۸ بیماری خطرناک و کشنده مرغ مینا + راه درمان (2 نکته مهم)

“`html
بیماریهای شایعی که مرغ مینا را تهدید میکنند
مرغ مینا به سرعت نشانههای بیماری را نشان میدهد. آویزان بودن بیش از حد پرها یکی از نشانههای مشترک میان اکثر پرندگان است و میتوان از روی پاها نیز به بیمار بودن پرنده پی برد.
1. بیماری لارنگوتراکئیت
این بیماری منجر به بروز علائم تنفسی و آسیبهایی در ناحیه زبان و حلق، و همچنین زخمهایی در دهان و بینی میشود. همچنین، لکههای خونین در سقف دهان مشاهده میشود. این بیماری در مرغ، مینا، طوطی، سار و دیگر پرندگان آبی نیز دیده شده است.
برای اطلاعات بیشتر در مورد این بیماری به لینک زیر مراجعه کنید
بیماری لارنگوتراکئیت در طیور (پرندگان)
2. آنفلوآنزا
ویروس این بیماری از طریق ترشحات چشمی و بینی و دستگاه گوارش پرنده بیمار منتقل میشود و میتواند در محیط پخش شود. خوشبختانه، ویروس آنفلوآنزا جزو ویروسهای حساس است و با استفاده از انواع ضدعفونیکنندهها از بین میرود. مرغ مینا به راحتی میتواند در برابر این بیماری مقاوم باشد.
3. بیماری نیوکاسل
این بیماری عفونی و حاد است که تمامی پرندگان، از جمله مرغ مینا، را تحت تاثیر قرار میدهد و نشانههای مختلفی در بین پرندگان بروز مییابد. برخی پرندگان ممکن است بین سه روز تا دو هفته پس از آلودگی به ویروس نیوکاسل، دچار عوارضی مانند تورم ملتحمه چشم و آسیبهای عصبی شوند. علائم بیماری در مینا شامل بیاشتهایی، افسردگی، فلج، علائم تنفسی، و کاهش وزن است که این علائم ممکن است در دیگر بیماریها نیز مشاهده شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد این بیماری به لینک زیر مراجعه کنید
علت و درمان بیماری نیوکاسل (ویروس واگیردار) در طیور
4. بیماریهای باکتریایی (کلامیدیوز)
این بیماری عفونی حاد یا مزمن است که بسیاری از پرندگان، از جمله مرغ مینا، به آن مبتلا میشوند و مشکلاتی نظیر کَز کردن، بیاشتهایی، ضعف، کاهش وزن، ترشحات بینی، و اسهال زرد متوجه آنها میشود. این بیماری مشترک بین انسان و پرندگان بوده و میتواند به انسان منتقل شود.
تشخیص بیماری در پرندگان
شیوع کلامیدیوز نسبتا بالا است و از آنجایی که این بیماری بین انسان و پرندگان مشترک است، پیشگیری از آن ضروری است. افرادی که قصد دارند طوطی یا دیگر پرندگان را در منزل نگهداری کنند، باید برای تشخیص این بیماری به آزمایشگاههای مجهز مراجعه کنند.
در صورتی که بیماری در پرندهها مشخص شود، لازم است که درمان به موقع انجام شود و پیشگیریهای لازم برای جلوگیری از انتقال بیماری به انسان انجام شود. با این کار میتوان به راحتی از پرندگان خانگی مراقبت کرد.
درمان بیماری
برای درمان کلامیدیوز از داروهایی مانند تتراسایکلین و داکسیسایکلین استفاده میشود و دوره درمان در انسان ۲۱ روز و در پرندگان ۴۵ روز است.
5. انگلهای داخلی
در طبیعت، مرغ مینا به خاطر خوردن حشرات از قبیل کرمهای خاکی و غیره که میزبان بسیاری از انگلها هستند، ممکن است مبتلا شود. در صورت مشاهده تخم انگل در مدفوع پرنده، باید سریعاً اقدام به تشخیص و درمان انگل کرد.
درمان بیماری
برای درمان انگل در پرندگان، از داروی لوامیزول میتوان استفاده کرد. این دارو برای درمان آلودگی به کرمهای گرد، به ویژه آسکاریس و همچنین کرمهای قلابدار مصرف میشود که پرندگان زیادی از این انگل رنج میبرند.
