چرا پوست دچار خارش میشود؟ (2 نکته مهم)

خارش پوست ؛ همه ما حداقل یک بار خارش پوست را تجربه کرده‌ایم. این مشکل رایج می‌تواند به قدری آزاردهنده باشد که حتی پزشکان هم در برخی موارد از درمان آن ناتوان هستند.

خارش یک حس ناراحت‌کننده است که فرد را به خراشاندن بدن ترغیب می‌کند.

این خارش ممکن است به خاطر مشکلات مختلف پوستی پیش بیاید. اما نباید از مشکلات داخلی که می‌توانند عامل خارش باشند، غافل شد. در بدن ما، سلول‌های عصبی حساسی به نام TRPV۱ وجود دارد که حس خارش را به سلول‌های پوستی می‌فرستند.

در این بخش از مقاله‌ی رضیم قصد داریم شما را با خارش پوست و روش‌های درمان آن آشنا کنیم. با ما همراه باشید.

معرفی کوتاهی درباره خارش بدن

خارش در واقع نوعی حس است که فرد را به خراشیدن پوست وادار می‌کند. هرچند که همه ما می‌دانیم در بسیاری از مواقع پوست وقتی خاریده می‌شود، آسیب بیشتری می‌بیند و این کار شاید بهترین راه حل نباشد. با این حال، بسیاری از ما به دلیل خارش، همچنان مجبور به خراشیدن می‌شویم.

این احساس یکی از شایع‌ترین شکایات پوستی است و گاهی به حدی شدید می‌شود که راحتی و خواب فرد را مختل می‌کند. در شرایطی شدت خارش به گونه‌ای است که افراد با خراشیدن مکرر، پوست خود را زخمی می‌کنند.

علت‌های زیادی برای خارش پوست وجود دارد. برخی از این علل به بیماری‌های پوستی مرتبط‌اند و برخی دیگر مربوط به بیماری‌های عمومی مانند هپاتیت C، بیماری‌های کبدی، نارسایی کلیه، اختلالات تیروئید، کم‌خونی، فقر آهن، سرطان‌های خونی مانند لوسمی و لنفوم (به خصوص لنفوم هوچکین)، میلوما، انگل‌های روده‌ای، ایدز، دیابت و برخی مشکلات روانی می‌شود. اگرچه دیابت همواره جزو علل خارش در نظر گرفته می‌شود، اما بسیاری از افراد مبتلا به دیابت دچار خارش نمی‌شوند.

خارش پوست بدن به چه دلیل است؟

علت اصلی خارش معمولاً مشخص نیست، اما به طور کلی می‌توان گفت که خارش ناشی از تحریک عصب‌های پوستی است. این حس ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری پوستی یا بیماری‌های داخلی باشد، همچنین می‌تواند به مسائل عصبی و روانی نیز مربوط شود.

بیماری‌های کبد، یرقان‌های انسدادی، دیابت، نارسایی یا پرکاری تیروئید، کم‌خونی، فقر آهن، برخی بیماری‌های انگلی و برخی سرطان‌ها ممکن است باعث خارش شوند.

از شایع‌ترین دلایل خارش، نارسایی کلیه است که می‌تواند خارش‌های شدید و غیرقابل کنترلی به وجود بیاورد. همچنین، واکنش‌های آلرژیک به موادی مانند فلزات خاص، عطر و اسانس‌ها، التهاب مزمن پوست، نیش حشرات و بیماری‌های پوستی شدیدی نظیر اگزما نیز با خارش همراه هستند.

خارش پوست می‌تواند اولین نشانه سیروز و هپاتیت باشد. در صورتی که کسی مبتلا به هپاتیت باشد، ممکن است مناطق قرمز رنگی بر روی پاهای او دیده شود. در یک مطالعه معلوم شد که حدود ۱۲۰۰ نفری که خارش شدید و طولانی‌مدت (بیش از شش هفته) داشتند، به یکی از بیماری‌های کبدی، آسم، آلرژی یا اگزما مبتلا بودند.

کبد به‌طور مداوم صفرا تولید می‌کند که برای پاکسازی کبد و جذب چربی غذا بسیار حیاتی است. صفرا در کبد ساخته می‌شود و از طریق مجاری صفراوی به کیسه صفرا می‌رود و سپس به لوزالمعده و روده‌ی کوچک منتقل می‌شود.

