما برود و نتواند از آن خارج شود. بنابراین، تزریق انسولین به هیچ فرد سالمی فقط به خاطر افزایش حجم عضلات توصیه نمی‌شود.
هورمون درمانی برای چه بیمارانی توصیه می‌شود؟
زمانی که سلول‌های سرطانی گیرنده استروژن یا پروژسترون داشته باشند، استفاده از داروهای هورمونی ضد استروژن به کنترل بیماری کمک می‌کند. اگر بیمار هنوز یائسه نشده باشد، از تاموکسیفن استفاده می‌شود. این دارو به میزان 20 میلی‌گرم در روز تجویز می‌گردد و در هر روز باید یا دو عدد قرص 10 میلی‌گرمی مصرف شود یا یک عدد قرص 20 میلی‌گرمی.
در مورد بیمارانی که یائسه شده‌اند، اگرچه می‌توان از تاموکسیفن استفاده کرد، اما بهتر است از داروهای دیگری که اثر بهتری دارند استفاده شود.
این داروها باید حداقل به مدت 5 سال به صورت مداوم مورد استفاده قرار گیرند. در بیمارانی که گیرنده استروژن یا پروژسترون مثبت دارند، به ویژه اگر میزان مثبت بودن گیرنده بالا باشد و خطر بازگشت بیماری کم باشد، نیازی به شیمی درمانی نیست و درمان با هورمون کافی است.
استروژن عمدتاً در تخمدان‌ها تولید می‌شود، اما به میزان کمی در غدد فوق کلیوی و بافت چربی نیز تولید می‌گردد. تاموکسیفن به عنوان یک داروی استروییدی عمل می‌کند و باعث مهار گیرنده استروژن روی غشاء سلول‌ها می‌شود.
داروهای ضد استروژن دیگری نیز وجود دارند که با مهار آنزیم آروماتاز مانع از تبدیل محیطی به استروژن می‌شوند و روی استروژن تولید شده در تخمدان‌ها تأثیر نمی‌گذارند؛ بنابراین، این داروها برای زنان غیر یائسه کاربردی ندارند.
روش دیگری نیز برای کاهش سطح استروژن در بدن، کاهش فعالیت تخمدان‌ها است که می‌تواند با جراحی، پرتودرمانی به تخمدان‌ها یا استفاده از دارویی مشابه LHRH انجام شود.
هورمون درمانی می‌تواند باعث بروز علائمی مشابه یائسگی مانند گرگرفتگی، تغییرات خلقی، پوکی استخوان، شکستگی استخوان و درد مفاصل شود. تاموکسیفن نیز می‌تواند خطر ترومبوز وریدی و عارضه خطرناک آمبولی ریوی را ایجاد کند.
وجود درد و تورم در پاها می‌تواند نشانه ترومبوز وریدی باشد و در صورت بروز این علائم، بیمار باید به طور فوری به پزشک مراجعه کند. همچنین در مصرف تاموکسیفن خطر ابتلا به سرطان آندومتر و سارکوم رحم وجود دارد هرچند این عوارض نادر است.
در مقابل، داروهای مهارکننده آروماتاز به ندرت باعث سرطان آندومتر و سارکوم رحم می‌شوند و خطر ترومبوز وریدی را نیز کمتر افزایش می‌دهند. اما این داروها به خاطر حذف کامل تولید استروژن در بدن می‌توانند باعث پوکی استخوان شوند.
برای اطمینان از سلامت استخوان‌ها، باید به طور مرتب تراکم آنها بررسی شود تا در صورت بروز پوکی استخوان، پیش از ایجاد شکستگی درمان مناسب انجام گیرد.
همچنین بخوانید:
