چه رابطه ای بین فشار خون و درد زانو وجود دارد؟ (2 نکته مهم)
“`html
رابطه بین فشار خون و درد زانو
فشار خون بالا یک مشکل جدی است که بر روی ۱ نفر از هر ۳ آمریکایی تاثیر می‌گذارد و می‌تواند منجر به بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و مشکلات دیگر شود.
بسیاری از افراد از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID ها) برای کنترل درد ناشی از استئوآرتریت استفاده می‌کنند. این داروها محبوب هستند و حدود ۲۳ میلیون نفر در ایالات متحده هر روز از داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن (Advil) یا ناپروکسن (Aleve) بهره می‌برند.
اما در حالی که NSAID ها می‌توانند به کاهش درد آرتریت کمک کنند، می‌توانند به قلب نیز آسیب برسانند. در این مطلب از رضیم به رابطه بین فشار خون و درد زانو می‌پردازیم.
NSAID ها ممکن است فشار خون را کمی بالا ببرند و ممکن است تاثیر برخی داروهای فشار خون را کاهش دهند. استفاده از NSAID همیشه منجر به مشکلات قلبی نمی‌شود، اما فشار خون بالا یک عامل خطر برای حمله قلبی و سکته مغزی است.
تحقیقات به بررسی استفاده منظم از NSAID های خاص و خطرات احتمالی مرتبط با مرگ زودرس ناشی از حمله قلبی یا سکته مغزی پرداخته‌اند. محققان دریافتند:
یک مطالعه نشان داد که استفاده مکرر از ایبوپروفن و دیکلوفناک با افزایش ۳۰٪ شانس عوارضی نظیر حمله قلبی یا سکته مغزی همراه است.
مطالعه‌ای که روی افراد سالم (کسانی که سابقه بیماری قلبی ندارند) انجام شد، نشان داد که مصرف ایبوپروفن خطر سکته مغزی را ۲۹٪ بالا می‌برد. در یک بررسی مشابه، استفاده مکرر از دیکلوفناک با افزایش ۹۱٪ خطر مرگ ناشی از مشکلات قلبی همراه بود.
روفکوکسیب (Vioxx) این خطر را ۶۶٪ افزایش داد. به همین دلیل، اداره غذا و داروی ایالات متحده Vioxx را به دلیل خطرات قلبی مرتبط با آن از بازار جمع‌آوری کرد.
در این مطالعه مشخص شد که در افرادی که میزان زیادی دیکلوفناک یا روفکوکسیب مصرف کردند، خطر ابتلا به حمله قلبی دو تا سه برابر بیشتر است. در مقایسه با دیگر داروهای ضدالتهابی، ناپروکسن نسبتاً بی‌خطر است.
اگر به‌طور منظم برای درمان درد زانو از داروهای ضد التهابی استفاده می‌کنید و نگران رابطه بین فشار خون و درد زانو هستید، بهتر است با پزشک مشورت کنید. ممکن است گزینه‌های دیگری هم وجود داشته باشد که بتوانند درد را بدون افزایش خطر مشکلات قلبی کاهش دهند.
ورزش و راه حل مفید جهت درمان درد زانو
زمانی که زانوهای شما درد می‌کنند، احتمالا آخرین چیزی که به آن فکر می‌کنید، ورزش کردن است. ممکن است فکر کنید که ورزش کردن وضعیت زانو شما را بدتر می‌کند. اما کارشناسان بر این باورند که فعالیت بدنی واقعا می‌تواند کمک کند و درد را کاهش دهد.
این کار همچنین می‌تواند فشار خون شما را بهبود بخشد. در واقع، بی‌تحرکی می‌تواند خطر ابتلا به فشار خون بالا و دیگر بیماری‌های مزمن را افزایش دهد. این بیماری‌ها شامل چاقی، دیابت نوع ۲ و بیماری قلبی هستند.
ورزش‌های سبک و منظم، مانند راه رفتن، می‌توانند به کاهش درد شما کمک کنند. فعالیت بدنی روزانه می‌تواند باعث کمتر شدن درد و سفتی مفاصل و در عوض، افزایش انعطاف‌پذیری و تحرک شما شود.