این دارو به عنوان محرک سیستم ایمنی بدن در بیماریهای عفونی باکتریایی یا ویروسی، آرتریت روماتوئید و همچنین به عنوان داروی کمکی در درمان بیماریهای بدخیم استفاده میشود.
نحوه عمل کرد این دارو
لوامیزول با تأثیر بر سیستم عصبی، عضلات کرمها را فلج کرده و در نتیجه…
“““html
این دارو از طریق مدفوع دفع میشود و میتوان با توجه به مدفوع، کرمهای خارج شده را مشاهده کرد.
بهعنوان یک محرک برای سیستم ایمنی، میتواند با تقویت پاسخهای ایمنی سلولی، به کارکرد بهتر سلولهای تی کمک کند.
عملکرد دارو: لوامیزول به سرعت از دستگاه گوارش جذب میشود.
غلظت دارو در خون حدود 1.5 تا 2 ساعت پس از مصرف به حداکثر میرسد و نیمهعمر آن 3 تا 4 ساعت است. این دارو به طور گسترده در کبد تجزیه میشود و عمدتاً از طریق کلیهها دفع میگردد.
لوامیزول در برابر نماتودهای بالغ که در روده و معده زندگی میکنند و همچنین لاروهای آنها، و همچنین انگلهای ریوی مؤثر است.
از جمله انگلهای رودهای میتوان به تریکوسترونژیلوس، کوپریا، نماتودیروس، بونوستوموم، ازوفاگوستوموم و چابرتیا اشاره کرد و برای انگلهای ریوی به دیکتیوکالوس.
علاوه بر خواص ضد انگل قوی، لوامیزول به تقویت سیستم ایمنی نیز کمک میکند و به این ترتیب میتواند در درمان برخی از بیماریهای مشخص در حیوانات و پرندگان مؤثر باشد.
نحوه مصرف: یک گرم دارو در یک لیتر آب به مدت دو روز، سپس یک دوره استراحت دو هفتهای و دوباره دو روز استفاده شود. تجدید هر سه ماه یکبار انجام میگیرد.
بیشتر بخوانید:
6. انگلهای خارجی
کنهها از بند پایان هستند و میتوانند با حمله به پرندگان مختلف، از جمله مینا، باعث کمخونی و انتقال برخی بیماریها به آنها شوند. اگر تعداد کنهها زیاد باشد، ممکن است عوارضی مانند بیقراری، کاهش شدید اشتها، کمخونی و ضعف رخ دهد. مینا ممکن است به دلیل از دست دادن مقدار زیادی خون تلف شود و در محل گزش کنه، عفونت ثانویه باکتریایی نیز رخ دهد. کنهها میتوانند بیماریهای باکتریایی و ویروسی را به مینا منتقل کنند.
درمان
برای درمان انواع جرب و همچنین شپش مگس، بر اساس نظر دامپزشک، از داروهای ضد انگل عمومی یا سموم استفاده میشود.
7. بیماری قارچی (آسپرجیلوز)
بیماری قارچی معمولاً به دستگاه تنفس آسیب میزند و میتواند پرندگان اهلی، از جمله مرغ مینا را مبتلا کند. به نظر میرسد که تمامی گونههای پرندگان به این بیماری حساس باشند. علائم بیماری در پرندگان شامل تنگی نفس، تنفس از طریق دهان، سیانوز و تنفس تند است. سایر نشانهها شامل اسهال، بیاشتهایی، خواب آلودگی، لاغری و افزایش تشنگی است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این بیماری به لینک زیر مراجعه کنید
هر آنچه که در مورد بیماری آسپرژیلوز در پرندگان باید بدانید!!
8. بیماری هموكروتوز
نام دیگر این بیماری ذخیرة آهن است که به دلیل تجمع آهن در بدن ایجاد میشود. این بیماری معمولاً به دلیل خوردن مواد غذایی یا میوههایی با آهن زیاد رخ میدهد و باعث مسمومیت و آسیب به کبد و دیگر اندامها میشود و در نتیجه ممکن است منجر به مرگ پرنده شود. مقادیر زیاد ویتامین C (اسید میوه) نیز میتوانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.
سایت رضیم
“`