کاربرد فلفل آبی و معجزات آن برای بهبود بیماری نقرس و روماتیسم (2 نکته مهم)

آشنایی با خواص دارویی و درمانی فلفل آبی

فلفل آبی یکی از گیاهان خانواده هفت بندیان است. این گیاه در آب‌های راکد و محیط‌های مرطوب به خوبی رشد می‌کند. معمولاً فلفل آبی به صورت یکساله و پایا در مناطق معتدل آسیا، اروپا و آمریکای شمالی دیده می‌شود. از مهم‌ترین خواص درمانی فلفل آبی می‌توان به پاکسازی بدن از کرم و انگل، ایجاد قاعدگی، جلوگیری از خونریزی و درمان مشکلات رحمی اشاره کرد.

ویژگی های گیاه فلفل آبی

رشد گیاه فلفل آبی در محیط های معتدل

فلفل آبی یکی از انواع تیره هفت بندیان است و در مناطق معتدل آسیا، استرالیا، نیوزلند، اروپا و آمریکای شمالی به وفور پیدا می‌شود. این گیاه در محیط‌های مرطوب به ارتفاع 20 تا 70 سانتی‌متر می‌رسد.
فلفل آبی که یکساله است، برگ‌های متناوب و عمدتاً بدون ساقه دارد. شکل برگ‌ها بیضی بوده و گل‌هایی به رنگ قرمز و سفید کثیف دارد. دانه و برگ‌های این گیاه طعمی تند مشابه فلفل دارند، اما اسانس آن عطر خاصی دارد و با فلفل متفاوت است.
جالب است که فلفل آبی با نام‌های مختلفی مثل «تاد» و «فلفل ختمی» نیز شناخته می‌شود و در کتاب‌های طب سنتی به نام «فلفل الما» ذکر شده است.

ترکیبات سازنده فلفل آبی

فلفل آبی حاوی چند ماده فعال است. تلخی این گیاه به دلیل وجود ماده‌ای به نام روتین است. فلفل آبی همچنین به عنوان منبعی برای روغن‌های اتری معروف به پولینگونوم، می‌تواند فشار خون را کاهش دهد. حدود 5% از این گیاه را اسانس تشکیل می‌دهد که شامل سسکوی ترپنوئیدها و مونوترپنوئیدها است.
در برگ‌های فلفل آبی، اسیدهای مختلفی مانند پولی گونیک اسید موجود است که خاصیت تحریک کنندگی دارند. همچنین برگ‌ها اسانس روغنی فراری نیز دارند.
فلفل آبی در طب سنتی به خاطر خاصیت بند آوردن خون و کاهش خونریزی استفاده می‌شود. به همین دلیل، این گیاه به دلیل داشتن گلیکوزید، خاصیت انعقاد خون دارد.
برخی تحقیقات نشان می‌دهند که میزان فلاون گلیکوزیدها در گیاه فلفل آبی در زمان رسیدن میوه افزایش می‌یابد و بعد از آن به طور قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند. همچنین گلیکوزیدهای موجود در این گیاه شامل دو نوع E و D می‌شوند. تحقیات نشان می‌دهد که فلفل آبی حاوی موادی مانند فلاونول نیز است.

انواع فلفل آبی

فلفل آبی در کشورهای هند و چین بیشترین کاربرد پزشکی را دارد. شناخته شده‌ترین نوع فلفل آبی، نوع Polygonum amphibium L است که با نام انگلیسی Knot weed شناخته می‌شود. این نوع گیاه در مناطق مرطوب و آب‌های راکد به خوبی رشد می‌کند و در چین و هند برای از بین بردن کرم‌های بدن و برطرف کردن حالت تهوع از دانه‌ها و میوه‌های آن استفاده می‌شود. ریشه فلفل آبی به عنوان دافع سنگ کلیه عمل کرده و در بهبود زخم کمک می‌کند.
نوع دیگری از فلفل آبی، Polygonum lapathifolium L نام دارد که برگ‌های بلندی پوشیده از مو دارد.
این نوع نیز با نام انگلیسی Willow weed شناخته می‌شود و در مناطق مختلف اروپا و به ویژه فرانسه رشد می‌کند.