همه این موارد می‌توانند خلق و خوی شما را بهتر کنند و انرژی شما را افزایش دهند. افزون بر این، ورزش کردن می‌تواند جریان خون در قلب شما را بهبود بخشد که برای کنترل فشار خون بسیار مفید است. به ورزش به چشم یک راه حل برای مشکلات زانو، قلب و سلامت عمومی نگاه کنید.
۱۳ خوراکی که فشار خون را پایین می‌آورد
1. سبزیجات
سبزیجاتی که دارای پتاسیم هستند، به کلیه‌های شما کمک می‌کنند تا سدیم بیشتری را از طریق ادرار دفع کنند. این به نوبه خود فشار خون شما را کاهش می‌دهد.
سبزیجاتی که سرشار از پتاسیم هستند عبارتند از :
- کاهو
- کلم بروکلی
- شلغم
- چای سبز
- اسفناج
- چغندر
در سبزیجات کنسرو شده معمولاً سدیم اضافی می‌زنند که می‌تواند منجر به فشار خون بالا شود. اما سبزیجات منجمد حاوی مقدار زیادی مواد مغذی و تازه هستند. شما همچنین می‌توانید این سبزیجات را با موز و شیر بادام ترکیب کنید و یک نوشیدنی خوشمزه و مفید درست کنید. هرچند این نوشیدنی لذیذ و خوشایند به نظر نمی‌رسد، اما به پایین آوردن فشار خون کمک شایانی می‌کند.
2. انواع توت‌ها
توت‌ها (توت سفید، قرمز و سیاه) و خانواده توت‌ها، مثل بلوبری، حاوی مقادیر…
“`
بسیاری از ترکیبات طبیعی به نام فلاونوئیدها وجود دارند. تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده از این ترکیبات می‌تواند به جلوگیری از فشار خون بالا و همچنین کاهش آن کمک کند.
میوه‌هایی مانند بلوبری، تمشک و توت فرنگی بسیار آسان به رژیم غذایی شما اضافه می‌شوند. می‌توانید آنها را در غلات مخلوط کرده و برای صبحانه مصرف کنید.
3. چغندر (لبو)
چغندر یا لبو دارای مقدار زیادی نیتریک اکسید است، که می‌تواند به باز شدن رگ‌های خونی و کاهش فشار خون کمک کند. پژوهشگران همچنین دریافته‌اند که نیترات موجود در آب لبو می‌تواند فشار خون را تا 24 ساعت پایین نگه دارد.
4. شیر و ماست
شیر منبع عالی کلسیم است که عنصر مهمی برای کاهش فشار خون است. اگر شیر را دوست ندارید، می‌توانید ماست را جایگزین کنید. بر اساس گفته انجمن قلب آمریکا، زنانی که به طور هفتگی پنج وعده یا بیشتر ماست مصرف کرده‌اند، 20 درصد کمتر در معرض فشار خون بالا قرار داشته‌اند.
5. بلغور جو دوسر
جو دوسر به دلیل داشتن فیبر غذایی بالا، چربی و سدیم کم، برای کاهش فشار خون مناسب است. مصرف بلغور جو دوسر به عنوان صبحانه راهی عالی برای حفط سلامتی شماست.
6. موز
خوردن خوراکی‌های غنی از پتاسیم به مراتب بهتر از مصرف مکمل‌ها است. برای داشتن یک وعده غذایی سرشار از پتاسیم، می‌توانید موز را برش زده و به غلات یا جو دوسر اضافه کنید.
7. ماهی قزل آلا
ماهی یکی از منابع خوب پروتئین به شمار می‌رود. ماهی‌های چرب مانند ماهی قزل آلا دارای اسیدهای چرب امگا 3 هستند که می‌توانند فشار خون را کاهش دهند، التهاب را کمتر کرده و تری گلیسیرید را پایین بیاورند. همچنین، این نوع ماهی‌ها ویتامین D دارند که به ندرت در غذاها یافت می‌شود و دارای خواص مفیدی برای کاهش فشار خون است.
8. آجیل‌ها
مغزهای بدون نمک سرشار از پتاسیم، منیزیم و دیگر مواد معدنی هستند که به کاهش فشار خون کمک می‌کنند. می‌توانید ¼ فنجان تخمه آفتابگردان، تخمه کدو تنبل یا دانه‌های خرد شده را به عنوان میان وعده بین وعده‌های غذایی میل کنید.
