دانستنی های پزشکی

پیوند قرنیه چشم : پیوند قرنیه در چه شرایطی انجام میشود ؟ (2 نکته مهم)

بهترین آپلیکیشن آشپزی

فهرست مطلب

پیوند قرنیه چشم

قرنیه قسمت روشنی در جلو چشم است که مانند شیشه پنجره، فضای داخل چشم را از دنیای بیرون جدا می‌کند.

وظایف قرنیه چشم

قرنیه دو وظیفه اصلی دارد:

  1. اول اینکه نور را به داخل چشم هدایت کند و بر روی پرده شبکیه متمرکز سازد.
  2. دوم اینکه از بخش‌های داخلی چشم محافظت کند.

نوری که باید به چشم بیفتد، ابتدا باید از قرنیه عبور کند. بنابراین شفاف بودن قرنیه برای دیدن واضح بسیار مهم است. مانند این است که وقتی از پشت یک شیشه کثیف به اشیاء نگاه می‌کنیم، آنها را تار می‌بینیم.

اگر نگاه ما از پشت یک قرنیه کدر باشد، اشیاء به وضوح دیده نمی‌شوند. همچنین اگر سطح قرنیه ناهموار باشد، تصویرها به صورت کج و معوج به نظر می‌رسند.

پس وجود یک قرنیه سالم و شفاف با سطح صاف و انحنای مناسب برای داشتن دید طبیعی لازم است.

در بسیاری از موارد، پیوند قرنیه برای برداشتن بخش‌های کدر و جایگزینی آن با بخشی شفاف انجام می‌شود.

همانطور که گفتیم، یکی از وظایف اصلی قرنیه، محافظت از بخش‌های داخلی چشم است. اگر به دلیل عفونت یا سوختگی، سوراخی در قرنیه ایجاد شود، خطر آسیب و آلودگی به داخل چشم وجود دارد.

در چنین مواقعی، لازم است که سوراخ ایجاد شده به سرعت بسته شود و پیوند قرنیه یک روش مناسب برای این کار است.

پیوند قرنیه چیست؟

پیوند قرنیه یک جراحی است که در آن قسمت آسیب‌دیده قرنیه فرد بیمار برداشته می‌شود و با یک قرنیه جدید و سالم جایگزین می‌شود.

پیوند قرنیه معمولاً به دلایل زیر انجام می‌شود:

  • بهبود دید در شرایطی که کدورت قرنیه باعث تاری دید شده است.
  • ترمیم سوراخ درست شده در قرنیه برای حفاظت از بخش‌های داخلی چشم.
  • درمان درد چشم در مواردی که به دلیل بیماری یا التهاب قرنیه درد شدیدی حس می‌شود.
  • از بین بردن عفونت در مواردی که عفونت قرنیه با دارو قابل درمان نیست.
پیوند قرنیه چشم : پیوند قرنیه در چه شرایطی انجام میشود ؟ (2 نکته مهم)

پیوند قرنیه برای چه بیماری‌هایی انجام می‌شود؟

شایع‌ترین بیماری‌هایی که با پیوند قرنیه درمان می‌شوند عبارتند از: التهاب قرنیه پس از جراحی آب مروارید، قوز قرنیه یا کراتوکونوس، کدورت یا لک قرنیه (که معمولاً پس از عفونت‌های مکرر مانند تبخال چشمی یا عفونت‌های میکروبی ایجاد می‌شود)، سوختگی شیمیایی قرنیه و بیماری‌های ارثی که باعث کدورت یا التهاب قرنیه می‌شوند.

نحوه تهیه قرنیه پیوندی

قرنیه پیوندی بعد از فوت افراد، از چشم‌هایی به دست می‌آید که این افراد خواسته‌اند با اهدای قرنیه به دیگران کمک کنند.

بدون این عمل خیریه، انجام جراحی پیوند قرنیه ممکن نبود. قرنیه‌های اهدایی در بانک چشم محفوظ می‌شوند.

در بانک چشم، این قرنیه‌ها به دقت معاینه می‌شوند تا از سالم بودن آنها اطمینان حاصل شود. همچنین تمامی قرنیه‌های پیوندی از نظر بیماری‌هایی مانند ایدز و هپاتیت بررسی می‌شوند تا از انتقال این بیماری‌ها به گیرنده پرهیز شود.

