ویتامین ث واثرات آن بر بدن (2 نکته مهم)

“`html
ویتامین ث و آثار آن بر بدن
ویتامین ث یک نوع آنتیاکسیدان است. این ویتامین در خون قرار میگیرد و به خنثیسازی تأثیرات آسیبرسان مواد شیمایی بر بافتهای بدن کمک میکند. ویتامین ث به پوست کمک میکند تا در برابر آسیبهای ناشی از اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت شود. همچنین این ویتامین میتواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و به سلامت لثهها و دندانها کمک کند.
این ویتامین به تولید کلاژن کمک میکند که مهمترین بخش بافت پیوندی است و تمام اعضای بدن را با هم نگه میدارد. همچنین ویتامین ث در جلوگیری از افزایش کلسترول خون و تشکیل لختههای خونی مؤثر است. برخلاف تصور خیلیها، این ویتامین نمیتواند از سرماخوردگی جلوگیری کند، اما میتواند به کاهش مدت بیماری و تسکین علائم آن کمک کند. همچنین مصرف ویتامین ث باعث بهبود جذب آهن در بدن میشود و برای افرادی که دچار کمخونی هستند، مفید است.
برخی کارشناسان باور دارند که ویتامین ث میتواند احتمال بروز سکته مغزی را در افراد غیرسیگاری تا ۳۰٪ و در افراد سیگاری تا ۷۰٪ کاهش دهد. آنها معتقدند که آنتیاکسیدانهایی مانند ویتامین ث میتوانند از سلولها در برابر آسیبهای اکسیداتیو که منجر به سکته مغزی میشوند، محافظت کنند. همچنین گفته شده که ویتامین ث که از طریق غذا دریافت میشود، اثرات بسیار بهتری دارد.
یک تحقیق دیگر نشان داده که مصرف ویتامین ث میتواند به بهبود تراکم استخوانی کمک کند. در پژوهش دیگری ذکر شده است که تزریق دوز بالای ویتامین ث به افراد مبتلا به سرطان میتواند رشد تومورهای سرطانی را متوقف کند. برای مثال، تزریق این ویتامین به موشهایی که تومور داشتند، حجم تومورهای آنها را به نصف کاهش داده است.
این ویتامین میتواند از اکسید شدن چربیهای سلولی که به غشاء سلولی آسیب میزنند جلوگیری کند. اگر این چربیها دچار اکسیداسیون شوند، میتوانند باعث بروز برخی سرطانها شوند. محققان همچنین توصیه میکنند که افرادی که مشکلات قلبی دارند، ویتامین ث را مصرف کنند؛ زیرا این ویتامین به نرمی شریانها کمک میکند و کمبود آن میتواند به سفت شدن و خشکی رگها منجر شود و باعث بروز درد در این بیماران گردد.
کمبود ویتامین ث
نکته مهم این است که هر فرد سالم روزانه به ۶۰ میلیگرم ویتامین ث نیاز دارد. اگر فردی به مدت یک ماه کمتر از این میزان ویتامین ث را دریافت کند، ممکن است دچار اختلالاتی مانند بیماری اسکروی، خونریزی لثه، خشکی پوست و همچنین وجود لکههای خون زیر پوست شود. پژوهشها نشان میدهد چربی موجود در غذا میتواند خاصیت ضدسرطانی ویتامین ث را کاهش دهد.
دانشمندان بیان کردهاند که زمانی که ترکیب بزاق و مواد غذایی در معده با شیره معده مخلوط میشود، ویتامین ث میتواند رادیکالهای آزاد، که ممکن است سرطانزا باشند، را از بین ببرد. این رادیکالهای آزاد میتوانند در مواد غذایی آماده و کنسروی مانند سوسیس و کالباس وجود داشته باشند. با این حال، اگر مقدار چربی بیشتری به این ترکیب اضافه شود، ویتامین ث دیگر نمیتواند این واکنش شیمیایی را انجام دهد. کمبود ویتامین ث میتواند باعث چسبندگی اسپرمها شود که این وضعیت میتواند تا ۱۶٪ از موارد ناباروری در مردان را تشکیل دهد.
ویتامین ث به صورت قرص و پودر نیز به طور گستردهای موجود است.
اسکوربوت، نوعی بیماری خونی است که به واسطه کمبود ویتامین ث ایجاد میشود.
مصرف بیش از حد
معمولاً میزان اضافی این ویتامین از طریق ادرار دفع میشود، اما مصرف زیاد آن میتواند باعث تکرر ادرار، سنگ کلیه و اسهال شود. همچنین مصرف بالای این ویتامین به صورت دارو ممکن است عوارض گوارشی را به همراه داشته باشد و احتمال ابتلا به سنگهای اگزالاتی نیز افزایش مییابد.
“`
ادراری و اعتیاد بدن به مقدار زیاد مصرف این دارو میشود.
منابع حاوی ویتامین ث
مرکبات بهترین منابع ویتامین ث میباشند
بیشتر موجودات زنده میتوانند این ویتامین را خودشان تولید کنند، اما برخی مانند انسان باید این ویتامین را از خوراکیهایی که مصرف میکنند بگیرند. ویتامین ث به طور طبیعی در گیاهان و حیوانات وجود دارد و همچنین به شکل قرصهای مصنوعی نیز موجود است. برخی از منابع غذایی که بیشترین ویتامین ث را دارند عبارتند از: توتفرنگی، کلم بروکلی، گریپفروت، گوجهفرنگی، انبه، لیمو، گلکلم، سیبزمینی، هندوانه، اسفناج، کلم، نارنگی، کیوی و دیگر میوهها و سبزیجات. همچنین جگر نیز به عنوان منبع حیوانی ویتامین ث محسوب میشود.
نگهداری طولانیمدت در یخچال، پختن غذا، گرما، نور خورشید و دخانیات میتوانند ویتامین ث را از بین ببرند. به همین خاطر افراد سیگاری به این ویتامین بیشتر نیاز دارند. شیر مادر نیز مقداری ویتامین ث دارد، به همین دلیل زنان باردار باید مقدار بیشتری از این ویتامین را مصرف کنند. ویتامین ث را میتوان ۳ تا ۶ ماه در دمای زیر صفر نگهداری کرد، اما بعد از آن خراب میشود. در بین سبزیها، سبزیهای تیرهبرگ مانند جعفری، ویتامین ث بیشتری دارند و جعفری حتی شش تا هفت برابر سایر سبزیها ویتامین ث دارد.
منبع: ویکی پدیا