9. سیر
تحقیقات نشان می‌دهد که سیر می‌تواند فشار خون بالا را با افزایش سطح نیتریک اکسید در بدن کاهش دهد. نیتریک اکسید باعث گشاد شدن عروق و در نتیجه کاهش فشار خون می‌شود.
10. شکلات تلخ
مطالعات نشان داده‌اند که خوردن شکلات تلخ با کاهش خطر بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است. مصرف روزانه تا 100 گرم شکلات تلخ می‌تواند این خطر را کاهش دهد. شکلات تلخ حاوی بیش از 60 درصد جامدات کاکائو بوده و شکر کمتری نسبت به شکلات‌های معمولی دارد. می‌توانید آن را به همراه میوه‌هایی مانند توت فرنگی، زغال اخته یا تمشک به عنوان دسر سالم مصرف کنید.
11. پسته
خوردن پسته می‌تواند راهی سالم برای کاهش فشار خون با کاهش مقاومت عروقی و پایین آوردن ضربان قلب باشد. پسته را می‌توانید به رژیم غذایی‌تان اضافه کنید، مثلاً در کلوچه‌ها، سالادها یا به عنوان میان وعده‌ای خوشمزه.
12. روغن زیتون
روغن زیتون یکی از روغن‌های سالم است که حاوی پلی فنول‌ها است. این ترکیبات خاص خواص ضد التهابی دارند که به کاهش فشار خون کمک می‌کند. توصیه می‌شود تا دو تا سه بار در روز از روغن زیتون به عنوان بخشی از رژیم غذایی‌تان استفاده کنید، که گزینه‌ای عالی برای جایگزینی روغن‌های جامد و مایع و کره است.
13. انار
انار یک میوه سالم است که می‌توانید از خود میوه یا آب آن لذت ببرید. برخی محققان به این نتیجه رسیده‌اند که مصرف یک فنجان آب انار یک بار در روز به مدت چهار هفته می‌تواند فشار خون را در کوتاه مدت کاهش دهد.
آرتریت زانو چیست؟
آرتریت یک بیماری مفصلی است که می‌تواند در هر سنی، از جمله دوران کودکی، رخ دهد. انواع مختلفی از آرتریت وجود دارد که می‌توانند بر تمام مفاصل بدن تأثیر بگذارند، اما برخی از انواع آن تمایل بیشتری به تأثیرگذاری بر روی مفاصل خاص دارند.
یکی از مفاصل که بیشتر به آرتریت دچار می‌شود، مفصل زانو است. در این مطلب، قصد داریم در مورد انواع، علل، علائم و روش‌های درمان آرتریت زانو بیشتر بگوییم.
آرتریت زانو نوعی التهاب در مفصل زانو است. این بیماری معمولاً با درد و سفتی مفصل همراه است. همچنین، ممکن است در موارد آرتریت زانو، تورم، احساس گرما و قرمزی در سطح مفصل نیز وجود داشته باشد.
اصطلاح آرتریت به معنای التهاب مفصل است که می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. اما، سه نوع از رایج‌ترین آرتریت‌هایی که بر زانو تأثیر می‌گذارند، عبارتند از:
- استئوآرتریت (OA)
- آرتریت روماتوئید (RA)
- آرتریت پس از آسیب
زانو یکی از مفاصل مهم و پرکاربرد است که به راحتی ممکن است به استئوآرتریت و آرتریت پس از آسیب مبتلا شود. این مفصل بزرگ باید وزن بدن (سر، دست‌ها، پاها و ران‌ها) را در موقعیت‌های مختلف مانند ایستادن، راه رفتن و نشستن تحمل کند و به همین دلیل، بیشتر در معرض بیماری‌های مفصلی قرار دارد.
گاهی اوقات، آرتریت ممکن است به دلیل فشار و آسیب مفصلی مرتبط با آرتریت روماتوئید رخ دهد.