وجود هر نوع مانع در این مسیر باعث کند شدن یا متوقف شدن حرکت صفرا می‌شود و این حالت به نام کُلستاسیس شناخته می‌شود، که می‌تواند سبب…

“`

افزایش سطح صفرا در خون می‌تواند باعث زردی پوست و چشم‌ها، تیرگی ادرار و روشنی مدفوع شود که از نشانه‌های آن به شمار می‌آید. علامت دیگر این وضعیت، خارش شدید و گسترده پوست است. مشکلاتی مانند هپاتیت، سیروز، عوارض دارویی یا اختلالات کیسه صفرا می‌توانند مانع از جریان صحیح صفرا شوند.

خارش عمومی و شدید که ناشی از مشکلات کبدی است، معمولاً به عنوان اولین علامت کلستاسیس ظاهر می‌شود. این خارش عموماً شدید است و بیشتر در کف پا و زیر پا احساس می‌شود و در زمان غروب و شب بدتر می‌شود. در این نوع خارش، هیچ نوع علائم اولیه‌ای مانند راش یا زخم وجود ندارد، مگر این‌که به خاطر خاراندن زیاد، زخم ایجاد شود. در صورت مراجعه به پزشک، با یک آزمایش خون ساده، سطح صفرا در خون بررسی می‌شود یا سونوگرافی از کبد انجام می‌گیرد تا تشخیص به درستی انجام شود.

به هر حال، دلیل دقیق خارش ناشی از بیماری‌های کبدی هنوز به خوبی مشخص نشده است. اما در مورد خارش کلستاتیک، زمانی که سطح صفرا در خون افزایش می‌یابد، نمک‌ها و مواد شیمیایی صفرا به سطح پوست منتقل شده و موجب خارش آن می‌شوند.

خارش پوست چه زمانی خطرناک‌تر است؟

معمولاً نمی‌توان مدت زمان دقیقی برای ادامه‌ی خارش پوست تعیین کرد. این مشکل می‌تواند از چند روز تا ۱۰ سال ادامه یابد و فرد را آزار دهد.

اگر خارش بیشتر از چهار تا شش هفته طول کشید، حتماً باید به یک متخصص پوست مراجعه کنید تا درمان مناسب را آغاز کند. همچنین در بعضی مواقع نباید نسبت به خارش‌ها بی‌تفاوت بود زیرا ممکن است بر سلامت کلی بدن تاثیر منفی بگذارد.

اگر خارش در سنین بالای ۶۰ سال رخ دهد، ممکن است نشان‌دهنده مشکلات و بیماری‌های داخلی مانند مشکلات کلیه، تومورهای داخلی، یا نارسایی کبدی باشد. در صورتی که متخصص این خارش را به عنوان یک نشانه شناسایی کند، می‌تواند به سرعت بیماری‌های جدی‌تری را تشخیص دهد و درمان سریع‌تری آغاز کند.

همچنین نباید خارش‌های مقاوم به درمان و خارش‌هایی که بدون ضایعه روی پوست هستند را فراموش کرد. خارش بدون ضایعه می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات داخلی باشد، بنابراین این نوع خارش‌ها باید به شدت مورد توجه قرار گیرند.

در مورد خارش خال‌های روی پوست نیز باید دقت کرد. اگر این خال‌ها شروع به خارش کنند، نیاز به بررسی و در صورت لزوم، برداشتن دارند. تنها خارش در کودکان است که معمولاً خطرناک نیست و ممکن است ناشی از بیماری‌های ویروسی یا اگزماهای مختص کودکان باشد. این خارش در سنین کودکی به طور کلی وضعیت خوش‌خیم دارد و مشکلات جدی ایجاد نمی‌کند.

چگونه خارش پوست را درمان کنیم؟

• اولین قدم برای کاهش احساس خارش، استفاده از پمادها و کرم‌هایی است که مواد مؤثر در کاهش خارش دارند. برخی از این پمادها را می‌توان بدون نیاز به نسخه‌ی پزشک از داروخانه تهیه کرد. همچنین کمپرس آب یخ یا مخلوط آب و سرکه می‌تواند به تسکین خارش کمک کند.

