کاشت حلزون گوش چیست و چه تفاوتی با سمعک دارد ؟ (2 نکته مهم)

“`html
کاشت حلزون گوش چیست ؟
دستگاه حلزون شنوایی به طور مستقیم عصب شنوایی را تحریک میکند و به افرادی که ناشنوایی شدیدی دارند کمک میکند تا صداها را بشنوند.
دستگاه حلزون یک وسیله الکترونیکی است که بخشی از شنوایی را برمیگرداند. برعکس سمعکها که فقط صدای اطراف را تقویت میکنند، این دستگاه به ارسال سیگنالهای صوتی به عصب شنوایی کمک میکند. در این مقاله، روش کار این دستگاه، چگونگی کاشت آن، نکات مراقبتی قبل و بعد از جراحی و عوارض جانبی ممکن را بررسی خواهیم کرد.
طریقهی کار دستگاه حلزون گوش
دستگاه حلزون شنوایی از دو قسمت تشکیل شده است. قسمت بیرونی پشت گوش قرار دارد و قسمت داخلی زیر پوست پشت گوش میباشد. این دستگاه در مراحل زیر به انتقال صدا به عصب شنوایی کمک میکند:
- فرآیندگر صدا در پشت گوش قرار دارد و صداهای محیطی را ضبط کرده و به کد دیجیتال تبدیل میکند.
- این کدهای دیجیتال توسط یک سیم به ایمپلنت قرار داده شده در گوش منتقل میشوند.
- ایمپلنت حلزونی این کدهای دیجیتال را به امواج الکتریکی تبدیل کرده و به الکترودهای قرار داده شده در گوش داخلی ارسال میکند.
- این الکترودها عصب شنوایی حلزون گوش را تحریک کرده و پیامها را به مغز ارسال میکنند. سپس مغز این پیامها را به عنوان صدا تفسیر میکند.
کاشت حلزون گوش
فواید کاشت حلزون گوش
اگرچه نتایج کاشت حلزون برای همه یکسان نیست و برخی افراد بیشتر از دیگران از این جراحی منفعت میبرند، اما فوایدی که معمولاً از این جراحی انتظار میرود شامل:
- شنیدن گفتار به طور تقریبی طبیعی
- درک گفتار بدون نیاز به لبخوانی
- صحبت کردن با تلفن و شنیدن صدای تلویزیون
- شنیدن موسیقی بهتر از قبل
- صحبت کردن با صدای معمولی (زیرا افراد کمشنوا غالباً با صدای بلند صحبت میکنند)
- افزایش اعتماد به نفس
دستگاه حلزون شنوایی از چه قسمتهایی تشکیل شده است؟
- صداها توسط میکروفون دریافت میشوند و به آنالیز کننده گفتار فرستاده میشوند.
- آنالیز کننده صداها را تجزیه و تحلیل کرده و به کدهای دیجیتال تبدیل میکند.
- سیگنالهای کدگذاری شده از طریق سیم مربوطه به انتقالدهنده خارجی ارسال میشوند.
- انتقالدهنده،
“““html - از طریق پوست، اصوات دیجیتالی به قسمت داخلی دستگاه ارسال میشود.
- قسمت داخلی دستگاه این اصوات دیجیتالی را به اصوات الکتریکی تبدیل میکند.
- سیگنالهای الکتریکی از طریق الکترودهای دستگاه به فیبرهای عصبی منتقل میشود.
- سیگنالهای منتقل شده به مغز از طریق عصب شنوایی میرسند.
کاندیدای کاشت حلزون گوش
کاشت حلزون گوش برای هر دو گروه کودکان و بزرگسالان انجام میشود. برای کودکان، میتوان این عمل را پس از ۱۲ ماهگی انجام داد. بهتر است کودکانی که در سن آموزش زبان و شنوایی هستند، تحت این جراحی قرار گیرند و سپس جلسات گفتار درمانی را دریافت کنند تا به نتایج بهتری برسند.
همچنین، بزرگسالانی که بهصورت مادرزادی مشکل شنوایی دارند و هیچ تجربه شنوایی ندارند، ممکن است این روش برایشان موثر نباشد. اما اگر به مرور زمان به دلیلی دچار کمشنوایی شوند، این روش میتواند مفید باشد. بهطور کلی، در شرایط زیر این جراحی برای کودکان و بزرگسالان توصیه میشود:
- کم شنوایی عمیق تا شدید در هر دو گوش
- سلامت کلی، چرا که برخی بیماریها ممکن است خطر پس زدن کاشت حلزون را افزایش دهند.
- بیفایده بودن یا کماثر بودن سمعک
کاشت حلزون گوش چگونه است؟
کاشت حلزون گوش شامل دو بخش است: یک قسمت در داخل و یک قسمت بیرون از گوش. بخش داخلی شامل الکترودها و شبه رسیور است که توسط جراح نصب میشود. جراح الکترودها را در داخل حلزون قرار میدهد و شبه رسیور را در پشت گوش قرار میدهد. بخش خارجی شامل: میکروفون، پردازشگر و انتقالدهنده است که در پشت گوش قرار دارد و شبیه سمعکهای پشت گوشی است. میکروفون صداها را از محیط دریافت میکند و پردازشگر صداها را انتخاب و مرتب میکند. انتقالدهنده سیگنالهایی را از پردازشگر دریافت میکند، آنها را به پالس الکتریکی تبدیل کرده و به الکترود جراحی شده منتقل میکند. الکترودها سپس عصب شنوایی را تحریک کرده و ایمپالسهایی به مغز فرستاده میشود که در مغز به عنوان صدا پردازش میشود.