انواع و علل آرتریت زانو
التهاب پاسخ بدن به آسیب‌های بافتی یا صدمات دیگر است. دلایل این آسیب‌ها می‌تواند مختلف باشد. پاسخ بدن به این آسیب‌ها انواع مختلفی از آرتریت‌ها مانند آرتریت زانو را به وجود می‌آورد.
التهاب طولانی‌مدت و شدید می‌تواند به بافت‌ها آسیب دائمی برساند، به ویژه اگر بدون درمان رها شود. همان‌طور که گفتیم، انواع مختلفی از آرتریت وجود دارد، اما استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و آرتریت پس از آسیب از شایع‌ترین انواع آرتریت‌هایی هستند که بر زانو تأثیر می‌گذارند.
استئوآرتریت زانو
استئوآرتریت (OA) یک بیماری شایع مفصلی است که حداقل ۵۰٪ بزرگسالان بالای ۶۵ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری به دلیل فرسودگی مفصل و نه التهاب ایجاد می‌شود.
استئوآرتریت زانو به علت ساییدگی غضروف مفصل رخ می‌دهد. با افزایش سن، مفاصل بدن بیشتر فرسوده می‌شوند و جایگزینی آنها نیز دشوارتر می‌شود.
در نهایت، غضروف مفصلی ممکن است به طور کامل از بین برود و استخوان‌های متصل به آن بر روی هم ساییده شده و درد ایجاد کنند.
چه کسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به استئوآرتریت قرار دارد؟
افرادی که زیر دارای شرایط زیر باشند، بیشتر در معرض استئوآرتریت زانو قرار دارند:
- افراد بالای ۶۰ سال
- زنان
- کسانی که ژن‌های مرتبط با این بیماری را دارند
- افراد چاق یا دارای اضافه وزن
- افرادی که قبلاً دچار آسیب زانو شده‌اند
- افرادی که به صورت تدریجی به زانو فشار وارد می‌کنند
آرتریت روماتوئید زانو
آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خودایمنی است که بر مفاصل تأثیر می‌گذارد. این بیماری بیشتر به مفاصل کوچک مانند انگشتان دست آسیبی می‌زند.
اما می‌تواند مفاصل بزرگ‌تری مانند زانو را نیز درگیر کند. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به بافت‌های سالم حمله می‌کند و التهاب ایجاد می‌شود.
برخلاف استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید معمولاً در بزرگسالان جوان‌تر بروز می‌یابد و بیماران معمولاً قبل از ۶۰ سالگی علائم آن را مشاهده می‌کنند.
چه کسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید قرار دارد؟
افرادی که شرایط زیر را دارند، بیشتر در معرض خطر آرتریت روماتوئید هستند:
- افراد ۴۰ تا ۶۰ ساله
- زنان
- کسانی که سابقه خانوادگی آرتریت روماتوئید دارند
- افراد چاق یا دارای اضافه وزن
- افرادی که سیگار می‌کشند
آرتریت پس از آسیب دیدگی زانو
آرتریت پس از آسیب نوعی آرتریت است که پس از گذراندن یک آسیب‌دیدگی زانو به وجود می‌آید. این آسیب می‌تواند بیومکانیک مفصل زانو را تغییر دهد یا به ساختارهای داخلی آن مانند غضروف یا استخوان آسیب برساند.
تخریب مفصل زانو در این نوع آرتریت با دیگر انواع آرتریت مشابه است. این آرتریت ممکن است چند ماه یا چند سال پس از آسیب‌دیدگی زانو بروز کند.
چه کسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتریت پس از آسیب دیدگی زانو قرار دارد؟
هر فردی ممکن است مستعد آرتریت پس از آسیب باشد، زیرا آسیب زانو ممکن است به دلایل مختلفی مانند زمین خوردن، ضربه به زانو، تصادفات و آسیب‌های ورزشی رخ دهد. همچنین، اضافه وزن یا چاقی به تنش در مفصل زانو کمک کرده و می‌تواند به آسیب آن منجر شود.
Pseudogout
Pseudogout بیماری شایعی نیست، اما در صورت بروز، معمولاً بر زانوها تأثیر می‌گذارد.
“`html
این بیماری مشابه نقرس است و به دلیل تجمع کریستال در مفاصل به وجود می‌آید.