• اگر احساس خارش بیش از ۲ روز ادامه یابد، باید به پزشک مراجعه کنید زیرا ممکن است به بیماری‌های پوستی مبتلا شده باشید.
• پوست خود را مرطوب نگه دارید. پوست خشک به سادگی دچار خارش می‌شود.
• برای شستشوی بدن بهتر است از مواد شوینده بدون عطر استفاده کنید یا از لوسیون‌ها و محلول‌های شوینده بهره ببرید. همچنین هرچه زمان شستشو کوتاه‌تر و آب خنک‌تر باشد، بهتر است. بعد از شستشو، می‌توانید از کرم‌ها یا لوسیون‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید.
• در بعضی مواقع، به خاطر گرمای هوا و بالا رفتن دمای بدن، خارش پیش می‌آید یا بدتر می‌شود. این مشکل را می‌توان با نوشیدن آب زیاد و خنک کردن پوست برطرف کرد.
  • هرگز خودسرانه دارو مصرف نکنید. برخی داروها می‌توانند خود مشکل خارش را ایجاد کنند. مثلا استامینوفن کدیین که بسیاری از افراد به طور خودسرانه استفاده می‌کنند، ممکن است باعث خارش شود.
  • پوشیدن لباس‌های سبک و نخی و غیرچسبان و همچنین قرار گرفتن در محیط خنک می‌تواند در کاهش خارش مؤثر باشد.
  • گاهی ممکن است پزشک پمادهای موضعی، مانند ترکیبات کالامین یا کورتون‌ها را تجویز کند. توجه داشته باشید که مصرف داروهای خوراکی ضدخارش حتماً باید با تجویز پزشک باشد.
  • در بعضی از بیماران، خارش ممکن است هیچ دلیل پوستی یا داخلی نداشته باشد و ناشی از مشکل عصبی باشد. در این حالت، مصرف داروهای آرامبخش با تجویز پزشک می‌تواند مفید باشد.
  • همیشه از ضدآفتاب استفاده کنید

  چراکه نور آفتاب یکی از دلایل خارش پوست است. آفتاب سوختگی پوست می‌تواند باعث خارش شود. همچنین نور آفتاب، پوست را خشک می‌کند که خود به خارش می‌انجامد. حتی در فصول پاییز و زمستان، مخصوصاً در شرایط برفی که نور منعکس می‌شود، باید از کرم ضدآفتاب استفاده کنید؛ زیرا می‌تواند خشکی پوست را تشدید کند.

  • روغن نارگیل و آب لیمو

  طبق گزارشی از سایت «هلث نیوز»، ترکیب مساوی این دو ماده می‌تواند التهاب و خارش را کاهش دهد. این مخلوط را در یک بطری بریزید و روی نواحی که خارش دارند اسپری کنید. این روغن خاصیت ضدویروسی و ضدقارچی دارد و در برابر بسیاری از عفونت‌ها مؤثر است.

  • جو دوسر

  جو دوسر و تأثیر آن بر خارش پوست

  دو پیمانه جو دوسر را به آب ولرم در حمام اضافه کنید و به مدت 20 دقیقه در آن بنشینید.

  • منتول

  برای درمان فوری خارش پوست، می‌توانید از هر نوع پماد حاوی منتول مانند پماد ویکس استفاده کنید که به سرعت خارش را کاهش می‌دهد.

  • آلوئه ورا

  فواید ژل آلوئه ورا برای پوست
  استفاده از ژل آلوئه ورا بر روی پوست به کاهش خارش و نرم کردن پوست کمک می‌کند.

  • جوش شیرین

  جوش شیرین و تأثیر آن بر خارش پوست
  این ماده بسیار مؤثر واقع می‌شود. کافیست آن را با کمی آب مخلوط کنید و روی ناحیه خارش زده بمالید.

  

  ویدئوهای مرتبط با درمان خارش پوست

  جوش شیرین

  “`html
  

  

  

  پزشک مربوط به درمان خارش بدن

  دکتر محمد علی نیلفروش زاده

  آدرس کلینیک جردن :تهران – خیابان جردن، تقاطع میرداماد،پلاک 67 –دکتر محمد علی نیلفروش زاده
  :شماره تلفن های کلینیک جردن
  +98 21-88781090+98 21-88788667

  

  گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی رضیم

  مرجان امینی