از انواع مختلف گیاه فلفل آبی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• Polygonum amphibium L
• Polygonum barbatum L
• Polygonum minus Huds

کاربرد و نحوه استفاده از فلفل آبی

فلفل آبی در ژاپن با نام «تر یاناگی تاده» در صنایع غذایی بسیار استفاده می‌شود. جالب است که در این کشور از برگ‌های فلفل آبی نیز به عنوان سبزی خوراکی استفاده می‌کنند.
این گیاه در بازارهای ژاپن به عنوان نهال فروخته می‌شود. همچنین جوانه‌های قرمز فلفل آبی که به نام «بنی تاد» معروف هستند، برای تزئین سوشی، ساشیمی و تمپورا به کار می‌روند.
در غذاهای سنتی ژاپنی، سس فلفل آبی به عنوان چاشنی برای ماهی آب شیرین کبابی استفاده می‌شود. این سس که به نام تاد زو شناخته می‌شود، از برگ‌های فلفل آبی تهیه می‌شود که در سرکه خیسانده شده و سپس بخارپز می‌شود و به همراه برنج سرو می‌گردد.
لازم به ذکر است که فلفل آبی همچنین در طب سنتی چین مورد استفاده قرار می‌گیرد و به نام لا لیدائو نیز شناخته می‌شود.

در هندوستان، گیاه فلفل آبی و برگ‌های آن به عنوان دارویی طبیعی برای درمان برخی مشکلات مانند ادرارآوری و کاهش نفخ شناخته می‌شود. متخصصان طب سنتی معتقدند که فلفل آبی طبیعتی گرم و خشک دارد و به عنوان یک داروی ضد انگلی و ملین به بیماران توصیه می‌شود.

سس فلفل آبی

برای تهیه سس فلفل آبی، مقداری فلفل آبی خشک شده را به صورت دستی با هاون بکوبید و سپس با روغن زیتون مخلوط کنید. این سس تند می‌تواند به بهبود فرآیند هضم غذا کمک کند.

ضماد فلفل آبی

برای درست کردن ضماد فلفل آبی، مقداری از گیاه تازه را بکوبید و آن را روی نواحی دچار خون مردگی، ورم چشم و دیگر تورم‌ها قرار دهید.

دمنوش فلفل آبی

برای تهیه دمنوش فلفل آبی، لازم است روزانه از آن استفاده کنید. حدود 10 گرم فلفل آبی را نیم‌کوب کرده و در یک لیتر آب جوش دم کنید. پس از چند دقیقه، دمنوش را از صافی رد کنید تا آماده نوشیدن شود.
دمنوش فلفل آبی به درمان عوارض مربوط به رحم و از بین بردن انگل‌های معده کمک می‌کند. همچنین می‌توان از میوه این گیاه برای تنظیم دوره قاعدگی و گرم کردن معده استفاده کرد.

خواص درمانی گیاه فلفل آبی

گیاه فلفل آبی در درمان بیماری‌های مربوط به رحم بسیار مفید است. برگ و میوه فلفل آبی می‌توانند به تنظیم قاعدگی کمک کنند و خاصیت گرم‌کنندگی برای معده و روده دارند. در مواردی که اختلال قاعدگی ناگهانی ایجاد می‌شود، فلفل آبی می‌تواند برای درمان بهره‌گیری شود.
ریشه‌های فلفل آبی تلخ و مقوی هستند و ضماد برگ این گیاه در درمان ورم زیر چشم و خون مردگی‌های سطحی نیز کاربرد دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که فلفل آبی وحشی حاوی روغن‌هایی است که می‌توانند پوست را تحریک کنند، پس بهتر است از تماس ضماد با زخم‌های باز دوری کنید.

در ادامه، خواص درمانی فلفل آبی را بررسی می‌کنیم:

• کمک به انعقاد خون
• کاهش غلظت خون
• کاهش خونریزی معده و بواسیر
• قطع کردن خونریزی‌های مربوط به رحم
• درمان نقرس
• بهبود روماتیسم
• نرم کردن سینه