با این حال، نقرس به خاطر تجمع کریستال‌های اسید اوریک شکل می‌گیرد و معمولاً مفصل پا را درگیر می‌کند. اما Pseudogout به علت تجمع کریستال دی‌هیدرات کلسیم پری‌فسفات ایجاد می‌شود و باعث التهاب مفاصل می‌گردد. با این وجود، حضور این کریستال‌ها در مفاصل همیشه موجب التهاب و بروز علائم نمی‌شود.
چه کسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به Pseudogout قرار دارد؟
افرادی که شرایط زیر را دارند بیشتر در معرض خطر Pseudogout هستند:
- افراد مبتلا به اختلالات سطح مواد معدنی در بدن مانند هیپراکلسمی یا هیپومنیزمی
- افراد مسن (۷۵ سال و بالاتر)
- افرادی که سابقه ژنتیکی بیماری دارند
- افرادی که پیشینه آسیب بدنی در مفاصل داشته‌اند
علائم و نشانه های آرتریت زانو
علائم آرتریت زانو معمولاً به زانو محدود می‌شوند. همچنین علائم انواع مختلف آرتریت ممکن است با هم تداخل داشته باشند. علائم آرتروز زانو می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
درد زانو که گاهی به ران یا پایین پا هم منتقل می‌شود. این درد معمولاً باعث می‌شود ایستادن یا راه رفتن سخت باشد و در صورتی که فشار به اندام‌های زیرین وارد شود، ممکن است بدتر شود. تغییر در راه رفتن به خاطر درد زانو می‌تواند در طول زمان باعث کمر درد شود.
سختی زانو که منجر به دشواری در خم یا صاف کردن پاها می‌شود. این محدودیت در حرکت ممکن است موقتی یا دائمی باشد. سختی مفصل در بیماری‌هایی مثل آرتروز روماتوئید کمتر است، اما گاهی همین بیماری‌ها با گذشت زمان فشار بیشتری به مفاصل وارد کرده و خم و باز کردن زانو را سخت‌تر می‌کنند.
تورم مفصل زانو یکی از نشانه‌های شایع آرتریت زانو است. میزان تورم بسته به شدت آرتروز و فشارهای اخیر به این مفصل ممکن است متفاوت باشد. در بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید، ممکن است در مفصل ندول‌هایی هم وجود داشته باشد.
گرما و قرمزی پوست مفصل زانو معمولاً یکی از نشانه‌های التهاب حاد است. این علامت غالباً در آرتریت حاد یا بلافاصله بعد از آسیب‌دیدگی دیده می‌شود. البته این علامت بیشتر در آرتریتی که به خاطر تخریب ایجاد شده بروز می‌کند نه در اثر التهاب.
روش‌های درمان آرتریت زانو
درمان آرتریت زانو بستگی به علت و نوع آرتریت دارد. معمولاً گزینه‌های درمانی شامل درمان‌های پزشکی است، اما در موارد پیشرفته و شدید ممکن است نیاز به جراحی باشد.
ورزش دادن زانو، استفاده از ابزارهای حمایتی مانند زانو بند و فیزیوتراپی می‌تواند در درمان و مدیریت علائم این بیماری موثر باشد. آرتریت زانو معمولاً مزمن است و به مراقبت و مدیریت طولانی مدت نیاز دارد.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDها) معمولاً برای کنترل التهاب، کاهش درد و همچنین سایر علائم، بدون توجه به نوع آرتریت، به کار می‌روند.
داروهای تسکین‌دهنده و کورتیکواستروئیدها دیگر داروهایی هستند که برای کاهش علائم این بیماری استفاده می‌شوند. با این حال، درمان‌هایی که پزشکان توصیه می‌کنند بسته به وضعیت بیمار ممکن است متفاوت باشد.
همچنین بخوانید:
علت درد ناگهانی زانو
علت درد پشت زانو + درمان‌های موثر این مشکل چیست؟
کیست بیکر (کیست پشت زانو) چیست و چگونه درمان می‌شود؟
چرا زانو آب می‌آورد؟
راهکارهای موثر برای کاهش زانو درد + راه‌های درمان آن
بهترین روش درمان آرتریت زانو (درد مفصلی ناشی از التهاب)
سایت رضیم
“`
