ویژگی مرغ یوکوهاما : مرغی زیبا با پرهای بلند (2 نکته مهم)

مرغ یوکوهاما؛ زیباترین مرغ جهان که شبیه طاووس است و داستان زندگی عجیبی دارد!

مرغ یوکوهاما یک نوع مرغ زیبا و فانتزی است که از آلمان می‌آید و دارای رنگ‌های خاص و دم‌های بسیار بلندی است. این نژاد در دهه ۱۸۸۰ توسط فردی به نام «هوگو دو رویی» پرورش داده شد و به نوعی از پرنده‌های زینتی که در اواسط قرن نوزدهم از ژاپن به اروپا آورده شدند، تعلق دارد.

بعضی از این پرندگان از بندر یوکوهاما در ژاپن به اروپا حمل می‌شدند به همین خاطر به این نام مشهور شدند. در آلمان، واژه «یوکوهاما» تنها برای پرندگان سفید یا با پشت قرمز استفاده می‌شود. در بریتانیا، پرندگانی که در جاهای دیگر به نام «ققنوس» شناخته می‌شوند، به عنوان «مرغ یوکوهاما» معرفی می‌شوند.

در مورد مرغ یوکوهاما

در ژاپن، از سال ۱۶۳۹ تا ۱۸۵۴، تقریباً در تمامی دوران ادو، تجارت خارجی ممنوع بود. در سال ۱۸۵۴، توافقنامه‌ای به نام «کنوانسیون کاناگاوا» به تصویب رسید که قرار بود پنج بندر برای تجارت بین‌المللی ساخته شود. یکی از این بندرها، بندر یوکوهاما بود که در سال ۱۸۵۹ فعالیت خود را آغاز کرد. اولین صادرات ثبت شده در سال ۱۸۶۴ انجام شد و در همین سال برخی از پرندگان به باغ وحش «ژوردن زوئولوژیک د’اکلیماسیون» در پاریس رسیدند و به دلیل بندر مبدأ «یوکوهاما» نامیده شدند.

در عرض چند سال، تعدادی از این پرندگان به آلمان منتقل شدند، جایی که «هوگو دو روی» اولین رئیس انجمن ملی طیور آلمان، کار پرورش آن‌ها را شروع کرد. اینکه آیا او رنگ پشت قرمز را با زاد و ولد به وجود آورده یا پرندگانی با همین رنگ از ژاپن آورده شده‌اند، مشخص نیست. در حال حاضر این رنگ دیگر در آنجا وجود ندارد.

چند پرنده به بریتانیا صادر شدند و در حدود سال ۱۹۰۴ یک باشگاه پرورش‌دهندگان در آنجا تأسیس شد. در بریتانیا، نام یوکوهاما هم برای مرغ‌های «دو روی» و هم برای نژاد دیگری که او پرورش داده بود، به نام «ققنوس» که دارای تاج تک و رنگ‌های متفاوت بود استفاده می‌شود. بنابراین، یوکوهاما به نوعی یک نژاد آلمانی است که از مرغ‌های ژاپنی با دم بلند در اواخر دهه ۱۸۰۰ به وجود آمده است.

در سال ۱۸۶۹، آقای «پروشه» از شهر درسدن آلمان توانست سه عدد از این پرندگان را از پاریس تهیه کند. او دو بار دیگر سعی کرد تا تعداد بیشتری از این مرغ‌های زیبا را وارد کند، ولی فقط نرها از سفر دریایی جان سالم به در بردند. نویسنده مشهور آلمانی «برونو اینرینن» که نگران تنوع ژنتیکی کم این نژاد بود، در سال ۱۹۰۲ اقدام به وارد کردن تعدادی یوکوهاما از ژاپن نمود. متأسفانه، باز هم فقط نرها از این سفر طولانی زنده ماندند. به همین خاطر، پرورش‌دهندگان به پرندگانی همچون مالایی، فینیکس، مرغ‌های عادی و سپس مرغ سوماترا روی آوردند تا بتوانند این نژاد را مجدداً تقویت کنند.