عمل پیوند قرنیه LK

اگر به دلیل بیماری‌های دیگر، مانند مشکلات قلبی یا ریوی، امکان بیهوشی کامل وجود نداشته باشد، بیمار با کمک دارو خواب‌آلود شده و چشم به صورت موضعی بی‌حس می‌شود.

در این حالت بیمار دردی حس نمی‌کند. در حین عمل، جراح با استفاده از وسایل میکروسکوپی یک قطعه مدور از وسط قرنیه بیمار را برمی‌دارد و به جای آن یک قطعه گرد مناسب از قرنیه سالمِ اهداکننده را قرار می‌دهد و آن را با بخیه‌های بسیار ظریف به چشم بیمار می‌دوزد.

عمل جراحی بین یک تا دو ساعت طول می‌کشد. بسته به شرایط، گاهی علاوه بر پیوند قرنیه، عمل‌های آب مروارید یا آب سیاه همزمان انجام می‌شود. پس از پایان عمل، چشم پوشانده می‌شود.

وضعیت چشم پس از جراحی پیوند قرنیه

پس از پایان عمل، وقتی فرد به هوش می‌آید، احساس درد و ناراحتی می‌کند که این موضوع طبیعی است و نباید نگران‌کننده باشد.

روز بعد از عمل، پانسمان باز شده و چشم معاینه می‌شود. در روز اول پس از عمل، دید فرد به شدت تار است.

تاری دید به تدریج و به آرامی بهبود پیدا می‌کند، بنابراین در روزها و هفته‌های ابتدایی پس از عمل، نباید انتظار دید خوبی داشته باشیم.

درد و حساسیت و اشک‌ریزی معمولاً پس از 3-4 روز بهبود می‌یابد. معمولاً یک یا دو روز پس از انجام پیوند قرنیه فرد از بیمارستان مرخص می‌شود، اما تا 3-4 هفته باید به طور منظم توسط پزشک معاینه شود.

مراقبت‌های لازم پس از انجام جراحی پیوند قرنیه

بلافاصله پس از انجام پیوند قرنیه، چشم به شدت به ضربه حساس است و حتی ممکن است با ضربه‌های خفیف نیز آسیب ببیند.

بنابراین در هفته‌های اول پس از پیوند، حتماً از محافظ پلاستیکی (شیلد) استفاده کنید تا به چشم ضربه‌ای وارد نشود. همچنین در این مدت باید از خم شدن، زور زدن و برداشتن اشیاء سنگین خودداری کنید.

در این مدت نباید سر خود را به جلو خم کنید. اگر مجبور شدید چیزی را از روی زمین بردارید، از کمر خم نشوید، بلکه زانوها را خم کنید و سر را صاف نگه دارید.

هنگام شستشوی سر، باید دقت کنید که آب و شامپو به چشم نرود. تنها فعالیت ورزشی مجاز در این دوره، پیاده‌روی سبک است. در این زمان باید از مالیدن و خاراندن چشم جداً خودداری کنید.

اگر شغل شما کار اداری نشسته است، بعد از دو هفته می‌توانید به کار خود برگردید، اما اگر شغل شما نیاز به فعالیت بدنی دارد، باید حداقل 6 هفته صبر کنید تا به کار خود برگردید.

با توجه به این که در پیوند قرنیه، بافت به آرامی جوش می‌خورد و پس از جوش خوردن نیز هرگز استحکام قرنیه عادی را ندارد، توصیه می‌شود:

  • همیشه یک عینک آفتابی یا طبی بزرگ با شیشه مقاوم استفاده کنید تا از ضربه‌های غیرمنتظره جلوگیری کنید.
  • از ورزش‌هایی مثل جودو، کشتی و فوتبال که در آنها احتمال ضربه وجود دارد، پرهیز کنید.
  • از فعالیت‌هایی که در آنها احتمال ضربه وجود دارد خودداری کنید و با کسی درگیر نشوید.
  • در زمان شنا یا انجام ورزش‌های عادی حتماً از عینک محافظ استفاده کنید.
  • توجه داشته باشید که عدم رعایت این نکات می‌تواند به قیمت از دست رفتن بینایی تمام شود.

قطره‌های چشمی تا چه زمانی باید استفاده ``````html

بعد از پیوند قرنیه، چه مراقبت‌هایی لازم است؟

معمولاً بعد از پیوند قرنیه، شما باید برای چند هفته از قطره‌های آنتی بیوتیک استفاده کنید و برای چند ماه هم قطره‌های استروئیدی که به کنترل التهاب کمک می‌کنند.

