کوبيدگي و خونمُردگي در عضلات (2 نکته مهم)

کوبیدگی عضله (Muscle contusion) بیشتر در حین ورزش‌های پُرتحرک ایجاد می‌شود و بعد از کشیدگی عضله، شایع‌ترین آسیب ورزشی است.

بیشتر کوبیدگی‌ها خفیف هستند و ورزشکار می‌تواند به ورزش ادامه دهد. اما گاهی اوقات کوبیدگی عضله آن‌قدر شدید می‌شود که ورزشکار را از ادامه‌ی ورزش بازمی‌دارد و نیاز به مراقبت‌های پزشکی پیدا می‌کند.

کوبیدگی عضله به دلیل برخورد یک ضربه یا ضربات متوالی با یک جسم غیربرنده به عضله ایجاد می‌شود.

بر اثر ضربه شدید، فیبرهای عضله دچار پارگی شده و در بافت آن خونریزی ایجاد می‌شود، اما پوست روی اندام پاره نمی‌شود.

کوبیدگی عضله ممکن است به خاطر افتادن یا گیر کردن بین دو سطح سخت هم به وجود بیاید.

علامت‌های کوبیدگی عضله
در این آسیب، محل کوبیدگی دردناک می‌شود. لمس عضله و حرکت مفاصل اطراف آن نیز دردناک است.
ممکن است عضله متورم شده و پوست روی آن کبود شود.
گاهی اوقات خونریزی در داخل بافت عضله جمع می‌شود و یک حوضچه خونی در محل ایجاد می‌شود که به آن هماتوم (Hematoma) می‌گویند. در حالات شدید، ممکن است این خونریزی به قدری زیاد باشد که منجر به شوک شود.
گاهی اوقات کوبیدگی عضله با آسیب‌های دیگر مانند شکستگی یا دررفتگی همراه است.

درمان کوبیدگی عضله
به محض کوبیدگی یک عضله، باید بر حسب شدت آن اقداماتی انجام دهید:
* سرد کردن محل برای 20 دقیقه با کیسه پلاستیکی حاوی یخ و در صورت لزوم تکرار آن
* قطع فعالیت ورزشی و استراحت و در صورت لزوم بی‌حرکت کردن مفاصل اطراف عضله‌ی آسیب‌دیده
* کمپرس و بانداژ اطراف عضله برای کاهش تورم
* بالا نگه داشتن اندام برای کاهش تورم
دقت کنید که نباید عضله را ماساژ دهید. پزشک ممکن است داروهای ضد التهابی برای شما تجویز کند. در صورت لزوم، این اقدامات را 24 تا 48 ساعت ادامه دهید. اگر خون زیاد در عضله جمع شود، ممکن است پزشک تصمیم به خارج کردن آن از طریق جراحی بگیرد.

خونمردگی در عضلات، کوبیدگی عضله

بازپروری
بعد از چند روز که درد و تورم کاهش پیدا کرد، می‌توانید از گرمای موضعی برای تسریع بهبودی استفاده کنید.
کم‌کم شروع به انجام حرکات کششی کنید.
بعد از اینکه توانستید مفاصل اندام را به‌طور کامل بدون درد حرکت دهید، باید حرکات قدرتی را برای تقویت عضله‌ی آسیب‌دیده آغاز کنید. دقت کنید که بازگشت به ورزش باید به آرامی و مرحله‌به‌مرحله باشد.

فشار زیاد به اندام و عضله ممکن است موجب آسیب بیشتر و عوارض ماندگاری شود. وقتی دامنه‌ی حرکت و قدرت انعطاف اندام به وضعیت طبیعی خود بازگشت و عضلات قدرت و استقامت کافی را پیدا کردند، می‌توانید به ورزش اولیه بازگردید.

بهتر است در هفته‌های اول بازگشت به ورزش از پدهای حفاظتی که روی اندام قرار می‌گیرند استفاده کنید تا عضله‌ی آسیب‌دیده را تا مدتی از ضربات جدید محافظت کنید.

عوارض کوبیدگی عضله
درمان سریع و به‌موقع می‌تواند از بسیاری از عوارضی که ممکن است بعد از کوبیدگی عضله ایجاد شود، جلوگیری کند. با این حال، گاهی ممکن است عوارضی به وجود آید.

مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:
* سندرم کمپارتمان (Compartment syndrome): ممکن است خونریزی و تورم در داخل عضله به قدری زیاد شود که فشار داخل عضله به شدت بالا برود.

با بالا رفتن فشار داخل عضله، ممکن است عروق خونی عضله بسته شوند و به دلیل کاهش یا حتی قطع خون‌رسانی، عضله دچار کم‌خونی شده و از بین برود.
در این موارد بیمار قبل از رسیدن به وضعیت خطرناک باید سریعاً تحت عمل جراحی قرار بگیرد.

* میشیت اسفی کنان (Myositis ossificans): در این عارضه در داخل توده‌ی عضله، استخوان تشکیل می‌شود.
این حالت بیشتر در کسانی رخ می‌دهد که خیلی سریع بعد از کوبیدگی شدید به ورزش برمی‌گردند و عضله را تحت فشار زیادی قرار می‌دهند. علائم به صورت درد و تورم شدید در روی عضله است.
استخوان به وجود آمده می‌تواند حرکت عضله را به شدت محدود کند. انجام حرکات کششی شدید با عضله‌ی آسیب‌دیده این وضعیت را بدتر می‌کند.
منبع: khanoomgol.com