آمادگی برای جراحی
کاشت حلزون تحت بیهوشی عمومی صورت میگیرد. قبل از جراحی ممکن است مصرف برخی داروها و مکملها ممنوع شود. همچنین باید چند ساعت قبل از جراحی از خوردن و نوشیدن پرهیز کرد. برخی از تستهایی که قبل از کاشت ایمپلنت انجام میشوند عبارتند از:
- تست شنوایی، گفتار و گاهی تعادل
- معاینه فیزیکی برای ارزیابی سلامت گوش داخلی
- تصویربرداری CT یا MRI از جمجمه برای بررسی وضعیت حلزون و ساختار گوش داخلی
روش انجام جراحی کاشت حلزون گوش
این جراحی تحت بیهوشی انجام میشود و در طول عمل متوجه چیزی نخواهید شد. کاشت حلزون گوش ممکن است بین ۲ تا ۴ ساعت طول بکشد.
- جراح پشت گوش را برش میزند و یک حفره کوچک در قسمت استخوان جمجمه (ماستوئید) ایجاد میکند.
- جراح عصب صورت را شناسایی کرده و یک حفره بین آنها برای دسترسی به حلزون گوش ایجاد میکند، سپس حلزون گوش را سوراخ کرده و الکترودها را داخل آن جایگذاری میکند.
- در پایان، برش پشت گوش بخیه زده میشود.
مراقبتهای بعد از کاشت حلزون گوش
بعد از جراحی ممکن است از احساس ناراحتی و درد در گوش که حلزون در آن کاشته شده، یا سردرد، سرگیجه و حالت تهوع رنج ببرید. این علائم معمولاً یک روز پس از جراحی کاهش مییابند و بیمار در روز جراحی یا یک روز بعد از آن میتواند از بیمارستان مرخص شود و یک هفته بعد از عمل باید برای کشیدن بخیهها به پزشک مراجعه کند. میکروفون، پردازشگر صدا و تنظیمات کاشت ۴ تا ۶ هفته بعد از عمل تنظیم و فعال میشوند. برخی از مراقبتهای پس از جراحی شامل موارد زیر است:
- استفاده از آنتیبیوتیک برای پیشگیری از عفونت
- استراحت به مدت ۷ روز
- تا ۳ روز پس از عمل از سفر هوایی اجتناب شود و پس از سه روز در صورت لزوم با پزشک مشورت شود.
- بعد از جراحی از مایعات و رژیم غذایی نرم استفاده شود.
- در صورت مشاهده تب بالای ۳۸.۴، قرمزی محل جراحی، سرگیجه، خروج ترشح از گوش و درد و استفراغی که با مصرف مسکن بهبود نمییابد، باید به پزشک مراجعه کنید.
- به پزشک مراجعه شود.
“““html
نتایج کاشت حلزون گوش
نتایج این جراحی در افراد مختلف متفاوت است، اما عوامل متعددی مانند سن بیمار و مدت زمانی که از دست دادن شنوایی گذشته است، میتوانند تأثیرگذار باشند. در بزرگسالان، هر چه فاصله زمانی بین کم شنوایی عمیق و جراحی کوتاهتر باشد، نتایج بهتری بدست میآید. و در مورد کودکان، بهترین نتایج کاشت حلزون گوش، در سنین خردسالی مشاهده میشود. همچنین بزرگسالانی که تجربه شنوایی ندارند یا تجربه کمی دارند، ممکن است از این روش کمتر بهرهمند شوند.
تاریخچه کاشت حلزون شنوایی گوش
خطرات جراحی کاشت حلزون گوش
کاشت حلزون گوش یک روش ایمن است. اما مانند تمامی جراحیها ممکن است خطراتی وجود داشته باشد. برخی از این خطرات شامل:
- خونریزی
- ورم
- عفونت در ناحیه ایمپلنت
- وزوز گوش
- سرگیجه
- بیحسی در اطراف گوش
- تغییرات در طعم و مزه دهان
- خشکی دهان
- آسیب به عصب صورت، که ممکن است منجر به مشکلات حرکتی در صورت شود.
- نشت مایع نخاع
- مننژیت (عفونت و التهاب غشایی که مغز را میپوشاند)
- خطرات بیهوشی عمومی
تفاوت بین سمعک و کاشت حلزون گوش چیست؟
کاشت حلزون گوش و سمعک هر دو وسیلههای پزشکی برای درمان کاهش شنوایی حسی-عصبی میباشند که رایجترین نوع کمشنوایی هستند. اگر چه هر دو برای درمان کمشنوایی کاربرد دارند، اما استفاده از سمعک بیشتر رایج است. سمعکها میتوانند درجات مختلف کمشنوایی از ملایم تا شدید را بهتر کنند. بیشتر افراد با کمشنوایی که مناسب استفاده از سمعک هستند، میتوانند با تقویت صدا در فرکانسهای خاص، از سمعک بهرهمند شوند.
کاشت حلزون گوش زمانی به کار میرود که سمعک کافی نباشد. این روش عموماً در درمان کمشنوایی حسی-عصبی شدید تا عمیق که به دلیل کاهش یا نبود سلولهای مویی خارجی ایجاد شده، استفاده میشود. کاشت حلزون با جایگزینی عملکرد حلزون آسیبدیده و تحریک مستقیم عصب، عمل میکند.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`