گاهی وقت‌ها، قطره‌های دیگری مانند اشک مصنوعی یا قطره‌هایی که فشار چشم را کاهش می‌دهند نیز تجویز می‌شود.

بعد از عمل، حتماً قطره‌ها را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید و از قطع کردن خودسرانه داروها جدا پرهیز کنید. اگر دارو را به طور نادرست استفاده کنید، ممکن است باعث از بین رفتن قرنیه پیوندی و نابینایی شود.

چه مدت باید معاینات چشم پزشکی انجام شود؟

در روزهای اولیه بعد از پیوند، معمولاً معاینات به‌صورت روزانه انجام می‌شود. بعد از یکی دو هفته، این فواصل به ۳ تا ۴ روز یک‌بار می‌رسد و به تدریج این فاصله طولانی‌تر می‌شود، به‌طوری که در ۶ ماه اول پس از پیوند قرنیه، هر چند هفته یک‌بار معاینات انجام می‌شود.

بعد از ۶ ماه، این فواصل بیشتر شده و به هر ۳ تا ۶ ماه می‌رسد.

پزشک در هر نوبت، شما را از نظر میزان دید، وضعیت بخیه‌ها، احتمال رد پیوند و عوارض داروها مانند آب سیاه و آب مروارید معاینه می‌کند.

حتماً توجه داشته باشید که حتی اگر سال‌ها از جراحی گذشته باشد و هر گونه وضعیت غیرطبیعی، مانند کاهش دید، اشک ریزش، درد، احساس جسم خارجی، ترس از نور یا قرمزی چشم بروز کند، باید حداکثر ظرف ۲۴ ساعت به چشم‌پزشک مراجعه کنید.

بخیه‌ها بعد از جراحی پیوند قرنیه کی برداشته می‌شوند؟

همان‌طور که توضیح داده شد، قرنیه پیوندی با کمک تعدادی بخیه ظریف میکروسکوپی به چشم دوخته می‌شود.

این بخیه‌ها جذب‌شدنی نیستند و باید در زمان مناسب توسط پزشک برداشته شوند. البته این بخیه‌ها بسیار ریز هستند و بیمار آنها را احساس نمی‌کند.

بخیه‌ها ممکن است باعث تغییر شکل و کشیدگی قرنیه پیوندی شوند و آستیگماتیسم ایجاد کنند.

معمولاً بعد از چند ماه، پزشک برای اصلاح آستیگماتیسم، تعدادی از بخیه‌ها را دستکاری می‌کند یا برمی‌دارد. پس از یک یا دو سال که قرنیه پیوندی به‌طور کامل جوش می‌خورد، همه بخیه‌ها برداشته می‌شوند.

دید بعد از پیوند قرنیه چه مدت طول می‌کشد تا کامل شود؟

بلافاصله بعد از انجام پیوند قرنیه، دید شما تار خواهد بود و رسیدن به دید کامل ممکن است تا زمان جوش خوردن کامل قرنیه و برداشتن تمام بخیه‌ها (یعنی تا دو سال) طول بکشد.

در ماه‌های اول بعد از پیوند، ممکن است دید شما متغیر باشد و کم و زیاد شود. به همین دلیل، در این ماه‌ها ممکن است حتی استفاده از عینک طبی کمکی به دید نکند. بعد از گذشت چند ماه، عینک طبی مناسب یا لنزهای تماسی سخت می‌توانند به بهبود بینایی کمک کنند.

در نهایت، در تعداد کمی از بیماران، ممکن است لازم باشد جراحی مجددی روی قرنیه پیوندی انجام شده تا آستیگماتیسم کاهش یابد و بینایی بهبود یابد.

