چه عواملی باعث پرکنی در کوتوله برزیلی می شود؟ راههای سریع درمان (2 نکته مهم)
مشکل پرکنی در طوطی برزیلی
پرکنی یک مشکل رایج در بیشتر طوطی‌ها است. این رفتار به یک دلیل خاص برنمی‌گردد و معمولاً نشانه‌ای از اضطراب یا ناراحتی روحی پرنده است. این رفتار را میتوان با اجاق کردن ناخن‌ها در انسان‌ها مقایسه کرد. اما جالب است که این مشکل مخصوص طوطی‌ها است. پرنده به تکه‌تکه کردن پرهای خودش می‌پردازد. در ابتدا، شاهد تکه‌تکه شدن پرها خواهیم بود و با پیشرفت این مشکل، ممکن است نواحی از بدن پرنده مثل سینه کچل شود. مراحل ابتدایی تا انتهایی را میتوان با کندن پرها در جایی که دسترسی دارند مشاهده کرد. درمان این مسئله کار آسانی نیست و باید تمام تلاش خود را برای کمک به پرنده انجام دهیم. ابتدا به دلایل مختلف این مشکل پرداخته و در انتها به بررسی درمان‌ها خواهیم پرداخت.
چه چیزهایی باعث پرکنی در طوطی برزیلی می‌شود؟
فشار جنسی: (طوطی‌هایی که تنها باقی می‌مانند و همدم ندارند، بیشتر در معرض پرکنی هستند.)
تنهایی: (طوطی‌هایی که با انسان‌ها زندگی می‌کنند، تحمل تنهایی را ندارند و دوست دارند همیشه در کنار صاحبشان باشند. اگر صاحبان وقت کافی صرف نکنند، طوطی‌ها ممکن است دچار مشکل شوند.)
غذای نامناسب: (یکی از دلایل پرکنی می‌تواند عدم دریافت مواد مغذی لازم برای بدن پرنده باشد.)
تغییر مکان: (طوطی‌هایی که مدت طولانی در یک مکان زندگی کرده‌اند و به آنجا عادت کرده‌اند، با تغییر مکان یا صاحب، ممکن است مضطرب و ناراحت شوند و دچار پرکنی شوند.)
انگل‌ها یا التهابات پوستی: (وجود انگل‌ها یا مشکلات پوستی می‌تواند باعث ناراحتی پرنده شود و او برای خلاص شدن از این مشکلات، شروع به کندن پرهایش می‌کند.)
نداشتن سرگرمی: (طوطی‌ها نیاز به فعالیت و سرگرمی دارند. اگر در قفس کوچک نگهداری شوند یا وسایل بازی کمی داشته باشند، ممکن است دچار پرکنی شوند.)
عدم حمام: (اگر طوطی را نمی‌شویید، پرهایش ممکن است خشک و شکستنی شود که این نیز می‌تواند به پرکنی منجر شود. در این مورد، غفلت ما عامل اصلی است.)
عوامل دیگری نیز وجود دارند که مهم‌ترین آن‌ها در بالا ذکر شد. در واقع، برای درمان پرنده پرکن، ابتدا باید مشکلاتش را شناسایی کنیم.
عوامل دیگر به عنوان نکات: وجود حیوان دیگر در کنار پرنده، گرمای بیش از حد و هوای خشک (چون طوطی‌ها بیشتر در آب و هوای مرطوب زندگی می‌کنند و نه در هوای خشک) و…
روش‌های پیشگیری و درمان پرکنی
ورزش: انجام تمرینات ورزشی و توجه به تغذیه طوطی، ایجاد ارتباط دوستانه و بازی با او، بسیار مفید است.
تمرین بال زدن: این تمرین باید در جایی نرم انجام شود تا اگر پرنده افتاد، آسیبی نبیند. باید پرنده را در دست نگه داشته و به آرامی به چپ و راست حرکت دهید تا پرنده شروع به بال زدن کند. باید مراقب باشید که پرنده شما را نعضد.
حمام: برای کاهش استرس، هر روز می‌توانید به پرنده‌تان شرایطی برای حمام کردن با آب ولرم فراهم کنید. این کار می‌تواند به تمیز شدن پرها، کاهش گرد و غبار و افزایش نشاط و عمر پرنده کمک کند.
استفاده از مواد تلخ: برای جلوگیری از پرکنی، بهتر است از مواد تلخ و غیرسمی بر روی پرهای پرنده استفاده کنید.
“`html
پرنده‌ها برای تمیز کردن بال و پر خود از منقار و دهانشان استفاده می‌کنند. دهان پرنده دارای حسگرهای طعم است و وقتی که چیزی روی پرش می‌ریزد، تصور می‌کند که پرش کثیف شده و شروع به تمیز کردن آن با منقار خود می‌کند. در این زمان، طعم تلخ مواد را حس کرده و از ادامه‌ی تمیزی پرش خودداری می‌کند و به تدریج عادت به پرکنی از بین می‌رود.
قفس: شرایط نامناسب قفس می‌تواند یکی از دلایل پرکنی باشد. بنابراین، قفس باید بزرگ، تمیز و در مکان مناسبی قرار گیرد. گذاشتن قفس در جایی دور از دید باعث می‌شود پرنده احساس تنهایی و افسردگی کند. همچنین میتوان در قفس یک لانه کوچک فراهم کرد تا پرنده در صورت نیاز به آنجا پناه ببرد. اسباب بازی‌های مختلف نیز باید داخل قفس گذاشته شود و بهتر است یک تکه چوب برای گاز گرفتن در قفس باشد تا پرنده بتواند حس طبیعی خود را ارضا کرده و منقار خود را کوتاه کند.
خواب: طوطی برزیلی مانند سایر طوطی‌ها روزانه باید 10 تا 12 ساعت بخوابد و بهتر است که در این مدت در تاریکی شب بخوابد.
استفاده از داروهای آرامبخش: بعضی از افراد برای آرام کردن پرنده از داروهایی مانند فلوگزتین استفاده می‌کنند که شاید خیلی ضروری نباشد. اگر همه راه‌ها ناکام بمانند، میتوان از گردنبند الیزابت (که به شکل مخروطی است و اجازه نمی‌دهد پرنده به بدن خود دسترسی داشته باشد) استفاده کرد.
سایت رضیم
“`