تا سال ۱۹۲۲، نوعی از مینوخیکی‌ها با شانه‌های قرمز در ژاپن وجود داشت که امروزه منقرض شده‌اند و تنها نژاد یوکوهاما است که برای نمایش این تنوع رنگی خاص باقی مانده است. بسیاری از نژادهای مرغ با نام یوکوهاما اکنون وجود دارند. برای مثال، در ایالات متحده، به پرندگان بریتانیایی به جای جوجه‌های یوکوهاما، نام فینیکس تعلق دارد.

یوکوهامای کوچکتر در آلمان به طور کلی از طریق تلاقی پرندگان با اندازه‌ استاندارد و با بانتام سایر نژادها پرورش داده می‌شود.

ویژگی‌های مرغ یوکوهاما

مرغ یوکوهاما یک مرغ کوچک با دم‌های بسیار بلند و پرهای زینتی است. این پرنده دارای تاجی با شکل گردویی یا نخودی است و منقار، پاها و مچ پای آن زرد رنگ است.

در آلمان، دو رنگ سفید و با پشت قرمز به رسمیت شناخته شده است. ولی در بریتانیا، جایی که نام یوکوهاما برای پرندگانی که در آلمان به آن‌ها ققنوس گفته می‌شود، استفاده می‌شود، رنگ‌های دیگری هم وجود دارد. این رنگ‌ها شامل زرد مایل به قهوه‌ای با دم سیاه، آبی قرمز، قلابدار، سیاه قرمز، بال اردکی طلایی و بال اردکی نقره‌ای هستند. در ایالات متحده، انواع قرمز (شانه قرمز) و سفید در سال ۱۹۸۱ به استاندارد این نژاد اضافه شد.

از نظر فرم، این نژاد زینتی شبیه به «مرغ سوماترا» است، اما دم و پرهای آن بسیار بلندتر و داسی شکل هستند. دم مرغ‌های یوکوهاما ممکن است طولی بین سه تا چهار فوت داشته باشد. در ژاپن گفته می‌شود که اجداد یوکوهاما دم‌هایی به طول ۲۷ فوت داشته‌اند. آن‌ها تاجی با شکل گردو، غبغب کوچک یا به طور کلی از بین رفته، و چشمانی نارنجی دارند.

“`

این مرغ‌ها رنگی قرمز و پاهایی زرد دارند. نرها حدود ۴.۵ پوند و ماده‌ها حدود ۳.۵ پوند وزن دارند.

مرغ‌های یوکوهامای سفید و قرمز تاجدار دارای پرهای سفید درخشان و خالصی هستند. این به خاطر ژن‌های سفید غالب آن‌ها است. در واریته شانه قرمز، الگوی رنگ به دلیل تسلط ناقص ژن‌های سفید بر رنگ قرمز ایجاد می‌شود.

جوجه‌های یوکوهاما جوجه‌هایی باهوش هستند و ظاهری شبیه به پرندگان شکاری دارند. آن‌ها در تخم‌گذاری معمولاً بی‌تفاوت هستند و پس از گذاشتن ۱۲ تا ۱۴ تخم کوچک خامه‌ای رنگ، روی تخم‌ها می‌خوابند. به طور کلی، این مرغ‌ها سالانه ۶۰ تا ۸۰ تخم گذارند. جوجه‌ها در برابر بیماری‌ها مقاوم هستند، اما در زمان رشد نیاز به پروتئین بیشتری دارند.

هدف از نگهداری مرغ یوکوهاما

مرغ‌های یوکوهاما عمدتاً برای نمایش نگهداری می‌شوند. مرغ‌هایی که جثه‌ی کامل دارند، حدود ۸۰ تخم در سال می‌گذارند و هر کدام تقریباً ۴۰ گرم وزن دارند. جوجه‌های کوچک‌تری به نام بانتام حدود ۹۰ تخم گذاشته و معمولاً هر کدام ۳۰ گرم وزن دارند.

منبع : ماکان نیوز