عمل پیوند قرنیه (دزک و دمک)


``````html
"Organization","name": "رضیم" } }

پس زدن پیوند قرنیه

پیوند قرنیه به طور معمول انجام می‌شود و معمولاً نتایج خوبی دارد. قرنیه یکی از موفق‌ترین بافت‌ها در پیوند محسوب می‌شود.

اگر پس زدن پیوند قرنیه به سرعت شناسایی شود، در 9 از 10 مورد می‌توان از آن جلوگیری کرد.

مانند هر عمل جراحی، پیوند قرنیه نیز خطراتی دارد. اما برای اکثر مردم، بهبود بینایی ارزش این خطرات را دارد.

عوارض پیوند قرنیه می‌تواند قابل توجه باشد و شامل پس زدن پیوند، عفونت چشم و مشکلاتی در استفاده از بخیه‌ها می‌شود.

پس زدن بافت اهداکننده پس از پیوند قرنیه، جدی‌ترین عارضه است و در 5 تا 30 درصد بیماران اتفاق می‌افتد. پس زدن پیوند به این معنا است که بدن شما پیوند را به عنوان یک شیء خارجی تشخیص می‌دهد و سعی می‌کند آن را از بین ببرد.

تحقیقات نشان می‌دهد که داشتن گلوکوم و تورم قرنیه مرتبط با عمل جراحی آب مروارید می‌تواند احتمال پس زدن پیوند را افزایش دهد.

شناسایی علائم هشداردهنده پس از پیوند، اولین گام برای جلوگیری از شکست پیوند است. این علائم را به کمک حروف RSVP می‌توان به خاطر سپرد:

  • قرمزی چشم
  • حساسیت شدید به نور
  • کاهش بینایی
  • درد

این علائم ممکن است یک ماه یا حتی چند سال بعد از جراحی ظاهر شوند.

پزشک می‌تواند داروهایی تجویز کند که ممکن است جلوی پس زدن را بگیرد.

بر اساس اطلاعات بنیاد تحقیقاتی قرنیه آمریکا، اگر این مشکل به سرعت شناسایی شود، پیوند در 9 از 10 مورد موفق خواهد بود.

اگر پیوند شما با مشکل مواجه شود، می‌توان عمل پیوند را دوباره انجام داد.

مشکلات و عوارض پیوند قرنیه

شایع‌ترین مشکل عمده پس از پیوند قرنیه، ایجاد آستیگماتیسم (انحنای نادرست قرنیه) است که معمولاً با تنظیم بخیه‌ها و استفاده از عینک یا لنز تماسی حل می‌شود.

یکی دیگر از عوارض مهم، رد پیوند یا پس زدن پیوند است که اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند به کدر شدن قرنیه پیوندی منجر شود. این مشکل وقتی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن پیوند را به عنوان بافت غریبه تصور کند و بخواهد آن را از بین ببرد.

این عارضه می‌تواند از دو هفته بعد از پیوند شروع شود، اما معمولاً چند ماه بعد بروز می‌کند.

اگر رد پیوند به سرعت شناسایی شود، می‌توان با استفاده از قطره‌های استروئیدی و در برخی موارد با قرص‌های خوراکی یا تزریق دارو به اطراف چشم، آن را کنترل کرد. در شرایط پیشرفته‌تر، ممکن است نیاز به پیوند مجدد باشد که شانس موفقیت آن کمتر از پیوند اول است.

بنابراین، توصیه می‌شود در صورت بروز هر کدام از علائم درد، قرمزی شدید چشم، حساسیت به نور، اشک ریزی غیرطبیعی، تاری دید یا احساس جسم خارجی که ممکن است ناشی از شل یا پاره شدن بخیه‌ها باشد، در کمتر از 24 ساعت به چشم پزشک مراجعه کنید. برخی دیگر از عوارض مهم پیوند قرنیه کمتر شایع هستند، اما ممکن است شامل خونریزی داخل چشمی، عفونت، آب مروارید، آب سیاه، بازگشت بیماری قبلی در قرنیه پیوندی و پارگی پرده شبکیه باشد.

بیشتر بخوانید :

نتیجه عمل پیوند قرنیه

نتیجه پیوند قرنیه به بیماری اصلی‌ای که باعث انجام این عمل شده، بستگی دارد.

در افرادی که به دلیل قوز قرنیه (کراتوکونوس)، لکه‌های غیرعفونی قرنیه و ورم خفیف قرنیه تحت عمل قرار گرفته‌اند، میزان موفقیت در حدود 90% است.

همچنین در مواردی که پیوند قرنیه به دلیل لکه‌های ناشی از تبخال یا ورم شدید قرنیه انجام می‌شود، شانس موفقیت بالای 80% است.

در موارد اورژانسی که پیوند برای کنترل عفونت یا ترمیم سوراخ قرنیه انجام می‌شود، احتمال شفاف ماندن قرنیه پیوندی کمتر است، اما در هر صورت پیوند قرنیه برای حفظ ساختار چشم انجام می‌شود.

سایت رضیم
“`

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا